เดิมพันเสน่หา - ตอนที่ 18 คุณชายทั้งสี่ของเมืองหลง

ทำไมคุณชายเยี่ยต้องโมโหด้วย เลขาก่วนไม่เข้าใจ เขารู้แค่ว่าคุณชายเยี่ยของตนกำลังหงุดหงิดใจเพราะคุณเหลิ่ง การที่คุณเยี่ยโมโหแบบนี้ มันไม่ใช่เรื่องที่ดีสำหรับคุณเหลิ่ง คนที่เป็นแค่เมียเก็บแต่กลับทำให้เสี่ยเลี้ยงดูต้องหงุดหงิด จะมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นได้ยังไง 

ภายในใจของหนานกงเยี่ยรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก สำหรับความรู้สึกอึดอัดที่เกิดขึ้นกับเขานั้น เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะอะไร เพียงแต่ตอนที่เขาได้ยินว่าเธอกลับถึงวิลล่าหย่าเก๋อ แต่กลับไม่เอ่ยถึงเขาสักคำนั้น ภายในใจของเขาก็รู้สึกไม่ดีอย่างบอกไม่ถูก คนที่เป็นเด็กเสี่ยแบบนี้ ควรที่จะเป็นห่วงคนที่คอยอุปถัมภ์เลี้ยงดูตัวเองไม่ใช่หรอ ต่อให้จะเป็นแค่การแสแสร้ง ก็ควรที่จะแสร้งทำให้เป็นพิธีไม่ใช่หรือไง แต่เธอ…กลับไม่รู้ในข้อนี้! 

หนางกงเยี่ยไปกินเลี้ยงสังสรรค์ที่ไนท์คลับเฟิ่งหวงไถ ซึ่งเป็นสถานบันเทิงแห่งหนึ่ง เจ้าของไนท์คลับเฟิ่งหวงไถคืออวี้ไป่หัน เขาเป็นเพื่อนของหนางกงเยี่ย 

อวี้ไป่หันเป็นผู้ชายที่เจ้าชู้ ทั้งยังเป็นเจ้าของไนท์คลับเฟิ่งหวงไถ แน่ว่าการที่เขาเป็นเจ้าของไนท์คลับทำให้เขาได้รับผลประโยชน์ก่อนใครๆ เขาผ่านผู้หญิงมามากมาย สิ่งที่เขาและหนางกงเยี่ยแตกต่างกันมากที่สุดก็คือ เวลาที่หนางกงเยี่ยเลือกผู้หญิงสักคนนั้นเขาจะเลือกหาจากความรู้สึกเป็นหลัก เขายินดีที่จะไม่มีผู้หญิงมากกว่าต้องเจอผู้หญิงที่ไม่ต้องการ แต่สำหรับอวี้ไป่หันนั้นเขามองเพียงแค่ความสวย ไม่ปฏิเสธทุกคนที่เข้าหา 

คนที่มาร่วมงานยังมีอีกสองคน ซึ่งก็คือถังเฮ่าและมู่เฉิงซี 

ถังเฮ่าเป็นเจ้าของกิจการด้านเภสัชกรรมอันดับหนึ่งของเมืองหลง ความโดดเด่นของเขาคือเป็นคนรู้จักยาดีมาก ไม่ว่าจะยาประเภทไหนเขาก็สามารถใช้ได้เป็นอย่างดี ยาเพียงแค่หนึ่งเม็ดของเขาสามารถทำให้เรารอดพ้นจากความตาย และในทางเดียวกันก็สามารถทำให้เราไปเยี่ยมยมบาลได้เลย ซึ่งพูดกันตามตรงก็คือ เขาคือผู้ชำนาญด้านยาพิษ เป็นคนรอบรู้เรื่องยา 

มู่เฉิงซีเป็นตำรวจยศสูงที่สุดในเมืองหลง ตำรวจทุกคนในเมืองหลงต้องเชื่อฟังคำสั่งของเขา ภูมิหลังของครอบครัวเขานั้นมีอำนาจมาก ปู่ของเขาเป็นหนึ่งในทหารยศสูงที่ร่วมก่อตั้งประเทศ พ่อของเขารับตำแหน่งในกองทหาร ส่วนตัวเขานั้นเป็นคนที่ฆ่าคนอย่างเด็ดเดี่ยว ขอเพียงแค่พวกอันธพาลอยู่ห่างจากเขาสามฟุตก็จะอกสั่นขวัญหาย เขา คือตำรวจผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ 

หนางกงเยี่ย อวี่ไป่หัน ถังเฮ่าและมู่เฉิงซี พวกเขาทั้งสี่คนถูกเรียกว่าคุณชายทั้งสี่ของเมืองหลง พวกเขาทั้งสี่คนเป็นเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกัน และมักจะมารวมตัวกันที่ไนท์คลับเฟิ่งหวงไถเป็นช่วงๆ 

หนางกงเยี่ยเดินเข้าไปในห้อง ก็เห็นอวี้ไป่หันกำลังกอดสาวสวยคนหนึ่งเอาไว้ พวกเขากำลังสวีทกัน ส่วนถังเฮ่าก็กำลังเล่นแก้วในมือของตัวเอง เขาทำให้คนอื่นคาดไม่ถึงว่าในแก้วนั้นใส่ยาอะไรลงไป ทางด้านมู่เฉิงซีกำลังนั่งอยู่ตรงโซฟาด้วยความเย็นชา ขาข้างหนึ่งของเขาพาดเอาไว้บนโต๊ะ สีหน้าของเขาในตอนนี้เหมือนว่าไม่ต้องการให้ใครมารบกวนหรือเข้าใกล้ 

“นี่ หนางกงมาแล้ว มาๆ รีบมานั่งที่นี่เร็ว” อวี่ไป่หันกล่าวทักทาย จากนั้นก็ชวนให้หนางกงเยี่ยนั่งตรงโซฟา “จะให้ช่วยเรียกเด็กสักคนไหม” 

หนางกงเยี่ยปรายตามองอวี่ไป่หัน “ผู้หญิงของแกในไนท์คลับเฟิ่งหวงไถเคยผ่านแขกมาแล้วกี่คน แกคิดว่าฉันจะเอา?” 

“ไม่ใช่แบบนั้น” อวี่ไป่หันเสียหน้าในทันที “วันนี้มีเด็กระดับพรีเมี่ยมมาใหม่สองคน ยังไม่ได้แกะกล่องเลย” 

“ฮึ! ” หนางกงเยี่ยหัวเราะในลำคอ แล้วไม่สนใจอวี่ไป่หันอีก เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สนใจแม้แต่น้อย 

ไป่อวี่หันรู้สึกหมดอารมณ์ เขาผลักผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมกอด แล้วผายมือสั่งให้เธอออกไป จากนั้นพูดขึ้นอย่างหัวเสีย “นี่พวกแก พวกเราไม่ได้รวมตัวกันนานแค่ไหนแล้ว ไม่ง่ายเลยกว่าจะได้มารวมตัวกันสักครั้ง พวกแกช่วยสนุกกันหน่อยได้ไหม” 

ไม่มีใครสนใจเขา ไป่อวี่หันยิ่งหัวเสียมากกว่าเดิม “ถังเฮ่าแกช่วยหยุดเทยาพวกนั้นของแกได้ไหม เฉิงซีแกก็เลิกทำหน้าโหดเหมือนว่าใครเข้าใกล้ก็จะฆ่าทิ้งสักทีได้ป่ะ แกด้วยอีกคนหนางกงเยี่ย แกเลิกทำตัวเย็นชาสูงส่งสักทีได้ป่ะ มาถึงไนท์คลับเฟิ่งหวงไถแล้วพวกแกไม่อยากสนุกกันบ้างหรือไง 

ทั้งสามคนมองไปที่เขา จากนั้นต่างคนต่างก็ทำท่าทีเหมือนเดิม อวี่ไป่หันถอนหายใจอย่างหมดอารมณ์ จากนั้นสุดท้ายก็หันไปพูดกับหนางกงเยี่ย “หนางกง ฉันได้ยินว่าหลานซีกลับมาแล้ว?” 

“อื้ม” หนางกงขานตอบสั้นๆ 

จากนั้น ไป่อวี่หันเปลี่ยนเป็นสีหน้าสอดรู้สอดเห็นขึ้นมาในทันที “ได้ยินว่าวิลล่าหย่าเก๋อของแกมีผู้หญิงย้ายเข้ามาอยู่แล้ว?”