เดิมพันเสน่หา - ตอนที่ 36 อยู่ในสถานการณ์ที่น่ากระอักกระอ่วนกับดารา

เมื่อกลับมาที่ห้องอีกครั้ง เหลิ่งรั่วปิงก็เห็นว่ามีคนเพิ่มขึ้นมาอีกสองคน 

คนหนึ่งคือผู้ชายวัยกลางคนผิวแทนรูปร่างผอมแห้ง และผู้หญิงอายุน้อยที่หน้าตาดี 

เหลิ่งรั่วปิงมองแค่แวบเดียวก็รู้ว่า ผู้ชายวัยกลางคนคนนี้คือผู้กำกับคังกานชื่อดังของเมืองหลง และผู้หญิงตรงหน้าก็คือดาราที่กำลังดังที่สุดในตอนนี้ ลู่หวาหนง 

ได้ยินมาว่า ตอนนี้ตระกูลหนานกงกำลังร่วมลงทุนในภาพยนต์เรื่อง ‘งานเลี้ยงราชัน’ และผู้กำกับของภาพยนต์เรื่องนี้ก็คือคังกาน นางเอกของเรื่องคือลู่หวาหนง 

ลู่ฮวานงเป็นผู้หญิงเซ็กซี่ เธอมีทรวดทรงองเอว ทั้งยังอวบอิ่มชวนมองอีกด้วย 

คืนนี้ เธอสวมชุดเดรสสั้นเกาะอก เผยให้เห็นผิวขาวเนียนของเธอบริเวณเหนือหน้าอกและล่างสะโพก เมื่อผิวเนียนขาวนี้สะท้อนกับแสงไฟ ทำให้ดูเซ็กซี่และยั่วยวนมากกว่าเดิม 

เวลานี้ เธอกำลังคลอเคลียอยู่ข้างตัวหนานกงเยี่ย ทั้งยังพูดเสียงเล็กเสียงน้อยและยิ้มออดอ้อน ทางด้านหนานกงเยี่ยเองก็ไม่มีทีท่าที่จะผลักเธอออก แต่สีหน้าของเขากลับดูเย็นชา ไม่มีความรู้สึกพิเศษอะไร และไม่ได้มีปฏิกิริยาใดๆกับคำพูดของลู่หวาหนง เขายืนอยู่นิ่งๆ ปล่อยให้ลู่หวาหนงคลอเคลียต่อไป 

เหลิ่งรั่วปิงหยุดเดิน คิ้วของเธอขมวดขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ถึงแม้เธอจะรู้ดีว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไร เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้สึกอะไรตอนที่เขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น แต่การที่ผู้หญิงสองคนอยู่ในสถานที่เดียวกันแบบนี้ ทำให้เธอรู้สึกกระอักกระอ่วน 

แต่เธอก็ไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้อะไรง่ายๆ ด้วยเหตุนี้เธอจึงยกเท้าขึ้นเล็กน้อย แล้วเดินเข้าไปอย่างสง่างาม เธอเลือกที่จะนั่งลงบนโซฟาที่อยู่ไกลจากหนานกงเยี่ยเล็กน้อย เธอไม่อยากที่จะแย่งผู้ชายกับลู่หวาหนง แบบนั้นมันดูไม่มีศักดิ์ศรีเลยสักนิด 

เมื่อเห็นเหลิ่งรั่วปิงรักษาระยะห่าง หนานกงเยี่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก ถึงแม้เขาจะคิดดีแล้วว่าจะไม่ถือสากับความเย็นชาของเธอ แต่พอเอาเข้าจริงๆ นั้น เขายังคงไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตนเองได้ 

มองดูท่าทางของเธอที่ดูใจเย็นและนิ่งมาก อีกทั้งยังดูมีสง่า ไม่มีความประหม่าเลยสักนิด นี่เขาไม่มีความสำคัญกับเธอเลยหรอ 

ทุกคนต่างก็รู้สึกกระอักกระอ่วน หนานกงเยี่ยไม่เคยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาก่อน สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้มันหมายความว่าอะไรกัน เมื่อกี้ตอนที่ลู่ฮวานงและคังกานเดินเข้ามานั้น พวกเขาก็บอกว่าจะมาดื่มกับหนานกงเยี่ยหนึ่งแก้ว แต่จากนิสัยของหนานกงเยี่ย เขาควรที่จะไล่คนพวกนี้ออกไปในทันที ทว่าวันนี้เขากลับให้ลู่ฮวานงอยู่ต่อ อีกทั้งยังยอมให้เธอเข้ามาคลอเคลียอยู่ใกล้กับเขา และยังไม่หลบเลี่ยงเหลิ่งรั่วปิง 

เห็นได้ชัดว่าลู่หวาหนงเองก็คาดไม่ถึง เธอรู้ว่ามีผู้หญิงคนใหม่เข้ามาอยู่ในวิลล่าหย่าเก๋อ แต่เธอไม่คิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะอยู่ที่นี่ ถึงอย่างไรเธอก็อยู่ในวงการบันเทิงได้เป็นอย่างดีเหมือนปลาได้น้ำ เหตุการณ์บ้าๆ อะไรบ้างที่เธอไม่เคยเห็น อีกทั้งเธอยังเก่งเรื่องแย่งผู้ชายและเล่นสงครามประสาทกับผู้หญิง 

ด้วยเหตุนี้ ลู่หวาหนงจึงยิ่งยิ้มออดอ้อน เสียงของเธอหวานจนเลี่ยน “คุณชายเยี่ยคะ เธอคือผู้หญิงในวิลล่าหย่าเก๋อของคุณหรอคะ” 

หนานกงเยี่ยยังคงเย็นชา เขานิ่งเงียบไม่พูดอะไร แต่สีหน้าของเขาได้ยอมรับแล้ว 

ลู่หวาหนงยังคงทำตัวออดอ้อน “คุณชายเยี่ยคะ คุณไม่แนะนำให้ฉันรู้จักหน่อยหรอคะ” 

เหลิ่งรั่วปิงนั่งลงอย่างสง่า เหมือนไม่เห็นพวกเขาอย่างไรอย่างนั้น เธอแอบสบถในใจ มีหรอที่เธอจะมองลูกไม้ตื้นๆ แค่นั้นของลู่ฮวานงไม่ออก ก็แค่เยาะเย้ยเธอ แล้วทำตัวออดอ้อน 

ถ้าจะบอกว่าลู่ฮวานงเป็นสุนัขจิ้งจอกของวงการบันเทิง เหลิ่งรั่วปิงก็คือนางฟ้าในตอนกลางคืน สำหรับวิธีการรับมือลู่หวาหนง เธอแค่นั่งเงียบแล้วทำให้ยัยนั่นกลายเป็นตัวตลกก็พอแล้ว ถ้าหากทำให้เธอไม่สบอารมณ์ขึ้นมา ก็สามารถจัดการลู่หวาหนงให้แพ้ราบคาบในทันที 

หนานกงเยี่ยยังคงนิ่งเงียบไม่พูดอะไร เขาไม่ได้ผลักลู่หวาหนงออก แต่ก็ไม่ได้มีท่าทีอะไรกับเธอ 

ความสง่างามและความนิ่งเงียบของเหลิ่งรั่วปิงทำให้เขารู้สึกไม่พอใจมาก เขาอยากจะรู้จริงๆ ว่าเธอจะทนได้นานเท่าไหร่