เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 1045: กับดักสังหารเซียนราชา (5)

ตอนที่ 1045: กับดักสังหารเซียนราชา (5)

เฮยยู่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยมีดพร้าพลังงานดั้งเดิมของเขา และเขาก็ฟันไปที่อากาศด้วยความเร็วสูง

รังสีที่สวยงามก็ปรากฏขึ้น มันพุ่งผ่านท้องฟ้าเหมือนว่ามันสามารถทำลายทุกอย่างรอบ ๆ ได้และทำให้มิติของกับดักสั่นไหวอย่างรุนแรง มีดพร้าของเฮยยู่ไม่ได้โจมตีตรงไปที่กับดัก แต่กับดักหยุดชะงักไปและเริ่มแสดงอาการเหมือนจะถูกทำลาย

เซียนราชาทั้งหมดที่ติดอยู่ในกับดักจ้องตาไม่กระพริบไปที่เฮยยู่ ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความโลภและความหวัง ไม่มีใครที่อยู่ที่นี่ไม่ถูกยั่วยวนจากอาวุธพลังงานดั้งเดิมที่ทรงพลังของเฮยยู่ แต่ก็ไม่มีใครกล้าพอที่จะขโมยมันมา

“ในที่สุดเขาก็เคลื่อนไหว กับดักธรรมดาพวกนี้จะไปหยุดพวกเราได้อย่างไร ในเมื่อพวกเรามีคนที่สามารถสู้กับเซียนจักรพรรดิได้อยู่ ? ” เซียนราชาทั้งหมดที่รู้ถึงความแข็งแกร่งของเฮยยู่ก็แสดงท่าทีโล่งใจออกมา ไม่มีใครเชื่อว่ากับดักนี้จะทนการโจมตีของเฮยยู่ได้ เพราะว่ามันยิ่งใหญ่มาก จิตใจพวกเขาทั้งหมดหวั่นไหวในขณะที่ยืนอยู่อีกด้าน

ในเวลาเดียวกัน ตาของหญิงลวงตาก็เปิดขึ้นทันทีในห้องที่ถูกผนึกที่อยู่สูงที่สุดของโถงศักดิ์สิทธิ์ นางพูด “พวกเจ้าจะทำลายกับดักลวงตาของจันทร์ทั้งเก้าที่ข้าร่ายเอาไว้เองไปได้อย่างไร ? ข้าอาจจะไม่สามารถใช้กำลังได้เต็มที่เนื่องจากข้อจำกัดในความแข็งแกร่งของข้า แต่มันก็ไม่ใช่อะไรที่เซียนจักรพรรดิจะสามารถทำลายไปได้อยู่ดี แม้แต่จอมยุทธในอาณาจักรดั้งเดิมยังต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการทำลายมันเลย พระจันทร์ทั้งเก้าเป็นหนึ่งเดียว ! ” หญิงคนนี้ทำผนึกที่มือซึ่งเปลี่ยนไปอย่างต่อเนื่องด้านหน้าหน้าอกของนาง ทันใดนั้นเอง พระจันทร์เล็กอีก 9 ดวงก็ลอยขึ้นเหนือรูปปั้นและหลอมรวมกับพระจันทร์ดวงแรกและกลายเป็นหนึ่งเดียว

คนที่ระดับต่ำกว่าเซียนราชายืนงงอยู่แต่ไกล ในขณะที่พวกเขามองดูทุกอย่างที่เกิดขึ้น สำหรับพวกเขา พวกเขาไม่เห็นเซียนราชาแล้ว พระจันทร์ดวงใหญ่อยู่ตรงที่ที่เซียนราชาเคยอยู่แทน มันดูเหมือนพระจันทร์มาก และส่องแสงจันทร์ไปทั่วทั้งบริเวณ

พระจันทร์เกิดมาจากกับดักซึ่งมันลึกซึ้งมาก บริเวณภายในกับดักเป็นมิติที่เป็นอิสระที่ขังเซียนราชาทั้งหมดเอาไว้อยู่

ภายในมิติของกับดัก มีดพร้าของเฮยยู่ก็โจมตีไปที่ม่านพลังของกับดัก อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ที่พระจันทร์ทั้งเก้ารวมกันเป็นหนึ่ง พลังของกับดักก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก มันไม่ได้อ่อนแอเหมือนก่อนหน้านี้ ดังนั้นการโจมตีของเฮยยู่ที่อยู่ในระดับของเซียนจักรพรรดิก็สามารถทำได้เพียงให้กับดักสั่นไหวเบา ๆ เท่านั้นหลังจากที่เขาโจมตีออกไป มันคงตัวอย่างรวดเร็วและไม่แตกกระจายออก

“นี่มันเป็นไปไม่ได้ ! “

เซียนราชาทั้งหมดที่มีความหวังมีท่าทางเปลี่ยนไปเมื่อพวกเขาได้เห็นแบบนี้ ในขณะที่พวกเขาร้องอุทานออกมา พวกเขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เห็น

นี่ทำให้เฮยยู่อึ้งไปด้วยเช่นกัน เขาก้มหัวลงและมองไปที่มีดพร้าของเขาด้วยดวงตาที่เหลือเชื่อ

“อยู่ดีดีกับดักก็ทรงพลังมากกว่าเดิมมาก ด้วยความแข็งแกร่งของมันในตอนนี้ แม้แต่เซียนจักรพรรดิยังยากที่จะทำลายมันเลย” หงเหลียนพูดอยู่ข้างข้างเจี้ยนเฉิน ตาของนางกลายเป็นสีแดง ในขณะที่มีบอลเพลิงเผาไหม้อยู่ด้านใน นางกำลังใช้ทักษะลับเพื่อสำรวจดูกับดัก

“บ้าเอ้ย กับดักนี้แข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก และพลังงานในตัวข้าก็ไหลออกไปอย่างรวดเร็ว” บางคนร้องออกมา เซียนราชาทั้งหมดที่อยู่ที่นี่อาบไปด้วยชั้นของพลังเซียนที่หนาแน่น ในขณะที่พลังงานไหลออกไปจากร่างของพวกเขาด้วยอัตราที่เร็วกว่าเดิมหลายสิบเท่าจากก่อนหน้านี้ จากนั้น พลังเซียนของพวกเขาก็กระจายหายไปรอบ ๆ หงเหลียนและเฮยยู่ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น ไม่มีใครหยุดมันได้

ท่าทีของเจี้ยนเฉินก็กลายเป็นน่ากลัว ในตอนนี้แรงดูดได้ขยายมากกว่าเดิม พลังบรรพกาลที่เขาเพิ่งจะทำให้คงตัวเริ่มเสียการควบคุมไปอีกครั้ง สายพลังไหลออกไปอย่างควบคุมไม่ได้ เว้นเสียแต่ว่ามันไม่ได้เร็วเท่าพลังเซียนของเซียนราชา

สายพลังงานที่อ่อนแอสีเทาปรากฏขึ้นรอบ ๆ เจี้ยนเฉิน พลังแห่งการทำลายล้างปรากฏอยู่ในนั้น ซึ่งมันแตกต่างจากพลังงานภายในเซียนราชาคนอื่นมาก

เซียนราชาทั้งหมดสัมผัสได้ถึงพลังบรรพกาลของเจี้ยนเฉิน แต่พวกเขาก็ไม่สนใจพลังบรรพกาลที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวนี้ ในขณะที่พวกเขากำลังพยายามอยู่

ความตระหนกปรากฏขึ้นในตาของเจี้ยนเฉิน พลังบรรพกาลนั้นยากที่จะเติมใหม่มาก เขาไม่สามารถเสี่ยงที่จะใช้พลังบรรพกาลเกินปริมาณได้

ทันใดนั้นเอง เจี้ยนเฉินก็คำรามขึ้นไปบนท้องฟ้า ตาของเขาลุกโชน ในขณะที่เขาทุ่มกำลังทั้งหมดในการควบคุมพลังบรรพกาล มันหยุดไหลออกทันทีภายใต้การควบคุมของเขา และพลังบรรพกาลรอบ ๆ เขาก็เริ่มเข้าใกล้เขามาทีละเล็กทีละน้อย มันกลับมาในร่างของเขาในที่สุดในตอนท้าย

“แปลก พลังนั่นมันอะไรกัน ? ข้ารู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ในพลังนี้ได้อย่างชัดเจน แต่ทำไมข้าถึงไม่เคยพบมันก่อนหน้านี้เลย ? ” หญิงลวงตาพึมพำในห้องที่อยู่ที่บนสุดของโถงศักดิ์สิทธิ์ นางขมวดคิ้วคิด

ทันใดนั้นเอง นางก็ดูเหมือนจะคิดบางอย่างออก ตาของนางลืมกว้างขึ้นทันที และใบหน้าของนางก็เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ นางพูดออกมา “ข้าจำได้ว่าพ่อของข้าเคยเอ่ยถึงพลังงานที่ทรงพลังที่เรียกว่าพลังบรรพกาล ทำไมพลังที่เฉพาะตัวถึงเหมือนกับพลังบรรพกาลที่ท่านพ่อของข้าเคยเอ่ยไว้นะ ? นะ นี่คือพลังบรรพกาลอย่างงั้นหรือ….”

อย่างไรก็ตาม หญิงคนนี้ก็ส่ายหน้าทันที “เป็นไปไม่ได้ พลังบรรพกาลจะปรากฏขึ้นมาในโลกนี้ได้อย่างไร ? ไม่ใช่ว่านี่เป็นพลังที่สุดยอดที่มีแต่คนที่โลกนั้นเท่านั้นที่สามารถฝึกฝนได้อย่างนั้นหรือ…”