เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 1127: ใครกล้าท้าทายข้า (4)

ตอนที่ 1127: ใครกล้าท้าทายข้า (4)

ในช่วงเวลาที่สำคัญ หนึ่งในเซียนราชาผู้ซึ่งได้เฝ้าดูสถานการณ์จากระยะไกลในที่สุดก็หมดความอดทนและตัดสินใจเข้ามาขัดขวาง

ผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่าร้อยบาทาร้องครวญครางอย่างน่าสังเวชเมื่อแขนของเขาถูกตัดขาด เขาตะโกนอย่างดุเดือดว่า “เจ้ากล้าขโมยของของเผ่าร้อยบาทา เจ้าคงไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป เราจะทำลายล้างเผ่าของเจ้าทั้งหมด” ในขณะที่เขาพูด เขาก็ใช้แขนอีกข้างดึงหินฟ้าสะเทือนออกมา 2 ชิ้น และเขาก็ขว้างมันใส่ชายวัยกลางคนผู้ซึ่งขโมยน้ำศักดิ์สิทธิ์ของโลก

มันเป็นหินฟ้าสะเทือน 15 ดาว แม้ว่าเผ่าร้อยบาทาได้นำหินฟ้าสะเทือนจำนวนมากมาด้วย พวกเขาก็ครองเพียงหินฟ้าสะเทือน 16 ดาวเพียง 1 ชิ้น ส่วนที่เหลือทั้งหมดคือ 15 ดาว ดังนั้นก่อนหน้านี้พวกเขาจึงรีบคุยโว

เซียนราชาที่ขโมยน้ำศักดิ์สิทธิ์อยู่ในระดับชั้นสวรรค์ที่ 4 เขาคือเซียนราชา 15 ดาวและอีกไม่กี่ก้าวก็จะกลายเป็น 16 ดาว มันจะยากมากที่จะทำร้ายเขาด้วยหินฟ้าสะเทือน 15 ดาว นอกเสียจากว่าเขาไม่ทันระวังตัว หลังจากหลบหินฟ้าสะเทือนไปอีกทาง เขายังคงหนีไปไกลโดยไม่ได้เหลียวกลับมามอง

“วิญญาณของข้าได้รับบาดเจ็บและข้าต้องการน้ำศักดิ์สิทธิ์ของโลกเพื่อฟื้นฟู เจ้าควรให้มันกับข้า” ในขณะนี้ชายชราที่มีผมกระเซิงกระเซิงปรากฏตัวเงียบ ๆ เขาเพิ่งเข้ามาปิดทางชายวัยกลางคน มือที่เหี่ยวย่นของเขายิงชั้นพลังงานออกไปเบา ๆ

การโจมตีด้วยฝ่ามือดูเหมือนจะไม่ได้มีอำนาจใด ๆ แต่เซียนราชาทุกคนสามารถรู้สึกได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งและเหนียวแน่นภายใน

ใบหน้าของชายวัยกลางคนเริ่มเย็นชา เขาเหวี่ยงหมัดด้วยพลังงานมหาศาลกระทบฝ่ามือของชายชรา อย่างไรก็ตามเขารู้สึกเหมือนโดนผ้าฝ้ายเมื่อกำปั้นของเขาชนกับชายชรา พลังงานสูงสุดในกำปั้นของเขาไม่มีที่ไป มันถูกดูดกลืนโดยฝ่ามือของชายชราหลังจากนั้นพลังงานที่โหดร้ายก็รั่วไหลออกมาจากฝ่ามือ มันกระทบชายวัยกลางคนและโจมตีเขา ซึ่งมือทั้งหมดของเขาเกือบจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ

“ฝ่ามือจุดจบสวรรค์ ! ท่านคือราชาทะเลตะวันตก นิโคลัส” ใบหน้าของชายวัยกลางคนเปลี่ยนไปเล็กน้อย. แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในระดับบ่มเพาะเดียวกัน แต่ชายวัยกลางคนก็หวาดกลัวอย่างมาก

นิโคลัสเป็นจอมยุทธ์ที่มีชื่อเสียง วิธีการฝึกฝนของเขาถึงระดับที่อ่อนซ่อนแข็ง เขาสามารถต่อสู้ได้อย่างเก่งกาจ ตัวเขาเองเป็นสัตว์อสูรทะเลที่ทรงพลังอย่างยิ่งในสมัยโบราณเช่นกัน เขามีความสามารถพิเศษและความแข็งแกร่งอย่างยิ่ง

ในอดีตมีข่าวลือว่าเขาได้ฆ่าเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 5 ซึ่งในตอนนั้นเขาเป็นเพียงเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 3 มันทำให้ผู้คนมากมายในอาณาจักรทะเลตกอยู่ในความโกลาหล ความแข็งแกร่งของเขาในอาณาจักรทะเลนั้นไม่มีใครเทียบได้ในบรรดาคนที่มีระดับการฝึกฝนเดียวกัน

“เจ้ารู้จักชื่อของข้า ทำไมเจ้าถึงไม่ทิ้งน้ำศักดิ์สิทธิ์ไว้ล่ะ ? ” นิโคลัสถามด้วยด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

” ท่านโด่งดังในทะเลตะวันตก เห็นได้ชัดว่าข้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของท่าน แต่วิญญาณของท่านได้รับบาดเจ็บในขณะนี้ ความแข็งแกร่งของท่านได้รับผลกระทบอย่างมาก ทำไมข้าต้องกลัวท่าน ? ” ชายวัยกลางคนตอบเสียงดัง

“ฮ่าฮ่า วิญญาณของข้าอาจได้รับบาดเจ็บ แต่ความแข็งแกร่งของข้าไม่ได้รับผลกระทบ เจ้าไม่เต็มใจที่จะมอบน้ำศักดิ์สิทธิ์ ดูเหมือนว่าข้าต้องเอามันมาด้วยตัวเองเท่านั้น” นิโคลัสหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่จะพุ่งเข้าหาชายวัยกลางคนอย่างรวดเร็ว

ในอีกด้านหนึ่งจอมยุทธ์ของเผ่าร้อยบาทาและเผ่าฮวงเต่าก็ยังคงฟาดฟันอยู่ในสนามรบ พวกเขาไม่หยุดต่อสู้เพราะน้ำศักดิ์สิทธิ์ ความแค้นระหว่างกันทำให้พวกเขาไม่สนใจเหตุผล

น้ำศักดิ์สิทธิ์ได้เปลี่ยนมือไปแล้ว ดังนั้นเหล่าเซียนราชาที่อยู่รอบ ๆ ก็หยุดให้ความสนใจพวกเขา พวกเขาทั้งหมดหันไปหานิโคลัสและอีกคน ดวงตาของพวกเขาส่องประกายระยิบระยับ

โชวชูหยุนและลุยจุนถอยห่างไปหลายกิโลเมตร เลือดหยดลงจากมุมปากของพวกเขาซึ่งได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้ สถานการณ์ปัจจุบันได้พัฒนาไปสู่จุดที่พวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

แม้ว่านิโคลัสจะมีวิญญาณที่ได้รับบาดเจ็บแต่เขาก็ยังทรงพลังอย่างมาก เขาปะทะกับเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 4 ไป 100 กระบวนท่า เขาทุบตีชายวัยกลางคนจนถึงจุดที่เขาบาดเจ็บสาหัสและเสียเลือด นิโคลัสใช้ฝ่ามือทำร้ายเขาจนสามารถมองเห็นหลุมขนาดใหญ่บนหน้าอกที่นองเลือด

ในสายตาของนิโคลัสมีความอำมหิตอันรุนแรงส่องประกาย เขาปรากฏตัวต่อหน้าชายวัยกลางคนทันที นิโคลัสใช้ชั้นพลังงานเบาบางที่ปกคลุมมือของเขากระแทกใส่ศีรษะของชายวัยกลางคนอย่างไร้ความปราณี

“นิโคลัส หากท่านต้องการ ข้าก็จะมอบน้ำศักดิ์สิทธิ์ให้ท่าน” ในที่สุดชายวัยกลางคนก็ให้และโยนน้ำศักดิ์สิทธิ์เข้ามาใกล้ฝูงชน

ด้วยสิ่งนั้น นิโคลัสจึงยอมวางมือกับการต่อสู้กับชายวัยกลางคนในทันที เขารีบตามน้ำศักดิ์สิทธิ์ด้วยความเร็วราวกับสายฟ้า เขาข้ามไป 100 เมตรทันทีและคว้าขวดหยกไว้

เซียนราชา 3 คนเริ่มเคลื่อนไหว พลังงานมหาศาลห่อหุ้มพวกเขาขณะที่พวกเขาโจมตีนิโคลัสอย่างพร้อมเพรียงกัน การต่อสู้ที่ดุเดือดเริ่มขึ้นอีกครั้ง

นิโคลัสทรงพลังมาก พลังของฝ่ามือจุดจบสวรรค์น่าเกรงขามมาก ดูเหมือนว่าเขาเป็นฝ่ายได้เปรียบแม้ในขณะที่ต่อสู้กับเซียนราชา 3 คน

เซียนราชาอีกสองสามคนเฝ้าดูการต่อสู้จากระยะไกล พวกเขาทั้งหมดเหมือนถูกล่อลวงให้เข้าไปแทรกแซงเมื่อพวกเขาเห็นสิ่งนี้

นิโคลัสเหลือบมองไปรอบ ๆ และเยาะเย้ย “เจ้ารนหาที่ตาย หากเจ้าต้องการต่อสู้กับข้าด้วยความแข็งแกร่งระดับนี้ ! ” ทันใดนั้นดวงตาของนิโคลัสก็เต็มไปด้วยความมุ่งร้าย แสงสีแดงส่องแสงจากดวงตาของเขาทันที มันโอบล้อมคนสองคนที่เขาต่อสู้ด้วยและทำให้พวกเขานิ่งอึ้งไปชั่วคราว

“กล่าวกันว่ารูปแบบดั้งเดิมของนิโคลัสคือมังกรปีศาจ นั่นเป็นความสามารถตามธรรมชาติของเขา มันตั้งเป้าจู่โจมวิญญาณและเป็นไปไม่ได้ที่จะขัดขวางมัน เซียนราชาคนหนึ่งพูดด้วยเสียงที่ลึกล้ำขณะที่เฝ้ามองจากที่ไกล

ทันใดนั้นนิโคลัสก็ปรากฏตัวขึ้นข้าง ๆ เซียนราชาทั้งสองที่ยืนอึ้ง มือที่เหี่ยวย่นของเขาทุบหัวของพวกเขาและทุบพวกเขา เข้าไปกำจัดวิญญาณของพวกเขา

เซียนราชาอีกคนกลัวหัวหดทันที เขาไม่มีความสนใจในการต่อสู้อีกต่อไปแล้วหันหลังหนี

นิโคลัสไม่ได้ติดตามเขาไป เขาจ้องมองเหล่าเซียนราชาที่เฝ้าดูด้วยสายตาข่มขู่ หลังจากนั้นเขาจึงเปิดฝาขวดเพื่อดื่มน้ำศักดิ์สิทธิ์

เซียนราชาหลายคนไม่ได้ทำอะไรเลย พวกเขาตกตะลึงกับความแข็งแกร่งของนิโคลัส อย่างไรก็ตามยังมีบางคนที่ไม่กลัวเขา ในขณะนั้นชายอาวุโสสี่คนก้าวไปข้างหน้าพร้อมกัน กระบี่โลหะสีดำปรากฏอยู่ในมือของพวกเขา กระบี่เหล่านี้ถูกสร้างขึ้นจากอุกกาบาตที่แข็งแกร่งมากซึ่งมีจารึกแปลก ๆ จากนั้นพวกเขาก็เหวี่ยงกระบี่ออกไปในเวลาเดียวกัน พวกเขาส่งสี่ปราณกระบี่ไปยังนิโคลัส ปราณกระบี่เฉียบคมมากและมีการปรากฏตัวที่พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าซึ่งแตกต่างอย่างมากจากปราณกระบี่ทั่วไป

ดวงตาของนิโคลัสเย็นชา เขาทุบปราณกระบี่จนแตกเป็นเสี่ยง ๆ ด้วยฝ่ามือและเยาะเย้ย “เจ้าสี่คนต้องการต่อสู้กับข้าหรือ ? พวกเจ้าประเมินตัวเองสูงเกินไป” นิโคลัสมองด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยาม ชายอาวุโสสี่คนนั้นเป็นเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 3 เท่านั้น ปราณกระบี่ของพวกเขาแข็งแกร่งมาก,แต่ก็ไม่มีอะไรสำคัญสำหรับเขา

ชายอาวุโสทั้งสี่ไม่พูดอะไร พวกเขาตั้งค่ายกลและพุ่งชน พวกเขาต่อสู้อย่างดุดันกับนิโคลัส พวกเขาช่วยเหลือซึ่งกันและกันทั้งในการโจมตีและการป้องกัน มีการถอยและบุกอย่างสมบูรณ์แบบ พวกเขามีจังหวะอย่างมาก – ยังไม่มีใครที่ไหนใกล้เคียงที่จะทำให้นิโคลัสจนมุมมาก่อน คนอื่นทำได้เพียงต่อสู้อย่างคลุมเครือ

“ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าทั้งสี่จะรู้จักค่ายกลของการโจมตีร่วมกัน ข้าแน่ใจว่าข้าประเมินเจ้าทั้งสี่ต่ำไป” นิโคลัสหัวเราะเยาะ ดวงตาของเขาดูชั่วร้ายอีกครั้งและแสงสีแดงสองเส้นก็พุ่งออกมา

“ค่ายกลกระบี่ไม่รู้จบ ! ” ชายอาวุโสทั้งสี่ตะโกนและกระบี่เหล็กของพวกเขาซ้อนกันเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส พลังของพวกเขามารวมกันและปราณกระบี่ที่น่าสะพรึงกลัวถูกยิงออกจากศูนย์กลางของจัตุรัสเพื่อกำจัดแสงสีแดงจากดวงตาของนิโคลัส มันยังคงดำเนินต่อไปยังนิโคลัสโดยไม่อ่อนตัวลงเลย

นิโคลัสหลบพลังงานที่เพียงพอที่จะทำลายการโจมตีของวิญญาณ เขาจ้องมองชายอาวุโสทั้งสี่ด้วยความไม่เชื่อและร้องออกมาโดยไม่ตั้งใจว่า “เป็นไปได้อย่างไร ? ปราณกระบี่สามารถกำจัดความสามารถตามธรรมชาติของข้าได้”

ความสามารถตามธรรมชาติของนิโคลัสคือการโจมตีที่มุ่งเป้าไปที่วิญญาณ มันสามารถทำให้ผู้คนไม่ทันระวังตัว และในการต่อสู้เพื่อชีวิตเป็นเวลาหลายปี เขาจะใช้ความสามารถตามธรรมชาติเพื่อพลิกสถานการณ์ เขาไม่เคยพ่ายแพ้ เขาได้ต่อสู้กับผู้คนมากมายที่มีระดับการฝึกฝนที่แข็งแกร่งกว่าเขาและได้สังหารจอมยุทธ์จำนวนมากที่แข็งแกร่งกว่าเขาด้วยการใช้พรสวรรค์ที่มีมาแต่กำเนิดของเขา ไม่มีใครสามารถรอดมือเขาไปโดยไม่ได้รับบาดเจ็บ

ชายอาวุโสทั้งสี่ยังคงนิ่งเงียบและเงียบงัน พวกเขามองดูกันและเปลี่ยนค่ายกลทันที พวกเขาล้อมรอบนิโคลัสจากสี่มุมที่ต่างกันและทุกคนก็ทำการโจมตีนิโคลัสเต็มพลัง จริง ๆ แล้วพวกเขาบังคับให้เขาต้องหนี และในไม่ช้าพวกเขาก็เริ่มเข้ามาใกล้ตัวเขา

นิโคลัสยังใช้ทุกสิ่งที่เขามี พลังงานพุ่งทะลักออกมาจากร่างกายของเขา แต่เมื่อใดก็ตามที่เขาต้องการใช้กำลังเต็มที่เพื่อฆ่าพวกเขาหนึ่งในนั้น อีกสามคนจะพุ่งเข้ามาด้วยการโจมตีที่ร้ายแรง มันบังคับให้เขาต้องล้มเลิกการโจมตีและหันมาป้องกันตัวเอง มันน่ารำคาญอย่างยิ่งสำหรับเขา

“นี่เป็นค่ายกลกระบี่ที่ทรงพลังมาก” เซียนราชาที่เห็นจากการโจมตีจากไกลร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ

“เป็นการสร้างค่ายกลกระบี่ที่ลึกซึ้งอย่างยิ่ง หากพวกเขาไม่มีค่ายกลกระบี่ มันคงเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาทั้งสี่จะต่อสู้กับนิโคลัส นิโคลัสเป็นสัตว์อสูรทะเล ก่อนหน้านี้เขาเคยสังหารผู้คนที่มีระดับบ่มเพาะสูงกว่าเขา” ชายวัยกลางคนที่มีเลือดไหลกล่าว เขาเป็นคนเดียวกับที่ขโมยน้ำศักดิ์สิทธิ์ของโลกและจากนั้นก็ถูกนิโคลัสโจมตีจนได้รับบาดเจ็บ

“ค่ายกลกระบี่ขั้นสูงสุด ! ” ชายอาวุโสคนหนึ่งร้องออกมา พวกเขาทำงานร่วมกันอย่างรัดกุม พวกเขาชูกระบี่ขึ้นมาพร้อม ๆ กัน ค่ายกลกระบี่อันทรงพลังแผ่รังสีออกมาจากร่างกายของพวกเขาก่อนที่จะพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

ในขณะนั้นพวกเขาทั้งสี่ดูเหมือนจะกลายเป็นกระบี่ที่ยืนตรงอยู่บนพื้นดิน แสงนิรันดร์เปล่งประกายจากพวกเขาอย่างพร้อมเพรียงกัน และมันก็เริ่มพุ่งสูงขึ้น พวกเขามาถึงขั้นสูงสุดของชั้นสวรรค์ที่ 4 ในพริบตา เกือบจะถึงชั้นสวรรค์ที่ 5

นี่ไม่ใช่ความแข็งแกร่งของพวกเขา แต่เป็นความแข็งแกร่งของการรวมพลังของพวกเขาผ่านการสร้างค่ายกลกระบี่ มันปล่อยให้พลังของพวกเขาปะทุขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ

ทันใดนั้นทั้งสี่ก็ขยับ พวกเขาทิ้งภาพลวงตาที่หลอกลวงว่าพวกเขายังยืนอยู่ไว้ข้างหลัง และมุ่งหน้าเข้าไปหานิโคลัสในเวลาเดียวกันด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ

ฉัวะ ! ฉัวะ ! ฉัวะ ! ฉัวะ !

กระบี่โลหะทั้งสี่แทงเข้าไปในนิโคลัสในเวลาเดียวกันกับที่ปราณกระบี่อันดุร้ายปะทุขึ้นจากกระบี่ มันทำให้ร่างของนิโคลัสจมในกองเลือด

ในขณะที่วิญญาณของนิโคลัสต้องการจะหนี การดูดอันน่ากลัวปรากฏขึ้นจากกระบี่โลหะทั้งสี่ จริง ๆ แล้วมันดึงวิญญาณของเขาไปที่กระบี่โลหะ มันถูกแบ่งไปเป็น 4 ส่วนและถูกดูดเข้าไปในกระบี่ทั้งสี่

“ไม่ ! ” เสียงโหยหวนของนิโคลัสที่น่าสะพรึงกลัวดังขึ้น เสียงแห่งความสิ้นหวังสามารถได้ยินได้อย่างชัดเจน แต่ก็ไม่มีเสียงใด ๆ อีกต่อไป

ชายอาวุโสยังคงเย็นชาเหมือนเดิม พวกเขาค่อย ๆ ถอนกระบี่เปื้อนเลือดออกมาอย่างช้า ๆ หลังจากนั้นพวกเขาก็ดึงผ้ามาเช็ดเลือดออกอย่างระมัดระวัง น้ำศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่กับนิโคลัสก็เข้ามาในมือของพวกเขาเช่นกัน

เหล่าเซียนราชาที่เฝ้าดูต่างหวาดกลัวมาก การตายของนิโคลัสส่งผลกระทบต่อจิตใจของพวกเขาอย่างมาก

พลังของนิโคลัสในปัจจุบันคือเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 4 เขาแข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้กับจอมยุทธ์ 16 ดาวได้ แต่เขาถูกสังหารอย่างง่ายดายโดยชายอาวุโสสี่คนที่ไม่มีใครรู้จัก ทั้งสี่คนฆ่าเขาโดยไม่ได้รับบาดเจ็บ ทุกคนตกตะลึงแทบไม่อยากเชื่อสายตาของตัวเอง

จอมยุทธ์ของเผ่าฮวงเต่าและเผ่าร้อยบาทายังคงไม่วางมือจากการต่อสู้ พวกเขายอมแพ้ในน้ำศักดิ์สิทธิ์อย่างสิ้นเชิงในขณะที่การต่อสู้ของพวกเขารุนแรงมากขึ้น มันมาถึงจุดที่พวกเขาจะไม่หยุดจนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะตาย

“ปล่อยน้ำศักดิ์สิทธิ์ซะ ! ” ในขณะนี้เสียงคำรามดังก้องสั่นสะเทือนมาแต่ไกล ในที่สุดเจี้ยนเฉินก็กลับมา. เขาวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วจนเห็นเพียงภาพพร่ามัว