เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 1284: เข้าใจวิถีกระบี่ (1)

ตอนที่ 1284: เข้าใจวิถีกระบี่ (1)

เนื่องจากมันไม่อาจบอกได้ว่าจริงหรือปลอม มันจึงใช้กรงเล็บทั้งสองตะปบทั้งหมดที่แทงเข้ามา พร้อมเสียงหวีดแหลม พลังงานที่ปั่นป่วนก็พัดจนฝุ่นปลิวกระจาย

เจี้ยนเฉินควบคุมยุทธภัณฑ์จักรพรรดิของเขาด้วยความตั้งใจ ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิของเขาวาดผ่านกรงเล็บของเสือดำและโจมตีไปที่ดวงตา

อย่างไรก็ตามเมื่ออาวุธเข้าไปใกล้เสือดำก็บิดตัวหนีราวกับว่ามันรับรู้อยู่แล้ว มันหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกโจมตีที่ตาได้ แต่ก็ไม่เกิดแผลลึกที่คอของมันแทน เลือดไหลออกมาราวกับน้ำพุ

เสือดำยิ่งโกรธหนักกว่าเดิมเมื่อมันได้รับแผลที่สอง มันคำรามขึ้นฟ้าก่อนที่จะรวบรวมพลังงานไว้ที่ปาก มันควบแน่นลูกบอลพลังงานสีเหลืองขนาดใหญ่และยิงออกมายังเจี้ยนเฉิน ในเวลาเดียวกันเขาสั้น ๆ บนหัวของมันก็เริ่มที่เปล่งแสงจาง ๆ เช่นกัน

เมื่อเจี้ยนเฉินต้องหลีกเลี่ยงบอลพลังงานของมัน ทันใดนั้นเขาของมันก็เปล่งและยิงแสงสีเหลืองออกมาที่เจี้ยนเฉิน ทันใดนั้นเจี้ยนเฉินก็รู้สึกราวกับว่าตัวเขาถูกตรึงด้วยพลังงานลึกลับ

เจี้ยนเฉินตกใจ ในช่วงเวลาไม่กี่วันที่ผ่านมาที่เขาอยู่ในโลกจิ๋วหยานหวง เขาได้เจอสัตว์อสูรหยานหวงไม่กี่ตัว แต่ก็ไม่มีตัวไหนมีความสามารถพิเศษเช่นนี้ นี่เป็นตัวแรกที่ทำให้เขาเคลื่อนที่ไม่ได้

เจี้ยนเฉินกระจายพลังบรรพกาลของเขาออกมาอย่างรุนแรง ร่างกายของเขาสั่นอย่างหนักและหลังจากนั้นเขาก็สลัดพลังลึกลับรอบ ๆ ตัวของเขาออกไปได้ อย่างไรก็ตามบอลพลังงานกระแทกเข้าที่หน้าอกของเขา ขณะที่เขาถูกตรึงไว้เพียงชั่วครู่

ปัง ! พร้อมกับเสียงหนัก ๆ เจี้ยนเฉินก็ปลิวไปไกลและกระแทกดินแข็ง ๆ ห่างออกไปหลายกิโลเมตร หน้าอกของเขายุบลงและมีรอบช้ำพร้อมกับซี่โครงหักอีกหลายซี่

เจี้ยนเฉินยืนขึ้นด้วยการพลิกตัว แม้ว่าบาดแผลของเขาจะดูน่ากลัว แต่ก็ไม่ได้ส่งผลอะไรกับการต่อสู้มากนัก เมื่อรวมกับการโคจรพลังบรรพกาลทำให้ซี่โครงที่หักและบาดแผลต่าง ๆ หายเป็นปกติ พลังบรรพกาลได้แสดงออกมาอย่างเต็มที่

ด้านหน้า เสือดำก็ตกใจอย่างมากเมื่อเห็นเจี้ยนเฉินลุกขึ้นมาอย่างง่ายดายราวกับว่าเขาไม่เป็นอะไร อย่างไรก็ตามมันก็ได้สติอย่างรวดเร็วก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่เจี้ยนเฉินอีกครั้ง เขาของมันเริ่มเปล่งแสงสีเหลืองอีกครั้ง

เจี้ยนเฉินยืนนิ่งขณะที่เขาใช้เวลาที่มีค่าเพื่อรักษาตัวเองให้เร็วที่สุด สายตาของเขาจับจ้องไปยังเขาที่อยู่บนหัวของเสือดำ สีหน้าของเขาดูเคร่งเครียดอย่างมาก

แม้ว่าพลังงานจากเขาจะทำให้เขาไม่อาจเคลื่อนไหวได้ในเวลาสั้น แต่ก็เพียงพอที่จะเปลี่ยนแปลงผลการต่อสู้ เขาสามารถทนได้อีกสองสามครั้ง แต่เมื่อมันเกิดขึ้นหลายครั้งบ่อย ๆ เขาก็พบว่ามันยากที่จะโดนกระทำต่อไปแม้ว่าเขาจะมีพลังบรรพกาล สุดท้ายมันก็ไม่ได้เป็นการโจมตีจากเซียนราชา แต่เป็นจากเซียนจักรพรรดิ

ระวังด้วยนายท่าน นั่นเป็นความสามารถตามธรรมชาติของสัตว์อสูรหยานหวงบางตัว มีเพียงสัตว์อสูรไม่กี่ตัวที่จะมีความสามารถตามธรรมชาติในโลกใบเล็กหยานหวง แต่สัตว์อสูรทุกตัวไม่ได้เป็นอมตะในระดับเดียวกัน นายท่านเพียงแค่หลบความสามารถทางธรรมชาติของมันทันทีที่มันเคลื่อนไหว เสียงของจื่อหยิงดังขึ้นในหัวของเขา

เจี้ยนเฉินรู้สึกประหลาดใจอย่างลับ ๆ เขากล่าวว่า ข้าไม่คิดว่าสัตว์อสูรหยานหวงจะมีความสามารถเช่นนี้ ข้าสงสัยว่ามันจะใช้ได้อีกกี่ครั้ง เขารู้สึกว่าเสือจะต้องเหนื่อยอย่างมากจากการใช้ความสามารถตามธรรมชาติของมัน

ด้วยความช่วยเหลือของจิตวิญญาณกระบี่ เจี้ยนเฉินก็สังคงเห็นว่าถึงสัญญาณของสัตว์อสูรหยานหวงที่กำลังใช้พลังตามธรรมชาติของมัน ดังนั้นเขาจึงพยายามหลีกเลี่ยงเป็นครั้งที่สอง ในเวลาเดียวกันเขาก็เพิ่มรอยแผลให้กับเสือดำ

ร่างของสัตว์อสูรหยานหวงระดับนั้นแข็งแกร่งเกินไป ด้วยความแข็งแกร่งในตอนนี้ของเขา เขาไม่อาจทำอะไรได้ เขาสามารถทำบาดแผลได้ลึกสุดเพียง 3 นิ้ว ในเวลาเดียวกันสัตว์อสูรหยานหวงยังคงเหลือปราณหยานหวง แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะถ่ายพลังบรรพกาลของเขาเข้าไปในร่างกาย แต่อาการบาดเจ็บก็มีให้เห็นอย่างจำกัด

เสือดำใช้ความสามารถทางธรรมชาติ 3 ครั้งติด ๆ กัน มันพลาดไป 2 ครั้งล่าสุดและมันรู็ว่ามันต้องหยุดใช้พลังธรรมชาติของมัน มันกระโจนเข้าหาเจี้ยนเฉินและต่อสู้อย่างรุนแรงและพึ่งพาแต่ความแข็งแกร่งทางร่างกาย คลื่นพลังปราณได้แปรเปลี่ยนให้สภาพแวดล้อมกลายเป็นยุ่งเหยิง

บาดแผลทั้งของสัตว์อสูรหยานหวงและเจี้ยนเฉินค่อย ๆ เพิ่มขึ้น พวกเขาทั้งคู่มีแต่เลือด เจี้ยนเฉินพยายามที่จะแทงตาของเสือดำหลายครั้งขณะที่ต่อสู้กัน แต่ไม่เพียงทำไม่ได้ เสือดำก็ยังแข็งแกร่งกว่าตัวอื่น ๆ ที่เขาเคยพบมาก่อน ความเร็วและการตอบสนองของมันนั้นปราดเปรียวกว่าจระเข้ ในเวลาเดียวกันมันก็เจนจัดด้านการต่อสู้ สัตว์อสูรหยานหวงมีจำนวนที่ต่ำมากที่มีประสบการณ์ในการต่อสู้ แต่สัตว์อสูรตัวนี้หลบการโจมตีของเจี้ยนเฉินได้อย่างหวุดหวิดทุกครั้งที่เขาแทง

พลังของสัตว์อสูรหยานหวงนั้นเต็มเปี่ยม แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะไม่อาจสังหารเสือดำได้ในเวลาสั้น ๆ แต่มันก็เป็นเรื่องของเวลาก่อนที่มันจะตาย

ทันใดนั้นความคิดก็วาบเข้ามาในหัวของเจี้ยนเฉิน การจ้องมองของเขาก็ค่อนข้างหมองทันที การเคลื่อนไหวของเขาช้าลง ในขณะนั้นดูเหมือนว่าเขาจะจับอะไรได้บางอย่าง แต่เขารู้สึกไม่ชัดเจนและดูเหมือนกับว่าเขารู้สึกไปเอง

ความสนใจที่เกิดขึ้นฉับพลันนี้ระหว่างที่กำลังต่อสู้อยู่นั้นเป็นอันตรายอย่างมากสำหรับผู้เชี่ยวชาญทุกคน เสือดำได้มาถึงด้านหน้าเจี้ยนเฉินและอ้าปากกว้างเพื่อที่จะกัดเขา

เจี้ยนเฉินดูเหมือนจะไม่รู้สึกตัว ดวงตาของเขายังเหม่อและสับสน แต่ในไม่ช้าเขาก็ถอนหายใจเล็กน้อย จากนั้นเขาก็คว้าไปยังความว่างเปล่าและทันใดนั้นแสงสว่างจำนวนมากก็ปรากฏอยู่ที่มือของเจี้ยนเฉิน แสงนั้นผอมบางราวกับตะเกียบอยู่ที่แขน มันซ่อนพลังและปราณที่มีความแหลมคมเพียงพอที่จะทำให้ผู้คนตัวสั่นจากภายใน