เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 1307 - เด็กชายในชุดทองคำ

ตอนที่ 1307 – เด็กชายในชุดทองคำ

สายฟ้าเส้นที่สามที่ผ่าลงมานั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าสายฟ้าเส้นอื่น ๆ มันรุนแรงกว่าครั้งที่สองมากและมีความกว้างถึงหนึ่งเมตรครึ่ง

สายฟ้าทำให้ลูกบอลของเหลวสีทองพุ่งอย่างรวดเร็ว ทำให้มันสั่นอย่างรุนแรง อย่างไรก็ตาม มันมีพลังต่อต้านสายฟ้าที่สามารถฆ่าแม้แต่เซียนจักรพรรดิ ลูกบอลนั้นไม่กระจายเพียงแต่หดตัวลงเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม เมื่อมองอย่างใกล้ชิดพบว่าพลังงานภายในของเหลวสีทองนั้นแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็วแม้ว่ามันจะหดตัวหลังจากถูกฟ้าผ่า มันอยู่ระหว่างการเติบโตในเรื่องของคุณภาพ และด้วยคุณลักษณะของทารกมนุษย์ก็ชัดเจนมากขึ้น

ฟ้าร้องดังขึ้นในท้องฟ้า สั่นสะเทือนไปรอบ ๆ สายฟ้าผ่าอย่างต่อเนื่องกันด้วยสายฟ้าเส้นที่สี่, ห้า, หก, เจ็ดและแปด …

ในไม่ช้า สายฟ้าเส้นที่แปดก็ผ่าลงมา ทุกคนตกตะลึงอยู่กับที่ สายฟ้าแต่ละเส้นมีพลังมากขึ้นและโตกว่าเดิมทุกครั้งและเมื่อสายฟ้าเส้นที่แปดผ่าลงมา การรบกวนอันยิ่งใหญ่ก็เพียงพอที่จะทำลายล้างสภาพแวดล้อมโดยรอบ ทำให้พวกเขาตกอยู่ในความมืด พลังงานของโลกในบริเวณโดยรอบหนึ่งหมื่นกิโลเมตรถูกระเหยกลายเป็นไอและกฎธรรมชาติก็ล้มเหลว เซียนผู้คุมกฎและเซียนราชาเกือบตกลงมาจากท้องฟ้า

เซียนจักรพรรดิทั้งห้านั้นต่างก็หน้าซีด พวกเขาทุกคนสามารถรู้สึกถึงภัยคุกคามของความตายบนสายฟ้าเส้นที่แปด มันทรงพลังมากจนสามารถสังหารเซียนจักรพรรดิได้ในคราวเดียว พวกเขาจะไร้ประโยชน์

” มีสิ่งใดที่น่ากลัวซ่อนอยู่ที่นั่น มันสามารถรับสายฟ้าผ่าที่น่ากลัวและยังคงอยู่รอด” เซียนจักรพรรดิทั้งห้าต่างก็รู้สึกอยากรู้อยากเห็นเป็นอย่างมากและไม่สบายใจ ไม่มีใครสามารถตรวจสอบสิ่งที่ซ่อนอยู่ใต้เหมือง แต่พวกเขาทั้งหมดรู้ว่ามันทรงพลังและน่ากลัวเพียงใด พวกเขาสองสามคนรู้สึกกลัว

” นี่มันยากแก่คำอธิบาย ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตดั้งเดิมถือกำเนิดขึ้นที่ทวีปเทียนหยวน แต่โชคไม่ดีที่โลกแห่งนี้ไม่มีพลังงานดั้งเดิม มันไม่เหมาะสมสำหรับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตดั้งเดิมที่จะบ่มเพาะที่นี่และทางเดินสู่โลกเซียนได้รับการปิดผนึกโดยซุยหยุนหลาน ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น จิตวิญญาณขอบเขตดั้งเดิมจะพบว่ามันยากมากที่จะออกจากที่นี่และยากที่จะมีชีวิตอยู่ในขอบเขตดั้งเดิมสำหรับช่วงชีวิตที่เหลืออยู่ของเขา” นางฟ้าเฮายู่ บ่นอยู่ภายในโถงศักดิ์สิทธิ์ของนาง นางไม่สามารถตรวจสอบสิ่งที่ก่อให้เกิดทัณฑ์สวรรค์ แต่ด้วยความรู้และประสบการณ์ของนาง นางจึงเดาได้มานานแล้ว

ครืน ! เสียงฟ้าร้องดังกึกก้องไปทั่วท้องฟ้า สร้างสายฟ้าที่หนักหน่วงดุจดังเสียงคำรามของมังกรผู้ยิ่งใหญ่ เมฆเริ่มปั่นป่วนอย่างรุนแรงเมื่อพลังงานมหาศาลที่ได้รวบรวมมาจากทุกทิศทุกทางกลั่นตัวไว้ที่ใจกลาง

ทุกคนที่อยู่ในพื้นที่ปัจจุบันตกใจกับสิ่งนั้น พวกเขาเห็นแล้วว่าเมฆกำลังพุ่งขึ้นเพื่อส่งสายฟ้าที่แข็งแกร่งที่สุดที่เท่าที่พวกเขาเคยเห็นมา

ในเวลาเดียวกัน พลังงานจากใต้เหมืองก็ยิ่งมีพลังมากขึ้น แก่นของโลหะภายในเหมืองเริ่มรวบรวมจากทุกทิศทุกทางอย่างรวดเร็ว โลหะผสมทังสเตนสูญเสียความมันวาวที่มีแต่เดิมทันทีโดยการสูญเสียแก่นของโลหะกลายเป็นหินธรรมดาและเปราะบางอย่างยิ่ง

ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที เหมืองโลหะผสมทังสเตนที่ใหญ่ที่สุดในทวีปเทียนหยวนก็สูญเสียโลหะผสมทังสเตนทั้งหมดที่มันมี มันกลายเป็นทิวเขาธรรมดา

ฟ้าแลบบนฟ้าอัดประจุเสร็จแล้ว ด้วยเสียงคำรามอันยิ่งใหญ่ซึ่งสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งภูมิภาค สายฟ้าเส้นที่เก้าก็ผ่าลงมาอย่างโหดร้าย มันกว้าง 4 – 5 เมตรและความสับสนวุ่นวายที่มันสร้างขึ้นนั้นช่างน่าประหลาดใจ ทุกที่ที่ฟ้าผ่าผ่านไปที่มิติใดมิตินั้นจะแตกกระจายเหมือนกระจกและเปิดเผยความมืดนิรันดร์ที่อยู่เบื้องหลัง

ในเวลาเดียวกัน ระลอกพลังงานอันมหาศาลปรากฏขึ้น แสงสีทองอร่ามลุกขึ้นจากเบื้องล่างขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็วราวกับว่ามันต้องการต่อสู้กับความมืดของความว่างเปล่า

มันเป็นเสาของลำแสงสีทอง เหมือนมังกร มันดุร้ายและรุนแรงเพราะมันปีนขึ้นไปสูงขึ้นไปในอากาศในลักษณะที่หยุดไม่ได้ มันชนกับสายฟ้ากลางอากาศ

บูม !

เสียงที่น่ากลัวดังขึ้นทันทีเมื่อทั้งสองชนกัน กระแสพลังงานที่ดุร้ายคร่าชีวิตผู้คนไปโดยรอบ ในขณะที่ภูเขาแตกสลายทันที ภูเขาและหน้าผานับไม่ถ้วนถูกทำลายราบ

ในที่สุด เสียงฟ้าร้องก็หายไปและรอยแตกในมิติก็เริ่มหายในช่วงเวลาไม่นาน สภาพแวดล้อมฟื้นฟูสู่ความสว่างเริ่มต้นของพวกมัน ในขณะที่ฟ้าผ่าบนท้องฟ้าหายไปอย่างสมบูรณ์ ดวงอาทิตย์ส่องสว่างเหมือนก่อนหน้านี้ ส่องสว่างไปรอบ ๆ

สายฟ้าเส้นที่แปดสามารถสังหารเซียนจักรพรรดิได้อย่างง่ายดาย แต่สายฟ้าเส้นที่เก้านั้นมีพลังมากกว่านับครั้งไม่ถ้วน อย่างไรก็ตามเสาลำแสงทองคำจากส่วนลึกของเหมืองสามารถสู้กับมันได้จริง ๆ ทำให้ทั้งคู่หายไปในสภาพแวดล้อม

เซียนราชาบินวนอยู่ในระยะไกลขณะที่ดูฉากที่เกิดขึ้น สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้รู้สึกเหมือนกับความฝัน ล้มล้างสิ่งที่พวกเขาเข้าใจโดยสิ้นเชิง พวกเขาไม่เคยเห็นสายฟ้าที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้และไม่เคยคิดเลยว่าสิ่งที่น่ากลัว แต่ไม่รู้เลยว่ามีบางอย่างซ่อนตัวอยู่ในส่วนลึกของเหมือง

เซียนจักรพรรดิทั้งห้านั้นบินโฉบลงไปด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว พวกเขาจ้องไปที่เทือกเขาที่เปลี่ยนไปอย่างงุนงง ทุกคนพูดไม่ออก

” มันจบแล้ว ไปกันเถอะ” เสียงของนางฟ้าเฮายู่ดังขึ้นในหูของโหยวเยว่ หลังจากพูดไม่นานโถงอันศักดิ์สิทธิ์ก็ออกเดินทางพร้อมกับไป๋เหลียนและโหยวเยว่กลับไปยังจวนเจ้าเมืองอัคนีในเมือง

ไป๋ไฮจ้องมองไปที่ภูเขาอย่างไม่คุ้นเคย เขาค่อย ๆ สงบสติอารมณ์ก่อนที่จะจากไปพร้อมกับเซียนผู้คุมกฏเมืองทหารรับจ้างอัคคี เขาไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องที่จะตามมาอีกต่อไป เขารู้ดีว่าแม้ว่าสมบัติบางอย่างจะปรากฏขึ้นที่นั่นจริง มันจะไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถยึดครองได้

เหมืองถูกลดระดับลงกลายเป็นทิวเขาธรรมดาและแม้กระทั่งพลังงานที่น่ากลัวด้านล่างก็หายไปหมด อย่างไรก็ตามยังมีเซียนราชาอีกหลายคนที่ไม่กล้าเข้าไปใกล้ ได้แต่จ้องมองไปที่หลุมขนาดใหญ่ที่เกิดจากฟ้าผ่าด้วยความหวาดกลัว

ไม่นานหลังจากนั้น เซียนราชาผู้กล้าหาญก็เดินไปอย่างระมัดระวังเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเข้าไปในหลุม แต่เขาไม่พบสิ่งใดในท้ายที่สุด เขาไม่พบสมบัติใด ๆ มีเพียงหินธรรมดาและไม่มีอะไรอย่างอื่น

หลังจากนั้น เซียนราชายิ่งเข้ามาสำรวจพื้นที่มากขึ้นเรื่อย ๆ แม้แต่เซียนจักรพรรดิทั้งห้าคนก็ทำเช่นเดียวกัน แต่ผลลัพธ์ก็เหมือนกัน พวกเขาล้มเหลวที่จะค้นพบอะไร ไม่ต้องพูดถึงสมบัติ พวกเขาไม่แม้แต่จะพบสิ่งตกค้างของสมบัติใด ๆ

” สายฟ้ามีพลังมาก ดังนั้นสมบัติจึงอาจถูกผ่าให้หายไป” เซียนราชาที่มีอายุมากกว่าส่ายหัวและถอนหายใจอย่างเสียใจ

พวกเขาหลายคนเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาพูดอย่างรวดเร็ว พวกเขาไม่สามารถคิดถึงคำอธิบายอื่นใดนอกเหนือจากนี้ พวกเขารู้สึกเสียใจทันทีเช่นกัน

“โชคดีที่มันไม่ใช่อุโมงค์ใหม่ที่ถูกค้นพบโดยโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง ทุกคน นั่นคือทั้งหมดให้รีบกลับไปที่ เมืองทหารรับจ้างและเฝ้าระวังต่อไป” ผู้อาวุโสสูงสุดของเมืองทหารรับจ้างกล่าว

ในไม่นาน เซียนราชาจากเมืองทหารรับจ้างได้ออกเดินทางและภูเขาก็ว่างเปล่าอีกครั้ง สิ่งที่แตกต่างไปจากเดิมคือไม่สามารถเรียกว่าเทือกเขาได้อีกต่อไป ภูเขาทั้งหมดพังทลายลงใน ขณะที่บางส่วนของภูเขาแบนราบทั้งหมด

เมืองอัคนียังคงคึกคักเหมือนเมื่อก่อน แต่การสนทนาที่น่าสนใจเกี่ยวกับสายฟ้าจะได้ยินไปถึงบนถนน เรื่องราวยิ่งพูดเกินจริงไปเรื่อย ๆ และลึกลับขึ้นไปเรื่อย ๆ ทำให้เกิดเรื่องราวหลายเรื่อง

เด็กชายสวมเสื้อผ้าทองคำยืนอยู่บนถนนในเมืองอย่างงุนงง เขาสูงน้อยกว่า 1 เมตรและมีดวงตาขนาดใหญ่และสว่างสดใสคู่หนึ่ง เขาเดินผ่านฝูงชนอย่างค่อนข้างขี้อาย มองไปรอบ ๆ ขณะที่เขาเดินราวกับว่าทุกอย่างน่าสนใจ

เด็กชายคนนั้นขาวและอ้วน เขาน่ารักสุด ๆ และดูเหมือนจะอายุแค่สามหรือสี่ปีเท่านั้น เสื้อผ้าสีทองของเขาสะท้อนแสงอย่างสว่างไสวและเปล่งประกายราวกับทองคำ ดูเหมือนว่าพวกมันจะทำมาจากทองคำบริสุทธิ์

เครื่องแต่งกายของเด็กชายดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมากในบริเวณโดยรอบอย่างรวดเร็ว แต่ผู้คนจำนวนมากก็เริ่มจับจ้องเสื้อผ้าทองคำของเขา สายตาถูกผสมด้วยความโลภ ความอยากรู้อยากเห็น ความอิจฉาและอื่น ๆ