เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 1630: ความกล้าหาญ

ตอนที่ 1630: ความกล้าหาญ

“ในที่สุดเราก็ได้รับชัยชนะ ข้าไม่เคยคิดเลยว่าวิกฤตของโลกจะน่ากลัวมาก ทำให้เราต้องสูญเสียจอมยุทธจำนวนมากเพื่อทำลายมัน มันรวมถึงจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมอีกด้วย”

หลายคนในหมู่จอมยุทธบ่นเบา ๆ ผู้คนจำนวนมากปรากฏตัวขึ้นอย่างงงงวย ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เหมือนกับเป็นความฝัน พวกเขามีชีวิตอยู่เป็นพัน ๆ ปีหรือแม้กระทั่งหลายหมื่นปี หลายคนเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องต่าง ๆ จากหลายล้านปีก่อนจากบันทึกโบราณ โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาส่วนใหญ่รู้เกี่ยวกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นภายในหลายล้านปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าพวกเขาจะมีความรู้มากเพียงใด ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ได้ครอบงำความรู้ของพวกเขาอย่างสมบูรณ์

วิกฤตเดียวของโลกทำให้เกิดความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่อโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งและโลกของทวีปเทียนหยวน ซึ่งเกือบจะถึงจุดจบของทั้งสองโลก ทุกคนรู้สึกตกใจกับสิ่งนี้ แม้ว่าพวกเขาจะรอดชีวิตมาได้สำเร็จ แต่พวกเขาทุกคนเข้าใจดีมากว่าการรอดชีวิตของพวกเขาในครั้งนี้ริบหรี่เพียงใด

การต่อสู้ครั้งนี้ถูกลิขิตไว้ให้ต้องถูกบันทึกลงไปในประวัติศาสตร์ของกลุ่มต่าง ๆ ที่จะต้องจดจำตลอดชั่วนิรันดร์ส่งผ่านไปยังคนรุ่นหลัง

การมีส่วนร่วมของโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งในการต่อสู้กับจิตมารนั้นได้ข้ามทวีปเทียนหยวน นักสู้นับหมื่นจากโลกนั้นเสียชีวิต พวกเขาทั้งหมดสละชีวิตด้วยการเผาผลาญพลังงานที่สำคัญของพวกเขาเพื่อบังคับพลังทั้งหมดของสายเลือดของพวกเขาในการเสริมกำลังให้กับเกราะไหมบรรพกาล พวกเขากลายเป็นเถ้าถ่าน, รวมถึงเหล่าผู้พิทักษ์และผู้อาวุโสจากโถงจิตวิญญาณลับ สำหรับผู้ที่รอดชีวิต พวกเขาทั้งหมดซีดเผือดและซีดเซียวเนื่องจากการสูญเสียเลือดมากเกินไป หลายคนล้มลงบนพื้น

จิตวิญญาณราชันย์ก็มีสภาพไม่ต่างกัน เขาอ่อนแอกว่านักรบจากโลกของเขาเสียอีกในตอนนี้ เขาเป็นคนที่สูญเสียแก่นโลหิตมากที่สุด และเขายังได้รับผลสะท้อนกลับอย่างรุนแรงเนื่องจากการฝืนตัวเองเพื่อใช้เจตจำนงค์แยกสวรรค์โจมตีจิตมารครั้งที่ 2 ในท้ายที่สุด ไม่เพียงแต่พลังของเขาจะอ่อนแอลง แต่เขายังมีบาดแผลสาหัสอีกด้วย อาการบาดเจ็บของเขารุนแรงกว่าคนอื่นในสนามรบ

เจี้ยนเฉินก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกันและบางทีบาดแผลของเขาอาจรุนแรงมากกว่าจิตวิญญาณราชันย์เสียอีก อย่างไรก็ตาม เขามีร่างบรรพกาล เมื่อรวมกับพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสง เขาจึงได้รับการเยียวยารักษาอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นบาดแผลของเขาจึงไม่ได้แย่ลง มันทำให้เขาฟื้นตัวเป็นปกติอย่างรวดเร็ว

“ตอนนี้วิกฤตของโลกถูกปัดเป่าไปแล้ว แต่พลังมารที่เกิดจากวิกฤตยังไม่ได้เลือนหายไปอย่างถาวร เราควรจัดการกับพลังนี้อย่างไร ? หากเราปล่อยพลังไว้บนท้องฟ้า มันจะทำให้ผู้คนรู้สึกไม่สบายใจ” จิตวิญญาณราชันย์พูดด้วยน้ำเสียงลึกขณะที่จ้องมองท้องฟ้า อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถซ่อนความอ่อนแอในปัจจุบันของเขาได้

เจี้ยนเฉินมองตามไปในขณะที่จิตวิญญาณราชันย์พูด เมฆสีแดงเลือดในท้องฟ้ายังคงหนาเหมือนพรมแดงขนาดใหญ่ที่ปกคลุมทั่วโลก มันย้อมสีเลือดแดงไปทั่วโลก และแม้แต่แสงอาทิตย์ที่แผดเผาก็ไม่สามารถแทรกซึมการห่อหุ้มของมันได้

เจี้ยนเฉินขมวดคิ้วเมื่อเห็นสิ่งนี้ แม้ว่าเกราะไหมบรรพกาลจะกำจัดหนึ่งในสามของพลังของจิตมาร สิ่งที่เหลืออยู่ก็ยังคงเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่อย่างยิ่งสำหรับเจี้ยนเฉินและจิตวิญญาณราชันย์ มันเกินกำลังของพวกเขาอย่างแท้จริง อย่างไรก็ตาม เมื่อพลังมารไม่สามารถควบคุมได้ พลังอันยิ่งใหญ่จึงมีความเสี่ยงน้อยที่สุดหรือแม้แต่ไม่มีความเสี่ยงเลย อย่างไรก็ตาม การทำลายพลังมารที่เหลืออยู่นั้นจะไม่เป็นเรื่องง่ายสำหรับเจี้ยนเฉินและจิตวิญญาณราชันย์

“ผู้อาวุโสเอเดรียนน่า ท่านสามารถช่วยเราทำลายพลังมารที่วิกฤติของโลกทิ้งไว้ได้หรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินส่งคำขอความช่วยเหลือไปยังดินแดนของพวกเอลฟ์ในทวีปแห่งความสูญเปล่า พลังของเกราะไหมบรรพกาลหมดลงแล้ว ดังนั้นจึงไม่เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะพยายามใช้เกราะไหมบรรพกาลเพื่อชำระพลังมาร

ในเวลาเดียวกัน นักสู้หลายคนจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งจะได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากการเสียเลือดมากเกินไปและเติมเต็มครั้งแล้วครั้งเล่า เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถใช้วิธีเดียวกันกับก่อนหน้านี้ได้อีก ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จิตมารก็ถูกทำลายลงแล้วในขณะนี้ พลังมารที่เหลืออยู่นั้นไม่ได้เป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่เลย

“ข้าสามารถเสนอพลังชีวิตของข้าได้สามในสิบส่วนเท่านั้นที่จะช่วยเหลือเจ้า ตอนนี้เหลือเพียงครึ่งหนึ่งของสามในสิบส่วนซึ่งไม่เพียงพอที่จะทำลายพลังนี้ อย่างไรก็ตาม ข้าสามารถใช้พลังชีวิตนั้นเพื่อผลักดันพลังมารยออกไปสู่อวกาศ แต่ข้าต้องการความร่วมมือจากเจ้าในการทำเช่นนั้น” เสียงของเอเดรียนน่าดังขึ้นในหัวของเจี้ยนเฉิน เสียงของนางก็เริ่มอ่อนแอ เห็นได้ชัดว่าการสูญเสียพลังชีวิตของนางไปสามในสิบส่วนก็เป็นการสูญเสียอย่างมากสำหรับนางเช่นกัน

“ถ้าอย่างนั้นข้าก็ขอรบกวนผู้อาวุโสด้วย” เจี้ยนเฉินรู้สึกขอบคุณ ตราบใดที่พลังมารถูกผลักออกไปในอวกาศ เขาจะมีเวลาจัดการกับมันอย่างช้า ๆ

“ข้าสงสัยว่าร่างบรรพกาลของข้าสามารถดูดซับพลังมารนี้ได้หรือไม่ ถ้าข้าทำได้พลังอันน่าสะพรึงกลัวนี้จะทำให้ร่างบรรพกาลของข้า..” ดวงตาของเจี้ยนเฉินส่องประกายและเขาก็เริ่มให้ความสนใจในทันที

หลังจากนั้นไม่นานเจี้ยนเฉินและจิตวิญญาณราชันย์ก็ทำงานร่วมกับเอเดรียนน่าเพื่อผนึกพลังมารด้วยพลังอันสมบูรณ์ของพวกเขาและค่อย ๆ ผลักมันออกไปยังอวกาศ จากนั้นพลังชีวิตที่เอเดรียนน่าเสนอให้ก็เหลือเพียงประมาณหนึ่งในสิบ

” อาการบาดเจ็บของเจ้าสาหัสมาก หากเจ้าไม่จัดการกับมันอย่างถูกต้อง เจ้าจะได้รับผลกระทบถาวรในอนาคต มันจะส่งผลต่อการบ่มเพาะในอนาคตของเจ้า ข้าจะมอบพลังชีวิตที่เหลือให้กับเจ้าเพื่อให้เจ้าได้ใช้มันรักษาตัว ถือว่ามันเป็นการแสดงความเมตตาจากข้า อย่างไรก็ตาม ในเรื่องวิญญาณที่ได้รับบาดเจ็บของเจ้า ข้าช่วยอะไรไม่ได้จริง ๆ ” เสียงของเอเดรียนน่าดังขึ้นในหัวของจิตวิญญาณราชันย์ หลังจากนั้นไม่นาน พลังชีวิตที่เหลืออยู่ของนางก็เปลี่ยนเป็นพลังงานมหาศาลที่เทลงในร่างกายของจิตวิญญาณราชันย์

ในขณะนั้น จิตวิญญาณราชันย์ถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีเขียว เขารักษาตัวเองในอัตราที่ไม่น่าเชื่อภายใต้แสงสีเขียวและแม้แต่ความอ่อนแอในการแสดงออกของเขาก็หายไปอย่างรวดเร็ว

ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที จิตวิญญาณก็กลับสู่สภาพเดิมก่อนได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาได้รับการเยียวยาอย่างรวดเร็วจนเกินกว่าการรวมกันระหว่างร่างบรรพกาลและพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสงของเจี้ยนเฉินเสียอีก

ท้ายที่สุด นี่คือพลังชีวิตของราชาเทพ แม้ว่ามันจะไม่มากนักแต่มันก็น่ากลัวมาก มันไม่สามารถเปรียบเทียบกับพลังงานดั้งเดิมของพลังเซียนธาตุแสงระดับ 9 ได้

“ขอบคุณมากผู้อาวุโส ข้า เฉินเจี้ยน จะไม่มีวันลืมน้ำใจของท่าน หากข้ามีโอกาสในอนาคต ข้าจะตอบแทนความเมตตานี้อย่างแน่นอน” จิตวิญญาณราชันย์โค้งคำนับให้กับเอเดรียนน่า พลังชีวิตที่เป็นของขวัญจากเอเดรียนน่าทำให้เขาฟื้นพลังจากบาดแผลของเขา และส่วนที่เหลือยังได้หลอมรวมกับการบ่มเพาะของเขา กลายเป็นพลังของเขาเอง เป็นผลให้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากอีกครั้ง หากไม่ใช่เพราะข้อจำกัดของโลกนี้ เขาอาจสามารถก้าวเข้าสู่ขอบเขตเทพเมื่อใดก็ได้

ตอนนี้เมฆสีแดงเลือดที่ปรากฏขึ้นทั่วโลกได้หมดไป ดวงอาทิตย์ที่เปล่งปลั่งส่องสว่างบนพื้นดินอีกครั้ง เจี้ยนเฉินเข้าสู่กลุ่มเมฆแห่งพลังมารด้วยตัวเองและพยายามดูดซับพลังเพื่อดูว่าเขาสามารถทำได้หรือไม่ เขาต้องการหลอมพลังของจิตมารเข้ากับร่างบรรพกาลของเขา

เขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการรับมือกับผลที่ตามมาในทวีปเทียนหยวน ไม่จำเป็นที่เขาจะต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกัน เผ่าพันธุ์ทั้งสี่มีผู้นำของตัวเอง และแม้แต่เผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ยังมีหยางลี่, กุยไฮ่ ยี่เต่า, เฟิงเซียวเทียน, ฮุสตันและคนอื่น ๆ