เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 167 : การประมูล

ตอนที่ 167 – การประมูล

ต่อมาหลังจากถามคนที่อยู่รอบ ๆ เจี้ยนเฉินก็มาถึงร้านค้าที่มีความเชี่ยวชาญในเรื่องแกนอสูร ที่มีขนาดค่อนข้างใหญ่ ตัวอาคารทำจากหินสีน้ำเงินและมี 3 ชั้น

แม้ว่าจะมีทหารรับจ้างจำนวนมากที่ขายแกนอสูร แต่ก็เป็นพวกระดับต่ำ แกนอสูรที่มีระดับสูงนั้นพบเห็นได้น้อยมาก ดังนั้นหากใครต้องการซื้อมันพวกเขาจะต้องไปที่ร้าน ยิ่งร้านค้าใหญ่เท่าไหร่แกนอสูรก็จะยิ่งมีคุณภาพมากขึ้น

ยิ่งไปกว่านั้นร้านค้าที่ขายแกนอสูรมีสินค้าจำนวนมากเมื่อเปรียบเทียบกับทหารรับจ้างที่มีขายแกนอสูร ระดับ 1 หรือ 2 จำนวน 3-5 แกนเท่านั้น หากกลุ่มผู้มีอิทธิพลบางคนต้องการซื้อแกนอสูรจำนวนมาก พวกเขาจะไปที่ร้านค้าเหล่านี้เพื่อซื้อ

เมื่อเข้าไปในร้านขายแกนอสูร เจี้ยนเฉินรู้สึกว่าถึงแม้จะเป็นร้านค้าขนาดใหญ่ แต่ก็ไม่มีคนมากนักที่อยู่ภายในร้าน ไม่มีแม้แต่แกนอสูรใด ๆ ที่จัดเตรียมไว้มีเสมียนหญิงเพียงไม่กี่คนที่ทำงาน แต่นอกเหนือจากนั้นสถานที่นี้ไม่ได้ดูเหมือนร้านแกนอสูรเลย

ด้วยความสงสัยเจี้ยนเฉินก็เดินไปหาพวกเขาและถามว่า” ข้าจะถามว่าที่นี่เป็นที่ที่พวกเขาขายแกนอสูรใช่หรือไม่ ? “

เมื่อได้ยินสิ่งนี้เสมียนหญิงมองใบหน้าที่หล่อเหลาและบอบบางของเจี้ยนเฉินด้วยใบหน้าที่ประหลาดใจ การเห็นหน้าตาอันหล่อเหลาของเจี้ยนเฉิน ทำให้นางหยุดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดด้วยความยินดีว่า “เจ้าเห็นป้ายข้างนอกร้านของเราหรือไม่ ? หากร้านสวรรค์แกนอสูรของเราไม่ได้ขายแกนอสูร แล้วจะขายอะไร?”

เจี้ยนเฉินยิ้มอย่างอาย ๆ เมื่อเขามองไปที่ห้องโถงที่ว่างเปล่า “ถ้าอย่างนั้นทำไมถึงไม่มีแกนอสูรแม้แต่อันเดียวที่มาวางไว้ ? “

อาจเป็นเพราะรูปร่างหน้าตาของเจี้ยนเฉินที่สตรีไม่อาจต้านทาน แต่เสมียนก็จ้องที่เขาก่อนที่จะอธิบายอย่างยินดี “ร้านสวรรค์แกนอสูรของเราวางขายแกนอสูรระดับสูงของเราที่ชั้นที่สองและสามเท่านั้น ชั้นแรกมีเพียงแกนอสูรระดับ 1 เท่านั้น แต่เนื่องจากมันเป็นสินค้าธรรมดาทั่วไป จึงไม่มีความจำเป็นที่จะนำพวกมันออกมาแสดง”

เมื่อได้ยินดังนั้นเจี้ยนเฉินก็เห็นแสงสว่าง นี่เป็นเพียงเรื่องทั่วไปของร้านค้า แต่เขาไม่ได้ตระหนักว่านี่เป็นวิธีที่ร้านค้าปฏิบัติ

เสมียนสาวพูดต่อไปว่า “เจ้าต้องการซื้อแกนอสูรตัวใด หากเจ้าต้องการซื้อแกนอสูรระดับ 1 โปรดบอกจำนวนที่เจ้าต้องการซื้อ แต่ถ้าเจ้าต้องการซื้อแกนอสูรระดับ 2 เจ้าจะต้องขึ้นไปที่ชั้นสอง”

เจี้ยนเฉินลังเลสักครู่ก่อนแจ้งว่า “ข้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อซื้อแกนอสูร แต่ข้าจะถามว่าเจ้ารับซื้อแกนอสูรหรือไม่ ? “

เสมียนสาวมองเจี้ยนเฉินด้วยใบหน้าประหลาดใจ “อะไรนะ ? เจ้าจะขายแกนอสูรหรือ ? “

“ถูกต้อง ! ” เจี้ยนเฉินพยักหน้า

แววตาที่ไม่เชื่อปรากฏอยู่ในแววตาของเสมียนเมื่อนางจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉิน นางไม่รู้ว่าทำไมผู้เยาว์ที่หล่อเหลาจึงพยายามขายแทนที่จะซื้อแกนอสูร นางทำงานที่ร้านนี้มาหลายปีแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่คนเช่นนี้มา โดยปกติแล้วจะเป็นกลุ่มของบุรุษที่แข็งแกร่ง

นางไม่ได้มองเจี้ยนเฉินด้วยความรังเกียจ แต่นางก็ยังพูดด้วยรอยยิ้มหวาน ๆ ต่อไปว่า “เรารับซื้อแกนอสูรด้วย ดังนั้นเจ้าช่วยนำแกนอสูรที่เจ้าต้องการขายออกมา ! “

เจี้ยนเฉินดึงเข็มขัดมิติออกมาสองเส้นทันทีและส่งมอบให้กับเสมียนสาว ในเข็มขัดมิติทั้งสองเส้นเป็นแกนอสูรระดับ 1 และ 2

เสมียนหยิบเข็มขัดมิติทั้งสองเส้นและเริ่มตรวจสอบปริมาณของแกนอสูรภายใน อย่างรวดเร็ว สีหน้าของนางแสดงความตกใจเนื่องจากปริมาณของแกนอสูรระดับ 1 และ 2 ในเข็มขัดมิติมีจำนวนประมาณ 2,000 อัน นี่เป็นครั้งแรกที่นางเคยเห็นแกนอสูรจำนวนมาก !

สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เสมียนสาวมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเจี้ยนเฉินด้วยสีหน้าซับซ้อน “กรุณารอสักครู่ ข้าจะกลับมาพร้อมกับเจ้าของร้าน”

ส่งเข็มขัดมิติกลับคืนไปให้เจี้ยนเฉิน นางหันหลังกลับและมุ่งหน้าไปยังชั้นสอง ไม่นานหลังจากที่นางจากไป ชายสวมเสื้อคลุมปักสีฟ้าลงมาพร้อมกับเสมียนสาวคนเดียวกัน

“เถ้าแก่ไป่ นี่เป็นคนที่ต้องการขายแกนอสูร” เสมียนสาวกล่าวขณะที่นางนำเจ้าของร้านมาหาเจี้ยนเฉิน

คนที่ถูกเรียกว่าเถ้าแก่ไป่ เป็นชายวัยกลางคนพยักหน้าขณะที่เขายิ้มให้เจี้ยนเฉิน “เด็กน้อย เป็นไปได้หรือไม่ที่เจ้าจะนำแกนอสูรมาให้ข้าดู ? “

เจี้ยนเฉินไม่ลังเลที่จะนำเข็มขัดมิติออกมาให้เถ้าแก่ไป่ดู เมื่อเอื้อมมือของเขาไปเพื่อตรวจสอบสินค้าภายในเข็มขัดมิติ ดวงตาของเถ้าแก่ไป่ก็พลันเบิกกว้างด้วยความตกใจในขณะที่เขาค้นพบแกนอสูรจำนวนมากภายในเข็มขัดมิติ

“ในการขายแกนอสูรจำนวนมากในครั้งเดียว นี่เป็นสิ่งที่เมืองฟีนิกซ์พบเห็นไม่บ่อยมากนัก” ชายวัยกลางคนพูดขณะที่ศึกษาเจี้ยนเฉิน “เด็กน้อย เจ้ารังเกียจไหมถ้าข้าเรียกเจ้าเช่นนั้น ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่รังเกียจ”

เจี้ยนเฉินยิ้ม “เจ้าของร้าน ทำไมเราไม่พูดถึงจำนวนเงินที่เจ้าต้องการเพื่อใช้ซื้อมัน”

“เราสามารถทำได้ โปรดให้ข้าคิดทบทวนสักครู่” ชายคนนั้นหัวเราะ เขาก็นำเจี้ยนเฉินเข้าไปในห้องลับเพื่อที่พวกเขาจะได้นับแกนอสูร

เมื่อแกนอสูรทั้งหมดถูกนับ ชายวัยกลางคนให้เจี้ยนเฉินทั้งหมด 5,000 เหรียญม่วง เจี้ยนเฉินหยิบเหรียญม่วงและขอบคุณเถ้าแก่และเดินออกจากร้าน

ขี่ม้าของเขาไปยังตลาดที่มีผู้คนหนาแน่น เขาเริ่มซื้อเสื้อผ้าหลายชุดและของใช้จำเป็นอื่น ๆ เพื่อความอยู่รอดในโลกภายนอก

ทันใดนั้นเสียงโห่ร้องดังมาจากฝูงชนก็ดึงดูดความสนใจของเจี้ยนเฉิน

“ข้าได้ยินมาว่าการประมูลประจำปีจะเกิดขึ้นในอีก 10 วัน คราวนี้จะมีสมบัติล้ำค่ามากมาย..”

” ใช่แล้ว การประมูลในปีนี้ ใครจะไปรู้ว่าจะมีสมบัติล้ำค่าอะไรที่นั่น …

“โรงประมูลฟินิกซ์สวรรค์ของเมืองฟีนิกซ์มีชื่อเสียงมาก การประมูลประจำปีมักจะมีผู้คนมากมายจากเมืองอื่นมาเข้าร่วมดังนั้นมันจะแออัดอย่างแน่นอน … “

…… ..

” การประมูล ! ” เจี้ยนเฉินร้องกับตัวเองขณะที่เขาฟังคนอื่นพูด ตอนนี้เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาไม่ต้องการที่จะเดินเล่นบริเวณรอบ ๆ อีกต่อไป เขาเดินกลับไปที่ถนนเพื่อกลับไปที่ศูนย์กลางของเมืองฟีนิกซ์เพื่อค้นหาสถานที่ที่ทุกคนกำลังพูดถึง

ตัวอาคารนั้นสูงเป็นพิเศษถึงแม้จะสูงเพียงสองชั้น แต่ก็สูงขึ้นไปในอากาศหลายสิบเมตรสูงกว่าโรงเตี๊ยมสี่ชั้นในบริเวณใกล้เคียง แม้แต่พื้นที่ที่ครอบคลุมก็มีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับสมาคมทหารรับจ้างซึ่งมีขนาดเท่ากัน ด้านบนของประตูใหญ่ที่ไปยังโรงประมูลนั้นเป็นกระดานความสูงสามเมตรที่มีคำสี่คำว่า” โรงประมูลฟีนิกซ์สวรรค์” ที่เขียนด้วยลายมือที่สวยงาม

มีหลายคนที่เข้าและออกจากโรงประมูลเช่นกัน ด้วยความลังเลเล็กน้อยเจี้ยนเฉินลงจากม้าของเขาเพื่อเข้าโรงเตี๊ยมใกล้ ๆ โรงประมูลเพื่อเช่าห้อง หลังจากนั้นเขาปล่อยม้า

หลังจากผ่านไปไม่กี่วัน เจี้ยนเฉินก็ไปเดินเล่นไปรอบ ๆ ก่อนจะพบกับพื้นที่ว่างเปล่า ที่ซึ่งเขาหยิบเอาสมุนไพรออกจากเข็มขัดมิติของเขา

หลังจากที่ใช้เวลาในการต้มชาถ้วยหนึ่ง เจี้ยนเฉินยืนขึ้นด้วยรูปลักษณ์ที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง คราวนี้เขาดูเหมือนชายวัยกลางคนผิวคล้ำที่มีหน้าตาค่อนข้างธรรมดา หากเขาปะปนไปกับฝูงชนคงไม่มีใครจำใบหน้าของเขาได้ นอกจากความจริงที่ว่ามีแผลเป็นเล็กน้อยที่ด้านซ้ายของใบหน้า

หลังจากปลอมตัวเองเจี้ยนเฉินก็เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมุ่งหน้าไปยังโรงประมูลฟีนิกซ์สวรรค์แล้วเข้าไปข้างใน หลังจากเข้าไป เขาก็เห็นผู้คนมากมายเดินเข้า ๆ ออก ๆ รอบ ๆ เขา ในเวลานี้การประมูลประจำปีกำลังจะเริ่มขึ้น ผู้คนจำนวนมากจึงพยายามลงทะเบียนรายการสินค้าที่มีค่าของตนเองสำหรับการประมูล

“ท่านที่นับถือ ข้าขอถามรายการที่เจ้าต้องการลงทะเบียน?”

เช่นเดียวกับเจี้ยนเฉินเข้าไปในโรงประมูล คนงานหญิงคนหนึ่งร้องเรียกเขาอย่างไพเราะ

“เจ้าช่วยนำเจ้าหน้าที่ออกมาที่นี่ได้หรือไม่ ข้ามีบางอย่างที่จะพูดคุยกับเขา” เสียงต่ำออกมาจากลำคอของเจี้ยนเฉิน เขาเปลี่ยนเสียงจากเดิมของเขา

” ได้ โปรดรอสักครู่ ! ” พนักงานสาวพิจารณาเจี้ยนเฉินก่อนจะขอตัวออกจากพื้นที่เพื่อเดินเข้าไปในโรงประมูล

ในพริบตา ชายผมขาวสวมเสื้อผ้าที่ดูหรูหราเดินมาที่เจี้ยนเฉินพร้อมกับคนงานหญิงที่อยู่ข้างหลังด้วยใบหน้าที่น่านับถือ ” ผู้อาวุโสหวง นี่คือคนที่กำลังมองหาท่าน ! ” หญิงสาวพูดขึ้นมาก่อนที่จะหันไปหาเจี้ยนเฉิน” ท่านที่นับถือ นี่คือผู้อาวุโสหวง ผู้ประเมินราคาระดับสูงของโรงประมูลฟีนิกซ์สวรรค์ของเรา”

เจี้ยนเฉินคำนับเพื่อทักทาย

ผู้อาวุโสของเขาไม่สนใจคำทักทายของเขาเลยหันมามองเขาและถามว่า “เจ้ามีอะไรมาประมูลบ้าง”

ดวงตาของเจี้ยนเฉินกวาดไปรอบ ๆ เพื่อดูคนที่อยู่ใกล้ ๆ ในโรงประมูลก่อนตอบว่า” ผู้อาวุโสหวง ข้ามีของมีค่าที่ข้าอยากจะประมูล ผู้อาวุโสต้องการที่จะคุยเกี่ยวกับมัน ? “

เมื่อได้ยินคำพูดของเจี้ยนเฉิน ดวงตาของผู้อาวุโสก็เปล่งประกายก่อนที่จะนำเจี้ยนเฉินไปที่ห้องลับเพื่อพูดคุย

เจี้ยนเฉินและผู้อาวุโสนั่งลงบนโต๊ะฝั่งตรงข้าม ถึงแม้ว่าห้องจะไม่ใหญ่มาก แต่การกันเสียงนั้นดีมากที่นี่ ดังนั้นการเจรจาของพวกเขาสามารถทำได้อย่างอิสระโดยไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครฟังจากข้างนอก

“ท่านควรนำสิ่งของที่เจ้าต้องการประมูลมามอบให้ผู้อาวุโสซุย” เมื่อทั้งสองนั่งลง ผู้อาวุโสก็อดไม่ได้ที่จะพูดอย่างนั้น

“ฮ่าฮ่า ผู้อาวุโสหวง ข้าต้องการประมูลอะไรบางอย่าง แต่มันต้องเป็นความลับ” เจี้ยนเฉินหัวเราะก่อนที่จะถอดเข็มขัดมิติออกมา

” อย่างนั้นเจ้าสามารถสบายใจได้ โรงประมูลฟินิกซ์สวรรค์ของเราเป็นที่เคารพในทุกเมืองและจะไม่เปิดเผยข้อมูลแม้แต่น้อยแก่ใคร” ผู้อาวุโสยิ้มก่อนที่จะตรวจสอบเข็มขัดมิติที่มอบให้เขา

ทันทีที่ผู้อาวุโสมองเข้าไปในเข็มขัดมิติ ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็แข็งค้างพร้อมกับใบหน้าของเขาในขณะที่เขาดูสินค้าด้วยความตกใจและไม่เชื่อ ” นี่..นี่คือ..นี่คือร่างของสัตว์อสูรระดับ 5 ! “