เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 176 : ชายชุดเทา

ตอนที่ 176: ชายชุดเทา

“ข้าขอประมูล 100,000 เหรียญม่วง”

จู่ ๆ เสียงทุ้มดังมากจากกลางโถงประมูล แม้ว่าเสียงจะไม่ได้ดังมาก แต่ทุกคนในโรงประมูลก็ได้ยินมันอย่างชัดเจน

เมื่อยินราคา 100,000 เหรียญม่วง ทุกคนในโรงประมูลก็นิ่งอึ้งไป ไม่เพียงแต่พวกเขาเท่านั้น แม้แต่คนของตระกูลยู่หลันในห้องยังมีสีหน้าที่เหลือเชื่อ

100,000 เหรียญม่วง…

สัตว์อสูรระดับห้านั้นล้ำค่า แต่มันไม่ได้มีค่าถึงกับประเมินราคาไม่ได้ 70,000 เหรียญม่วงนั้นก็ถือว่าแพงเกินไปสำหรับสัตว์อสูรระดับห้าแล้ว แต่ 100,000 เหรียญม่วงนั้นยิ่งเกิดกว่าราคาปกติที่ควรจะเป็นอีก

ทั่วทั้งโรงประมูลเงียบมากในขณะที่ราคา 100,000 เหรียญม่วงถูกขานออกมา ในความเงียบนี้แม้แต่ถ้ามีเข็มเงินตกลงไปบนพื้น ทุกคนก็สามารถได้ยินเสียงได้อย่างชัดเจน

เจี้ยนเฉินที่นั่งอยู่ที่มุมผวากับราคา แต่เขาก็ยังยินดีมาก เมื่อเขาเป็นผู้ขาย เขาจึงต้องการให้ราคาของมันสูงที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ สำหรับราคาที่พุ่งขึ้นสูงจาก 70,000 เป็น 100,000 นั้น เป็นอะไรที่เจี้ยนเฉินไม่คาดคิด สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจมากยิ่งกว่าก็คือคนที่เพิ่งขานราคาล่าสุดออกมานั้นอยู่ในห้องส่วนตัวที่ไม่ไกลจากเขามาก

เจี้ยนเฉินหันไปทางทิศทางของเสียงและเห็นเพียงชายในชุดสีเทาคนเดียว เขาเป็นชายชราที่ดูมีอายุราว 60 ปี ผมของเขายังคงดกดำอยู่บนหัวของเขาซึ่งเน้นไปกับใบหน้าที่เหี่ยวย่นของเขา

ทั่วทั้งโรงประมูลเงียบไปสองสามวินาทีก่อนที่เสียงพูดคุยจะระเบิดออกมา ทุกคนอดไม่ได้ที่จะมองไปที่คนที่ขานราคาออกมา แต่มีเพียงคนจำนวนน้อยเท่านั้นที่รู้ว่าคนคนนั้นอยู่ที่ไหน

แม้แต่ผู้นำการประมูลยังอึ้งจากราคาที่สูงนี้และเขาใช้เวลาสักพักในการตั้งสติ ใบหน้าของเขาสั่นไปพร้อมกับเสียงของเขาในขณะที่เขาพูดออกมา “100,000 เหรียญม่วง 100,000 เหรียญม่วง มีคนเสนอ 100,000 เหรียญม่วงออกมา มีใครอยากที่สู้ราคาอีกหรือไม่ ?”

ในห้องของตระกูลยู่หลัน คนของตระกูลหลายคนหน้าซีด ไม่มีซักคนพูดออกมาแม้แต่คำเดียว เพราะพวกเรากำลังตกใจมากกับราคาที่สูงขนาดนี้

“100,000 เหรียญม่วง นับหนึ่ง มีใครประมูลสูงกว่านี้ไหม?”

“100,000 เหรียญม่วง นับสอง…”

“100,000 เหรียญม่วง นับสาม…ขาย”

ผู้นำประมูลเคาะค้อนไม้ของเขา สัตว์อสูรระดับห้าตัวที่สอง อสูรเมฆบิน ถูกซื้อไปด้วยราคา 100,000 เหรียญม่วงในที่สุด

“เอาล่ะ การประมูลครั้งนี้กำลังจะจบลงอย่างเป็นทางการ ขอบคุณทุกคนที่มาเข้าร่วม อีกหนึ่งปีหลังจากวันนี้ พวกเราจะพบกันใหม่อีกครั้ง ข้าอยากจะขอเชิญแขกที่ประมูลของได้ไปมาที่ด้านหลังเวทีเพื่อที่จะรับสิ่งของ” ผู้นำประมูลยิ้มสดใสออกมา เขานำการประมูลที่โรงประมูลฟีนิกซ์สวรรค์มาหลายสิบปี แต่นี่เป็นครั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เขาเคยทำมา ของที่มีมูลค่าหนึ่งแสนเหรียญม่วงถูกเขาขายออกไป นี่เป็นเกียรติสูงสุดอย่างยิ่งสำหรับเจ้าภาพการประมูล

หลังจากที่การประมูลจบลง คนที่ประมูลของได้ก็ออกจากที่นั่งไปและเริ่มมุ่งหน้าไปที่ด้านหลังเวทีเพื่อที่จะจ่ายเงิน

เจี้ยนเฉินลังเลเล็กน้อยเช่นกัน และเริ่มเดินไปด้านหลังเวที เงินที่จะได้จากการประมูลสัตว์อสูรระดับห้า 2 ตัวต้องไปรับจากที่นั่น

ในตอนที่เจียนฉินมาถึงที่ด้านหลังเวที ที่นั่นก็เต็มไปด้วยผู้คนแล้ว นี่เป็นที่ที่ทุกคนจะมารับสิ่งของที่พวกเราประมูลได้

คนหลายร้อยคนกระตือรือร้นและเข้าแถวอยู่ ในมือของพวกเขาถือบัตรเล็กเล็กที่โรงประมูลออกให้เป็นพิเศษอยู่

“ท่านวู่หยุน ผู้จัดการยูลเลี่ยนกำลังรอท่านอยู่ในห้องรับแขก กรุณาตามข้ามา”

ในตอนนี้เอง เสียงผู้อาวุโสก็ดังออกมาจากที่ข้างข้างเจี้ยนเฉิน นั้นคือผู้ประเมินของโรงประมูลฟีนิกซ์สวรรค์ ผู้อาวุโสหวงเหลา

เจี้ยนเฉินยังคงปลอมตัวเป็นชายวัยกลางคนคนเดิมอยู่ ดังนั้นผู้อาวุโสหวงจึงจำเขาได้ทันที

“ฮ่า! ถ้างั้นขอก็ขอให้ผู้อาวุโสหวงนำทางไปเลย” เจี้ยนเฉินตอบกลับอย่างสุภาพพร้อมรอยยิ้ม

ผู้อาวุโสหวงไม่เสียเวลาพูดต่อ และหันไปเพื่อเพื่อเดินเข้าไปด้านในทันที เจี้ยนเฉินตามหลังเขาอยู่ใกล้ใกล้

ก่อนที่จะเจี้ยนเฉินจะไปไกล เขาก็หยุดเดินทันทีและหันไปรอบรอบเพื่อที่จะมองกลับไปที่ประตูที่เขาเพิ่งเดินผ่านมา

คนสองคนที่ใสชุดเทากำลังเดินอยู่ตรงประตูข้างข้างกัน หนึ่งในนั้นเป็นชายชราและอีกคนหนึ่งเป็นชายวัยกลางคน ผู้เฒ่าคนนั้นเป็นคนที่เสนอราคา 100,000 เหรียญม่วงเพื่อที่จะซื้อสัตว์อสูรเมฆบินระดับห้าตัวนั้น

“ท่านแขกผู้มีเกียรติ กรุณาตามข้ามา ! ” เจ้าหน้าที่ต้อนรับปรากฎตัวออกมาทันที

“นำทางไปเลย” ผู้อาวุโสพูดอย่างเฉยเฉย หลังจากนั้น พวกเขาก็ตามเจ้าหน้าที่ไปด้านหลังเพื่อไปยังบันไดที่นำไปที่ชั้นที่สอง

“หยุด ! ” จู่ ๆ ก็มีเสียงตะโกนดังออกมา ชายวัยกลางคนสองสามคนพุ่งอย่างรุนแรงมาจากทางประตู และล้อมชายชุดเทาเอาไว้

ภาพนี้เป็นที่สนใจของทุกคนที่มารวมกันเพื่อรับสิ่งของ พวกเขาทั้งหมดหันไปเพื่อที่เหตุการณ์ เหมือนว่าพวกเขากำลังดูการแสดงอะไรบางอย่าง

ท่าทางของเจ้าหน้าที่ไม่ได้เปลี่ยนไป พวกเขาเคยเห็นภาพแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว พนักงานพูดออกมาด้วยน้ำเสียงประนีประนอม “แขกผู้มีเกียรติ นี่คือโรงประมูลฟีนิกซ์สะ..”

“หลีกทางไป ! “

ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะทันได้พูดจบ เขาก็โดนผลักออกไปอย่างดุร้ายจากชายคนหนึ่ง แขนของชายนั้นมีพลังมากจนพลักพนักงานออกไป 10 เมตร ก่อนที่พนักงานจะกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างแรงพร้อมเสียง “ปัง ! ” หัวของพนักงานกระแทกกับกำแพงทำให้เขาหมดสติไปทันที กำแพงในตอนนี้มีรอยเลืดสดสดไหลลงมา

ท่าทางของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปหลังจากเห็นภาพนี้ และเจตนาสังหารที่ทรงพลังก็เป็นประกายอยู่ในแววตาของเขา เขาทนไม่ได้ที่ต้องเห็นการกระทำที่ป่าเถื่อนและไร้เหตุผลของคนอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้หลับหูหลับตาเข้าไปต่อสู้เลย เพราะเขารู้ว่าการที่เขาออกไปตอนนี้นั้นมันไม่เหมาะกับเขานัก แน่นอนว่ามีหลายคนที่รู้เรื่องเกี่ยวกับสัตว์อสูรระดับห้าด้วย

เมื่อเห็นว่าเจ้าหน้าที่กระเด็นออกไปแล้ว ชายชุดเทาสองคนก็ขมวดคิ้ว ชายวัยกลางคนที่ผลักเจ้าหน้าที่ไม่ปล่อยให้พวกเขาพูดอะไร ก่อนจะถามออกไปด้วยสายตาที่แหลมคม “เจ้าใช่คนที่ซื้อสัตว์อสูรระดับห้าไปในราคา 100,000 เหรียญม่วงหรือไม่ ? “