เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 1865: แก้แค้น (3)

ตอนที่ 1865: แก้แค้น (3)

หลิวชานและขั้นเหนือเทพขั้นต้นอีกคนยังไม่กลับมารู้สึกตัวแม้ว่าเจี้ยนเฉินจะปลิดชีพของผู้แทนโดยการเจาะรูผ่านหน้าผากของเขา

มันไม่ใช่แค่พวกเขา 2 คนเท่านั้น แม้แต่ผู้คนจำนวนมากในเมืองด้านล่างและผู้คนจากตระกูลหลิงก็ตกตะลึง ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างขึ้นอย่างมาก ความไม่เชื่อท่วมท้นใบหน้าของพวกเขา

เขาเร็วมาก ! เร็วเกินไป !

จากช่วงเวลาที่เจี้ยนเฉินโจมตีครั้งแรกจนกระทั่งเขาสังหารขั้นเหนือเทพขั้นต้น เวลาที่ผ่านไปนั้นน้อยมาก มันสั้นมากจนหลายคนพบว่ามันไม่น่าเชื่อ

ขั้นเหนือเทพ แม้กระทั่งขั้นเหนือเทพช่วงต้นนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรหดสำหรับผู้คนในเมืองหลัก ในขณะที่คนที่แข็งแกร่งที่สุดคือขั้นเทพเท่านั้น ตราบใดที่ตระกูลมีขั้นเหนือเทพ ตระกูลก็จะสามารถลุกขึ้นมาเป็นหนึ่งในตระกูลสูงสุดในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์

อย่างไรก็ตามตอนนี้ การโจมตีสองครั้งได้พรากชีวิตของสิ่งมีชีวิตที่ทรหดในสายตาของพวกเขา มันใช้เวลาน้อยกว่านาทีหรือแม้แต่วินาที

เจี้ยนเฉินปลิดชีพของขั้นเหนือเทพช่วงต้นภายในวินาทีเดียว สิ่งนี้ทำให้ทุกคนตกใจอย่างมาก

“เจ้ากล้าสังหารขั้นเหนือเทพของลัทธิปีศาจชั้นฟ้าได้อย่างไร ? ลัทธิปีศาจชั้นฟ้าของเราจะไม่ปล่อยเจ้าไป” หลิวชานและผู้แทนอีกคนตกใจ พวกเขาจ้องเจี้ยนเฉินด้วยความประหลาดใจ พวกเขาพยายามที่จะแสดงออกว่าตัวเองแข็งแกร่ง

เจี้ยนเฉินพุ่งออกมาอย่างฉับพลันและเร็วมาก เขาไม่ได้ให้เวลาพวกเขาเข้าไปแทรกแซงและช่วยชีวิต

ยิ่งกว่านั้นพลังของเจี้ยนเฉินก็ทำให้พวกเขาประหลาดใจ เขามีพลังมากจนแม้แต่ในหมู่ขั้นเหนือเทพช่วงปลาย เขาก็ได้รับการจัดอันดับให้อยู่ในอันดับต้น ๆ

เจี้ยนเฉินได้รับประโยชน์อย่างมากจากการเยี่ยมชมหอตำราหลวง ด้วยบันทึกเกี่ยวกับการบ่มเพาะและความเข้าใจที่ถูกทิ้งไว้โดยราชาเทพอย่างน้อยที่สุดก็ทำให้เขาได้รับประโยชน์มากมาย เขาได้รับความเข้าใจเพิ่มเติม ช่วยให้กฎของกระบี่เพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย

แน่นอนว่ายังไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาบรรลุความสำเร็จขั้นกลาง แต่เขาก็ยังอยู่ในขั้นความสำเร็จบางส่วนของด้านจิตวิญญาณกระบี่

อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นของพลังการต่อสู้ของเจี้ยนเฉินนั้นชัดเจน

เจี้ยนเฉินไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น เขาดึงกระบี่สายรุ้งออกมาและพุ่งเข้าหาหลิวชาน เขากระโจนขึ้นมาด้วยปราณกระบี่ที่หยุดไม่ได้

หลิวชานกลายเป็นคนเคร่งเครียดมาก เขาใช้ความคิดและดึงตาข่ายสีดำปกคลุมแคว้นค้นกระบี่ สร้างเชือกสีดำภายในเสี้ยววินาที มันถูกเผาด้วยเปลวไฟสีดำปีศาจ ขณะที่แขนของหลิวชานสั่นไหว มันก็โผล่ออกมาเป็นแสงสีดำ

ในเวลาเดียวกัน ขั้นเหนือเทพอีกคนก็โผล่ออกมาเช่นกัน เหล็กแหลมสีดำปรากฏขึ้นในมือของเขา มันถูกปกคลุมไปด้วยเปลวไฟสีดำปีศาจ ในขณะที่เขาใช้ทักษะการต่อสู้ระดับสัจจะโดยไม่ลังเล

เหล็กแหลมสีดำขยายตัวยาวหลายเมตรทันที มันปล่อยระลอกพลังงานอันทรงพลังของขั้นเหนือเทพ ผู้แทนควบคุมเหล็กแหลมและแทงมันใส่เจี้ยนเฉินอย่างรุนแรงเท่าที่จะทำได้ มันทำให้เกิดการรบกวนที่น่าตกใจ

อย่างไรก็ตามแม้ว่าหลิวชานและผู้แทนจะทำงานร่วมกัน พวกเขาก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจี้ยนเฉิน ความแตกต่างของความแข็งแกร่งมีมากเกินไป

เจี้ยนเฉินตัดเชือกสีดำที่ควบคุมโดยหลิวชานด้วยจังหวะเดียว ทำให้วัตถุเซียนที่มีคุณภาพปานกลางเสียหาย ในขณะเดียวกันละอองเลือดปะทุออกมาจากปากของหลิวชาน

ด้วยการโจมตีครั้งที่สอง เจี้ยนเฉินแทงผู้แทนอีกคนด้วยความเร็วสูงดุจสายฟ้า พยายามที่จะปัดทักษะการต่อสู้จากการโจมตีโดยตรง

ปัง !

ทักษะการต่อสู้ของผู้แทนสลายลงภายใต้กระบี่ของเจี้ยนเฉิน รอยแยกลึกปรากฏบนเหล็กแหลมของเขาซึ่งเป็นวัตถุเซียนคุณภาพปานกลางเหมือนเส้นด้ายสีดำเนื่องจากการโจมตีของกระบี่สายรุ้ง ในความเป็นจริง มันเกือบจะถูกตัดครึ่ง

ปัง ! ขั้นเหนือเทพช่วงต้นกระอักเลือดออกมา ใบหน้าของเขาซีดอย่างมากในขณะนั้น

การต่อสู้กับเจี้ยนเฉินผู้ซึ่งถึงจุดสูงสุดของขั้นเหนือเทพในการเผชิญหน้าแบบตัวต่อตัวด้วยความแข็งแกร่งของเขาก็เหมือนกับการปาไข่ใส่ก้อนหิน

หลิวชานและผู้แทนตกใจอย่างมาก พวกเขาจ้องมองเจี้ยนเฉินผู้ซึ่งเปล่งประกายด้วยรังสีสังหารด้วยความตกใจ และพวกเขาก็ตัดสินใจแบบเดียวกันโดยไม่มีการพูดคุยใด ๆ พวกเขานำแผ่นค่ายกลส่งตัวออกมาจากแหวนมิติของพวกเขาทันทีและพยายามเปิดใช้งานมันโดยเร็วที่สุด

แสงที่รุนแรงส่องผ่านดวงตาของเจี้ยนเฉินเมื่อเขาเห็นว่าคนสองคนต้องการหนี เขาตะคอกอย่างเย็นชา “พวกเจ้าคิดว่าจะหนีไปได้ง่าย ๆ งั้นรึ ? ! ” ในขณะที่เขาพูดกระบี่สายรุ้งก็ระเบิดแสงจ้า ในขณะนั้น กระบี่ดูเหมือนจะได้รับจิตใจของมันเอง มันบินออกจากมือของเจี้ยนเฉินและแทงผู้แทนด้วยความเร็วสูง

“กระบี่ต้าหลัว ! ”

ในเวลาเดียวกัน เจี้ยนเฉินก็ตะโกนออกมา เขาสร้างผนึกด้วยมือขวาของเขา และปราณกระบี่สีทองก็รวมตัวกันเหนือหัวของเขาทันที แสงสีทองพุ่งเข้าหาหลิวชานราวกับสายฟ้าฟาด

เจี้ยนเฉินควบคุมกระบี่ของเขาด้วยวิญญาณ แสงสีขาวของกระบี่สายรุ้งเปลี่ยนไป มันทะลุผ่านหน้าผากของผู้แทนก่อนที่เขาจะสามารถเปิดใช้งานค่ายกลส่งตัวได้ มันกำจัดวิญญาณของเขาทันที

หลิวชานก็ไม่ได้เป็นข้อยกเว้นเช่นกัน แม้ว่าเขาจะเปิดใช้ค่ายกลส่งตัวของเขาอย่างรวดเร็ว แต่กระบี่ต้าหลัวของเจี้ยนเฉินเร็วกว่า หลิวชานไม่สามารถเปิดใช้ค่ายกลส่งตัวได้อย่างสมบูรณ์ ปราณกระบี่สีทองก็ตกลงบนศีรษะของเขา ภายใต้ปราณกระบี่ที่อาละวาด หัวของเขาลดลงเป็นละอองในอากาศโดยตรง ในเวลาเดียวกัน วิญญาณของเขาก็ไม่สามารถหนีไปได้

ขั้นเหนือเทพทั้งสามจากลัทธิปีศาจชั้นฟ้าเสียชีวิต ไม่มีใครสามารถหลบหนีได้ !

ผู้คนนับไม่ถ้วนในเมืองหลักด้านล่างเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า พวกเขาตกตะลึงอย่างที่สุด มีหลายคนที่หน้าซีดมาก พวกเขาหวาดกลัวด้วยความตกใจ

ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที พวกเขาเห็นคนสังหารขั้นเหนือเทพที่ทรงพลัง 3 คนด้วยความเร็วดุจสายฟ้า หลายคนไม่อยากเชื่อว่ามันเป็นความจริง มันเหมือนว่าพวกเขากำลังฝัน

ความตกใจที่พวกเขาประสบนั้นยิ่งใหญ่กว่าสิ่งที่พวกเขาเคยเห็นในชีวิต หลายคนเริ่มคิดในสิ่งเดียวกัน

ขั้นเหนือเทพเหล่านั้นแพ้ราบคาบ !

เจี้ยนเฉินเก็บกระบี่สายรุ้ง สีหน้าของเขายังคงเหมือนเดิม เขามองไปที่เมืองหลักก่อนหยุดจ้องมองที่ผู้นำตระกูลหลิง เขากล่าวว่า “ลัทธิปีศาจชั้นฟ้าอาจจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้ไป เป็นการดีที่สุดถ้าตระกูลหลิงเตรียมพร้อมต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของตระกูล”

ตระกูลหลิงมองดูเจี้ยนเฉินด้วยความชื่นชมและพวกเขาต่างรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่ง หลิงโม่เจียนยังโค้งคำนับเจี้ยนเฉินอย่างสุดซึ้งพร้อมกับกลุ่มคนในตระกูล เขากล่าวว่า “ตระกูลหลิงของเราจะไม่มีวันลืมความเมตตาที่ยิ่งใหญ่ เราจะพิจารณาการเตรียมพร้อมอย่างจริงจัง ท้ายที่สุดเรื่องนี้สำคัญมาก เราไม่สามารถตัดสินตามอำเภอใจได้”

หลิงโม่เจียนไม่กล้าพูดชื่อของเจี้ยนเฉิน เขาเป็นห่วงว่าคนจำนวนมากเกินไปจะทราบชื่อของเจี้ยนเฉินและลัทธิปีศาจชั้นฟ้าก็จะทราบเช่นกัน ซึ่งจะนำไปสู่ปัญหาสำหรับตระกูลเทียนหยวน

อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับไว้ได้นาน หากลัทธิปีศาจชั้นฟ้าต้องการที่จะค้นหาจริง ๆ การตามหาคนที่ต้องรับผิดชอบจะง่ายมาก อย่างไรก็ตามในภายหลังพวกเขาได้เรียนรู้ว่าเขาเป็นผู้นำตระกูลเทียนหยวน เจี้ยนเฉินซึ่งทำสิ่งนี้ทั้งหมด มันจะเป็นเรื่องที่น่าตื่นตกใจมาก

เจี้ยนเฉินไม่ได้พูดอะไรมาก เขาถอดแหวนมิติออกจากขั้นเหนือเทพทั้งสาม เขาไม่ได้มองเข้าไปข้างในด้วยซ้ำ เขาออกจากเมืองหลักในทันที

หลังจากการเดินทางกลับไปของเจี้ยนเฉิน หลิงโม่เจียนจ้องมองผู้อาวุโสที่อยู่ข้าง ๆ อย่างเคร่งเครียด เขาสื่อสารกับพวกเขาอย่างลับ ๆ เตือนพวกเขาว่าอย่าเปิดเผยให้ใครรู้ว่าเจี้ยนเฉินเป็นคนที่สังหารขั้นเหนือเทพทั้งสามคน

อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ในบริเวณใกล้เคียงรู้อยู่แล้วว่ามีเพียงผู้นำตระกูลเทียนหยวนนอกเหนือจากหลิงเฮ่ากงที่ได้เข้าใจกฎของกระบี่ พวกเขาสามารถค้นหาว่าใครปลิดชีพของขั้นเหนือเทพทั้งสามโดยไม่ต้องคาดเดา ดังนั้นในความเป็นจริง หลิงโม่เจียนจึงไม่จำเป็นต้องระมัดระวังขนาดนั้น อย่างไรก็ตามเขายังคงเลือกที่จะทำ