เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 1978: ลูกสาวของจักรพรรดิซี (1)

ตอนที่ 1978: ลูกสาวของจักรพรรดิซี (1)

ซีหยูมององค์ชายเก้าด้วยความโกรธแค้นและไม่พอใจ องค์ชายเก้าได้นำพาภัยพิบัติทั้งหมดที่ตระกูลเทียนหยวนต้องเผชิญในวันนี้

“องค์ชายเก้า ข้าจะฆ่าเจ้า ! ” ซีหยูคำรามออกมาอย่างดุดัน นางหลอมรวมกับกระบี่ของนางและแทงองค์ชายเก้าอย่างสุดแรงด้วยพลังที่นางได้รับจากการเผาผลาญพลังชีวิตของนาง

กระบี่ส่องแสงส่องทั่วทั้งเมือง การจู่โจมนั้นเหมือนดาวหางที่พุ่งทะยานผ่านท้องฟ้า มันส่องแสงช่วงโชติ มันให้กำเนิดสีสันแห่งชีวิตที่เผาไหม้ไปขณะที่มันเคลื่อนออกไปอย่างหยุดไม่ได้ มันมีความมุ่งมั่นที่จะฆ่าของซีหยู

เมื่อเห็นว่าซีหยาพยายามโจมตีองค์ชายเก้า ราชาเทพที่มากับองค์ชายเก้าต่างก็ตะลึงเล็กน้อยก่อนที่จะเปิดเผยรอยยิ้มแปลก ๆ ในรอยยิ้มนั้นฉายแววดูหมิ่นและเหยียดหยาม

องค์ชายเก้าไม่เหมือนกับคนที่ไม่เอาถ่านจากองค์กรขนาดใหญ่อื่น ๆ ที่พึ่งพาสถานะของพวกเขาเท่านั้นขณะที่พลังของตัวเองอ่อนแอ เขาไม่ใช่คนประเภทที่แสร้งทำเป็นแข็งแกร่งแต่แท้จริงแล้วอ่อนแอ

ในความเป็นจริง องค์ชายเก้าเป็นผู้ทรงพลังและน่ากลัวที่สุดในหมู่พวกเขา เขามาถึงจุดสูงสุดของราชาเทพและได้เตรียมการสำหรับการพัฒนาสู่ขอบเขตตั้งต้น

เมื่อต้องเจอกับผู้เชี่ยวชาญที่เป็นเช่นนี้ แม้ว่าราชาเทพจะเผาชีวิตและวิญญาณของพวกเขา พวกเขาจะไม่สามารถทำร้ายเขาได้ ไม่ต้องพูดถึงขั้นเหนือเทพที่มีพลังน้อยกว่ามาก

องค์ชายเก้ามองดูซีหยูอย่างเย็นชาราวกับว่าเขาเป็นผู้กุมอำนาจที่ยิ่งใหญ่กำลังมองดูมด เขาไม่ได้กระทำการใด ๆ ที่ไม่จำเป็นเพื่อตอบโต้การโจมตีที่ซีหยูทุ่มเทพลังชีวิตทั้งหมดของนาง เขารักษาภาพพจน์โดยการโบกมืออย่างเบา ๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทันใดนั้นสภาพแวดล้อมก็เปลี่ยนไป การเคลื่อนไหวที่ไม่จริงจังขององค์ชายเก้ามีอำนาจครอบงำ ในขณะนั้นเขาเป็นเหมือนผู้ปกครองของโลก ผู้ซึ่งสามารถทำลายสถานที่ทั้งหมดได้ด้วยการยกมือธรรมดา

ก่อนที่ซีหยูจะสามารถเข้าหาองค์ชายเก้าได้ นางก็รู้สึกถึงแรงต่อต้านที่ไม่อาจต้านทานได้ ข้างหน้านั้น นางรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเรือเล็ก ๆ ในมหาสมุทรใหญ่ที่ทั้งบอบบางและไร้ค่า

เคร้ง !

กระบี่ในมือของซีหยูแตกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อสัมผัสกับพลังจากองค์ชายเก้า มันกลายเป็นเศษซากมากมายนับไม่ถ้วนเมื่อพลังอันน่าสะพรึงกลัวไหลผ่านแขนของนาง กระแทกร่างของนางอย่างรุนแรง

อ้าก ! ซีหยูกระอักออกมาเป็นเลือดและเศษเนื้อ พ่นขึ้นสู่ท้องฟ้า มันย้อมพื้นที่รอบ ๆ เป็นสีแดง

ซีหยูปลิวไปเหมือนว่าวที่หลุดลอยจากสายป่าน

ขณะที่นางถูกกระแทกถอยหลังกลับไป มือขวาที่ถือกระบี่ของนางก็เต็มไปด้วยเลือด ซึ่งกระดูกของนางก็กลายเป็นฝุ่น หลังจากนั้นแขนขวาของนางก็แตกกระจายอย่างรวดเร็วในอากาศ มันหายไปทีละนิด

หลังจากนั้นไม่นาน แขนขวาของซีหยูก็หายไปหมด เหลือทิ้งไว้เพียงกองเลือดที่ข้างหลัง

ซีหยูลอยถอยหลังอย่างแรงไกลออกไป. นางกระแทกพื้นอย่างแรงหลังจากชนเข้ากับม่านพลังมิติที่ขังสมาชิกคนสำคัญของตระกูลเทียนหยวน เลือดปะทุจากปากของนางตลอดเวลา

พลังแห่งการมีอยู่ของนางลดฮวบลงจนหมดในขณะนั้น มันจางหายไป ตอนนี้นางอยู่หน้าประตูแห่งความตาย

ด้านหลังของนาง ผมของพ่อบุญธรรมของซีหยู โม่ซิงเฟิง นั้นกลายเป็นสีขาวราวหิมะไปแล้ว. เขาจ้องซีหยูที่ทรุดตัวลงบนพื้น ดวงตาของเขาแดงก่ำ มันเต็มไปด้วยความเศร้าโศก

ซีหยูไม่ใช่บุตรสาวที่แท้จริงของเขา แต่เขาก็เลี้ยงดูนางมาตั้งแต่อายุยังน้อย พวกเขาสนิทกันมากจนเป็นเหมือนพ่อและลูกสาวกันจริง ๆ

อย่างไรก็ตาม ราชาเทพที่ใช้กฎของมิติได้ขังเขาไว้ที่นั่น เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลย ไม่มีอะไรเลยที่เขาสามารถทำได้ในเวลานี้

เสียงที่เจ็บปวดดังขึ้นและกะโหลกของนูบิสถูกเจาะ ราชาเทพใช้พลังสกัดวิญญาณของเขาอย่างรุนแรง

ในเวลาเดียวกัน การบีบอัดเชิงมิติรอบรุยจิน, หงเหลียนและเฮยยู่ก็ถึงขีดจำกัด พวกเขาเลือดออกจากรูขุมขนบนใบหน้า ในขณะที่กระดูกทั่วร่างกายของพวกเขาเริ่มแตกอย่างเห็นได้ชัด มีจักรพรรดิพยัคฆ์ศักดิ์สิทธิ์เพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยังสามารถทนต่อความกดดันได้อย่างเจ็บปวด

ทั้งสามคนกัดฟันของตัวเองและอดทนด้วยความตั้งใจอันยิ่งใหญ่ พวกเขาใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดเพื่อเรียกพลังงานดั้งเดิมที่พวกเขานำขึ้นมาจากโลกที่ต่ำกว่า อย่างไรก็ตาม มันก็ยังไร้ประโยชน์ เกราะถูกปกคลุมด้วยรอยร้าวภายใต้การบีบอัดของมิติทันทีก่อนที่จะแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

องค์ชายเก้าเฝ้าดูเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นอย่างเย็นชา เขากล่าวว่า “ข้าจะให้เจ้า 3 วินาที ติดต่อผู้นำของเจ้าและบอกให้เขากลับมา หรือบอกข้ามาว่าผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นที่อยู่เบื้องหลังเจี้ยนเฉินคือใครและนางอยู่ที่ไหน ข้าจะทำให้เจ้าตายอย่างรวดเร็วถ้าเจ้าทำตามคำสั่งของข้า หรือ…” องค์ชายเก้าจ้องมองผู้คนของตระกูลเทียนหยวนอย่างเยือกเย็นและเขาพูดด้วยเจตนาฆ่า “ข้าจะทำให้เจ้ามาคุกเข่าร้องขอความตาย”

ซีหยูยกศีรษะของนางขึ้นและจ้องมององค์ชายเก้าด้วยความแค้นใจ นางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแอว่า “ถ้าเจ้าต้องการที่จะฆ่าเราแล้วละก็ ฆ่าเราเลย เราจะไม่ติดต่อกับผู้นำ อย่างไรก็ตามข้ารับประกันได้ว่าถ้าเจ้าทำลายตระกูลเทียนหยวนของเรา ผู้นำของเราจะทำลายจักรวรรดิทั้งหมดของเจ้าเพื่อแก้แค้นในอนาคต” ซีหยูพูดอย่างดื้อรั้น นางเลือกที่จะตายแทนที่จะยอมแพ้

สายตาขององค์ชายเก้าเยือกเย็นขึ้น เขายื่นมือออกมาแล้วดึงตัวซีหยูเข้าไป เขาจับคอของนางขณะที่ยกนางขึ้นไปในอากาศแล้วพูดว่า “เจ้าช่างอวดดี อย่างไรก็ตาม มีบางครั้งที่คนที่จองหองอวดดีจะเจอกับผลลัพธ์ที่น่าสังเวชมากกว่าคนอื่น” องค์ชายเก้าเหลือบมองไปข้างหลังและพูดว่า “มู่หยัน เจ้าเป็นคนที่มีทักษะที่สุดในการเก็บเกี่ยวหยินเพื่อเพิ่มหยางใช่หรือไม่ ? ตอนนี้ข้าจะยกผู้หญิงคนนี้ให้กับเจ้า ปฏิบัติต่อนางให้ดี” หลังจากนั้น องค์ชายเก้าก็โยนซีหยูออกไป

เบื้องหลังองค์ชายเก้ายังมีราชาเทพอีก 2 คนที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้ เมื่อพวกเขาเห็นองค์ชายเก้าโยนซีหยูมา แสงที่ชั่วร้ายก็กระพริบผ่านดวงตาของพวกเขาคนหนึ่ง เขายกซีหยูด้วยแขนแล้วเขาก็หัวเราะคิกคัก “องค์ชายฉลาดมาก หากต้องการฆ่าผู้หญิงที่งดงามคนนี้ มันก็จะน่าเสียดายจริง ๆ ข้าจะทำตามคำสั่งของท่านและปฏิบัติต่อผู้หญิงคนนี้เป็นอย่างดี”

“อย่านะ ! ” ใบหน้าของซีหยูเปลี่ยนไปเมื่อนางได้ยินบทสนทนาของพวกเขา ความมุ่งมั่นเต็มเปี่ยมดวงตาของนางในขณะที่นางต้องการจะระเบิดตัวเอง

อย่างไรก็ตาม โม่หยานก็ชี้ไปที่ซีหยูเบา ๆ และปิดกั้นการเพาะบ่มเพาะทั้งหมดของนาง ป้องกันนางจากความคิดที่จะระเบิดตัวเอง จากนั้นเขาจึงหัวเราะ “หญิงงาม เจ้าจะรีบตายไม่ได้ เจ้าได้บ่มเพาะมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา เจ้าคงไม่ได้สนุกกับความรู้สึกของการได้รับความรักจากผู้ชายใช่หรือไม่ ? ไม่ต้องกังวล มันจะเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้ เจ้าจะเข้าใจถึงความสุขที่ได้รับความรักจากผู้ชายคนหนึ่ง เจ้าจะไม่มีวันลืมช่วงเวลานี้ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า” เมื่อถึงเวลานั้น มู่หยันเริ่มถอดเสื้อผ้าที่เปื้อนเลือดของซีหยูอย่างอ่อนโยนต่อหน้าทุกคน

เขาไม่ได้ทำอะไรอย่างรวดเร็ว มันช้ามาก แสงที่ชั่วร้ายในดวงตาของเขาส่องสว่างและสว่างขึ้น

ภาพนี้ทำให้ผู้คนในตระกูลเทียนหยวนโกรธเคืองอย่างมาก

อย่างไรก็ตามพวกเขาทั้งหมดไม่มีอำนาจต่อต้านองค์ชายเก้าและราชาเทพของเขา พวกเขาไม่สามารถปกป้องตัวเองได้ด้วยซ้ำ

ทันใดนั้น มิติหนึ่งพันเมตรเหนือตระกูลเทียนหยวนก็กระเพื่อมเหมือนน้ำ

หลังจากคลื่นกระเพื่อม กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมิติว่างเปล่า