เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2013: ฆ่าเปิดทาง

ตอนที่ 2013: ฆ่าเปิดทาง

การโจมตีของจักรพรรดิสัตว์อสูรเนบิวล่านั้นทรงพลังอย่างมาก ม่านป้องกันอันสุดท้ายแตกเป็นเสี่ยง ๆ ทันที

หากไม่มีม่านป้องกันมันก็เป็นไปไม่ได้ที่ยานอวกาศจะทนต่อการโจมตีที่ทรงพลังของจักรพรรดิสัตว์อสูรเนบิวล่าที่โจมตีด้วยพลังล้วน ๆ เข้ามา รอยร้าวได้ครอบคลุมไปทั่วทั้งยาน

แม้ว่าจะมีค่ายกลสังหารที่ทรงพลังบนยานอวกาศ พวกมันก็ไม่อาจคุกคามใด ๆ ต่อจักรพรรดิสัตว์อสูรเนบิวล่า

“ไป ! ”

เมื่อค่ายกลแตกสลาย เจี้ยนเฉินก็ตะโกนออกมา เขาดึงไคยะและปรมาจารย์เฉินหลงบินออกไปในอวกาศราวกับลูกธนู

ในสายตาของเจี้ยนเฉิน ยานอวกาศทรงพลังมากก็จริง แต่หากเขาอยู่ที่นี่ต่อไป มันจะทำให้พวกเขาเป็นเป้าหมายที่ใหญ่โตและเพิ่มอันตรายมากขึ้นเท่านั้น

ในขณะที่เจี้ยนเฉินออกนอกยานอวกาศ ผู้คนบนดาดฟ้าที่มารวมตัวในปัจจุบันและเข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้อย่างชัดเจน พวกเขาทั้งหมดออกไปในทิศทางที่แตกต่างกัน หลายคนต้องจ่ายค่าตอบแทนเป็นจำนวนมากเพื่อที่จะใช้ทักษะในการหลบหนีต่าง ๆ

เจี้ยนเฉินใช้สัมผัสวิญญาณของเขากวาดเข้าไปในฝูงชน เขาพบเด็กหญิง เสี่ยวม่าน นางยังคงหมดสติและอยู่ในอ้อมแขนของจื่อหยุนพี่สาวนาง

เด็กสาวทำให้เจี้ยนเฉินนึกถึงเสี่ยวหลิง ดูเหมือนว่าเขาจะเห็นเงาของเสี่ยวหลิงทาบทับนาง ดังนั้นเขาจึงลังเลที่จะเห็นเสี่ยวม่านตายที่นี่

อย่างไรก็ตามเมื่อเจี้ยนเฉินต้องการช่วยพวกนางทั้งสองคน เขาก็เห็นป้ายอาคมในมือของจื่อหยุน ทำใช้ผนึกและป้ายอาคมก็ปล่อยพลังงานที่ทรงพลังล้อมรอบจื่อหยุนและเสี่ยวม่านทันที พลังที่น่ากลัวนี้โคจรรอบ ๆพวกนางทั้งสอง

“ป้ายอาคมเคลื่อนย้ายจักรวาล ! ”

หงโม่ที่ต่อสู้กับจักรพรรดิสัตว์อสูรเนบิวล่ารู้สึกถึงพลังนี้และตะโกนออกมาทันที

สายตาของผู้อาวุโสทั้งสอง, หญิงชราและชายหนุ่มในชุดปัก ก็มองลงไปในตอนนี้ ป้ายอาคมเคลื่อนย้ายจักรวาลนั้นมีค่าอย่างยิ่ง พวกมันสามารถเคลื่อนย้ายผู้คนได้ในระยะที่ไกลมากในระดับเดียวกับเคลื่อนย้ายผ่านที่ราบต่าง ๆ มันเป็นสมบัติที่ล้ำค่าที่สุดสำหรับการหลบหนี แม้ว่าพวกมันจะไม่ทำงานก็ตาม

ชายหนุ่มชุดปักหน้าหมองทันที เขามาหาจื่อหยุนในเวลาเพียงแว่บเดียวและเขายื่นมือไปที่จื่อหยุนที่ดูเหมือนกับจะดักจับได้ทั้งภูมิภาค

อย่างไรก็ตามเขายังช้าเกินไป พื้นที่ที่ถูกแช่แข็งไม่มีผลกระทบกับป้ายอาคมเคลื่อนย้ายมิติ พริบตา จื่อหยุนก็หายตัวไปจากยานอวกาศพร้อมกับเสี่ยวม่าน

เจี้ยนเฉินก็ตกใจเมื่อเขาเห็นสิ่งนี้ด้วยตัวเอง เขามองไปยังจุดที่จื่อหยุนยืนอยู่ก่อนหน้านี้ ก่อนที่จะหันหลังกลับและพุ่งไปยังอวกาศ เขาหนีไปพร้อมกับไคยะและปรมาจารย์เฉินหลง

ในเวลานี้ มีเสียงคำรามที่กึกก้องอยู่ด้านหลัง มันสะเทือนอวกาศรอบ ๆ ตลอดเวลา เนื่องจากเสียงคำรามนี้ทำให้อวกาศได้สั่นสะเทือนขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

นอกจากเสียงคำรามของสัตว์อสูรแล้ว มีแรงกดดันจากสัตว์อวกาศออกมานับไม่ถ้วน พวกมันกระจายออกไปเป็นระลอกคลื่น

เจี้ยนเฉิน, ไคยะ, และเฉินหลง ที่หลบหนีอย่างไม่คิดชีวิตไป หันมามองด้านหลังอย่างไม่รู้ตัว ดวงตาของพวกหรี่ลงทันทีหลังจากที่ทำอย่างนั้นใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

พวกเขามองเห็นลักษณะของจักรพรรรดิสัตว์อสูรเนบิวล่าที่โจมตียานอวกาศอย่างสมบูรณ์ มันมีขนาดเท่ากับดาวเคราะห์และสีดำเหมือนกับหมึก ดูเหมือนว่ามันจะเป็นประเภทจิ้งจก, มีแปดขา ขณะที่กำลังต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น 5 คนจากยานอวกาศ

อย่างไรก็ตาม ที่ด้านหลังของจักรพรรดิสัตว์อสูรเนบิวล่ากว้างใหญ่อย่างมาก ในขณะนี้พวกเขากำลังบินลงมาด้านหลังของมัน มีดวงตาสีแดงนับไม่ถ้วนที่จ้องมองไปตามผู้บ่มเพาะที่หลบหนีไปทุกทิศทุกทาง

มีคนไม่น้อยกว่าหนึ่งล้านคน พวกเขาต่างก็มองเห็นสายตานี้และมันก็มีนับไม่ถ้วน พวกมันเหมือนกับฝูงตั๊กแตน

“วิ่ง ! ”

ผู้คนจำนวนมากต่างหน้าเสียเมื่อพวกเขาเจอกับสัตวอสูรเนบิวล่าเป็นจำนวนมาก พวกเขาร้องออกมาด้วยความหวาดกลัวและหลบหนีอย่างบ้าคลั่ง

แม้แต่เจี้ยนเฉิน, ไคยะและเฉินหลงก็หนีออกไปอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตามสัตวอสูรเนบิวล่าเป็นสัตว์อวกาศและเติบโตในสภาพแวดล้อมอย่างนี้ พวกมันจึงเหมือนกับปลาได้น้ำ ทั้งความเร็วและความกล้าหาญในการต่อสู้ของพวกมันนั้นสูงกว่าผู้บ่มเพาะปกติ นอกจากนี้ยังมีราชาเทพหลายระดับอยู่ในกลุ่มพวกมัน

ทำให้ในเวลาไม่กี่วินาทีผู้บ่มเพาะหลายคนถูกหยุดและสังหารโดยสัตว์อสูรเนบิวล่า เต็มลอยฟุ้งไปทั่วอวกาศ

แม้แต่เจี้ยนเฉิน, เฉินหลงและไคยะ ก็ยังถูกสัตว์อสูรเนบิวล่าราชาเทพ 4 ตัวไล่ล่า ขณะที่ทางหนีของพวกเขาถูกขวางและการต่อสู้ที่รุนแรงก็เริ่มขึ้น หลังจากนั้นพวกเขาก็ล้อมรอบด้วยสัตว์อสูรเนบิวล่ามากขึ้น

“กระบี่ต้าหลัว ! ”

“ทักษะกระบี่ไทยี่ ! ”

พลังแห่งการมีอยู่ของเจี้ยนเฉินเพิ่มขึ้นขณะที่เขาพยายามอย่างหนักที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาจัดการสัตว์อสูรเนบิวล่าขั้นราชาเทพไป 2 ตัวจากพวกมันทั้งสี่ตัว หลังจากนั้นเขาก็ส่งปราณกระบี่ยาวกว่าสามเมตรไปยังสัตว์อสูรเนบิวล่ารอบ ๆ ตัวเขา

พรวด ! พรวด ! พรวด ! พรวด…

ไม่ว่าปราณกระบี่จะไปที่ไหน สัตว์อสูรเนบิวล่าก็ถูกแทงหรือผ่าครึ่ง เพียงปราณกระบี่เดียวก็เอาชีวิตของสัตว์อสูรเนบิวล่ามากกว่าหนึ่งโหล มีสัตว์อสูรเนบิวล่าขั้นเหนือเทพอีกหลายตัว

ไคยะก็พุ่งออกไปโดยไม่รั้งอะไรไว้เลย กฎแห่งการทำลายล้างและกฎแห่งไฟหมุนรอบ ๆ ตัวนางพร้อมกับพลังแห่งการมีอยู่ของนางเช่นกัน นางทำให้ราชาเทพอีก 2 ตัววุ่นวายและต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อที่จะฝ่าออกไปจากวงล้อม

แม้ว่าความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินจะเพิ่มขึ้นหลังจากที่ทำความเข้าใจมากว่า 3 ปีแล้ว แต่ไคยะก็ยังไม่ได้อ่อนแอไปกว่าเขา

ปรมาจารย์เฉินหลงสวมใส่วัตถุเซียนคุณภาพสูง ขณะที่แผ่นจานค่ายกลสีฟ้าของเขาขยายขนาดไปเป็นสิบเมตรเหนือหัวของเขา ลวดลายอาคมที่ซับซ้อนและลึกซึ่งนั้นสั่นไหวตลอดเวลาขณะที่มือของเขาเปลี่ยนท่าผนึกไปเรื่อย ๆ เขาโยนป้ายอาคมค่ายกลออกไป

งูหลามยักษ์ขนาดใหญ่ที่ถูกสร้างจากป้ายอาคมอยู่ด้านหลังของเขา ภายใต้การควบคุมของวิญญาณในกับดักนั้นมันได้สังหารสัตว์อสูรเนบิวล่ารอบ ๆ อย่างดุดัน

“ตาเฒ่า รีบ ๆ พวกมันมีมากขึ้นเรื่อย ๆ ” วิญญาณในกับดักส่งเสียงคำรามออกมา แม้ว่ามันจะมีความแข็งแกร่งเทียบเท่าขั้นเหนือเทพช่วงปลาย งูหลามที่สร้างมาจากป้ายอาคมก็ยังต้องพยายามสู้กับสัตว์อสูรเนบิวล่าเป็นจำนวนมาก

นอกจากนั้นพวกมันทั้งหมดมีขั้นเหนือเทพจำนวนมากในหมู่สัตว์อสูรเนบิวล่าและมีแม้แต่ขั้นเหนือเทพช่วงปลาย หากไม่ใช่ความจริงที่ว่างูหลามยักษ์นั้นมีความทนทานเป็นพิเศษ มันอาจจะอยู่ไม่ถึงจนถึงตอนนี้

ยานอวกาศถูกทำลายแล้วและแตกเป็นเสี่ยง ๆ กระจายไปทั่วมิติ ผู้บ่มเพาะที่หนีออกจากยานอวกาศนั้นตายไปคนแล้วคนเล่า ทั่วทั้งภูมิภาคก็เต็มไปด้วยซากศพ

ตูม !

มีเสียงหนัก ๆ ดังขึ้นบริเวณใกล้เคียงราชาเทพที่หนีไปได้ เขาได้รับบาดเจ็บหนักจากสัตว์อสูรเนบิวล่า 3 ตัวรอบ ๆ พวกมันบังคับทำให้เขาต้องระเบิดตัวเอง ทำให้พลังงานน่ากลัวแผ่ออกไปรอบ ๆ และสร้างบาดแผ

ลให้กับสัตว์อสูรเนบิวล่าราชาเทพทั้งสามตัวและมันก็กลายเป็นบ่อเลือดตกตายตามไปเช่นกัน

ราชาเทพได้ตายไปไม่นานหลังจากที่การต่อสู้เริ่มขึ้น !

เจี้ยนเฉินเคร่งเครียดอย่างมาก เขาพบว่าแม้ว่าเขากับไคยะจะต่อสู้กับสัตว์อสูรเนบิวล่าราชาเทพช่วงต้นได้ถึง 4 ตัวและฆ่าสัตว์ตัวอื่นออกไปเป็นจำนวนมาก แต่สัตว์รอบ ๆ ตัวของเขาก็ไม่ได้ลดลงเลย พวกมันมีแต่จะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

สายตาของเจี้ยนเฉินเย็นชา เขามองไปที่สัตว์อสูรเนบิวล่าราชาเทพช่วงต้นและในเวลาต่อมาเจตจำนงกระบี่ก็พลุ่งพล่านออกจากตัวของเขา ปราณกระบี่ลึกซึ้งที่มีขนาดสองนิ้วอยู่เหนือหัวของเขาและกลายเป็นเส้นแสงสีขาวสองเส้นพุ่งเข้าหาสัตว์อสูรเนบิวล่าราชาเทพช่วงต้นทั้งสองอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า