เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2057 : สยบเฮยหยา

ตอนที่ 2057 : สยบเฮยหยา

เสียงระเบิดดังก้องราวกับฟ้าผ่า มันระเบิดดังก้องไปทั่วทั้งภูเขา

การต่อสู้ของเจี้ยนเฉินและไป่ฉีไม่ได้ใช้เวลานานนักแต่พวกเขาได้ต่อสู้กันอย่างดุเดือด ไป่ฉีต้องถอยกลับไปตอนที่เผชิญหน้ากับการกระหน่ำโจมตีจากเจี้ยนเฉินและเริ่มแสดงวี่แววว่าจะแพ้

เขาบาดเจ็บ ตัวเขาเต็มไปด้วยบาดแผลพร้อมกับเลือดที่ชุ่มไปทั่วทั้งตัว

น้องสาวเขา ไป่เฮอและเฮยหยายืนอยู่ข้าง ๆ จับตาดูการต่อสู้ พวกนั้นต่างก็ตกตะลึง ยากจะรับความจริงที่เกิดขึ้นได้

ทั้งสามคนมาเพื่อฆ่าพวกเจี้ยนเฉินตามคำสั่งขององค์ชายห้า ตอนแรกพวกเขาไม่คิดว่าเป้าหมายจะพิเศษแต่อย่างใด ในสายตาพวกเขาแล้ว พวกเจี้ยนเฉินนั้นไม่ได้โดดเด่นอะไร การฆ่าพวกนี้เป็นเรื่องง่าย พวกนี้ถึงกับต้องการใช้การโจมตีที่ทรงพลังฆ่าพวกนี้ในครั้งเดียว เพื่อกันไม่ให้พวกเจี้ยนเฉินหนีไปได้ด้วยวิธีลึกลับ

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าตอนนี้เหมือนจะพลิกผันจากหน้ามือเป็นหลังมือ นี่ไม่ต้องนับการฆ่าพวกเจี้ยนเฉินด้วยการโจมตีครั้งเดียว แม้แต่การจะเอาชนะก็ยังไม่ใช่เรื่องแน่นอนแล้ว

“ท่านพี่ ให้ข้าช่วยเอง ! ” ไป่เฮอตะโกนออกมาและพุ่งเข้าไปร่วมการต่อสู้พร้อมกับกระบี่บาง ๆ ในมือ นางร่วมมือกับพี่ของนางเพื่อสู้กับเจี้ยนเฉิน

สองพี่น้องนี้เด็ดขาดอย่างมาก ทุกการโจมตีเน้นไปเพื่อฆ่าเจี้ยนเฉิน พวกนี้เหมือนจะไม่หยุดจนกว่าเจี้ยนเฉินจะตาย

เจี้ยนเฉินไม่ได้กลัว ร่างบรรพกาลของเขาขึ้นมาถึงขั้นที่ 12 แล้ว ดังนั้นร่างกายของเขาจึงพัฒนาอย่างก้าวกระโดด ตอนนี้มันได้พัฒนาจนถึงระดับที่แข็งแกร่งอย่างมาก มือที่ตัดผ่านไปในอากาศซึ่งห่อหุ้มไปด้วยพลังบรรพกาลคอยโจมตีกระบี่ของไป่เฮอด้วยพลังที่คาดไม่ถึง

ปัง !

กระบี่ของไป่เฮอเกิดเสียงระเบิดดังก้อง มั่นสั่นไหวเพราะการโจมตีของเจี้ยนเฉิน พลังอันรุนแรงส่งผ่านตัวกระบี่มาเข้ามาถึงตัวไป่เฮอจนทำให้สีหน้าของนางเปลี่ยนไป นางถึงกับตะโกนออกมาพร้อมกับกระดูกที่มือขวาที่จับกระบี่นั้นถึงกับหัก

ในเวลาเดียวกัน ไป่ฉีก็ตะโกนออกมา เขาอัดพลังของตนเข้าใส่กระบองจนทำให้มันเปล่งแสง เขาเหวี่ยงมันพร้อมกับใช้ทักษะการต่อสู้ไปด้วย

เจี้ยนเฉินยังคงใจเย็นอยู่เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของสองพี่น้อง เขาใช้ปราณกระบี่เพื่อกันการโจมตีจากไป่ฉีและแทงออกไปด้วยมืออีกข้าง แสงสีขาวส่องประกายออกมาพร้อมกับมือของเขาที่พุ่งเข้าใส่อกของไป่ฉี

ฉึก !

มือของเจี้ยนเฉินราวกับไม่อาจจะหยุดยั้งได้ มันได้แทงทะลุไปที่เกราะของไป่ฉี แล้วโผล่มาจากที่หลังของอีกฝ่าย

เลือดกระจายออกมาจากปากของไป่ฉี เขาถอยกลับไปด้วยความเร็วแสงและโผล่ออกไปห่างกว่าพันเมตร สายตาเขาเต็มไปด้วยความตะลึง

เขาสับสน ตอนที่เขาเห็นเจี้ยนเฉินที่สวนสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์แพทย์สวรรค์ก่อนหน้านี้ เจี้ยนเฉิน ไม่ได้มีพลังที่น่ากลัวเลยแม้แต่น้อยแต่ตอนนี้กลับแข็งแกร่งขึ้นมาได้

“พะ พลังนี่มันอะไรกัน ? ” ไป่ฉีตะลึงในใจ เขารู้ดีว่าพลังของเจี้ยนเฉินนั้นมาจากพลังอันรุนแรงภายใต้การควบคุมและร่างกายที่เทียบได้กับวัตถุเซียนขั้นสูงโดยรวมไปถึงทักษะกระบี่ด้วย

“ท่านพี่ มาร่วมมือกันฆ่าชายคนนี้ ! ” ไป่เฮอและไป่ฉีกลับมารวมตัวกัน ไป่เฮอตะโกนออกมและทั้งสองคนก็ได้ใช้ทักษะลับ แสงเริ่มแผ่ออกมาโดยรอบทั้งคู่พร้อมกับความแข็งแกร่งที่รวมตัวกันก่อตัวเป็นการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของทั้งคู่

ทันใดนั้นเส้นพลังงานก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า เสาพลังงานขนาดใหญ่ที่มีทรั้งพลังงานของการบ่มเพาะและกฎได้พุ่งเข้าใส่เจี้ยนเฉินด้วยความเร็วแสง

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีนี้ เจี้ยนเฉินรู้สึกว่าตัวตนของเขาถูกตรึงเอาไว้ เขาไม่อาจจะหลบได้แต่เขาไม่ได้รู้สึกกลัวเลย แค่เพียงคิดเขาได้ใช้ทักษะกระบี่ไทยี่เปลี่ยนร่างบรรพกาลของเขาให้กลายเป็นกระบี่

ตูม !

เจี้ยนเฉินได้ทำลายการโจมตีของอีกฝ่ายในครั้งเดียว เจี้ยนเฉินยังคงพุ่งต่อไปโดยไม่ช้าลงเลยแม้แต่น้อย เขาเปลี่ยนเป็นกระบี่ขนาดใหญ่ที่รายล้อมด้วยแสง เขาส่องประกายราวกับดวงอาทิตย์พุ่งทะลุจุดที่สองพี่น้องยืนอยู่ แสงรายล้อมตัวสองพี่น้องหายไป เผยตัวตนของพวกนั้นออกมาอีกครั้ง ตอนนั้นเองทั้งสองคนต่างก็อึ้งพร้อมกับสายตาที่ขาวโพลน จากนั้นพวกนั้นก็ร่วงลงมาจากท้องฟ้า

มันมีรอยฟันเล็ก ๆ ที่แทบจะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่าโผล่มาที่หน้าผากของทั้งคู่ มันได้ทำลายวิญญาณของทั้งสองไป

แม้ว่าสองพี่น้องจะไม่อาจเอาชนะเจี้ยนเฉินได้ แต่เขาก็ไม่จำเป็นต้องหยุดพวกนี้ แม้ว่าพวกนี้ต้องการจะหนี แต่ทั้งสองคนไม่ได้คิดที่จะหนี พวกนี้ต้องการฆ่าพวกเจี้ยนเฉิน หลังจากนั้นพวกนี้ก็จะได้กลับไปหาองค์ชายห้าเพื่อรายงานว่าทำภารกิจสำเร็จ แต่ผลลัพธ์นั้นกลับทำให้พวกนี้ต้องตาย

เจี้ยนเฉินเก็บแหวนมิติของทั้งคู่โดยไม่ทำการตรวจสอบเลยแม้แต่น้อย เขาเองก็ตัวชุ่มไปด้วยเลือด แต่เลือดนั่นไม่ได้เป็นของเขา มันเป็นของสองพี่น้องนี่

“อ๊าก ! ” ตอนนั้นเองก็มีเสียงกรีดร้องดังขึ้นมาจากไกล ๆ เฮยหยาต้องการจะหนีเมื่อเห็นว่าสถานการณ์ย่ำแย่ แต่สุดท้ายเขาก็วิ่งเข้าไปชนกับม่านพลังที่มองไม่เห็น หัวของเขาตอนนี้กำลังมีเลือดไหลออกมา

เจี้ยนเฉินมองไปที่เฮยหยาและเริ่มสงสัยขึ้นมา ต่อมาเขาก็โผล่มาข้างกายเฮยหยาและถามออกมาด้วยท่าทีไร้อารมณ์ “ทำไมองค์ชายห้าถึงต้องการให้พวกเราตาย ? ”

“เพราะ หยุนซิน..” เมื่อเห็นว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะหนี เฮยหยาก็บอกทุกอย่างที่เขารู้ด้วยใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยเลือด

สายตาของเจี้ยนเฉินดูเย็นชาขึ้นมาเมื่อได้ยินแบบนั้น เขาเผยท่าทีอาฆาตออกมา เขาไม่คิดว่าองค์ชายห้าจะต้องการให้เขาตายเพราะเรื่องเล็กน้อยที่หยุนซินคิดถึงเขา

“ข้าได้ฆ่าไป่ฉีกับไป่เฮอไปแล้ว ดังนั้นความแค้นที่ข้ามีกับองค์ชายห้าก็คงเพิ่มขึ้นไปอีก” สายตาของ เจี้ยนเฉิน มองไปยังเฮยหยา ก่อนจะแสดงความเย็นชาออกมาทันที

เมื่อรู้สึกได้ถึงสายตาอาฆาตของ เจี้ยนเฉิน เฮยหยูก็สั่นไปถึงขั้วหัวใจ เขาได้ตะโกนออกมา “อย่าฆ่าข้า อย่าฆ่าข้า ข้าสบานว่าหากเจ้าไว้ชีวิตข้า ข้าจะทำตัวเป็นประโยชน์ต่อเจ้า”

เฉินหลงโผล่มาตรงหน้าเจี้ยนเฉิน เขาทำการตรวจสอบเฮยหยาและบอกกับเจี้ยนเฉินว่า “เจี้ยนเฉิน ชายผู้นี้มีความสามารถที่โดดเด่นไม่เหมือนใคร ไว้ชีวิตเขาอาจจะมีประโยชน์”

เจี้ยนเฉินมองเฮยหยาด้วยสายตาเย็นชา “บอกมาว่าเจ้าจะมีประโยชน์ยังไง บอกเหตุผลมาด้วยว่าทำไมข้าถึงไม่ควรฆ่าเจ้า”

สายตาที่สิ้นหวังของเฮยหยาเป็นประกายขึ้นมา มันราวกับว่าเขาเริ่มเห็นความหวังที่จะรอดไปได้ เขารีบอธิบายทันที “ข้ามีความสามารถติดตัวที่ซึ่งสามารถรับรู้ถึงตำแหน่งคนที่ข้าเคยเห็นมาได้ ตราบใดที่ฐานการบ่มเพาะของผู้นั้นไม่สูงกว่าข้าเกินไป โดยไม่สนว่าพวกเขาจะหลบซ่อนหรือเปลี่ยนหน้าตาหรือพลังก็ตาม ข้าสามารถหาตัวพวกนั้นได้” เฮยหยามองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความอึดอัดใจ เขาลังเลไปชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อ “เราหาตำแหน่งเจ้าได้เพราะข้าเคยเห็นเจ้าทั้งสี่มาก่อน ดังนั้นเจ้าจึงไม่อาจจะหนีจากข้าพ้นไม่ว่าจะซ่อนเก่งแค่ไหนก็ตาม”

เจี้ยนเฉินตาเป็นประกายขึ้นมาเมื่อได้ยินแบบนั้น ความสามารถของเฮยหยานั้นโดดเด่นจริง ๆ มันจะมีประโยชน์หากใช้ในตอนวิกฤต

“งั้นข้าจะให้โอกาสเจ้า สาบานซะว่าจะภักดีกับข้าและข้าจะไว้ชีวิตเจ้า ไม่งั้นแล้วเจ้าคงรู้ว่าข้าคงไม่ปล่อยให้คนแบบเจ้ารอดไปได้ โดยเฉพาะกับการที่องค์ชายห้าหมายหัวข้าอยู่” เจี้ยนเฉินพูดขึ้น