เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2090: ศิษย์น้องเก้า (1)

ตอนที่ 2090: ศิษย์น้องเก้า (1)

ชายผู้ที่ดูเหมือนจะอยู่ในวัยสามสิบปีกล่าวว่า “ลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ของเราครั้งหนึ่งเคยโด่งดังไปทั่วโลกเซียน เนื่องจากความรุ่งโรจน์ของบรรพชนที่สาม แต่หลังจากที่นางเสียชีวิต เราก็ตกต่ำลง สถานะปัจจุบันของเราไม่ได้เป็นเพียงเศษเสี้ยวของสิ่งที่เคยเป็นมาในอดีต แต่มู่เอ๋อ การปรากฏตัวของเจ้าได้นำความหวังมาสู่ลัทธิของเรา ทำให้เราเห็นว่าเราจะทำให้โลกเซียนสั่นสะเทือนอีกครั้งในอนาคต ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเจ้าได้รับมรดกของบรรพชนที่สาม”

“แต่ถ้าเจ้าต้องการสืบทอดมรดกอย่างแท้จริง จิตวิญญาณวัตถุของพิณปีศาจร่ำไห้จะต้องตื่นขึ้นมา เจ้าจะได้รับมรดกดั้งเดิมของบรรพชนที่สามจากที่นั่น ด้วยเหตุนี้ การปลุกจิตวิญญาณวัตถุจึงเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดทั้งสำหรับเจ้าและลัทธิ”

ชายคนนั้นถอนหายใจเบา ๆ เมื่อเขาไปถึงที่นั่น เขาพูดอย่างไร้พลังควบคุม “อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรในลัทธิของเราที่สามารถปลุกจิตวิญญาณวัตถุของพิณปีศาจร่ำไห้ได้ วิธีเดียวที่เรานึกได้ตอนนี้คือในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน”

“มู่เอ๋อ” บรรพชนที่สามของลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ ผู้หญิงที่ดูเหมือนจะอยู่ในวัย 30 ปีมองซ่างกวนมู่เอ๋อและกล่าวว่า “พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเปิดขึ้นทุก ๆ 10,000 ปี และมันเพิ่งจะเปิดออกตอนนี้ เดิมทีเราวางแผนให้เจ้าเข้าไปในครั้งต่อไปที่มันเปิด เราเชื่อว่าด้วยพรสวรรค์ของเจ้าและการสนับสนุนอย่างไม่มีเงื่อนไขและการเลี้ยงดูจากลัทธิของเรา เราจะสามารถยกระดับความแข็งแกร่งของเจ้าสู่ขั้นสุดยอดราชาเทพได้ในในหมื่นปี เจ้าจะได้ไม่ต้องกังวลในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน”

“อย่างไรก็ตาม แผนการมีจุดอ่อน ตอนนี้จิตวิญญาณวัตถุของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้ถูกปลุกให้ตื่นขึ้น และจะมีการเลือกเจ้านายคนใหม่สำหรับโถงศักดิ์สิทธิ์ มันอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนจะเปิด เจ้าไม่ควรพลาดโอกาสนี้”

“บรรพชนต้องการให้เราไปที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนหรือ ? ” ซ่างกวนมู่เอ๋อถาม

“ถูกต้อง พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเปิดในช่วงเวลาสั้น ๆ ในแต่ละครั้ง ดังนั้นหากเจ้าต้องการไปให้ทันเวลา เจ้าต้องใช้ค่ายกลส่งตัวทางไกลผ่านที่ราบ” หญิงสูงอายุที่อยู่ตรงกลางกล่าว จากนั้นนางก็พูดกับบรรพชนทั้งสองว่า “เหลียนฉี, กู่นา พวกเจ้ารู้แน่ชัดอยู่แล้วว่ามู่เอ๋อมีความสำคัญกับลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์อย่างไร พวกเจ้าสามีภรรยาจงคุ้มกันนางไปยังพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน.”

“ยิ่งไปกว่านั้น พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนในเวลานี้จะแตกต่างออกไป จะมีอัจฉริยะชั้นยอดมากมายรวมตัวกันในนั้น ถึงแม้ว่ามู่เอ๋อจะกลายเป็นราชาเทพจากการสนับสนุนอย่างเต็มที่ของลัทธิ นางก็ยังคงใกล้เคียงกับอัจฉริยะสูงสุดเหล่านั้น ความปลอดภัยของนางที่นั่นจะถูกจัดการโดยจุนกง”

ด้วยเหตุนี้ใบหน้าของจุนกงจึงสดใสขึ้นทันที เขาพูดอย่างเร่งรีบ “โปรดอย่ากังวล อาจารย์และบรรพชน ในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน ศิษย์จะคุ้มกันศิษย์น้องมู่เอ๋อให้ปลอดภัยอย่างสุดความสามารถ”

“เอาล่ะ เมื่อจุนกงเข้าไปด้วย เราก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของมู่เอ๋อมากนักในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน” ชายคนนั้นกล่าว เขาคือเหลียนฉีและเป็นอาจารย์ของจุนกง หนึ่งในสี่บรรพชนของลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์

“ไม่ต้องรีรอ ออกเดินทางได้เลย” กู่นายืนขึ้นและเหลือบมองเหลียนฉีอย่างอ่อนโยนก่อนออกเดินทางทันที

ในเวลาเดียวกันมีมิติที่มืดมนที่ไม่เคยเห็นเวลากลางวันเลย สภาพแวดล้อมที่นั่นน่ากลัว เต็มไปด้วยหนองน้ำและแมลงที่เป็นพิษ มีสัตว์อสูรที่ทรงพลังและสิ่งมีชีวิตของเผ่าพันธุ์อื่นที่พุ่งทะยานราวกับเงา มีการนองเลือดเกิดขึ้นทุกที่

ปัจจุบันมีชายหนุ่มคนหนึ่งเปียกโชกไปด้วยเลือดภายในป่าในมิตินั้น เขามีส่วนร่วมในการต่อสู้อย่างดุเดือดกับลิงขนาดใหญ่ที่สูง 100 เมตร เขาต่อสู้อย่างดุเดือดโดยที่การปะทะกันแต่ละครั้งเหมือนการปะทะกันของอุกกาบาตขนาดใหญ่ 2 ลูก เสียงระเบิดดังสนั่นด้วยคลื่นกระแทกพลังงานอันน่ากลัว เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาปะทะกัน มันจะมีพลังงานดั้งเดิมจำนวนมากซึ่งนำไปสู่การต่อสู้ที่ทำลายล้าง

ลิงขนาดใหญ่มีขนหนาสีทองเป็นมันเงาถูกย้อมด้วยสีแดง มันถูกปกคลุมไปด้วยเลือด มันคำรามออกมาอย่างดุเดือดและโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่าในการต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตายกับชายหนุ่ม

การต่อสู้ดำเนินไปเป็นเวลาหลายชั่วยาม ในที่สุดชายหนุ่มก็สร้างปราณกระบี่ขนาดใหญ่ซึ่งเจาะหัวของลิงสีทอง นำไปสู่การต่อสู้ระยะประชิด

หลังจากการสู้รบสิ้นสุดลง ชายหนุ่มคุกเข่าข้างหนึ่งบนพื้นขณะที่เขาหอบหายใจ เขาบ่นว่า “ข้าไม่เคยคิดว่าลิงทองคำยักษ์โบราณที่แท้จริงจะทรงพลังมากนัก มันเป็นราชาลิงทองคำยักษ์ที่ยังอายุน้อย แต่มันก็ยากที่จะจัดการแม้จะอยู่ในระดับเดียวกัน ข้าสงสัยจริง ๆ ว่าลิงทองคำเข้มจะน่ากลัวมากแค่ไหน ? ”

“มันน่าประทับใจมากที่เจ้าสามารถเอาชนะราชาลิงทองคำยักษ์แห่งลิงทองคำยักษ์โบราณได้ อย่างไรก็ตาม ถ้าเจ้าไม่ติดสิบอันดับแรกของบัลลังก์ราชาเทพ เจ้าจะไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้กับกับราชาลิงทองคำเข้มแห่งลิงทองคำได้ นั่นเป็นเพราะสายเลือดของพวกเขานั้นทรงพลังมากจนถึงขั้นที่เป็นรองเพียงเทพเจ้าสงครามเพียงอย่างเดียว” เสียงของผู้หญิงดังออกมาจากทั่วทุกมุมในขณะนี้ซึ่งก้องกังวานไปทั่วโลก

จากนั้นโลกที่มืดมนก็บิดเบี้ยวอย่างหนัก โลกทั้งโลกจางหายไปในอัตราที่มองเห็นได้ก่อนที่จะหายไปในที่สุด มันถูกแทนที่ด้วยมิติว่างเปล่าขนาดใหญ่

ชายหนุ่มที่เปียกโชกไปด้วยเลือดยืนอยู่ในมิติขนาดใหญ่นั้น ค่ายกลอันยิ่งใหญ่ที่ไม่อาจจินตนาการได้เต็มไปทั่วบริเวณรอบ ๆ มีรอยจารึกที่เปล่งประกายราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า อย่างไรก็ตาม พลังงานที่ปล่อยออกมานั้นเพียงพอต่อการทำลายโลก

แม้ในโลกเซียน นี่เป็นค่ายกลที่มาถึงจุดสูงสุด มิติมืดมนก่อนหน้านี้และลิงทองคำยักษ์ถูกเสกสรรขึ้นมาโดยค่ายกล

แม้ว่าโลกจะเป็นของปลอม แต่การต่อสู้ก็เป็นของจริง ดังนั้นเลือดของชายหนุ่มที่หยดลงมาจากร่างของเขาในขณะที่บาดเจ็บก็เป็นเรื่องจริงเช่นกัน

“มันน่าเสียดายที่ราชาลิงทองคำเข้มยังไม่ปรากฏมาหลายล้านปีแล้ว” เสียงของหญิงสาวดังขึ้นอีกครั้งด้วยความเวทนา

เวลานี้ต้นกำเนิดของเสียงของนางไม่สามารถตรวจจับได้อีกต่อไป มันมีต้นกำเนิดมาจากด้านหลังชายหนุ่มอย่างชัดเจน

ด้านหลังชายหนุ่มหลายร้อยเมตรผู้หญิงที่ดูเหมือนจะอยู่ในวัย 20 ปีเท่านั้น นางยืนอยู่ที่นั่นในชุดสีแดง แม้ว่านางจะดูเหมือนมนุษย์ธรรมดาโดยที่ไม่ได้มีการบ่มเพาะแต่อย่างใด แต่รูปลักษณ์ของนางก็เหมือนนางฟ้า มีความงามที่สามารถเปล่งประกายแข่งกับดวงจันทร์ได้

ชายหนุ่มผู้มีเลือดนองมองผู้หญิงและยิ้มในใจ เขาประสานมือให้กับผู้หญิงคนนั้นและพูดว่า “คารวะศิษย์พี่แปด”

“ถึงแม้ว่าเจ้าจะถูกเลี้ยงดูโดยผู้อาวุโสบิเชิง แต่เจ้ายังไม่ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการในฐานะศิษย์ ดังนั้นเจ้ายังไม่ได้เป็นศิษย์น้องของข้าอย่างแน่นอน ทำความสะอาดตัวเองซะ ท่านอาจารย์ต้องการเจอตัวเจ้า” ผู้หญิงคนนั้นพูดกับชายหนุ่มก่อนหันหลังกลับและจากไป

“ท่านอาจารย์ต้องการพบข้ารึ ? ” ชายหนุ่มกะพริบตาเมื่อเขาได้ยินสิ่งนั้น เขาสงสัยในใจว่า “ข้าอยู่มาที่นี่มานานแล้ว แต่ข้ายังไม่เคยเห็นอาจารย์เลย ไม่ต้องพูดถึงอาจารย์ ข้ายังไม่เคยเห็นใครเลยนอกจากศิษย์พี่แปดและชายชราที่ชื่อบิเชิง ยิ่งไปกว่านั้นชายชราคนนั้นก็ไม่ใช่คนด้วยซ้ำ เขาเป็นจิตวิญญาณวัตถุ”

“ชายชราที่ชื่อบิเชิงมักจะยกย่องสรรเสริญอาจารย์ที่ทรงอำนาจอยู่เสมอ แต่ข้าไม่เคยเห็นอาจารย์มาก่อนเลย ในที่สุดตอนนี้ข้าก็จะได้เห็นเขา หากอาจารย์มีพลังอำนาจมากอย่างที่ชายชราคนนั้นบอก สำหรับเขา การส่งข้ากลับไปคงง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก”