เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2126: ถูกทุกคนเพ่งเล็ง
ตอนที่ 2126: ถูกทุกคนเพ่งเล็ง
“ถูกต้อง มันเป็นเจี้ยนเฉิน ไม่ต้องสงสัยเลย…” ไป่ยี่ผู้ได้รับบาดเจ็บจากปราณกระบี่ที่ยังไม่หายดีถูกเรียกออกมาอีกด้านหนึ่ง เขามองไปยังทิศทางของปราณกระบี่ลึกซึงด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ
“ขะ-เขาไม่ได้ตกลงไปในลาวา ? เขายังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร ? มันเป็นไปไม่ได้เลย เจี้ยนเฉินได้รับบาดเจ็บในเวลานั้น ร่างกายของเขาควรจะละลายเมื่อเขาตกลงไปในลาวาที่เต็มไปด้วยบาดแผลอย่างนั้น เขายังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร….” ทายาทกระบี่เดียวดาย กงเจิ้งตะโกนออกมา เขาทำอย่างกับว่าเขากำลังเห็นภูตผี
“มันไม่ผิดหรอก ไม่ผิดเลย คนที่ลอบโจมตีนี้คือเจี้ยนเฉิน เพราะไม่มีใครสามารถใช้ปราณกระบี่ที่น่ากลัวอย่างนี้ได้….” คังหยิงก็ตะโกนออกมาเสียงดัง เขาพยายามที่จะสงบสติอารมณ์
ทั้งสามเคยต่อสู้กับเจี้ยนเฉินมาก่อนและทำให้เขาตกลงไปในลาวาด้วยตัวเอง สำหรับพวกเขาแล้ว ไม่ควรมีสิ่งใดเหลืออยู่นอกจากซากร่างของเจี้ยนเฉินที่ถูกเผาจนกลายเป็นเถ้า ถึงอย่างนั้นการปรากฏตัวอย่างฉับพลันของเจี้ยนเฉินในตอนนี้ก็ทำให้พวกเขาตกใจจนสุดจะบรรยาย
“อ๊ากกก ! เจี้ยนเฉิน ข้าจะให้ตายอย่างไร้ความปราณี…” อีกด้านหนึ่ง องค์ชายห้าที่ได้รับบาดเจ็บจากปราณกระบี่ลึกซึ้งและหล่นลงมาจากท้องฟ้าตะโกนออกมาด้วยดวงตาที่แดงก่ำในตอนนี้ เขาไม่พอใจเจี้ยนเฉินเป็นอย่างมากจนทำให้เขาแทบจะคลั่ง เขาเกือบจะสูญเสียเหตุผลทั้งหมดแล้ว
เขาอยู่ใกล้แล้ว เหลือแค่ก้าวเดียวและเขาก็จะเข้าไปในรูปปั้นของอัครสูงสุดเพื่อรับเอามรดกได้อย่างสมบูรณ์ และออกมาอย่างประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ แม้แต่สุดยอดราชาเทพก็ทำได้เพียงแค่ยืนมองจากภายนอกและไม่อาจทำอะไรกับเขาได้
อย่างไรก็ตามด้วยการลงมือของเจี้ยนเฉินทำให้เขาพลาดมรดกของอัครสูงสุด แม้ว่าจะห่างเพียงก้าวเดียวแต่เขาก็ไม่อาจไปถึงได้ ไม่มีความหวังอีกแล้วที่เขาจะได้รับ
สิ่งนี้ทำให้องค์ชายห้า เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวจนเกือบที่จะทำให้เขาขาดสติ โดยปกติแล้วเขาสามารถบังคับได้ทั้งสวรรค์และนรก การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่นี้ทำให้เขายากที่จะยอมรับมัน สิ่งที่เขาพยายามจะยอมรับมันได้มากที่สุดคือคนที่อยู่เบื้องหลังเหล่านี้ทั้งหมด เจี้ยนเฉิน
เอเดรียนน่าและซุยหยุนหลานหยุดต่อสู้ พวกนางทั้งสองมองไปยังทิศทางของเจี้ยนเฉิน พร้อมกับสายตาที่สั่นไหว
“ไม่แปลกใจเลยที่ข้ารู้สึกว่าเขาคุ้นเคย ปรากฏว่าเขาเป็นเจี้ยนเฉิน ไม่คิดเลยว่าเขาจะโผล่ออกมาจากลาวา….” เอเดรียนน่ายิ้มบาง ๆ นางไม่คิดเลยว่าภารกิจที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ของเทพเจ้าสงครามมอบให้นางนั้นจะสำเร็จอย่างง่ายดาย
“เจี้ยนเฉิน ? เป็นเขาจริง ๆ ? ตัวตนของเขาถูกซ่อนไว้ ดังนั้นข้าจึงไม่อาจบอกได้ แต่เนื่องจากมีคนจำนวนมากยืนยัน มันต้องไม่ผิดตัวแน่ ดูเหมือนว่าข้าจะได้พบกลับโมเทียนหยุน” ซุยหยุนหลานรู้สึกยินดีอยู่ภายใต้หมวกเกราะของนางก่อนที่จะมองไปยังนิ้วที่ชี้ออกมาองค์ชายห้า
หรือจะพูดให้ถูกไปกว่านั้น สายตาของนางมองไปยังแหวนมิติขององค์ชายห้า
แหวนมิติที่ออกมาจากหน้าผากของรูปปั้น มูลค่าของมันนั้นไม่อาจจินตนาการได้
“ข้าลงมือเพื่อช่วยเหลือท่านแล้ว ตามข้อตกลงเหรียญผลึกและสมบัติสวรรค์ทั้งหมดของอัครสูงสุดเป็นของข้าแล้ว” เสียงที่เยือกเย็นของซุยหยุนหลานดังไปทั่วทั้งชั้น 12 นางไม่สนใจเสียงตะโกนอย่างโมโหของปรมาจารย์ชูที่ต้องการให้นางฆ่าเจี้ยนเฉิน นางไม่รอให้องค์ชายห้าเห็นด้วย ก่อนที่จะโบกมือและไอเย็นก็มุ่งเข้าหาองค์ชายห้า
เมื่อซุยหยุนหลานเคลื่อนไหว สุดยอดราชาเทพรอบ ๆ ก็ไม่ได้อยู่เฉย ๆ เช่นกัน พวกเขาทั้งหมดพุ่งเข้าหาองค์ชายห้าเพื่อเอาแหวนมิติบนนิ้วของเขา
ยิ่งไปกว่านั้นดวงตาของสุดยอดราชาเทพต่างก็เปล่งประกายสดใส พวกเขาไม่สนใจแหวนมิติขององค์ชายห้า และมองที่หัวของเขาพร้อมกับใช้สัมผัสวิญญาณได้จับตาเขาอยู่
แน่นอนว่าไม่ใช่ทุกคนที่พุ่งเข้าหาองค์ชายห้า มากกว่าครึ่งของสุดยอดราชาเทพใกล ๆ ก็พุ่งเข้าเจี้ยนเฉินที่ยืนอยู่โดยไม่ลังเล หลังจากที่รู้ตัวตนของเขา
เอเดรียนน่าก็ไม่ได้ต่อสู้อีกต่อไป นางมองไปที่ปรมาจารย์ชูอย่างโมโหและพูดว่า “ข้าช่วยองค์ชายห้าของเจ้าไปแล้ว เขาล้มเหลวในการได้รับมรดกอย่างที่เจ้าหวังในท้ายที่สุด แต่สิ่งที่เจ้าทำได้คือต่อว่าโชคชะตาขององค์ชายห้า ข้าจะไปเยี่ยมจักรวรรดินภาเพื่อเอาแก่นดาราชีวิต” จากนั้นเอเดรียนน่าก็พุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว นางสามารถบอกได้ว่าเจี้ยนเฉินดูเหมือนจะตกอยู่ในอันตรายหลังจากที่ตัวตนของเขาถูกเปิดเผย
จากระยะไกล เจี้ยนเฉินในรูปลักษณ์ของชายกลางคนก็กลายเป็นพร่ามัวและออกจากชั้น 12 ไปอย่างรวดเร็ว
เขาคาดว่าปราณกระบี่ลึกซึ้งของเขาจะเป็นสิ่งที่เปิดเผยตัวตนของเขา อย่างไรก็ตามไม่มีอย่างอื่นที่เขาสามารถทำได้เพื่อหยุดไม่ให้องค์ชายห้าได้รับมรดกของอัครสูงสุด
ยิ่งไปกว่านั้น เขาพร้อมที่จะถอยนานแล้ว
“หยุด ! รีบหยุดเจี้ยนเฉิน ! เขาหนีไปชั้นที่ 11…”
“ในเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ เด็กหญิงคนนั้นต้องอยู่กับเขา เราต้องจับเขาให้ได้…”
ด้านหลังของสุดยอดราชาเทพทั้งหมดต่างก็ตะโกนออกมา ในสายตาของเขา เจี้ยนเฉินมีความสำคัญต่อพวกเขาที่จะได้รับพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนหรือไม่ ? ทำให้พวกเขาไม่อาจปล่อยเขาไปได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
อย่างไรก็ตามบางคนลังเลเล็กน้อย แม้ว่าพวกเขาจะไล่ตามเจี้ยนเฉิน แต่พวกเขาก็ไม่ได้จริงจังเหมือนกับคนอื่นนัก
“คุณชายใหญ่ เจี้ยนเฉินเป็นน้องชายของหมิงตง และหมิงตงก็เป็นคนของพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง เราควรทำอย่างไรดี ? ”
“เป้าหมายของเราคือเด็กหญิงคนนั้นและไม่ต้องการเป็นศัตรูกับเจี้ยนเฉิน นี่เป็นการแข่งขันที่เปิดกว้างและเป็นธรรม…”
สุดยอดราชาเทพที่รวมตัวกันชั้นที่ 12 ได้แยกออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่งพุ่งเข้าหาองค์ชายห้าเพื่อเอาแหวนมิติ ขณะที่อีกกลุ่มติดตามเจี้ยนเฉิน
อีกด้าน องค์ชายห้าได้ถูกจับด้วยมือขนาดใหญ่ มือที่เย็นยะเยือกค่อยเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะด้วยเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง “เจ้าคงได้แต่ฝันแล้วที่จะเอาโชคลาภของข้าไป ! ” ในตอนนี้องค์ชายห้าก็นำยันต์ธรรมดาออกมาจากแหวนมิติที่เขาได้รับจากมรดกของอัครสูงสุดและเปิดใช้งานอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นพลังลึกลับก็ปะทุออกมาจากเครื่องรางก่อนที่จะห่อหุ่มองค์ชายห้าและดูดเขาออกไป ก่อนที่มือของซุยหยุนหลานจะมาถึง
“พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเป็นวัตถุเทพขั้นสูง เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหนีออกไปที่ด้านนอกด้วยยันต์แค่แผ่นเดียว เขายังต้องอยู่ในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน ทุกคนค้นหาเขา…” สุดยอดราชาเทพรอบ ๆ ได้แยกย้ายกันหา ส่วนหนึ่งของพวกเขาไปหาองค์ชายห้า ขณะที่อีกส่วนไล่ตามเจี้ยนเฉิน
สายตาของซุยหยุนหลานเย็นชา นางจ้องไปยังทิศทางขององค์ชายห้าที่หายไปอย่างเย็นชา ก่อนที่จะเดินทางไปหาปรมาจารย์ชูและคนอื่น ๆ นางตะคอกออกไปอย่างเย็นชา “เจ้าต้องตามข้าไป ก่อนที่ข้าจะพบองค์ชายห้า ถ้าเจ้าต้องการรอด ก็ทำให้แน่ใจว่าองค์ชายห้าของเจ้าเป็นคนรักษาคำพูดและมอบเหรียญผลึกและสมบัติสวรรค์ทั้งหมดในแหวนมิติให้ข้า”
“เราจะรักษาคำพูดของเราอย่างแน่นอน โปรดฆ่าเจี้ยนเฉิน และเมื่อทำแล้ว ท่านจะได้รับการขอบคุณจากจักรวรรดินภาของเรา” ปรมาจารย์ชูอ้อนวอน
“ฮึ่ม เจ้าไม่อาจขอให้ข้าฆ่าเจี้ยนเฉินได้” ซุยหยุนหลานพูดอย่างเย็นชา
“จักรวรรดินภาของเราเป็นจักรวรรดินิรันดร์ มรดกของเราจึงหยั่งรากและไม่มีราคาที่เราจะไม่จ่ายได้ โปรดช่วยเรา”
“ถ้าเจ้าสามารถช่วยข้าให้เป็นจอมปราชน์สูงสุด ข้าก็สามารถฆ่าเจี้ยนเฉินให้เจ้าได้ในตอนนี้….”