เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2129: ล่าองค์ชายห้า (2) - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ตอนที่ 2129: ล่าองค์ชายห้า (2)

“ผู้คนมากมายต้องการเอามรดกของข้า ผู้คนนับไม่ถ้วนต้องการแย่งชิงโชคของข้า น่าเสียดายที่ข้าจะไม่ให้พวกมันทำได้สำเร็จ ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าได้สิ่งที่เจ้าต้องการ เพราะมันเป็นของข้า…” องค์ชายห้ากัดฟันแน่นขณะพูดอย่างคับแค้นใจ

จากนั้นเขาก็มองไปที่แหวนมิติที่นิ้วของเขา แหวนมิติลอยออกมาจากหน้าผากของรูปปั้น มันเป็นอัครสูงสุดของลัทธิเต๋าแห่งเนปจูน ดังนั้นมันจึงมีค่าอย่างเห็นได้ชัด

อย่างไรก็ตามองค์ชายห้าไม่พอใจกับแหวนมิติ เขารู้ว่าแหวนมิติเป็นเพียงแค่ส่วนเล็ก ๆ ของมรดก มันไม่อาจถือว่าเป็นมรดกและมันเป็นเพียงแค่ข้าวของของอัครสูงสุด

ส่วนสำคัญของมันนั้นคือต้องได้รับจากภายในรูปปั้นเท่านั้น

ไม่นานหลังจากนั้น อารมณ์ที่ไม่มั่นคงขององค์ชายห้าก็สงบลงอย่างช้า ๆ เขาทนต่อความเจ็ปปวดทางวิญญาณของเขาอย่างเงียบ ๆ ขณะที่น้ำตาไหลพราก เขาคิดว่า “ข้าไม่อาจออกจากพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้ ข้าต้องได้รับมรดกของอัครสูงสุด ยิ่งกว่านั้นข้าได้รับการยอมรับจากมรดกแล้ว ดังนั้นข้าสามารถกลับไปที่รูปปั้นได้ทุกเมื่อ”

ในเวลานี้หลุมที่องค์ชายห้าซ่อนตัวอยู่ก็เริ่มสั่น ฝุ่นและดินตกลงมา

จู่ ๆ สีหน้าขององค์ชายห้า ก็เปลี่ยนไป โดยไม่ลังเลเขาสวมชุดเกราะวัตถุเซียนคุณภาพสูงสุด ก่อนที่จะแทงกระบี่ออกไปอย่างแรง

ตูม !

ด้วยเสียงที่กึกก้อง ปราณกระบี่ที่เต็มไปด้วยพลังงานทำลายล้างและรุนแรงได้โผล่ออกมาจากผืนดิน มันทะลวงหินหลายสิบเมตรและเจาะรูบนพื้นด้วยความแม่นยำสูงและชนเข้ากับกระบี่ขององค์ชายห้า

ทันใดนั้นพื้นดินก็สั่นและแผ่นดินก็ปลิวว่อนไปบนอากาศ การปะทะกันทำให้หลุมที่องค์ชายห้าซ่อนตัวอยู่พังทลายทันที พริบตาเดียวหลุมก็ยุบลงไปอย่างสมบูรณ์

องค์ชายห้ากระอักเลือดคำหนึ่ง ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างที่สุด ขณะที่เขาพุ่งออกจากรูทันที

“มันเป็นเจ้า เจี้ยนเฉิน” องค์ชายห้ายืนอยู่บนอากาศพร้อมกับกระบี่ของเขา ขณะที่เขาเผชิญหน้ากับเจี้ยนเฉินที่ไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ ทันใดนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่คำรามออกมาอย่างดุดัน ดวงตาแดงก่ำของเขาเต็มไปด้วยเพลิงแห่งความโกรธ

“องค์ชายห้า ไม่เจอกันนานนะ รู้สึกยังไงบ้างเมื่อต้องซ่อนอยู่ใต้ดิน ? ” เจี้ยนเฉินยิ้มน้อย ๆ ขณะที่เขาถามอย่างใจเย็น ดูเหมือนเขาจะสบายใจอย่างมาก

อย่างไรก็ตามคำพูดของเจี้ยนเฉินกลับเป็นการยั่วยุตรง ๆ เมื่อองค์ชายห้าได้ยิน ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างทันที ขณะที่เขาตะโกนออกมา “เจี้ยนเฉิน เจ้าใช้ความพยายามอย่างมากในการค้นหาข้าเพราะแหวนมิติของข้าใช่หรือไม่ ? เมื่อเจ้าต้องการมัน ข้าจะมอบให้เจ้า” จากนั้นองค์ชายห้าก็ถอดแหวนมิติบนนิ้วของเขาโดยไม่ลังเล ดูเหมือนว่าเขากำลังขวางมัน แต่เขาเอายันต์ออกมาจากแหวนมิติด้วยความเร็วพริบตาและเปิดใช้งานมันแทบจะทันที

แม้ว่าองค์ชายห้าจะไม่พอใจเจี้ยนเฉิน แต่เขาก็ไม่สูญเสียเหตุผล เขารู้ว่าแม้จะมีความได้เปรียบในด้านบ่มเพาะ เขาก็ไม่อาจสู้กับเจี้ยนเฉินได้ เขาเลือกที่จะหลบหนีออกไปอย่างไม่ลังเล

การตอบสนองของเจี้ยนเฉินเร็วมาก มีแสงวาบสีขาวและกระบี่ของเขาก็แทงไปที่องค์ชายห้าด้วยความเร็วสูง

อย่างไรก็ตามยันต์ในมือขององค์ชายห้านั้นไม่ธรรมดา มันมีคุณภาพสูงอย่างมาก ดังนั้นทันทีที่เปิดใช้งาน องค์ชายห้าก็หายตัวไป ทำให้กระบี่ของเจี้ยนเฉินพลาดไป

“

“เขาฉลาดจริง ๆ เขาไม่ลังเลเพราะความโกรธ แต่เจ้าคิดว่าเจ้าจะยังหนีข้าไปได้อีกหรือ ? ” เจี้ยนเฉินแค่นเสียงก่อนที่จะเอาเฮยหยาออกมา

พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนนั้นกว้างใหญ่ แต่ละชั้นต่างก็เป็นตัวแทนของโลกจิ๋ว แต่สำหรับเฮยหยา ไม่ว่าองค์ชายห้านั้นจะหนีไปไหน เขาก็ไม่อาจหลบหนีจากเจี้ยนเฉินไปได้

ไม่กี่ชั่วยามต่อมา เจี้ยนเฉินก็ไปที่ชั้น 3 จากชั้น 7 ภายใต้การนำของเฮ่ยหยา เขามาถึงหนองน้ำที่ปกคลุมไปด้วยหมอกพิษและเต็มไปด้วยแมลงพิษ

ปัจจุบันองค์ชายห้าซ่อนตัวอยู่ในหนองน้ำ ขณะที่ซ่อนตัวอยู่เขาไม่ได้ปลดปล่อยพลังงานใด ๆ ซึ่งทำให้เขาดูกลมกลืนไปกับหนองน้ำอย่างสมบูรณ์ เขารักษาบาดแผลด้วยเม็ดยาอย่างเงียบ ๆ

พลังการต่อสู้ของเจี้ยนเฉินนั้นทรงพลังมากกว่าเขา แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะเป็นเพียงราชาเทพช่วงต้น แต่การโจมตีสบาย ๆ ของเขาเทียบเท่ากับสุดยอดราชาเทพ ทำให้องค์ชายห้าบาดเจ็บทันทีจากปราณกระบี่ที่แทงเข้าเนื้อของเขาจากการปะทะก่อนหน้านี้

ยิ่งไปกว่านั้น วิญญาณของเขาได้รับบาดเจ็บจากปราณกระบี่ลึกซึ้งเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงต้องทนความเจ็บปวดภายใต้ความวุ่นวายใจตลอดเวลา

“เจี้ยนเฉินหาข้าเจอได้อย่างไร ? ข้าเพิ่งหนีออกมาจากชั้น 12 เขาจะหาสถานที่ที่ข้าซ่อนได้ในเวลาสั้น ๆ ได้อย่างไร ในสถานที่กว้างใหญ่ขนาดนี้ ยิ่งไปกว่านั้นการซ่อนตัวของข้าก็กลมกลืนเป็นอย่างมาก” องค์ชายห้า สงบลงแล้ว พร้อมกับแสงที่เย็นชาวาบผ่านดวงตาของเขา

ทันใดนั้นองค์ชายห้าก็สัมผัสกับการสั่นรอบของหนองน้ำทันที ก่อนที่เขาจะรู้ ร่างของเจี้ยนเฉินก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา เขาถูกปกคลุมไปด้วยแสงที่ไม่อาจมองเห็นได้ แสงที่เป็นดั่งการป้องกันและผลักรอบ ๆ ออกไป เขาแทงกระบี่ของเขาออกไปในวินาทีแรกที่ทำได้

คราวนี้เจี้ยนเฉินเคลื่อนไหวเร็วมาก ทันทีที่เขามาถึงหนองน้ำเขาก็พุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง ทำให้องค์ชายห้าไม่มีโอกาสหนี

องค์ชายห้าหยิบวัตถุเซียนคุณภาพสูงสุดออกมาอย่างรวดเร็วเช่นกัน ด้วยการที่เขาปิดพลังแห่งการมีอยู่ของตัวเขา ทำให้เขาดูเหมือนเป็นคนธรรมดาอย่างมาก

การโจมตีของเจี้ยนเฉินกระทบเกราะทันที การโจมตีนี้มีพลังเทียบเท่าสุดยอดราชาเทพที่เต็มไปด้วยพลังทำลายล้างอย่างแท้จริง มันทำให้เกราะของเขาหม่นลงทันที องค์ชายห้ากระอักเลือดออกมาและปลิวกระเด็นไป

ดวงตาของเจี้ยนเฉินเย็นชาและมีจิตสังหาร เขาไล่ตามราวกับเงา ทำให้องค์ชายห้าได้รับความกดดันอีกครั้ง เขาแทงออกไปสองครั้งอย่างรวดเร็ว

องค์ชายห้าหวาดผวา เขาตกตะลึง ตอนนี้เมื่อเขาเผชิญหน้ากับเจี้ยนเฉินด้วยตัวเอง เขาถึงเข้าใจจริง ๆ ว่าเจี้ยนเฉินนั้นทรงพลังเพียงใด เขาเข้าใจแล้วว่าเจี้ยนเฉินนั้นน่ากลัวเพียงใด พลังการต่อสู้ของเขาไม่น้อยไปกว่าราชาเทพในบัลลังก์ราชาเทพเลย โดยทั่วไปแล้วเขาไม่อาจโต้กลับได้

“ระเบิด ! ” ในเวลาวิกฤต องค์ชายห้าขวางกระบี่ที่เขาใช้เวลามาหลายปีพร้อมกับตะโกนออกมา วัตถุเซียนคุณภาพสูงสุดสว่างขึ้นและเกิดพลังระเบิดกวาดออกไป ทำให้หนองน้ำไม่อาจอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์เหมือนในอดีตได้อีก

องค์ชายห้าใช้จังหวะที่เกิดการระเบิด ฉวยเอายันต์ออกมาจากอย่างรวดเร็วและหนีไปอีกครั้ง

เจี้ยนเฉินพุ่งออกมาพร้อมกับปราณกระบี่ เขาใช้คลื่นกระแทกที่เกิดจากการระเบิดของวัตถุเซียนกระจายออกไปครึ่งหนึ่งและเห็นว่าองค์ชายห้าหายออกไปอย่างใจเย็น

“เฮ่ยหยา หาให้หน่อย…”