เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2132: วิธีของโม่เฉิง
ตอนที่ 2132: วิธีของโม่เฉิง
“ฮ่าฮ่าฮ่า ตาแก่ที่ผอมแห้งเช่นเจ้า ? เขากล้าพูดจริง ๆ ว่าภูเขาเนปจูนเป็นดินแดนของเขา เขาถูกตีหัวมาหรือว่าสมองของเขามีอะไรผิดปกติกันแน่ ? ”
“ตาแก่นี่มาจากไหน ? เขาเป็นแค่ราชาเทพช่วงกลาง แต่เขากล้าแอบอ้างว่าเป็นเจ้านายของภูเขาเนปจูน และไม่เพียงแค่นั้น เขายังกล้าที่จะขวางทางเราด้วยเช่นกัน”
“ตาแก่ เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นฉิงฉาน คนที่อยู่อันดับหนึ่งของบัลลังก์ราชาเทพงั้นรึ ? แม้แต่ฉิงฉานก็ไม่กล้าพูดว่าภูเขาเนปจูนเป็นของเขา”
สุดยอดราชาเทพมากมายหัวเราะออกมาอย่างดุเดือด ทุกคนมองเฉินหลงราวกับว่าเขาเป็นคนบ้า
ในเวลาเดียวกัน มีหลายร้อยคนที่บินรอบ ๆ ภูเขาเนปจูน พวกเขาเข้ามามากขึ้นเรื่อย ๆ
คนเหล่านี้เดิมทีบ่มเพาะอยู่ในภูเขาเนปจูน พวกเขาต้องการยืมสภาพแวดล้อมเพื่อที่จะทำความเข้าใจเกี่ยวกับกฏและทะลวงคอขวดหรืออื่น ๆ ทำให้พวกเขาไม่ได้มีส่วนร่วมใด ๆ ในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาเห็นสุดยอดราชาเทพมาเป็นจำนวนมากที่ภูเขาเนปจูน พวกเขาทั้งหมดก็ออกมาตรวจสอบว่าทำไม เพราะความอยากรู้อยากเห็นของพวกเขา
มีสุดยอดราชาเทพไม่กี่คนที่มีชื่ออยู่ในบัลลังก์ราชาเทพ ส่วนใหญ่เป็นราชาเทพธรรมดา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าเข้าไปสังเกตใกล้เกินไปนอกจากดูจากที่ไกล ๆ
“ตาแก่ ในเมื่อเจ้าบอกว่านี่คือดินแดนของเจ้า พวกเขาเป็นคนรับใช้ของเจ้าหรือไม่ ? ” สุดยอดราชาเทพเย้ยหยัน
“หยุดเสียเวลากับเขา การไล่ล่าเจี้ยนเฉินเป็นเรื่องสำคัญมาก ฆ่าทุกคนที่ขวางทาง” สุดยอดราชาเทพที่ดูชั่วร้ายตะโกนขึ้นและโจมตีเฉินหลงทันที เขาเหวี่ยงหมัดของเขาพุ่งเข้าไปที่ใบหน้าของเฉินหลงอย่างไม่ลังเล
สุดยอดราชาเทพนั้นทรงพลังมาก การชกเพียงแค่ทีเดียวก็ทำให้สุดยอดราชาเทพมากมายต้องเจ็บปวด
สีหน้าของเฉินหลงไม่ได้เปลี่ยนไปเมื่อสุดยอดราชาเทพโจมตี เขาพูดอย่างสบาย ๆ ว่า “หยุด อย่าได้พยายามเลย ไม่มีใครทำร้ายข้าได้ในดินแดนของข้า”
ไม่มีใครเชื่อเฉินหลงเลย แต่ในเวลาต่อมา พวกเขาก็กลายเป็นโง่งม หมัดของสุดยอดราชาเทพได้หยุดอยู่ด้านหน้าของเฉินลงอย่างแท้จริง
“ข้าจะไม่เอาความในครั้งนี้ แต่ข้าหวังว่าจะไม่เกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง ออกไปจากดินแดนของข้า ภูเขาเนปจูน” เฉินหลงพูดอย่างสงบ เสียงที่ไม่แยแสของเขาเต็มไปด้วยกฏที่ทรงพลังอย่างไม่อาจปฏิเสธได้
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือสุดยอดราชาเทพที่โจมตีเขาได้บินออกไปหลังจากนั้น อย่างไรก็ตามท่าทางของเขาแปลกมาก ราวกับว่าเขากำลังทำท่าง้างต่อยตลอดเวลา
เมื่อเขาบินพ้นภูเขาเนปจูน ร่างกายของราชาเทพก็กลับมาควบคุมได้อีกครั้ง อย่างไรก็ตามเขาไม่อาจรักษาความสงบได้อีกต่อไป เขาจ้องไปที่เฉินหลงด้วยความตกใจอย่างมาก เขาตะโกนออกมาว่า “จะ-เจ้าเป็นใคร ? ”
ทุกคนรอบ ๆ เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา ดังนั้นพวกเขาจึงเงียบลงทันที คนที่เย้ยหยันและหัวเราะเยาะเฉินหลงก็ไม่อาจทำอะไรได้ นอกจากปิดปากเงียบด้วยความตกใจและประหลาดใจ พร้อมกับมีความสับสนอยู่เต็มใบหน้าของเขา
เห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้ว่าสุดยอดราชาเทพได้ลอยออกจากภูเขาเนปจูนตามที่เฉินหลงพูดจริง ๆ อย่างไรก็ตามเขาไม่รู้ว่าเฉินหลงทำได้อย่างไรหรือมีวิธีการไหนที่ทำให้เกิดเป็นเช่นนั้นขึ้นมา
“ปะ-เป็นไปได้อย่างไร ? ขะ-ขะ-เขาควบคุมค่ายกลจอมปราชญ์สูงสุดของภูเขาเนปจูน นะ-นั่นมันเป็นไปไม่ได้” ในเวลานี้ สุดยอดราชาเทพมีความเข้าใจด้านค่ายกล ต่างก็มีดวงตาที่แทบจะถลนออกมาราวกับว่าเขาเพิ่งเห็นภูตผี
ทันใดนั้นคนอื่น ๆ หลังจากที่ได้รู้ว่าปรมาจารย์เฉินหลงควบคุมค่ายกลจอมปราชน์สูงสุดได้แล้ว สุดยอดราชาเทพทั้งหมดที่รวมตัวกันอยู่ที่นั่นรวมถึงราชาเทพที่บ่มเพาะอยู่ในภูเขาเนปจูนต่างก็พากันตกใจเป็นอันมาก
หลังจากนั้นสุดยอดราชาเทพที่พร้อมที่จะเข้าไปในภูเขาเนปจูนเพื่อตามหาเจี้ยนเฉินได้ถอยห่างออกไปหลายกิโลเมตรและออกห่างจากภูเขาเนปจูน แม้แต่คนที่บ่มเพาะก็ไม่กล้าที่จะอยู่ต่อไป พวกเขาทั้งหมดออกจากภูเขาเนปจูนอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ ราวกับว่าพวกเขากำลังหนีสุดชีวิต
นี่เป็นเพราะพวกเขาเข้าใจว่าค่ายกลจอมปราชน์สูงสุดที่อยู่ภายในภูเขาเนปจูนนั้นอยู่ภายใต้การควบคุมของใครบางคน ชีวิตของพวกเขาจะตกอยู่ในมือของเขาผู้นั้นตลอดเวลาหากว่าพวกเขายังอยู่ที่นั่น พวกเขาจะไม่อาจควบคุมชีวิตของตัวเองของเขาได้อีกต่อไป
“เจ้าต้องการปกป้องเจี้ยนเฉินงั้นรึ ? เจ้าต้องเข้าใจว่าถ้าเจ้าทำอย่างนั้นเจ้าจะกลายเป็นศัตรูของพวกเราทุกคน ถ้าเจ้าไม่วางแผนที่จะอยู่ในภูเขาเนปจูนตลอดไป พวกเราคนเดียวในนี้ก็สามารถฆ่าเจ้าได้อย่างง่ายดาย” สุดยอดราชาเทพตะโกนออกมาจากฝูงชน ท้ายที่สุดพวกเขาก็เริ่มสังเกตปฏิกิริยาของเฉินหลงอย่างจริงจัง
เฉินหลงไม่สนใจเรื่องภัยคุกคาม เขากล่าวว่า”ถ้าเจี้ยนเฉินอยู่ในภูเขาเนปจูน ข้าจะปกป้องเขาอย่างแน่นอน แต่น่าเสียดายเขาไม่ได้อยู่ที่นี่”ขณะที่เขาพูดอย่างนั้น สีหน้าของเฉินหลงก็สับสนภายในเสี้ยววินาที รูปร่างของเจี้ยนเฉินปรากฏบนหัวของเขา แม้ใบหน้าของเขาจะคุ้นเคยอย่างมาก แต่มันก็ดูต่างออกไปในเวลาเดียวกัน
“ถ้าอย่างนั้น เจ้ารู้หรือไม่ว่าเจี้ยนเฉินไปไหน ? ” สุดยอดราชาเทพถาม
“ข้าสามารถหาเจี้ยนเฉินได้ ! ”
เสียงที่เต็มไปด้วยความมั่นใจดังออกมาจากด้านหลังเมื่อสุดยอดราชาเทพอีกคนถามคำถามของเขา
เสียงของเหนือเทพขั้นสูงสุดที่อยู่ในอันดับหนึ่งของป้ายทำเนียบขั้นเหนือเทพ โม่เฉิงบินออกมาจากด้านหลังเล็กน้อย
“นายน้อย ทำไมท่านมาที่นี่ ? ” ใบหน้าของคังหยิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อโม่เฉิงมาถึง เขาบินออกมาจากฝูงชน แต่เขาจ้องมองโม่เฉิงเปลี่ยนไปหลังจากนั้น ไม่นานเขาก็ถามว่า “นายน้อย ท่านประสบความสำเร็จในการทะลวงผ่านใช่หรือไม่ ? ”
“ถูกต้อง ข้าได้ทะลวงฝ่าจากเหนือเทพขึ้นไปแล้ว ข้าทะลวงผ่านแล้วตอนนี้” โม่เฉิงพยักหน้าให้กับคังหยิง หลังจากนั้นเขาก็จ้องมองสุดยอดราชาเทพรอบ ๆ และเขาไม่ได้แสดงความหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย เขาพูดอย่างมั่นใจโดยไม่เย่อหยิ่งหรือพยายามที่จะทำให้พวกเขาไม่พอใจ “ข้าเคยต่อสู้กับเจี้ยนเฉินในอดีตอย่างรุนแรงและข้าก็ได้รับเลือดมาหยดหนึ่งในเวลานั้น เลือดอาจไร้ประโยชน์เมื่ออยู่ในมือคนอื่นที่ใช้ไม่เป็น แต่เมื่อมันอยู่ในมือข้า ข้าสามารถใช้ทักษะลับค้นหาเขาได้”
“ฮ่าฮ่าฮ่า สมกับเป็นผู้สืบทอดราชาเผิงสีฟ้าจริง ๆ เจ้าได้สืบทอดทักษะบางอย่างของราชาเผิงสีฟ้ามาแล้ว โม่เฉิงใช้ทักษะลับหาเจี้ยนเฉินซะ” มีชายชราชุดดำหัวเราะเสียงดัง แม้ว่าโม่เฉิงจะเป็นแค่ราชาเทพช่วงต้น แต่ก็ไม่มีใครกล้าประมาทเขา
โม่เฉิงไม่เพียงแต่เป็นอันดับหนึ่งของป้ายทำเนียบขั้นเหนือเทพเท่านั้น เขายังมีศักยภาพที่ท่วมท้นและเป็นไปได้มาที่เขาจะติดสิบอันดับแรกของบัลลังก์ราชาเทพในอนาคต แถมเขายังเป็นศิษย์ของราชาเผิงสีฟ้าด้วย สถานะของเขาช่างยอดเยี่ยมจนเกินกว่าสุดยอดราชาเทพที่นี่
YOU MAY ALSO LIKE
