เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2168 - ฆาตกรผู้ฆ่าโม่เฉิง - novel-lucky

ตอนที่ 2168 – ฆาตกรผู้ฆ่าโม่เฉิง

ราชาเผิงสีฟ้ามาถึงในรูปแบบดั้งเดิมของเขา รูปแบบดั้งเดิมของเขาเหมือนกับชื่อของเขา เขาเป็นเผิงตัวโตสีฟ้า ขนทั้งหมดของเขาเปล่งประกายด้วยแสงสีฟ้าและดูเหมือนจะแข็งแกร่งเหมือนเกล็ดมังกร คลื่นพลังงานอันทรงพลังและน่าสะพรึงกลัวนั้นบรรจุอยู่ภายใน

เขาบินโฉบไปในอวกาศอย่างเงียบ ๆ เหมือนกับดาวตกขนาดใหญ่ แม้แต่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนอันสง่างามก็ใหญ่ไม่ได้หนึ่งในสิบของราชาเผิงสีฟ้า

“สวรรค์ ข้าไม่เคยคิดเลยว่าคนที่อยู่บนดาวตกนั้นเป็นดั่งตำนาน บรรพชนกระบี่เดียวดาย…”

“ไม่เพียงแต่เป็นตัวตนระดับตำนาน บรรพชนกระบี่เดียวดายเท่านั้นที่มาด้วยตัวเอง แม้แต่ราชาเผิงสีฟ้าที่โด่งดังก็มาด้วย เมื่อรวมกับองค์หญิงใหญ่ของพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงผู้ที่เข้ามาในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนในครั้งนี้ เกิดอะไรขึ้นที่นั่น ? มันได้รับความสนใจจากผู้เชี่ยวชาญจำนวนมาก…”

…

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นได้รวมตัวกันที่นั่นทั้งหมดในการสนทนาที่ร้อนแรง การปรากฏตัวของบรรพชนกระบี่เดียวดายและราชาเผิงสีฟ้าได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมาก ในเวลาเดียวกันพวกเขาต่างก็รู้สึกอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน

แน่นอนว่าหลายคนมีสีหน้าที่อัปลักษณ์มาก พวกเขาได้รับการยืนยันผ่านทางบัลลังก์ราชาเทพแล้วว่ากลุ่มอัจฉริยะของพวกเขาที่ได้รับการเลี้ยงดูด้วยความพยายามอย่างมาก เสาหลักในการค้ำจุนในอนาคตของพวกเขาได้เสียชีวิตแล้วในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน

มันทำให้พวกเขาเจ็บปวดใจ

ในขณะนี้ร่างกายอันมหึมาของราชาเผิงสีฟ้าหดตัวลงอย่างรวดเร็วและเขากลายเป็นชายวัยกลางคนสวมเสื้อคลุมสีฟ้า สายตาของเขาคมชัดและเค้าหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่แสดงถึงอำนาจสูงสุด

ในขั้นต้น ราชาเผิงสีฟ้าและบรรพชนกระบี่เดียวดายอยู่ห่างกันหลายหมื่นกิโลเมตร อย่างไรก็ตาม ราชาเผิงสีฟ้าขยับตัวเล็กน้อย เขามาปรากฏตัวต่อหน้าบรรพชนกระบี่เดียวดายราวกับเขาเคลื่อนย้ายได้ในพริบตา เขาไม่ได้ก้าวเท้าขึ้นไปบนดาวตกของบรรพชนกระบี่เดียวดาย กลับกัน เขามองบรรพชนกระบี่เดียวดายจากที่ห่างไหลออกไปหลายร้อยกิโลเมตร

สำหรับผู้เชี่ยวชาญระดับสูงอย่างพวกเขา อย่าว่าแต่ไม่กี่ร้อยกิโลเมตรแม้กระทั่งหลายพันกิโลเมตรก็จะห่างออกไปราวกับว่าห่างกันไม่กี่นิ้ว

“บรรพชนกระบี่เดียวดาย ผู้สืบทอดของเจ้าได้ตายลงไปในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนด้วยหรือไม่ ? ” ราชาเผิงถามอย่างแข็งขันโดยให้ความรู้สึกที่ไม่น่ารังเกียจ

บรรพชนกระบี่เดียวดายไม่ได้เคลื่อนย้ายจากจุดที่เขานั่งบนอุกกาบาต สายตาของเขายังคงนิ่งเงียบในขณะที่การแสดงออกของเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย“ ถูกต้อง ทายาทกระบี่เดียวดายของข้าไม่เคยมีคนมากมาย เป็นการยากที่จะหาผู้สืบทอดที่เหมาะสมสักคน แม้ว่าข้าจะหาไปทั่วโลกแห่งเซียน นอกจากนี้ยังเป็นเพราะเหตุนี้เมื่อเชื้อสายของข้าเมื่อถึงจุดสูงสุดในประวัติศาสตร์ก็ยังมีคนไม่เกิน 5 คน ตอนนี้ในรุ่นของข้า ข้าได้รับกงเจิ้งเป็นผู้สืบทอดเท่านั้น แต่เขาเสียชีวิตในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน”

“ ข้าเข้าใจได้เลยว่ากงเจิ้งตายได้อย่างไร ข้าอยากเห็นผู้เยาว์ขององค์กรที่ล่วงเกินทายาทกระบี่เดียวดายของข้า ในขณะที่เขาทำเกินไปมากด้วยการฆ่าผู้สืบทอดเพียงคนเดียวของข้าที่ข้าค้นหามาด้วยความยากลำบาก”

แม้ว่าบรรพชนกระบี่เดียวดายพูดอย่างใจเย็น ผู้เชี่ยวชาญในขอบเขตตั้งต้นที่รวมตัวกันอยู่ที่นั่นก็สั่นสะท้านอยู่ภายใน

เห็นได้ชัดว่าคำพูดที่ไม่แยแสของบรรพชนกระบี่เดียวดาย นั้นเต็มไปด้วยจิตสังหารที่เข้มข้น

“ ลูกศิษย์ของราชาผู้นี้ตายในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน เขาเป็นศิษย์ที่ปลอบประโลมราชาผู้นี้มากที่สุด ราชาผู้นี้มีความคาดหวังสูงมากสำหรับเขา แต่ราชาผู้นี้ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะถูกสังหารในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน” สีหน้าของราชาเผิงสีฟ้ากลายเป็นมืดครึ้มมาก ๆ จิตสังหารปรากฏอยู่เต็มดวงตาของเขาและพื้นที่โดยรอบทรุดตัวลงจากการแสดงตัวตนอันทรงพลังของเขา

“ยังมีช่วงเวลาก่อนที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนจะปิดและการเปิดในครั้งนี้แตกต่างกันออกไป การตื่นขึ้นของจิตวิญญาณวัตถุอาจจะถูกปลุกขึ้นมาในเวลานี้ ราชาผู้นี้ไม่ต้องการที่จะรอนาน บรรพชนกระบี่เดียวดาย ทำไมเราสองคนถึงไม่ร่วมมือกันและบังคับให้เปิดทางให้เราเข้าไปข้างใน” ราชาเผิงสีฟ้าแนะนำ

บรรพชนกระบี่เดียวดายจ้องไปที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนอย่างลึกซึ้ง เขาส่ายหน้า “เจ้าต้องเข้าใจให้ถ่องแท้ว่าพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนนั้นทรงพลังเพียงใด มันยากมากที่เราสองคนจะฝืนเข้าไป แม้ว่าเราจะประสบความสำเร็จก็อาจจะต้องใช้เวลาสักสิบปี ป่านนั้นผู้คนในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนคงจะออกมานานแล้ว”

“ยิ่งไปกว่านั้น จอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิตบอกว่าหากจิตวิญญาณวัตถุของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนไม่ได้รับเจ้านายอย่างเต็มใจ จะไม่มีใครสามารถใช้พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้และไม่มีใครบังคับให้ทำเช่นนั้นได้ ถ้าเจ้าทำเช่นนั้น จอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิตอาจจะมาถึงตัวเจ้าก่อนที่เจ้าจะสามารถเข้าไปได้ อย่าลืมว่าเราไม่ใช่องค์หญิงใหญ่ของพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง” บรรพชนกระบี่เดียวดายกล่าว นี่เป็นเหตุผลที่แท้จริงว่าทำไมไม่มีใครกล้าไปยึดครองพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนมาเป็นเวลานานในโลกแห่งเซียน เนื่องจากคำเตือนของจอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิต

ดวงตาของราชาเผิงสีฟ้าหรี่ลงทันทีเมื่อเขาได้ยินชื่อของจอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิต ชัดเจนว่าเป็นการยับยั้งที่น่าประทับใจ แม้แต่ราชาเผิงสีฟ้าที่ดื้อรั้นก็แสดงถึงความหวาดกลัวอย่างยิ่งเมื่อเขาได้ยินชื่อของจอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิต

แม้ว่าจอมปราชญ์สูงสุดของโลกแห่งเซียนไม่ค่อยแทรกแซงเรื่องเหล่านี้ แต่เมื่อพวกเขาพูดอะไรบางอย่าง มันจะแสดงถึงเจตจำนงของสวรรค์เช่นเดียวกับคำสั่งของจักรพรรดิ มันถูกจัดเป็นคำสั่งสูงสุดอย่างแท้จริงโดยที่ไม่มีใครกล้าฝ่าฝืน

“นี่คือฆาตกรที่ฆ่าผู้สืบทอดของราชาผู้นี้ ราชาผู้นี้จะไปถามว่าใครได้บ้างที่รู้ว่าเขามาจากองค์กรใด ยังมีเวลาก่อนที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนจะเปิดออก ดังนั้นราชาผู้นี้จะไปเยี่ยมองค์กรที่อยู่เบื้องหลังเขาเป็นอย่างแรก” ราชาเผิงสีฟ้ากล่าวอย่างเยือกเย็นตามด้วยจิตสังหารที่ไม่ปกปิด เขาเหยียดนิ้วออกมาและมิติที่อยู่ตรงหน้าเขาดูเหมือนจะกลายเป็นกระจกแสดงฉากที่เจี้ยนเฉินถูกตามล่าโดยสุดยอดราชาเทพมากมาย

อย่างไรก็ตาม ด้วยผู้คนที่พร่ามัวปิดบังสภาพแวดล้อม ไม่มีร่องรอยของเจี้ยนเฉินในฉาก ยิ่งไปกว่านั้น ด้านข้างชายหนุ่มที่หน้าซีดตัวซีดขาว คนอื่น ๆ ก็พร่ามัว

ในขณะนี้ ชายหนุ่มหน้าซีดผอมซูบซีดถูกแทงด้วยกระบี่ของเขา …

ฉากจบลงตรงนั่น

เห็นได้ชัดว่านี่คือสิ่งที่โม่เฉิงเห็นก่อนที่เขาจะตาย

ราชาเผิงสีฟ้าใช้ทักษะลับเฉพาะเพื่อฉายสิ่งที่โม่เฉิงเห็นก่อนที่เขาจะตาย

ผู้เชี่ยวชาญในขอบเขตตั้งต้นทั้งหมดที่อยู่รวมตัวกันอยู่พากันส่ายหหน้า ไม่มีใครรู้ว่าฆาตกรที่ฆ่าโม่เฉิงเป็นใครหรือมาจากไหน แม้แต่บางคนที่เชี่ยวชาญในการจัดการข่าวสารก็ไม่เคยเห็นหรือได้ยินชื่อคนผู้นี้

สีหน้าของราชาเผิงสีฟ้าน่าเกลียด เนื่องจากมันแสดงให้เห็นฉากก่อนที่จะตายของโม่เฉิงเท่านั้น เขาเห็นรูปลักษณ์ของฆาตกรที่ฆ่าโม่เฉิงเท่านั้น เขาไม่รู้ว่าตัวตนของฆาตกรนั้นคือใคร