เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2183 : แก่นเลือดของจอมปราชญ์สูงสุด
ตอนที่ 2183 : แก่นเลือดของจอมปราชญ์สูงสุด
“วิถีดั้งเดิม ? ผู้อาวุโส พลังก่อนหน้านี้คือวิถีดั้งเดิมหรือ ? ” เจี้ยนเฉินถามด้วยความสงสัย
“ถูกต้อง มันคือวิถีดั้งเดิม วิถีดั้งเดิมนั้นล้ำค่าอย่างมากในโลกเซียน มันล้ำค่าจนแม้แต่จอมปราชญ์สูงสุดก็ยอมหลั่งเลือดเพื่อมัน นี่เพราะวิถีดั้งเดิมนี้มาตอนที่จักรพรรดิของโลกที่ทำความเข้าใจจนถึงขีดจำกัดและจากไปตอนที่ทำสมาธิ วิถีดั้งเดิมได้อัดแน่นขึ้นมาจากการบ่มเพาะของเขา มันคือการตกผลึกของกฎ มีแค่พวกที่ยังไม่ถึงระดับจอมปราชญ์สูงสุดที่ได้รับประโยชน์อย่างมากตอนที่ดูดซับวิถีดั้งเดิมนี่”
“มันมี 2 ทางที่จอมปราชญ์สูงสุดจะตาย หนึ่งคือตายในการต่อสู้กับพวกระดับเดียวกัน จอมปราชญ์สูงสุดทุกคนที่จากไปแบบนี้จะไม่ได้ทิ้งวิถีดั้งเดิมเอาไว้ อีกอทางคือการจากไปตอนที่ทำสมาธิเหมือนกับหมาป่านภาโบราณซึ่งพวกมันได้หายไปจากโลกนี้”
“มีแค่จอมปราชญ์สูงสุดที่จากไปตอนที่ทำสมาธิอย่างหมาป่านภาโบราณที่จะทิ้งวิถีดั้งเดิมเอาไว้” หญิงชราบอกกับเจี้ยนเฉิน จากนั้นนางก็มองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยตาที่เป็นประกาย “เจ้าเข้าใจหรือไม่ว่าวิถีดั้งเดิมนั้นล้ำค่าแค่ไหน ? ”
“ดังนั้นนี่คือที่มาของวิถีดั้งเดิม” เจี้ยนเฉินตะลึง เขามองไปยังประตูหินด้วยความรู้สึกซับซ้อนและพูดขึ้นว่า “ข้าคิดไม่ถึงนี่คือที่ซึ่งหมาป่านภาโบราณจากไป”
เจี้ยนเฉินถอนหายใจออกมา เขาโค้งให้กับประตูหินด้วยความเคารพ จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหาประตู
หลังจากที่ก้าวมาถึงประตู เจี้ยนเฉินก็รู้สึกเหมือนเขาได้ออกจากโลกเซียนและมายังมิติย่อย เขารู้ว่าประตูหินนี้เหมือนกับอุโมงค์ผ่านมิติ ตอนที่เขาก้าวเข้าไป เขาก็ได้เข้ามายังโลกจิ๋ว
เจี้ยนเฉินทำการตรวจสอบดูรอบ ๆ และพบว่าโลกจิ๋วนี้ไม่ได้ใหญ่มากนัก มันค่อนข้างว่างเปล่า นอกจากกระท่อมไม้เล็ก ๆ ที่ห่อหุ้มด้วยม่านพลังที่ปลายโลกแล้ว มันก็มีแค่หยดเลือดหยดเดียวที่ลอยอยู่ใจกลางโลก
เลือดนี้มีขนาดเท่ากับนิ้วโป้ง มันลอยอยู่นิ่งราวกับเป็นทับทิม
ตอนที่เจี้ยนเฉินมองดูหยดเลือดนั้น ความคิดเขาก็สั่นไหวพร้อมกับตาที่หรี่ลง
นี่เพราะเขารู้สึกได้ถึงพลังงานอันมหาศาลจากหยดเลือดนั่น หยดเลือดที่ดูไม่ได้โดดเด่นอะไรกลับมีพลังมหาศาล
“นี่น่าจะเป็นแก่นเลือดของหมาป่านภาโบราณ มีแค่จอมปราชญ์สูงสุด จักรพรรดิของโลกที่เป็นหนึ่งเดียวกับกฎที่ทิ้งแก่นเลือดที่แข็งแกร่งแบบนี้เอาไว้ได้” หญิงชราและไคยะก็เดินตามมาด้วย หญิงชรามองไปที่หยดเลือดด้วยสีหน้าเคร่งเครียดและพูดขึ้นมาว่า “พลังงานในเลือดนี้เพียงพอที่จะทำให้ข้ากลัว หากมันปะทุออกมา แม้แต่ขั้นบรรพกาลสูงสุดก็อาจจะไม่รอด ระวังไว้ด้วย อย่าแตะต้องหยดเลือดนั่น”
แต่ก่อนที่หญิงชราจะพูดจบ หยดเลือดที่น่ากลัวกลับสั่นไหวเบา ๆ หลังจากนั้นภายใต้สายตาตกตะลึงของหญิงชรา หยดเลือดก็เหมือนรับรู้ได้ถึงพลังสายเลือดจากตัวของเจี้ยนเฉินได้
ทุกคนต่างก็หรี่ตาลงเมื่อเห็นแบบนั้น ใจของพวกเขาเต้นรัวไม่อาจจะควบคุมได้ และรู้สึกทั้งกลัวและอึดอัด
ต้องบอกก่อนว่าหยดเลือดนี้ถูกทิ้งไว้โดยจอมปราชญ์สูงสุดที่เป็นหมาป่านภาโบราณในอดีต มันแข็งแกร่งและน่าหวั่นเกรงจนทำให้หญิงชรานั้นกลัว หากมันเกิดเหตุไม่คาดฝันจนทำให้พลังงานอันน่ากลัวในเลือดระเบิดขึ้นมา ผลกระทบที่ตามมาคงคาดไม่ถึง
เจี้ยนเฉินได้เอาหอคอยอนัตตาออกมา เขามองไปยังหยดเลือดทั้งสองด้วยความกังวล เขาเตรียมตัวไว้เพื่อรับมือเพื่อเกิดเรื่องแย่ ๆ ขึ้น
สุดท้ายหยดเลือดทั้งสองกลับค่อย ๆ ผสมรวมตัวกันกลายเป็นหยดเลือดที่มีขนาดใหญ่กว่าเดิม พลังงานด้านในดูสงบนิ่งไม่ได้ดูไม่มั่นคงอีกต่อไป
เพราะแบบนั้นทั้งสามจึงพากันโล่งอก สุดท้ายพวกเขาก็พากันสบายใจกันได้
“ ลองดูว่าเจ้าควบคุมหยดเลือดได้รึไม่” หญิงชราบอกกับเจี้ยนเฉิน
เจี้ยนเฉินพยักหน้า เขาใช้การเชื่อมต่อกับพลังของสายเลือดเพื่อลองควบคุมมัน
ทันใดนั้นพลังของสายเลือดที่ได้หลอมรวมกับแก่นเลือดของหมาป่านภาโบราณก็เหมือนกับได้รับการเรียกและพุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉิน
เจี้ยนเฉินดีใจอย่างมาก เขาควบคุมพลังของสายเลือดได้แบบแต่ก่อน แต่เขาไม่กล้าที่จะให้พลังของสายเลือดกลับเข้ามาในตัว กลับกันแล้วเขาปล่อยให้มันลอยอยู่ตรงหน้า เขาทำการตรวจสอบมันและเพื่อยืนยันว่าหยดเลือดนี่ไม่ได้มีปัญหาอะไร
หลังจากที่ทำการตรวจสอบแล้ว เจี้ยนเฉินก็พบว่าพลังของสายเอดนั้นไม่ได้ผสมรวมกับแก่นเลือดหมาป่านภาโบราณ มันดูเหมือนว่าพลังของสายเลือดห่อหุ้มแก่นเลือดเอาไว้และดูดซับพลังของแก่นเลือดเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเอง
แม้ว่าแก่นเลือดนี้จะถูกทิ้งไว้โดยจอมปราชญ์สูงสุดในอดีต แต่ตอนนี้ก็มีแค่พลังงานที่น่ากลัว มันอนุญาตให้พลังของสายเลือดดูดซับพลังงานของมันโดยไม่ต่อต้านเลยแม้แต่น้อย
เจี้ยนเฉินตื่นเต้นกับเรื่องนี้ เขากังวลว่าพลังของสายเลือดหมาป่านภาโบราณจะเพิ่มขึ้นไม่ได้ ดังนั้นเพื่อที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง ตัวช่วยนี้จึงไม่ได้มีประโยชน์มากนักแต่เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะได้บังเอิญพบกับแก่นเลือดจากหมาป่านภาโบราณได้
“น่าเสียดายที่พลังในแก่นเลือดนี้ถูกดูดหายไปโดยพลังของสายเลือดนั้นมีต้นกำเนิดเดียวกัน ไม่งั้นแล้วมันจะต่อต้านและนำไปสู่ผลลัพธ์ที่เลวร้าย ดูเหมือนว่าต้องใช้เวลาสักพักก่อนที่พลังของสายเลือดจะดูดซับแก่นเลือดหมด” เจี้ยนเฉินคิด เขาเลิกกังวลและปล่อยให้พลังของสายเลือดกลับเข้ามาในร่างกาย
หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็มองไปยังกระท่อมไม้ที่ห่อหุ้มด้วยม่านพลัง เนื่องจากโลกจิ๋วนี้คือที่ซึ่งหมาป่านภาโบราณจากไป ไม่ต้องบอกเลยว่ากระท่อมไม้นั่นก็ต้องมีมรดกของหมาป่านภาโบราณอยู่
นี่คือมรดกของจอมปราชญ์สูงสุด แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะบ่มเพาะร่างบรรพกาล แต่มันก็ยากที่เขาจะมองข้ามมันได้
“อย่าเพ้อฝันไป มันเป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะผ่านม่านพลังนั้นได้ เพราะนี่คือม่านพลังสายเลือด มีแค่สมาชิกของตระกูลหมาป่าที่มีพลังของสายเลือดหมาป่านภาโบราณเท่านั้นที่จะมีสิทธิเข้าไป แม้ว่าเจ้าจะครอบครองพลังสายเลือดหมาป่านภาโบราณ แต่สุดท้ายเจ้าก็ยังเป็นมนุษย์” หญิงชราพูดขึ้น