เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2231: ความแข็งแกร่งของโมเทียนหยุน
ตอนที่ 2231: ความแข็งแกร่งของโมเทียนหยุน
ราชาเผิงสีฟ้านั้นทรงพลังมากจนสายตาของเจี้ยนเฉินมองเห็นเป็นภูเขาสูงจนไม่เห็นยอดของมัน ก่อนหน้านั้นราชาเผิงสีฟ้าทำให้เขาไม่อาจตอบโต้ด้วยความแข็งแกร่งในตอนนี้ได้เลย เขาไม่อาจหนีออกไปได้
อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินยังคงสงบ แม้ว่าราชาเผิงสีฟ้าจะมาหาเขา เขาเหลือบไปทางโมเทียนหยุนในชุดดำข้าง ๆ เขา เขารู้ดีว่าร่างกายหลักของโมเทียนหยุนนั้นทรงพลังมากกว่าราชาเผิงสีฟ้า
ทันทีที่ราชาเผิงสีฟ้าเข้ามาในโลกจิ๋ว เขาก็พบเจี้ยนเฉินทันที เขาไม่อาจทำอะไรได้นอกจากมีแต่ความยินดี
อย่างไรก็ตามความยินดีนี้ก็กินเวลาเพียงสั้น ๆ ก่อนที่จะหายไปทันที เห็นได้ชัดว่าเขาเห็นโมเทียนหยุน
เขาไม่ได้ใส่ใจกับโมเทียนหยุนในชุดขาว แต่ทันใดนั้นเขาก็มองไปที่โมเทียนหยุนในชุดดำและกลายเป็นเคร่งเครียดทันที
เขารู้สึกถึงภัยคุกคามที่รุนแรงจากโมเทียนหยุนที่อยู่ในชุดดำ เขาอดไม่ได้ที่จะสั่นไปถึงขั้วหัวใจ
แม้ว่าเขาจะไม่สามารถบอกได้ว่าการบ่มเพาะของโมเทียนหยุนชุดดำ แต่ความรู้สึกที่โมเทียนหยุนมอบให้เขากลับน่าหวาดกลัวเสียยิ่งไปกว่าเซียนกระบี่สวรรค์
“นี่เป็นร่างเดิมของเขางั้นหรือ ? ” ราชาเผิงสีฟ้ารู้สึกตกใจอย่างลับ ๆ ความต้องการของเขาที่จะควบคุมและสังหารเจี้ยนเฉินก็ถูกเก็บไว้ทันที เขายืนอยู่ตรงนั้นขณะที่ป้องมือไปที่โมเทียนหยุนชุดดำ เขาต้องพูดอะไรบางอย่าง
แต่ในตอนนี้กลิ่นอายปีศาจก็ปะทุขึ้นมาทันใด โมเทียนหยุนชุดดำเริ่มต้นแล้ว กลิ่นอายปีศาจที่ท่วมท้นแผ่ออกจากร่างของเขา ทำให้เกิดภาพหัวปีศาจขนาดใหญ่ ต่อหน้าหัวปีศาจนั้น ราชาเผิงสีฟ้าต้องกลืนน้ำลายแม้ว่าจะอ้าปากค้างก็ตาม
ทันใดนั้นมิติก็สั่นอย่างรุนแรง โลกจิ๋วเกิดการผิดปกติเพราะการโจมตีของโมเทียนหยุน
เจี้ยนเฉินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ โมเทียนหยุนก็ไม่อาจเคลื่อนไหวไปไหนได้ขณะที่โมเทียนหยุนแผ่ทะลักพลังออกมา เขาถูกจับด้วยแรงที่มองไม่เห็น
เขารู้ว่าโมเทียนหยุนไม่ได้มุ่งเป้ามาที่เขา มันเป็นการโจมตีที่ทรงพลังอย่างมาก มิติถูกบีดอัดจนส่งผลต่อรอบ ๆ มิติได้กลายเป็นรูปแบบหนึ่งที่มายับยั้งเขา
เจี้ยนเฉินรู้สึกแปลกใจเมื่อโมเทียนหยุนลงมือ เจี้ยนเฉินก็เข้าใจอย่างแท้จริงว่าเขาทรงพลังเพียงใด
อย่างไรก็ตามสีหน้าของราชาเผิงสีฟ้าเปลี่ยนไปอย่างมาก ดวงตาของเขาหดตัวลงในขณะที่มีแสงสว่างสีฟ้าออกมาจากตัวของเขา ภายใต้แสงสีฟ้าเขาก็กลายเป็นนกเผิงขนาดใหญ่ที่กว้างกว่า 30 เมตร
ราชาเผิงสีฟ้าไม่ได้เลือกที่จะจัดการกับหัวปีศาจ เขาสะบัดปีกของเขาและกลายเป็นแสงสีฟ้าและหลีกเลี่ยงออกไปจนเหลือระยะเพียงเส้นผมของเขาด้วยความเร็วสูงสุด
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้ราชาเผิงสีฟ้าขมวดคิ้วก็คือหัวปีศาจก็หันกลับมาไล่ตามเขาต่อ
“ท่านกำลังทำอะไร ? ” ราชาเผิงสีฟ้าตะโกน เขาเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าการท้วงติงโมเทียนหยุนนั้นไม่ใช่เรื่องธรรดา เขาไม่กล้าใช้อะไรที่รุนแรง แต่เขาใช้ความได้เปรียบของเขาในการใช้ความเร็วสูงสุดเพื่อหลบมันอย่างรวดเร็ว
“เจ้ากล้าที่จะไล่เขาจนมาถึงที่นี่” โมเทียนหยุนชุดดำพูดอย่างเฉยชา เขาจ้องมองราชาเผิงสีฟ้าอย่างไร้อารมณ์และยื่นมือขวาของเขาออกมา ทันใดนั้นพลังที่ท่วมท้นพร้อมกับจิตสังหารก็กลายเป็นหอกพุ่งเข้าใส่ราชาเผิงสีฟ้าพร้อมกับกฏแห่งการสังหารที่น่ากลัว
ทันทีที่หอกพุ่งออกไป มันก็ทะลุผ่านมิติและเวลา ก่อนที่จะมาถึงด้านหน้าของราชาเผิงสีฟ้า ระยะทางนั้นไม่มีความสำคัญใด ๆ ต่อมันเลย
ใบหน้าของราชาเผิงสีฟ้าเปลี่ยนไป ในช่วงเวลาสำคัญ ปีกของเขาก็ได้สร้างเกราะมาด้านหน้าของเขา ขนนกสีฟ้าทุกเส้นกระพริบจนพร่างพราว ในขณะที่มันเต็มไปด้วยพลังงานที่พร้อมจะฉีกกระจายออกไป
พรวด !
อย่างไรก็ตามหอกได้ทำมาจากกฏแห่งการทำลายล้างได้ทะลวงขนนกของราชาเผิงสีฟ้าอย่างง่ายดาย จากนั้นมันก็เจาะทะลุร่างกายของเขาอย่างไม่ลังเลโดยไม่ได้ช้าลงแม้แต่น้อย
ราชาเผิงสีฟ้าส่งเสียงอึดอัด ในวินาทีต่อมาเขาก็ได้หายตัวไปจากโลกจิ๋ว เขาใช้ความเร็วเต็มที่จนกลายเป็นแสงสีฟ้าและพุ่งออกไปยังโลกด้านนอกภายในอึดใจเดียว
โมเทียนหยุนชุดดำเริ่มไล่ล่า กลิ่นอายปีศาจรอบ ๆ ตัวของเขาได้รวมตัวกันกลายเป็นสะพานเบื้องล่าง สะพานเริ่มยาวขึ้นเรื่อย ๆ จนหายเข้าไปในมิติ
ในเวลาต่อมา เขาก็ก้าวลงไปบนสะพานก่อนจะหายไป
“ผู้อาวุโสโมเทียนหยุนแข็งแกร่งถึงเพียงนี้เลย แม้แต่ราชาเผิงสีฟ้าก็ไม่อาจรับการโจมตีได้แม้แต่ครั้งเดียว” เจี้ยนเฉินรู้สึกตกใจอย่างมากหลังจากที่ได้เห็นสิ่งเหล่านี้ได้ด้วยตัวเอง มันมีผลกระทบกับเขาอย่างมาก
“ราชาเผิงสีฟ้านั้นฉลาดเป็นที่รู้กันว่าจัดการเขายากมาก เมื่อเจ้ามีเรื่องบาดหมางกับเขา เจ้าต้องระวังในอนาคตเพราะเขาจะไม่รามือเมื่อมีใครสักคนมาล่วงเกินเขาอย่างง่ายดายนัก เว้นแต่ว่าพวกเขาเหล่านั้นจะมีพลังมากจนเขาไม่อาจต่อกรได้” โมเทียนหยุนในชุดขาวบอกกับเจี้ยนเฉิน
“ถ้าเป็นอย่างนั้น ท่านไม่กลัวราชาเผิงสีฟ้าจะสร้างปัญหาให้ท่านในอนาคตงั้นหรือ ? ผู้อาวุโสโมเทียนหยุน” เจี้ยนเฉินถามอย่างกังวล
โมเทียนหยุนชุดขาวหัวเราะเบา ๆ “ข้าไม่ได้ทำอะไรในโลกเซียนเมื่อเร็ว ๆ นี้ ดังนั้นเขาจะมาสร้างปัญหาให้ข้าได้อย่างไร ? ยิ่งไปกว่านั้นเขายังไม่มีพลังพอที่จะจัดการข้าได้”
ในเวลานี้สะพานที่หลอมรวมจากกลิ่นอายปีศาจที่ท่วมท้นก็ปรากฏอีกครั้ง โมเทียนหยุนชุดดำก็กลับมา เขากล่าวว่า “ราชาเผิงนั้นเร็วกว่าที่พูดกันไว้อีก แม้แต่ข้าก็ไม่อาจหยุดเขาได้หากเขาต้องการหลบหนี อย่างไรก็ตามข้าได้เอาเลือดบรรพกาลของเจ้ากลับมาแล้ว” ในขณะที่โมเทียนหยุนพูด เขาก็ส่งเลือดหยดหนึ่งให้กับเจี้ยนเฉินพร้อมกับกล่าวว่า “ราชาเผิงสีฟ้าสามารถตามหาเจ้าเจอได้เพราะเลือดหยดนี้ ตอนนี้มันกลับมาหาเจ้าแล้ว มันคงไม่ง่ายที่จะได้พบกับเจ้าอีกในอนาคต”
“ขอบคุณ ผู้อาวุโสโมเทียนหยุน” เจี้ยนเฉินป้องมือของเขาอย่างลึกซึ้ง ทันใดนั้นเขาก็ดูดซับเลือดบรรพกาลและรู้สึกโล่งใจอย่างมาก
สุดท้าย เขาก็ไม่ต้องกังวลกับราชาเผิงสีฟ้าที่ตามเขามาตลอดเวลา เมื่อราชาเผิงสีฟ้าไม่อาจหาเขาได้ ภัยคุกคามที่เขากังวลก็จะลดลงไปอย่างมาก
“ข้าต้องไปยังที่ราบเมฆาทันที ยันต์นี้จะพาเจ้าตรงกลับไปยังโถงเซียนธาตุแสงบนที่ราบรกร้าง ตอนนี้เจ้าต้องพึ่งตัวเองแล้ว” โมเทียนหยุนมองยันต์ให้กับเจี้ยนเฉินอย่างง่าย ๆ ก่อนที่จะถอดหน้ากาก หลังจากนั้นก็มีการลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะพูดว่า “หน้ากากนี้เป็นสิ่งที่ข้าใช้มานานแล้ว มันมีความสามารถอย่างมากในการซ่อนตัวตน เจ้าจงใส่มันไว้ แม้แต่จอมปราชน์ก็ไม่อาจมองออกเพียงการชำเลืองมองแวบเดียว”
“ตอนนี้ข่าวหอคอยอนัตตาของเจ้ากำลังรั่วไหลออกไป ผู้เชี่ยวชาญหลาย ๆ คนจะตามหาเจ้าในอนาคต พวกเขาอาจจะไปถึงที่ราบรกร้างในเวลาไม่นาน และแม้แต่องค์หญิงใหญ่ของพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงก็อาจจะออกตามหาเป็นการส่วนตัว แม้ว่าหน้ากากนี้จะไม่เพียงพอที่จะหลอกผู้เชี่ยวชาญระดับสูงอย่างองค์หญิงใหญ่ แต่มันก็เพียงพอแล้วที่จะหลอกอัครสูงสุดคนอื่น ๆ “