เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2259 : ผิดที่รวยเกินตอนที่ - novel-lucky

ตอนที่ 2259: ผิดที่รวยเกิน

มิติภายในโถงเซียนธาตุแสงที่อยู่เหนือก้อนเมฆขนาดใหญ่ มันคล้ายกับเป็นโลกจิ๋วใบหนึ่ง

ในเวลานี้ประตูหินหนาเปิดขึ้นภายในโถงเซียนธาตุแสง ชายหนุ่มสวมเสื้อขาวเดินเอามือไพล่หลังออกมาอย่างช้า ๆ

“นายน้อยซิ่น ท่านออกมาแล้ว ? ” เมื่อยามชุดม่วง 2 คนเห็นชายหนุ่ม พวกเขาก็คารวะอย่างอบอุ่น

“อื้ม” ชายหนุ่มที่ถูกเรียกว่านายน้อยซิ่นพยักหน้า สีหน้าของเขาแฝงไว้ด้วยความเย่อหยิ่งโดยไม่ปิดบัง

เขาคือหนึ่งในห้าผู้เข้าร่วมคัดเลือกเซียน กงเจิงซิ่น!

“กงเจิงซิ่น เจ้าออกมาแล้ว ความเข้าใจของเจ้าเกี่ยวกับทักษะจิตวิญญาณอิ่มเอมไปถึงไหนแล้ว ? ” มีเสียงดังขึ้น ชายชราที่ดูร่าเริงได้มาด้านหน้ากงเจิงซิ่นอย่างเงียบ ๆ

เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงชุดขาว 2 คนปรากฏขึ้นในเวลาเดียวกันหลังจากที่ชายชราเข้ามา ราวกับว่าพวกเขาหายตัวและปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหันจากที่ไกล ๆ

หนึ่งในนั้นคือชายวัยกลางคนที่มีสีหน้าที่แน่วแน่ ในขณะที่อีกคนเป็นหญิงชราที่ดูเหมือนจะอายุ 70 ปี

“ศิษย์กงเจิงซิ่นคารวะอาจารย์หม่า, อาจารย์เฉินและอาจารย์เหมา ! ” กงเจิงซิ่นแสดงความเคารพต่อทั้งสามทันที

นี่เป็นเพราะพวกเขาทั้งหมดมีแกนวิญญาณเจ็ดสีและหลอมรวมต้นไม้วิญญาณ

ผู้เชี่ยวชาญเช่นนี้ดำรงตำแหน่งในโถงเซียนธาตุแสง พวกเขามีสถานะที่ยอดเยี่ยม

แม้ว่าอัจฉริยะ 9 ดาว ภายในโถงเซียนธาตุแสงก็ได้รับคำแนะส่วนตัวจากผู้อาวุโสและตอนนี้มันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อมีการตัดสินใจในการคัดเลือกเซียนที่ถูกเลือกใหม่จากอัจฉริยะ 9 ดาวทั้งห้าคน ทำให้ผู้เข้าร่วมได้รับการดูแลเป็นพิเศษโดยที่พวกเขาจะได้รับคำแนะนำจากผู้อาวุโสอย่างน้อย 1 คนตลอดเวลา

ผู้แนะนำกงเจิ้งซินนั้นเป็นผู้อาวุโสทั้งสาม

“อาจารย์ ข้าได้รับความเข้าใจพื้นฐานของทักษะจิตวิญญาณอิ่มเอมแล้ว” กงเจิงซิ่นพูด

“ดี เจ้าไม่ทำให้เราผิดหวังจริง ๆ กงเจิงซิ่น วันคัดเลือกเซียนผู้ถูกเลือกใกล้เข้ามาแล้ว ดังนั้นเจ้าจึงไม่อาจชักช้าได้ เจ้าต้องฝึกฝนด้วยความพยายามทั้งหมดของเจ้าและพยายามฝ่าฟันเพื่อให้ได้ตำแหน่งและทำให้เราภูมิใจ” หนึ่งในผู้อาวุโสกล่าวขึ้น

“ขอรับ ข้าจะทำทุกอย่างที่ทำได้และไม่ทำให้อาจารย์ผิดหวัง” กงเจิงซิ่นป้องหมัดของเขา

หลังจากนั้นผู้อาวุโสทั้งสามก็ออกไปและทิ้งกงเจิงซิ่นไว้ที่หน้าประตู

“แม้ว่าข้าจะมาถึงจุดสูงสุดของแกนวิญญาณสี่สีขั้นกลาง แต่มันก็ยากที่จะทำให้ข้าทะลวงได้ภายใน 2 ปี แน่นอนว่าข้าไม่อาจบรรลุเป้าหมายนี้ได้ด้วยการบ่มเพาะตามปกติ” กงเจิงซิ่นบ่น มีแสงเย็นชาวาบผ่านดวงตาของเขาและพึมพำกับตัวเองว่า “ถึงเวลาแล้วที่ข้าจะได้รับบัวพันใบ เมื่อข้าได้รับแล้ว ข้าจะทะลวงได้ภายใน 2 ปีแน่นอน”

“ซินปิงคงจะออกมาอีกไม่นานเช่นกัน ข้าจะต้องเร็วกว่าเขา ข้าไม่อาจปล่อยให้เขาได้บัวพันใบได้”

…

เช้าวันต่อมา เจี้ยนเฉินกำลังฝึกฝนอยู่ภายในบ้านพักบนยอดเขาทะยานเมฆ แต่ตอนนี้ค่ายกลของเขาบิดเบี้ยวและมีชายผิวดำกลางคนเดินฝ่าเข้ามาในบ้านโดยไม่มีสิ่งกีดขวางใด ๆ เลย

เจี้ยนเฉินหยุดบ่มเพาะ เขาลืมตาและจ้องมองไปยังชายกลางคนที่เข้ามาโดยไม่ได้รับเชิญอย่างสงบ เขาถามอย่างเฉยเมย “เจ้าเป็นใคร ? ทำไมเจ้าถึงมาในบ้านพักของข้าโดยไม่ขออนุญาต ? ”

ค่ายกลด้านบอกบ้านของเจี้ยนเฉินอยู่ในระดับต่ำมาก ดังนั้นจึงเหมาะกับสถานะของเขาในฐานะเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงที่มีแกนวิญญาณหนึ่งสี อย่างไรก็ตามชายชุดดำนั้นมีการบ่มเพาะเทียบเท่ากับขั้นเหนือเทพ ดังนั้นค่ายกลจึงไร้ประโยชน์สำหรับเขา

“เจ้าคงเป็นเจียงหยาง เจ้ามั่นใจได้ว่าข้ามาอย่างสันติ อย่างไรก็ตามเจ้าไม่ต้องรู้ว่าข้าเป็นใคร ข้ามาเพื่อบอกคำพูดของกงเจิงซิ่นเท่านั้น นายน้อยต้องการให้เจ้าบอกราคาและเขาจะซื้อบัวพันใบจากเจ้า” ชายคนนั้นเดินมาด้านหน้าเจี้ยนเฉินอย่างสงบและมองดูเจี้ยนเฉินอย่างเหยียดหยาม

“บัวพันใบของข้าไม่ได้มีไว้เพื่อขาย” เจี้ยนเฉินปฏิเสธโดยไม่ลังเล

ชายคนนั้นขมวดคิ้วและน้ำเสียงของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย “บัวพันใบนั้นเหมาะกับนายน้อยกงเจิงซิ่นและนายน้อยก็ต้องการบัวพันใบ สิ่งที่เจ้าทำตอนนี้ทำให้นายน้อยขุ่นเคืองเท่านั้น นั่นไม่ใช่การตัดสินใจที่ชาญฉลาด แค่บัวพันใบดอกหนึ่ง”

“กงเจิ่งซิ่นต้องการมัน แค่นั้นก็ทำให้ข้าต้องขายมันให้เขางั้นหรือ ? นอกจากนี้ยังมีผู้เข้าร่วมอีก 5 คน มันเร็วเกินไปที่จะบอกว่าใครกำลังจะได้เป็นเซียนที่ถูกเลือกในอนาคต” เจี้ยนเฉินกล่าว

ใบหน้าของชายคนนั้นมืดครึ้มขึ้นเล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็ตะคอกอย่างเย็นชา “เจียงหยาง เจ้าไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับเจ้าเสียแล้ว เจ้ากล้าผิดใจกับนายน้อยกงเจิงซิ่น”

เจี้ยนเฉินยังนั่งอยู่ที่พื้น แต่เขาก็แสดงใบหน้าที่เจ็บปวด เขารู้อยู่แล้วว่านับตั้งแต่วินาทีที่ชายชุดดำเข้ามาในยอดเขาทะยานเมฆ สัมผัสวิญญาณของหานซินก็ติดตามเขาอย่างใกล้ชิด

“ข้าสงสัยว่าหานซินจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร” เจี้ยนเฉินคิด

อย่างไรก็ตามขณะที่เขากำลังคิด หานซินชุดขาวก็ปรากฏด้านหน้าเจี้ยนเฉินด้วยใบหน้าที่มืดครึ้ม เขาคว้าไปที่ชายชุดดำและโยนเขาออกไปอย่างไร้ความปราณีและพูดว่า “เจ้ามาที่ยอดเขาทะยานเมฆของข้าเพื่อก่อกวนศิษย์ของยอดเขาทะยานเมฆ ? เจ้าคิดว่าเจ้าเข้ามาในดินแดนของข้าได้ง่าย ๆ ? ”

หานซินนั้นเป็นราชาเซียนธาตุแสงอยู่แล้ว ดังนั้นชายชุดดำจึงไม่สามารถต้านทานได้เลย เมื่อเขาถูกโยนโดยหานซินไปยังนอกค่ายกลที่อยู่นอกบ้านพักของเจี้ยนเฉิน ก่อนที่จะตกลงบนพื้นอย่างรุนแรง

“ผู้พิทักษ์หาน.…” ชายชุดดำรีบลุกขึ้นยืน เขามองไปที่หานซินด้วยใบหน้าที่แปรเปลี่ยนเล็กน้อย

“สวะ หากไม่ได้รับอนุญาตจากข้า เจ้าไม่อาจมาที่ดินแดนของข้าได้อีกต่อไป” หานซินพูดอย่างเย็นชา

ใบหน้าของชายชุดดำดูน่าเกลียดมากขณะที่เขาจากไปอย่างเงียบ ๆ

“อาจารย์ ! ” ในเวลานี้เจี้ยนเฉินยืนขึ้นและป้องหมัดให้กับหานซิน

หานซินมองไปที่เจี้ยนเฉินและความเย็นชาบนใบหน้าของเขาก็หายไปทันที มันเต็มไปด้วยความกังวล “เจียงหยาง เขาทำอะไรเจ้าหรือไม่ ? ”

“เขาไม่ได้ทำอะไร โชคดีที่ท่านมาทันเวลา ไม่อย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น” เจี้ยนเฉินพูดอย่างสงบ

หานซินถอนหายใจอย่างอ่อนโยนจากนั้นก็กล่าวว่า “ตอนนี้การแข่งขันคัดเลือกเซียนผู้ถูกเลือกกำลังใกล้เข้ามา ผู้คัดเลือกทั้งห้าต้องทำทุกอย่างเพื่อที่จะเพิ่มความแข็งแกร่ง บัวพันใบนั้นมีผลลัพธ์ชัดเจนไปสู่การบ่มเพาะ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจตัดใจจากมันได้”

หานซินมองไปที่เจี้ยนเฉินอย่างจริงจังและพูดว่า “จากความเข้าใจของข้า กงเจิงซิ่นจะต้องไม่ยอมแพ้แน่นอน เขาจะกลับมาอีกแน่นอนและแม้แต่ซินปิงก็อาจจะตามมา เป็นการดีที่สุดถ้าเจ้าหาวิธีกำจัดบัวพันใบของเจ้าให้เหมาะสม เจ้าไม่อาจโจมตีอัจฉริยะ 9 ดาวได้มากนัก ศักยภาพในอนาคตของพวกเขานั้นมากเกินกว่าข้าอย่างมาก”

“ขอบคุณสำหรับความกังวลของท่าน อาจารย์ ข้าเข้าใจแล้วว่าต้องทำอย่างไร”

…

ชายชุดดำที่ถูกโยนโดยหานซินยืนอยู่ต่อหน้ากงเจิงซิ่นและรายงานคำตอบของเจี้ยนเฉินตามความจริงต่อหน้ากงเจิงซิ่น

ใบหน้าของกงเจิงซิ่นมืดครึ้มขึ้นทันทีจากคำอธิบายของชายชุดดำ เขาตะคอกอย่างเย็นชา “เจียงหยางคนนี้ไม่รู้เลยว่าอะไรดีไม่ดี เขาไม่เพียงแต่ท้าทายคำสั่งของข้าภายในสังเวียน แต่เขายังกล้าที่จะทำให้ข้าผิดหวังเมื่อข้าต้องการซื้อมันจากเขา หากไม่ใช่เพราะกฏที่ห้ามการฆ่าคนในโถงเซียนธาตุแสง ข้าจะไม่ยอมปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่อย่างแน่นอน”

กงเจิงซิ่นมองไปที่ชายชุดดำและสั่งออกไป “ไปที่ยอดเขาหิมะและบอกกับเหวินเฉิงให้มาหาข้า”