เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2337: เปิดโลกจิ๋ว
ตอนที่ 2337: เปิดโลกจิ๋ว
“ตกลง” เจี้ยนเฉินรู้สึกดีใจมาก วิธีการบ่มเพาะของจอมปราชญ์สูงสุดและเป็นผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับพลังเซียนธาตุแสงนั้นเป็นสิ่งล่อใจที่เขาไม่สามารถต้านทานได้
เจี้ยนเฉินรีบออกไปคนเดียว เขาควบแน่นปีกธาตุแสงหนึ่งคู่และบินไปยังภูมิภาคที่ไร้ผู้คน
ผู้พิทักษ์ 8 คนเปิดตาเล็กน้อย พวกเขามองดูเจี้ยนเฉินจากไป แต่พวกเขาก็ไม่ได้หยุดเขา
แปดคนนั้นเป็นผู้ติดตามของตงหลินหยานเซว่ การปกป้องตงหลินหยานเซว่เป็นความรับผิดชอบของพวกเขา ดังนั้นก่อนที่พวกเขาจะได้รับอนุญาตจากตงหลินหยานเซว่ พวกเขา 8 คนจึงไม่สามารถออกไปไหนได้เหมือนเจี้ยนเฉิน
เจี้ยนเฉินบินไปทั่วโลกภายในศาลาศักดิ์สิทธิ์อย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้ปกปิดความแข็งแกร่งของเขาอีกต่อไป เขาปะทุด้วยความเร็วเต็มพิกัด เขาสามารถข้าม 1,000 กิโลเมตรได้ในการขยับปีกครั้งเดียว และในไม่ช้าเขาก็มาถึงในพื้นที่ว่างเปล่า
ระหว่างทางเขาพบกับราชาเทพธาตุแสงมากมาย เขาสามารถตรวจจับตำแหน่งของพวกเขาล่วงหน้าและหลีกเลี่ยงพวกเขาได้อย่างง่ายดาย
ตอนนี้เขาสามารถสัมผัสถึงสิ่งต่าง ๆ ในระยะหลายหมื่นกิโลเมตร ในขณะที่ราชาเทพธาตุแสงอย่างมากที่สุดก็อยู่ในระดับจุดสูงสุดของราชาเทพช่วงกลาง ภายใต้อิทธิพลของหมอก พวกเขาสามารถสัมผัสได้เพียงสิ่งที่อยู่ในระยะพันกิโลเมตรเท่านั้น
ผลก็คือไม่มีใครระหว่างทางตรวจพบเจี้ยนเฉิน
ไม่นานเจี้ยนเฉินก็มาถึงในสถานที่ที่ไม่มีใคร มันเป็นเทือกเขาที่แห้งแล้ง พลังเซียนธาตุแสงในพื้นที่นั้นเบาบางมาก ผู้คนจึงไม่เข้ามาที่นี่
เจี้ยนเฉินหยุดในหุบเขาที่อยู่ในภูเขาลึก ภูเขารอบตัวเขาตั้งอยู่เหมือนแอ่งน้ำ ดังนั้นแม้ว่าจะมีสิ่งรบกวนจากการเปิดตัวของโลกจิ๋ว แต่เขาก็สามารถใช้สิ่งรอบตัวเพื่อปกปิดมันได้เล็กน้อย
“จิตวิญญาณวัตถุ เปิดโลกจิ๋วที่นี่” เจี้ยนเฉินแอบเรียกหาจิตวิญญาณวัตถุ เขาไม่สามารถสัมผัสถึงการดำรงอยู่ของจิตวิญญาณวัตถุได้อีกต่อไป แต่เนื่องจากจิตวิญญาณวัตถุได้รับการควบคุมขั้นพื้นฐานเหนือหอคอยธาตุแสง เขาจึงเทียบเท่ากับโลกที่นี่ เขาจะรู้สึกถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นภายในหอคอยธาตุแสง
ตามที่คาดไว้ พื้นที่ในหุบเขาเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ราวกับว่าพลังอันยิ่งใหญ่และล่องหนหายไปอย่างกะทันหัน พื้นที่ที่นั่นบิดเบี้ยว
ภายในพริบตา เทือกเขาที่แห้งแล้งที่เจี้ยนเฉินยืนอยู่นั้นถูกห่อหุ้มด้วยพลังมิติอันยิ่งใหญ่ มิติที่นั่นสั่นสะเทือนตลอดเวลาขณะที่สภาพแวดล้อมบิดเบี้ยว มันกลายเป็นภาพพร่ามัว
เจี้ยนเฉินแอบขมวดคิ้วเมื่อเห็นสิ่งดังกล่าว เขาจ้องไปที่พื้นที่ที่บิดเบี้ยวซึ่งแผ่กระจายไปหาเขา เขาเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว เขาก็ปรากฏตัวออกไปหนึ่งพันเมตรเหมือนที่หายตัวไป
อย่างไรก็ตาม ก้อนหินขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ตรงจุดเดิมถูกห่อหุ้มด้วยมิติที่บิดเบี้ยว มันร่วงเป็นชิ้น ๆ อย่างเงียบ ๆ
“ทำไมเจ้าถึงสร้างความวุ่นวายมากมาย ? ” เจี้ยนเฉินใจหายวาบเล็กน้อย ความวุ่นวายนั้นยิ่งใหญ่เกินไป หากสิ่งนี้ยังคงดำเนินต่อไป ราชาเทพธาตุแสงก็จะมุ่งหน้ามาทางนี้ในไม่ช้า
“นายท่าน ประตูสู่โลกจิ๋วนั้นยากเกินกว่าจะเปิดได้ ข้าเพิ่งได้รับความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับหอคอยธาตุแสง ข้าจึงสามารถใช้พลังได้เพียงบางส่วนเท่านั้น -ข้า- ข้ายังต้องการเวลา…” ในเวลาเดียวกันน้ำเสียงที่ตึงเครียดของจิตวิญญาณวัตถุก็ดังขึ้นในหัวของเจี้ยนเฉิน
เห็นได้ชัดว่าความยากลำบากในการเปิดโลกจิ๋วนั้นยิ่งใหญ่เกินกว่าที่จิตวิญญาณวัตถุคาดการณ์ไว้ ด้วยความสามารถในปัจจุบันของเขา มันเป็นความเคร่งเครียดที่ชัดเจนอย่างยิ่งสำหรับเขาที่จะเปิดโลกจิ๋ว
ท้ายที่สุด ความทรงจำที่เขาสืบทอดนั้นไม่สมบูรณ์ มันเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าเขาต้องการพลังมากแค่ไหนในการเปิดประตูนี้
ความไม่สงบค่อยๆเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ คลื่นพลังงานและพลังของมิติแผ่ขยายออกไปนอกขอบเขตของภูเขาอย่างควบคุมไม่ได้
ห่างออกไปหลายหมื่นพันกิโลเมตร มีราชาเทพธาตุแสงสองสามคนเดินทางมาด้วยกัน พวกเขาพูดคุยและหัวเราะกันตลอดทาง
ในขณะนี้ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไป ทันใดนั้นพวกเขาก็มองไปตามทิศทางของภูเขาและตะโกนออกมา
“ช่างเป็นพลังมิติอันยิ่งใหญ่ เกิดอะไรขึ้นที่นั่น ? ”
“พลังงานนี้แข็งแกร่งจริง ๆ ไปดูกันเถอะ…”
…
ดังนั้นราชาเทพธาตุแสงเหล่านี้จึงรีบไปที่ภูเขา
“แปลก คลื่นพลังงานภายในหอคอยธาตุแสง ? เป็นไปไม่ได้ที่เราทุกคนจะเข้าใจกฏของมิติ…”
“หอคอยธาตุแสงกำลังเผชิญกับบางสิ่งที่ไม่ได้ถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์อีกครั้งหรือ…”
“ไม่ต้องสนใจตราประทับโบราณ มิติภายในหอคอยธาตุแสงผิดปกติอย่างฉับพลัน สิ่งอื่นจะเกิดขึ้นที่นี่อีกครั้ง ไปดูกัน เร็วเข้า…”
“ในครั้งแรก พลังเซียนธาตุแสงที่หนาแน่นและชิ้นส่วนของกฎแห่งศรัทธาปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน ตอนนี้เป็นครั้งที่ 2 แล้ว ช่างเป็นโชคลาภอันยิ่งใหญ่…”
เมื่อเวลาผ่านไป ราชาเทพธาตุแสงจำนวนมากขึ้นก็ได้สัมผัสกับสิ่งรบกวนจากภูเขามากขึ้นเรื่อย ๆ ทันใดนั้นพวกเขาก็หยุดสิ่งที่พวกเขาทำและรีบไปด้วยความเร็วสูง
ทั้งหุบเขาเต็มไปด้วยพื้นที่ที่บิดเบี้ยว ทำให้มิติที่นั่นวุ่นวายมาก
เจี้ยนเฉินออกจากหุบเขาไปแล้ว เขายืนอยู่ในที่ที่ไม่โดดเด่นห่างออกไป 10 กิโลเมตร ให้ความสนใจกับความวุ่นวายในหุบเขา เขาจะมองไปทั่วบริเวณรอบ ๆ หุบเขาเป็นครั้งคราว
เหล่าราชาเทพธาตุแสงมาถึงรอบ ๆ กลุ่มหุบเขาเป็นกลุ่ม ๆ คนเหล่านี้ทั้งหมดรวมตัวกันรอบ ๆ หุบเขา พวกเขารักษาระยะทางที่แน่นอน ขณะที่พวกเขาจ้องมองที่พื้นที่บิดเบี้ยวและพูดคุยกัน
“ในครั้งนี้ข้าคำนวนผิดไป ข้าไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นการยากมากที่จะเปิดโลกจิ๋ว…” เจี้ยนเฉินคิด การรวมกลุ่มของเหล่าราชาเทพธาตุแสงนั้นทำให้เขาไม่สามารถรับมรดกของจอมปราชญ์สูงสุดได้อย่างเงียบ ๆ
“ดูเหมือนว่าประตูมิติกำลังจะเปิดขึ้นในหุบเขา…” อีกด้านหนึ่ง ตงหลินฉินชุยยืนอยู่บนภูเขาพร้อมกับราชาเทพธาตุแสงกว่าสามสิบคนข้างหลังนาง
“มันเป็นสัญญาณของการเปิดประตูมิติ. อย่างไรก็ตามประตูมิติมีความเสถียรอย่างมากทำให้เปิดได้ยากมาก นั่นเป็นสาเหตุที่สิ่งนี้เกิดขึ้น จริง ๆ แล้วมีมิติอื่นซ่อนอยู่ภายในศาลาศักดิ์สิทธิ์ สิ่งนี้ไม่เคยถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของโถงเซียนธาตุแสงของเรา…” ชายวัยกลางคนยืนเอามือไพล่หลังไปยังอีกทิศทางหนึ่ง ราชาเทพธาตุแสงกว่ายี่สิบคนยืนอยู่ข้างหลังเขา
ชายวัยกลางคนนี้คือผู้นำยอดเขาเพ่งนภา คนเดียวกับที่ได้มอบบัวพันใบแก่เจี้ยนเฉินก่อนหน้านี้ !
ราชาเทพธาตุแสงรีบมุ่งไปที่ภูเขาอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นราชาเทพธาตุแสงจึงรวมตัวกันที่นั่นมากขึ้นเรื่อย ๆ พวกเขาไปถึงกว่าหนึ่งพันคน พวกเขายืนอยู่ในสภาพเหมือนพัดลมรอบหุบเขา ขณะที่พวกเขาให้ความสนใจอย่างใกล้ชิด
ยิ่งไปกว่านั้น มีเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงหลายคนที่มีแกนวิญญาณห้าหรือหกสีเช่นกัน เจี้ยนเฉินไม่โดดเด่นเลยในหมู่พวกเขา เขาไม่สามารถรวบรวมความสนใจได้มากนัก