เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2357: สถานการณ์อันตราย - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ตอนที่ 2357: สถานการณ์อันตราย

หุนเจิ้งใจหายวาบทันทีเมื่อเขาได้รับข้อความของผู้อาวุโสประจำโถง เขามุ่งมั่นมากยิ่งขึ้นเพื่อหยุดยั้งตระกูลทลายสวรรค์ที่ยืนยันจะเอาเจี้ยนเฉินไป

“หุนเจิ้งได้ใช้ข่ายวิญญาณนักรบ เขาครอบครองพลังของภูเขาวิญญาณนักรบและอีก 6 คนที่เหลือ ควบคู่กับความแปลกประหลาดในของพลังวิญญาณนักรบ มันยากสำหรับเราที่จะจัดการคนเดียว เร็ว ร่วมมือกันเพื่อให้หุนเจิ้งไม่อาจทำได้ เราไม่อาจปล่อยให้เจี้ยนเฉินเข้าใกล้ภูเขาวิญญาณนักรบได้ ก่อนที่เขาจะมอบหอคอยอนัตตา…..”

“เนื่องจากเจี้ยนเฉินไม่ยอมมอบหอคอยอนัตตาให้กับเราด้วยตัวเอง ทุกท่าน ถ้าต้องการหอคอยอนัตตา เราต้องร่วมมือกัน เอาหอคอยอนัตตามาก่อน เราสามารถตกลงเรื่องส่วนแบ่งกันได้ทีหลัง…..”

ในเวลาเดียวกันผู้เชี่ยวชาญสุดยอดก็มารวมตัวกัน พวกเขาเข้าใจว่ามรดกของเชื้อสายนักรบวิญญาณนั้นลึกซึ้งแค่ไหน แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถกลายเป็นอัครสูงสุดได้ แต่ก็ไม่มีองค์กรระดับสูงในโลกเซียนใด ๆ กล้าประมาทเชื้อสายนักรบวิญญาณ

นี่เป็นเพราะการคงอยู่ของภูเขาวิญญาณนักรบ

พวกเขารู้ดีว่าเมื่อเจี้ยนเฉินเข้าไปในภูเขาวิญญาณนักรบ พวกเขาก็ไม่อาจทำอะไรได้แม้แต่น้อย

“นี่เป็นดินแดนของจักรวรรดิเต๋าหวงของข้า ปล่อยหอคอยอนัตตาให้เป็นหน้าที่ของข้า เจ้าเพียงต้องพัวพันหุนเจิ้งเท่านั้น เราสามารถพูดคุยกันทีหลังได้ว่าหอคอยอนัตตาจะเป็นของใครหลังจากที่ได้รับมัน” บรรพจักรพรรดิของจักรวรรดิเต๋าหวงพูดในเวลานี้ เขายกเรื่องการครอบครองไว้เป็นพื้นฐานและพูดด้วยท่าทีที่จริงจัง ทำให้ดูราวกับว่าไม่อาจต่อต้านเขาได้

เขาจัดการตรง ๆ มือของเขาทำลายมิติเป็นชิ้น ๆ และพุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉินจากระยะทางที่ไกล ๆ โดยไม่คาดคิด

“เจี้ยนเฉิน ข้าไม่ต้องการทำร้ายเจ้า ข้าแค่จะเอาหอคอยอนัตตาของเจ้าเท่านั้น อย่าคิดโง่ ๆ ไปหน่อยเลย”จักรพรรดิบรรพชนกล่าว เชื้อสายนักรบวิญญาณและเผ่าเทพข้างเจี้ยนเฉิน ดังนั้นเขาค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับตัวตนของเจี้ยนเฉินเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ความกังวลนี้เห็นได้ชัดว่าไม่เพียงพอที่จะหยุดเขาไม่ให้เอาหอคอยอนัตตา

“เจ้าไม่กล้าหรอก ! ” หุนเจิ้งตะโกนออกมา ด้วยการผสมผสานพลัง เขาได้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดที่จะหยุดยั้งบรรพชนจักรพรรดิของจักรวรรดิเต๋าหวง ในเวลาเดียวกันดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีดำสนิทก่อนที่จะกลายเป็นหลุมน้ำวนที่ดูดกลืนแสงทั้งหมด

พลังวิญญาณนักรบทรงพลังอย่างมาก พุ่งออกราวกับกระบี่ที่มองไม่เห็นอีกครั้ง โดยเป้าหมายของมันคือผู้เชี่ยวชาญสุดยอดรอบ ๆ

“ระวัง ! ” หนึ่งในผู้เชี่ยวชาญสุดยอดตะโกนออกมา แต่มันก็ไร้ประโยชน์ แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกถึงการโจมตีของหุนเจิ้ง แต่ก็ไม่มีอะไรที่พวกเขาจะสามารถทำได้เพื่อป้องกันมัน

กระบี่ล่องหนของพลังวิญญาณนักรบทรงพลังอย่างมากจนเสียเขย่าวิญญาณได้ มันเจาะทะลุการป้องกันและโจมตีวิญญาณของพวกเขา

ทันใดนั้นพวกเขาทั้งหมดสั่นเทาและดวงตาของพวกเขาก็ดูไร้สติไปชั่วขณะ ในขณะเดียวกันพวกเขาก็หยุด

แม้แต่บรรพชนจักรพรรดิของจักรวรรดิเต๋าหวงก็ไม่ได้เป็นข้อยกเว้น

อย่างไรก็ตามหุนเจิ้งไม่ได้ตั้งเป้าหมายของคนเหล่านี้อีกต่อไป เจี้ยนเฉินเก็บเอาไว้ถือเป็นเรื่องสำคัญ เขาคว้าไหล่ของเจี้ยนเฉินและกำลังจากไป

ตูม !

ในเวลานี้ เสียงตูมก็ระเบิดขึ้นบนท้องฟ้า นกเผิงสีฟ้ายักษ์มหึมาปรากฏขึ้นเหนือที่ราบรกร้าง ปีกของมันแผ่ออกไปจนอาทิตย์ลับขอบฟ้า มันกระทบกับการฉายภาพของภูเขาวิญญาณนักรบอย่างมาก

การฉายภาพสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงทันที มันบิดเบี้ยวอย่างต่อเนื่องจนรูปทรงมันจางลงอย่างรวดเร็ว

มันคือราชาเผิงสีฟ้า เขาได้ลงมือทำเช่นกันเพื่อหยุดยั้งผู้คนของเชื้อสายนักรบวิญญาณจากการพาเจี้ยนเฉินออกไป

เนื่องจากการคงอยู่ของเซียนกระบี่สวรรค์ เขาจึงไม่กล้าที่จะเดินไปบนที่ราบรกร้าง อย่างไรก็ตามภาพของภูเขาวิญญาณนักรบก็ไม่สามารถทำลายที่ราบรกร้างได้เช่นกัน มันอาจปรากฏในอวกาศรอบนอกเท่านั้น

เป็นผลทำให้ภูเขาวิญญาณนักรบกลายเป็นเป้าหมายที่สมบูรณ์สำหรับราชาเผิงฟ้า

ด้วยภูเขาวิญญาณนักรบถูกโจมตี หุนเจิ้งก็ดูเหมือนจะได้รับผลกระทบอย่างหนัก ร่างกายของเขาสั่นขณะใบหน้าของเขาเริ่มเหี่ยวย่น พลังจากภูเขาวิญญาณนักรบเกือบจะถูกตัดขาดจากเขา

ราชาสวรรค์แห่งสีฟ้ากระจ่างเป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดที่มาถึงช่วงกลางของอัครสูงสุด ยิ่งกว่านั้นสายเลือดที่ทรงพลังของสัตว์ร้ายไหลเวียนอยู่ในเส้นเลือดของเขา ไม่เพียงความเร็วของเขาเกือบจะไม่มีใครเทียบได้ แม้แต่พลังการต่อสู้ของเขาก็สามารถอธิบายได้อย่างน่าประทับใจ การโจมตีจากเขานั้นทรงพลังเป็นพิเศษ

“ราชาสวรรค์แห่งสีฟ้ากระจ่าง เชื้อสายนักรบวิญญาณของเราไม่เคยทำอะไรให้เจ้าเลย เจ้าพยายามทำอะไร ? ” หุนเจิ้งตะโกนออกมา

“เจี้ยนเฉินต้องตาย แม้ว่ากลุ่มเผ่าเทพจะปกป้องเขา ข้าก็จะไม่มีวันปล่อยให้เขามีชีวิต” เสียงอันเยือกเย็นของราชาเผิงสีฟ้าดังออกมาจากอวกาศด้านนอกและเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

เขาเป็นคนเดียวที่ต้องการฆ่าเจี้ยนเฉินในหมู่ผู้เชี่ยวชาญสูงสุด

ใบหน้าของหุนเจิ้งดูน่าเกลียด ตัวตนของราชาเผิงสีฟ้านั้นมาจากร่างของต้าเผิง เขามีนิสัยที่ชั่วร้ายและเป็นที่รู้จักในเรื่องความไม่พอใจของโลกเซียน เขาไม่ใช่คนง่าย ๆ ที่จะจัดการ ในเมื่อเขาพูดออกมาว่าเขาต้องการฆ่าเจี้ยนเฉินจริง ๆ

อย่างไรก็ตาม เขามีความแข็งแกร่งและสิทธิที่จะไม่กลัวเผ่าเทพ เทพเจ้าแห่งสงครามยังไม่เติบโตเต็มที่ ด้วยความเร็วที่น่ากลัวของเขา ไม่มีใครในเผ่าเทพที่สามารถหยุดเขาได้ นั่นรวมถึงผู้อาวุโสสูงสุดทั้งสามด้วย

“หุนเจิ้ง เจ้าจะไม่สามารถพาเจี้ยนเฉินไปได้ ตราบใดที่หอคอยอนัตตายังคงอยู่กับเขา” ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงที่ได้รับผลกระทบจากพลังวิญญาณนักรบของหุนเจิ้งได้ฟื้นฟูทั้งหมดแล้ว พวกเขาต่างเข้าไปพัวพันหุนเจิ้ง

เสียงตูมดังออกมาอย่างต่อเนื่องในอวกาศรอบนอก ราชาเผิงสีฟ้าเปิดตัวการโจมตีอย่างต่อเนื่อง โดยทุกคนต่างก็ทำลายจนมิติแตกสลาย

ภาพฉายของภูเขาวิญญาณนักรบกระดอนกระเด็นภายใต้การโจมตี มันแสดงให้เห็นถึงสัญญาณของการล่มสลายของข่ายวิญญาณนักรบได้ถูกบังคับให้หายไป มันไม่อาจสนับสนุนหุนเจิ้งได้อีกต่อไป

หลังจากทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่ภาพฉายของภูเขาวิญญาณนักรบ มันมีเพียงพลังบางส่วนของภูเขาวิญญาณนักรบ มันไม่ใช่ภูเขาวิญญาณนักรบที่แท้จริง

โดยไม่ได้รับการช่วยเหลือของข่ายนักรบวิญญาณ หุนเจิ้งก็พ่ายแพ้ในทันที เมื่อเขาเผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญระดับสูงจำนวนมากที่มีพลังมากกว่าเขา

ค่ายกลป้องกันของจักรวรรดิเต๋าหวงได้เปิดใช้งานแล้ว พลังทั้งหมดของมันรวมตัวกันอยู่นอกเมือง ป้องกันทั้งคลื่นกระแทกและป้องกันไม่ให้มันกระจายออกไป

ในขณะเดียวกันประชากรจำนวนมหาศาลของเมืองก็ถูกเคลื่อนย้ายไปโดยพลังของค่ายกล

“สถานการณ์ไม่ดี จื้อเจี้ยนไปช่วยหุนเจิ้ง นอกเหนือจากหุนเจิ้ง ก็มีเพียงข้าและเจ้าอีก 6 คนที่จะยืนหยัดต่อคนเหล่านั้นได้” คนทั้งหกที่นั่งอยู่ในภาพเงาภายภูเขาได้พยายามอย่างดีที่สุดที่จะทำให้การต่อสู้เกิดความมั่นคง ชายกลางคนคนหนึ่งมองที่ราบรกร้างและพูดอย่างขึงขัง

“เราทำไม่ได้ เราต้องทำให้ภาพฉายภูเขามั่นคง เราไม่อาจปล่อยให้มันหายไปได้จากการโจมตีของราชาเผิงสีฟ้า หรือเราจะไม่สามารถข้ามระยะทางที่ยิ่งใหญ่และกลับสู่ภูเขาวิญญาณนักรบผ่านพลังภูเขาวิญญาณนักรบ”จือเจี้ยนกล่าวอย่างเคร่งขรึม

บนที่ราบรกร้าง บรรพชนจักรพรรดิได้ดำเนินการอีกครั้ง เขาเอิ้อมมือไปที่เจี้ยนเฉิน กักขังพื้นที่ทั้งหมด

ดวงตาของเจี้ยนเฉินเย็นชา เพียงความคิด หอคอยอนัตตาก็พุ่งออกมาจากดวงตาของเขา พลังของกฏได้บีบอัดไปที่หอคอยอนัตตา มันสามารถบดขยี้ได้ทุกสิ่งได้ ดังนั้นทันทีที่หอคอยอนัตตาปรากฏขึ้น พื้นที่แช่แข็งก็ถูกปลดปล่อยทันที

เจี้ยนเฉินจับหอคอยอนัตตาและใช้พลังให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ส่งไปหาบรรพชนจักรพรรดิ

“หอคอยอนัตตา ! “สายตาของบรรพชนเบิกกว้าง เขาจ้องไปที่หอคอยอนัตตาด้วยสายตาที่เปล่งประกายและมือของเขาที่เอื้อมไปถึงเจี้ยนเฉินแต่เดิมได้ขยับไปทางหอคอยอนัตตาแทน

พลังที่น่าสะพรึงกลัวได้ควบแน่นไปที่มือของเขา ดูเหมือนว่ามันจะทำลายมิติได้ เขาได้ใช้การป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุด

อย่างไรก็ตามพลังของหอคอยอนัตตานั้นน่ากลัวมาก แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะไม่สามารถปลดปล่อยพลังของมันในฐานะวัตถุเทพ แต่น้ำหนักของมันก็น่าตกใจ

ด้วยความประมาท บรรพชนจักรพรรดิก็กระเด็นออกไปหลายร้อยเมตรจากแรงของหอคอยอนัตตาตรง ๆ

“มันเป็นวัตถุเทพคุณภาพสูงสุดจริง ๆ ! ” ดวงตาของบรรพชนจักรพรรดิส่องประกายอย่างสนใจ เขาเพิ่งถูกกระแทกออกไปและไม่ได้รับบาดเจ็บ ถึงแม้ว่าเจี้ยนเฉินจะได้กลั่นไปถึงชั้น 5 ของหอคอยอนัตตาแล้ว เขาก็ยังไม่อาจทำร้ายอัครสูงสุดด้วยพลังของหอคอยอนัตตาล้วน ๆ

ทันทีที่บรรพชนจักรพรรดิต้องการจะสานต่ออีกครั้ง คราวนี้เขาได้เตรียมตัวแล้ว เขาไม่ได้ปะทะกับหอคอยอนัตตาตรง ๆ เขาใช้พลังอ่อนโยนล้อมรอบหอคอยอนัตตา