เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2418 : จุดจบ (1) - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ตอนที่ 2418 : จุดจบ (1)

เจี้ยนเฉินซึ่งยืนอยู่ในค่ายกลนั้นเมื่อรู้สึกได้ถึงพลังงานที่เพิ่มมากขึ้นก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมา

เขาเคยเดินทางผ่านค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลมาก่อนแล้ว แม้ว่าค่ายกลต้องรวบรวมพลังงานสักพัก แต่เขาก็มั่นใจว่าจะออกจากที่ราบประกายดาวได้ก่อนที่ผู้เชี่ยวชาญลึกลับนั้นจะมาถึง

ตราบใดที่เขาไปถึงที่ราบโลหิต เขาก็จะสามารถใช้ค่ายกลเคลื่อนย้ายอันที่สองเดินทางไปยังที่ราบรุ่งโรจน์

หากเขาเดินทางด้วยการเคลื่อนย้ายแบบนี้ ผู้เชี่ยวชาญลึกลับที่ไล่ตามเขามาก็ไม่อาจจะตามเขาทันแม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นขั้นอัครสูงสุดก็ตาม

ตอนนั้นจู่ ๆ แสงในค่ายกลก็หม่นลง แม้แต่พลังของมันก็อ่อนแอลงอย่างรวดเร็ว

“เกิดอะไรขึ้น ? ทำไมค่ายกลถึงได้หยุดทำงาน ? ” เจี้ยนเฉินมองไปที่ผู้เชี่ยวชาญที่ดูแลค่ายกลพร้อมกับสีหน้าที่หม่นลง

“ข้าเพิ่งได้รับคำสั่งมาหปิดค่ายกลเคลื่อนย้ายภายนอกไว้ชั่วคราว ห้ามให้ใครเดินทางผ่านค่ายกลของนิกายเบญจาได้” ชายวัยกลางคนพูดขึ้นด้วยท่าทีหมดหนทาง แต่สายตาที่เขามองไปที่เจี้ยนเฉินกับไคยะนั้นแสดงความสงสัยออกมา เขาคิดกับตัวเอง “แปลก ทำไมบรรพชนต้องปิดค่ายกลเคลื่อนย้ายด้วย ? เรื่องแบบนี้ยากที่จะเกิดขึ้น มันเพราะสองคนนี่รึ ? ”

ใจของเจี้ยนเฉินหล่นวูบ เขาเดาได้ว่ามันเกี่ยวข้องกับผู้เชี่ยวชาญลึกลับที่ไล่ตามเขามา เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่กลับดึงไคยะออกไปยังค่ากลอันอื่นที่ซึ่งมีไว้ส่งผู้คนไปในเขตที่ราบประกายดาว

“มันมีค่ายกลหลายสิบแห่งที่ส่งคนไปยังที่อื่น ๆ ของที่ราบประกายดาวได้ เมื่อค่ายกลของนิกายเบญจาไม่อาจจะใช้ได้ เราก็จะไปที่อื่น ข้าไม่เชื่อว่าเจะปิดค่ายกลเคลื่อนย้ายภายนอกของที่ราบประกายดาวได้ทุกแห่ง” เจี้ยนเฉินพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาก่อนจะก้าวเข้าไปในค่ายกลเคลื่อนย้ายใกล้ ๆ เพื่อออกจากเขตนิกายเบญจา

บรรพชนของนิกายเบญจายังคงนั่งอยู่นอากาศ แม้ว่าเขาจะไส่ได้ก้าวออกมาจากพื้นที่หวงห้ามแม้แต่ก้าวเดียว แต่ไม่มีอะไรบนที่ราบประกายดาวที่ปิดบังจากเขาได้ หากเขาต้องการจะรู้

นี่เพราะการรับรู้วิญญาณของเขาแข็งแกร่งพอที่จะครอบคลุมได้ทั้งที่ราบประกายดาว

“ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสภูผามหานทีจะมาเพราะสองคนนี่ พวกนี้เป็นใครกัน พวกเขาเป็นแค่ผู้เชี่ยวชาญขั้นอสงไขยกับราชาเทพ แต่กลับทำให้ผู้อาวุโสภูผามหานทีสนใจจนยอมเสียสมบัติ กันไม่ให้ทั้งสองออกจากที่ราบประกายดาวได้” เมฆจุดที่น่านับถือคิด เขาสงสัยอย่างมากว่าทำไมผู้อาวุโสภูผามหานทีถึงได้ใช้น้ำนรก 2 หยุดเพื่อหยุดคนระดับต่ำสองคนนี้เอาไว้

น้ำนรกนั้นให้ประโยชน์อย่างมากแม้กับพวกอัครสูงสุด ค่าของมันไม่จำเป็นต้องพูดถึง ถึงจะเป็นเช่นนั้นแต่ผู้อาวุโสภูผามหานทีกลับยอมใช้น้ำนี่ถึง 2 หยดเพื่อสองคนนี่ การกระทำแบบนี้ไม่เหมาะกับเขาเลยแม้แต่น้อย

“ข้าได้ยินมาว่าไม่นานมานี้ผู้อาวุโสภูผามหานทีไปยังที่ราบรกร้างมาเพื่อเอาหอคอยอนัตตาจากเจี้ยนเฉิน หนึ่งในนั้นเป็นเจี้ยนเฉินที่ปลอมตัวมารึ ? ” ตาของเมฆจุดที่น่านับถือเป็นประกายขึ้นมา เขาลุกขึ้นยืนพร้อมกับแผ่พลังอันน่ากลัวออกมาจากตัวซึ่งทำให้ภูเขานั้นสั่นไหวพร้อมกับมิติที่บิดเบี้ยว

ความวุ่นวายที่เกิดจากหอคอยอนัตตานั้นแผ่ไปทั่วโลกเซียนมานานแล้ว เป็นธรรมดาที่เมฆจุดที่น่านับถือจะรู้เรื่องนี้ เมฆจุดที่น่านับถือรู้ว่าเขาไม่น่าจะได้หอคอยอนัตตามา ผลลัพธ์ที่อาจจะเป็นไปได้คือเขาสร้างความไม่พอใจให้กับองค์กรทั้งหมด ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะยื่นมือเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้

แต่ตอนนี้มันกลับกัน ดูเหมือนว่าเจี้ยนเฉินได้มาอยู่ในอาณาเขตของเขา มันไม่มีใครอื่นนอกจากผู้อาวุโสภูผามหานทีที่รู้เรื่องนี้ เมฆจุดที่น่านับถือจึงสนใจขึ้นมาทันที แม้ว่าเขาจะได้หอคอยอนัตตามา แต่เขาก็ไม่ต้องกังวลว่าพวกผู้เชี่ยวชาญคนอื่นจะมาสู้กับเขาที่นี่เพื่อแย่งชิงมัน

“ฮ่าฮ่า พรจากสวรรค์ คนอื่น ๆ ต่างก็ต้องการหอคอยอนัตตาเพื่อคืนมันให้กับพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง แต่ด้วยวิธีของข้าแล้ว หากแผนของข้าไปได้ด้วยดี ข้าก็สามารถกันไม่ให้คนอื่นรู้เรื่องนี้ได้ บางทีข้าอาจจะเอาหอคอยอนัตตามาเป็นของตัวเองได้” เมฆจุดที่น่านับถือหัวเราะออกมา กฎแห่งเวลาและกฎแห่งมิติห่อหุ้มรอบตัวเขา เขาได้เริ่มใช้ทักษะของตัวเองเพื่อปกปิดความลับสวรรค์

แต่ตอนนั้นเองใจเขาก็เต้นรัว เขากลับรู้สึกอึดอัดขึ้นมาในใจ

เมฆจุดที่น่านับถือแปลกใจขึ้นมา หลังจากที่คิดอยู่ชั่วครู่ เขาก็เหมือนกับหลอมรวมกับโลกนี้ ภายใต้การใช้กฎมิติและเวลานั้น แม่น้ำแห่งเวลาก็ปรากฏขึ้นใต้เท้าของเขา

สายตาเขาสั่นเมื่อเห็นบางอย่าง เขาแผ่พลังแห่งวิถีออกไปมองตามการไหลของเวลาเพื่อมองดูอนาคต

สุดท้ายความตื่นเต้นของเมฆจุดที่น่านับถือก็หายไปพร้อมกับมีสีหน้าที่เคร่งเครียดขึ้นมา

ไม่นานแม่น้ำแห่งเวลาก็หายไป พลังแห่งวิถีรอบตัวก็หายไปเช่นกัน เขาลอยอยู่ในอากาศและมองไปภายนอกด้วยสีหน้าเคร่งเครียดและแปลกใจ

“ข้าไม่คิดมาก่อนว่าหอคอยอนัตตาจะมีบ่วงกรรมที่ใหญ่ถึงเพียงนี้ มันคือหายนะ ข้าไม่อาจจะครอบครองมันได้ แม้ว่าข้าจะไม่อาจเห็นต้นตอของบ่วงกรรมนี้แต่ก็พอมองเห็นต้นกำเนิดของหายนะได้ ข้าเห็นการที่นิกายเบญจาถูกทำลายและการตายของข้า”

“ หากข้าเข้าไปยุ่งเกี่ยวและยึดหอคอยอนัตตามาเป็นของตัวเอง มันอาจจะจบชีวิตข้า โชคชะตาสุดท้ายคงเป็นความตาย….” เมฆจุดที่น่านับถือพยายามรวบรวมสติ ใบหน้าของเขาค่อนข้างซีด

เขามีความสามารถที่วิเศษมากมายด้วยการรวมกันของกฎมิติและเวลา เขาเห็นโชคชะตาและอนาคตได้ เขาหลีกเลี่ยงภัยพิบัติมากมายได้ด้วยความสามารถที่เขามี ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเชื่อในสิ่งที่เขาเห็นในแม่น้ำแห่งเวลา

เมฆจุดที่น่านับถือใจเย็นลงได้ เขากลับไปนั่งดังเดิมและไม่คิดจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไป

ในอีกด้าน เจี้ยนเฉินได้ออกจากอาณาเขตของนิกายเบญจามาแล้วผ่านค่ายกลเคลื่อนย้าย ไม่นานเขาก็มาถึงเมืองที่สองที่มีค่ายกลเคลื่อนย้ายภายนอก หลังจากที่จ่ายเหรียญผลึกห้าสีไป พวกเขาก็รีบเริ่มทำการเคลื่อนย้ายทันที

การรับรู้ได้ถึงอันตรายนั้นมากขึ้นเรื่อย ๆ เขารู้ว่าเหลือเวลาอยู่ไม่มากนัก

แต่ตอนนี้นเองการรับรู้วิญญาณที่แข็งแกร่งก็ได้พุ่งลงมาจากมิติภายนอกห่อหุ้มเมืองที่เจี้ยนเฉินอยู่ในตอนนั้นเอาไว้

เจี้ยนเฉินรับรู้ได้ถึงการรับรู้วิญญาณจากภายในค่ายกลเคลื่อนย้าย มันได้ผ่านพลังของค่ายกลเข้ามาและห่อหุ้มตัวเขาเอาไว้

การรับรู้วิญญาณนี้แข็งแกร่งจนเข้าไปขัดขวางการทำงานของค่ายกลเคลื่อนย้าย ทันใดนั้นเองพลังรอบค่ายกลเคลื่อนย้ายก็เริ่มไม่มั่นคง ค่ายกลเคลื่อนย้ายไม่อาจจะสั่งสมพลังงานได้อีกต่อไป

“ ไม่นะ ! ”สีหน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปทันที ผู้เชี่ยวชาญลึกลับตามเขามาเร็วกว่าที่เขาคิดเอาไว้