เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2445: ทำลายจวนเจ้าเมือง (2) - novel-lucky

ตอนที่ 2445: ทำลายจวนเจ้าเมือง (2)

ทันใดนั้นชายชราก็เสียชีวิต สัมผัสทางวิญญาณอันทรงพลังกวาดไปทั่วเมือง เมืองวารีสีชาด มันกลืนกินไปทั่วถนน

เจ้าของสัมผัสทางวิญญาณคือราชาเทพช่วงปลาย โดยทั่วไปจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะค้นพบการดำรงอยู่ของเจี้ยนเฉินด้วยความแข็งแกร่งของสัมผัสทางวิญญาณของเขา

อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินไม่ได้ซ่อนตัวเอง เขาแสดงตัวออกมาเล็กน้อยโดยปลอมตัวเป็นราชาเทพช่วงต้น

เป็นผลให้เขาได้รับการเปิดเผยอย่างชัดเจนต่อหน้าสัมผัสทางวิญญาณ

“ฮึ่ม ! ”

เสียงฮึดฮัดดังดังขึ้นในหัวของเจี้ยนเฉิน มันเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

ในเวลาเดียวกัน พื้นดินของเมืองวารีสีชาดก็สั่นสะเทือน ค่ายกลอันทรงพลังปะทุขึ้นมา มันปกคลุมเมืองวารีสีชาดทั้งหมด แม้แต่ค่ายกลส่งตัวทางไกลก็ก็หยุดปฏิบัติการ

ทันใดนั้นเมืองทั้งเมืองก็ถูกตัดขาดจากโลกภายนอก

เจี้ยนเฉินเหลือบมองผ่านค่ายกลป้องกันของเมืองวารีสีชาด ก่อนที่จะมองไปในทิศทางของจวนเจ้าเมือง เขาไม่ปล่อยให้เรื่องนี้รบกวนเขา เขามองไปที่หญิงสาวและถามว่า “น้องสาว พ่อแม่ของเจ้าอยู่ที่ไหน ? ”

ด้วยเหตุนี้หญิงสาวจึงดูเหมือนจะลืมความกลัวไป ดวงตาของนางแดงและนางค่อย ๆ บอกเขาเกี่ยวกับภูมิหลังของตัวเอง

ปรากฎว่าชื่อของนางคือฟางจิงเอ๋อ นางอายุแค่ 16 ปี ทั้งพ่อและแม่ของนางเสียชีวิตทันทีหลังจากที่นางเกิด นางได้รับการเลี้ยงดูเพียงลำพังโดยปู่ของนาง

ปู่ของนางเป็นคนธรรมดาซึ่งอาศัยอยู่ที่ก้นบึ้งของสังคมในโลกเซียน เขาเป็นเพียงเซียนจักรพรรดิ เขาไม่ได้อยู่ในขอบเขตดั้งเดิมด้วยซ้ำ

แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น แม้ว่าฟางจิงเอ๋อจะไม่มีทรัพยากรในการบ่มเพาะ แต่นางก็ยังสามารถใช้ชีวิตได้โดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งจำเป็นพื้นฐาน

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ดีไม่เคยคงอยู่ได้นาน ปู่ของนางได้รับบาดเจ็บในเมืองเมื่อสามปีก่อน เขาอยู่ที่ประตูแห่งความตายและสามารถจากไปได้ทุกเมื่อ

หลังจากสูญเสียการสนับสนุนจากปู่ ฟางจิงเอ๋อก็เริ่มพึ่งพาตัวเอง นางคัดลอกแผนที่เมืองวารีสีชาดที่ปู่ของนางพบเมื่อหลายปีก่อน นางสร้างแผนที่ขายด้วยตัวเอง มันจึงไม่ปราณีต จากนั้นนางก็ใช้เหรียญผลึกศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นรายได้จากแผนที่เพื่อซื้อยาระดับต่ำที่มีราคาเท่ากับร้อยเหรียญผลึกระดับต่ำให้ปู่ของนาง

“ปู่ของข้าต้องกินยาเป็นเวลา 1 เดือนเพื่อให้มีชีวิตอยู่ ผ่านมายี่สิบกว่าวัน และข้าก็ขายแผนที่ไปแล้ว 9 แผ่นในเดือนนี้ ข้าต้องการขายอีกแผนที่อีก 1 แผ่น ข้าถึงจะมีเหรียญผลึกเพียงพอสำหรับยา โชคดีที่พวกเขาไม่พาข้าไป ไม่อย่างนั้นข้าคงจะขายแผนที่ไม่ได้ครบ ถ้าข้าไม่ป้อนยาให้ปู่ เขาก็จะตาย คนเหล่านี้เป็นคนชั่วร้าย…” ฟางจิงเอ๋อยังคงตัวสั่นอยู่ ตอนนี้นางคิดถึงปู่ของนางเท่านั้น

เจี้ยนเฉินถอนหายใจขณะที่เขารับฟังชะตากรรมที่ยากลำบากและน่าสังเวชของหญิงสาว หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า “ข้าวางแผนจะไปยังจวนเจ้าเมือง น้องสาว มากับเราเถอะ ข้าต้องการให้เจ้าเป็นพยานให้เห็นว่าคนที่ต้องการจับตัวเจ้าได้หายไปต่อหน้าต่อตา”

เจี้ยนเฉินยังเข้าใจว่านี่อาจเป็นภาพที่น่ากลัวเกินไปสำหรับหญิงสาวที่ยังไม่โตเต็มที่

อย่างไรก็ตามนี่คือโลกเซียนซึ่งเป็นโลกที่คนอ่อนแอตกเป็นเหยื่อของคนที่แข็งแกร่ง ทางเดียวที่จะอยู่รอดคือปรับตัวให้เข้ากับกฎ

ในเวลาเดียวกันชายวัยกลางคนสามคนนั่งอยู่ที่โต๊ะกลมภายในจวนเจ้าเมือง โต๊ะถูกปูด้วยอาหารจานเด็ดต่าง ๆ

หนึ่งในนั้นบังเอิญเป็นเจ้าเมืองแห่งเมืองวารีสีชาด กวนเฟยหยู

อีก 2 คนเป็นทูตของสำนักกลืนธารา พวกเขาทั้งหมดเป็นราชาเทพช่วงปลาย

“พี่เฟยหยู ทำไมสีหน้าของท่านถึงเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ? และดูเหมือนว่าค่ายกลป้องกันของเมืองได้ถูกเปิดใช้งานแล้วเช่นกัน” ทูตทั้งสองมองเจ้าเมืองและกล่าวอย่างสุภาพ

กวนเฟยหยูไม่เพียงแต่เป็นทูตเหมือนพวกเขาเท่านั้น แต่ตระกูลกวนยังมีบรรพชนที่เป็นผู้อาวุโสที่มีอำนาจในสำนักกลืนธารา

เป็นผลให้ทูตทั้งสองระมัดระวังตัวต่อหน้ากวนเฟยหยู พวกเขาประจบประแจงเขาโดยไม่เต็มใจที่จะทำให้เขาขุ่นเคืองเลย

“ไม่เป็นไร เพียงแค่ปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้น รอที่นี่สักครู่ เดี๋ยวข้าจะกลับมา” กวนเฟยหยูลุกขึ้นยืนและกำลังจะจากไป

บูม !

อย่างไรก็ตามในขณะนี้เสียงที่อึกทึกดังขึ้นและทั่วทั้งจวนก็สั่นสะเทือน

ค่ายกลรอบ ๆ จวนเจ้าเมืองเผชิญกับการโจมตีที่รุนแรง

ใบหน้าของกวนเฟยหยูมืดลงทันที เจตนาฆ่าท่วมดวงตา เขาพูดอย่างฉุนเฉียวว่า “ข้ากำลังจะไปหาเจ้า แต่เจ้าก็มาเอง ฮึ่ม เจ้าอยากตายมากใช่หรือไม่ถึงกล้าทำตัวบ้าบิ่นหลังจากฆ่าคนของข้า” ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว กวนเฟยหยูก็หายตัวไป

เจี้ยนเฉินยืนกอดอกอยู่ด้านหลังนอกจวนเจ้าเมือง เขาหันหน้าเข้าหาทางเข้าหลักอย่างใจเย็น ด้านหลังเขามีซูหรานที่ยืนอยู่อย่างไม่แยแสและฟางจิงเอ๋อที่ลุกลี้ลุกลน

ทหารกว่าสิบคนนอนเกลือกกลิ้งบนพื้นรอบ ๆ เจี้ยนเฉินขณะที่พวกเขาร้องด้วยความเจ็บปวด

“เจ้าคือใคร ? ทำไมเจ้าต้องมาสร้างปัญหาในเมืองวารีสีชาดของข้า ? ” เสียงดังขึ้น เจ้าเมืองกวนเฟยหยูปรากฏตัวขึ้น เขาลอยอยู่ในอากาศ,พลังแห่งการมีอยู่ของเขาพุ่งสูงขึ้น

ทูตอีก 2 คนของสำนักกลืนธาราวนเวียนอยู่ข้างหลังกวนเฟยหยู พวกเขาแสดงท่าทางที่เฉียบคมขณะที่พวกเขาแสดงออกว่าพวกเขายืนอยู่ข้างกวนเฟยหยู

“เจ้าเมืองน้อยแห่งเมืองวารีสีชาดต้องการจับตัวหญิงสาวคนนี้ ข้าขอถามว่านางทำความผิดอะไรและทำไมเจ้าถึงต้องการจับตัวนาง ? ” เจี้ยนเฉินถามอย่างใจเย็น

“นางเป็นเพียงเซียนสวรรค์ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องจับตัว แม้ว่านางจะถูกฆ่าตายตามท้องถนน มันก็จะไม่มีปัญหาใด ๆ ไม่มีใครกล้าท้าทายการตัดสินใจของเจ้าเมืองของเรา ตราบเท่าที่พวกเขายังอยู่ในเมืองวารีสีชาด ในทางกลับกัน เจ้าฆ่าคนของเจ้าเมืองในเมืองของเรา และเจ้ายังโจมตีจวนเจ้าเมืองด้วยเจตนาร้าย นั่นเป็นความผิดที่มีโทษถึงตาย เจ้าไม่สมควรได้รับความเมตตา ! ” กวนเฟยหยูกล่าวอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาคมเหมือนเหยี่ยวขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉิน เขาไม่กล้าที่จะประมาทเมื่อเห็นว่าเจี้ยนเฉินกล้าหาญเพียงใด ทันใดนั้นเขาผนึกตราประทับด้วยมือและควบคุมค่ายกลป้องกันของเมืองวารีสีชาด

ในทันใดนั้นค่ายกลป้องกันที่ปกคลุมเมืองวารีสีชาดไว้ทั้งหมดก็ส่องสว่าง คลื่นพลังงานอันแข็งแกร่งพุ่งออกมาเหมือนคลื่นยักษ์ขณะที่แรงกดดันมหาศาลท่วมไปทั่วบริเวณโดยรอบ มันทำให้ทุกคนในเมืองวารีสีชาดหน้าซีดด้วยความตกใจ

กวนเฟยหยูระมัดระวังตัว แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะเปิดเผยตัวเองว่าเป็นราชาเทพช่วงต้น ซึ่งค่อนข้างอ่อนแอกว่าราชาเทพช่วงปลายอย่างกวนเฟยหยู แต่เขาก็ยังเลือกที่จะใช้ค่ายกลเพื่อจัดการกับศัตรู

ค่ายกลป้องกันของเมืองวารีสีชาดสร้างโดยบรรพชนขอบเขตตั้งต้นของตระกูลกวน ในขณะที่ดำเนินการ มันสามารถระงับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นได้ชั่วขณะหนึ่ง

แน่นอนว่านั่นหมายถึงผู้เชี่ยวชาญขั้นอสงไขยช่วงต้นด้วย

แสงพุ่งลงมาจากท้องฟ้า ดูเหมือนจะจับต้องได้เพราะมันส่องสว่างรอบ ๆ ด้วยพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวซึ่งทำให้ความกลัวเข้าสู่หัวใจของผู้บ่มเพาะทั้งหมดในเมือง มันห่อหุ้มเจี้ยนเฉินโดยตรง