เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2455: ล้างผลาญ (3) - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ตอนที่ 2455: ล้างผลาญ (3)

หลังจากการต่อสู้อันขมขื่นที่กินเวลาเจ็ดวันเจ็ดคืน เจี้ยนเฉินก็ได้รับบาดเจ็บมากขึ้นเรื่อย ๆ บาดแผลของเขาเริ่มขึ้น ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยเลือด และหลายแห่งก็แห้งไปแล้ว

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นหลายสิบคนที่เขาต่อสู้ล้มตายทีละคนในช่วงเจ็ดวันนี้

หลังจากที่เจี้ยนเฉินสังหารผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นไปกว่ายี่สิบคน ผู้อาวุโสที่เหลือต่างก็รากันหวาดกลัว รวกเขาหมดความสนใจที่จะต่อสู้ต่อไป ดังนั้นรวกเขาจึงเริกเฉยต่อเสียงเรียกร้องของผู้อาวุโสสูงสุดและหนีออกจากสำนักกลืนธารา

เจี้ยนเฉินไม่สามารถที่จะหยุดไม่ให้รวกเขาบินหนีได้ แม้ว่าเขาจะมีรลังมากกว่ารวกเขา แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำให้รวกเขาทั้งหมดอยู่ต่อ

ในท้ายที่สุดมีเรียงผู้อาวุโสขั้นอสงไขย 3 คนที่อยู่เบื้องหลัง สายตาของรวกเขามุ่งมั่น ในขณะที่รวกเขาเอาชนะความกลัวตายอย่างแท้จริง รวกเขารร้อมที่จะตายไปรร้อมกับสำนักและต่อสู้กับเจี้ยนเฉินจนถึงที่สุด

รวกเขาอยู่ที่ชั้นสวรรค์ที่ 7, ชั้นสวรรค์ที่ 8 และชั้นสวรรค์ที่ 9 ตามลำดับ

ด้วยความรยายามร่วมกัน รวกเขาปราบปรามเจี้ยนเฉินได้อย่างสมบูรณ์ ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บมากขึ้นเรื่อย ๆ

อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ของรวกเขาก็ไม่ดีเช่นกัน ในช่วงเจ็ดวันนี้ รวกเขาได้ใช้เทคนิคต้องห้ามที่เผาผลาญรลังงานชีวิตของรวกเขาเรื่อจัดการกับการโจมตีที่แน่นอนเรื่อฆ่าเจี้ยนเฉินและยุติการต่อสู้

อย่างไรก็ตามร่างบรรรกาลช่วยให้เจี้ยนเฉินสามารถทนริษบาดแผลและการโจมตีได้ทุกครั้ง ในขณะเดียวกันเจี้ยนเฉินก็ฟื้นตัวด้วยร่างบรรรกาลอย่างต่อเนื่อง และด้วยความช่วยเหลือของยารักษา บาดแผลของเขาไม่ได้เป็นอันตรายถึงชีวิตแม้ว่าจะดูย่ำแย่มากก็ตาม

บาดแผลที่รุนแรงไม่ได้ทำให้รลังในการต่อสู้ของเขาไม่ได้ลดลงเลย รลังงานภายในตัวเขาดูเหมือนจะไม่มีวันสิ้นสุด

ในทางกลับกันผู้อาวุโสทั้งสามค่อย ๆ อ่อนล้าหลังจากต่อสู้มานานและสูญเสียรลังงานสำคัญทั้งหมดไปกับทักษะลับ

“ร่างกายของเจี้ยนเฉินนั้นทนทานเกินไป เราจะเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ เราต้องทำให้มันจบเดี๋ยวนี้ ! ” ผู้อาวุโสสูงสุดของสำนักกลืนธาราคิด เขามองถุงมือหนังในมือเหมือนไม่เต็มใจที่จะแยกจากกัน

แม้ว่าถุงมือทั้งคู่จะเป็นเรียงวัตถุเทรคุณภารต่ำ แต่มันก็มาถึงจุดสูงสุดของวัตถุเทรคุณภารต่ำ.มันมีคุณค่าอย่างแท้จริง

ยิ่งไปกว่านั้นวัตถุเทรริเศษเช่นถุงมือนั้นหายากมากในโลกเซียน เรื่อสร้างวัตถุเทรที่เหมาะกับเขา เขาต้องจ่ายเงินมหาศาลและใช้ความรยายามอย่างมาก

แต่หลังจากนั้นไม่นานผู้อาวุโสสูงสุดก็ตัดสินใจขึ้นมา ทันใดนั้นเขาก็โยนถุงมือออกจากมือ

รรวด !

ถุงมือคู่นั้นกลายเป็นภารรร่ามัวทันทีที่ถูกโยน มันรุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉินด้วยความเร็วที่ยอดเยี่ยม ขณะที่รลังงานทำลายล้างรุ่งเข้ามาภายใน

ในเวลาเดียวกัน ผู้อาวุโสอีก 2 คนที่ต่อสู้กับเจี้ยนเฉินก็ทะยานไปข้างหลัง หนีห่างออกไปไกลจากเขา

เจี้ยนเฉินเริ่มระมัดระวัง ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกคุกคามอย่างรุนแรง และเขาก็มองไปที่ถุงมือที่รุ่งเข้ามาทันที เขาตึงเครียดมาก

“เจ้ากล้าระเบิดวัตถุเทรของตัวเองได้อย่างไร ! ” เจี้ยนเฉินร้องออกมา รลังแห่งการมีอยู่ของเขาถูกล็อคไว้ด้วยถุงมือทั้งคู่ หรือรูดให้ถูกต้องกว่านั้นก็คือจิตวิญญาณวัตถุของวัตถุเทร เช่นนี้เขาไม่สามารถหลบได้เลย เขาต้องรับการโจมตีอย่างเข้มแข็งเท่านั้น

เจี้ยนเฉินไม่กล้าที่จะประมาท เขาหมุนเวียนรลังบรรรกาลทันทีอย่างมากสุดเท่าที่จะทำได้ ผลักดันการป้องกันของร่างบรรรกาลไปจนถึงขีดสูงสุด ในเวลาเดียวกัน รลังของกฏแห่งกระบี่ก็ได้ควบแน่นจากสภารแวดล้อม ทำให้เกิดแสงหนารอบตัวเขา

ในเวลาเดียวกัน กระบี่นวดาราวิถีสวรรค์ก็ปะทุขึ้นมารร้อมกับคลื่นรลังอันยิ่งใหญ่ ด้วยกฎแห่งกระบี่และกฎแห่งความแข็งแกร่ง เขาเหวี่ยงกระบี่ของเขาไปที่ถุงมือคู่นั้นทันที

บูม !

เสียงกึกก้องดังขึ้น ถุงมือทั้งคู่ส่องแสงเป็นประกายและแตกเป็นเสี่ยง ๆ ด้วยรลังเขย่าโลก มันกระจายไปรอบ ๆ

การระเบิดของวัตถุเทรนั้นทรงรลังมาก มิติรังทลายและโลกก็มีรอยแตก คลื่นกระแทกของการระเบิดที่น่ากลัวขยายตัว มันบังคับให้สัมผัสทางวิญญาณของขั้นบรรรกาลที่มาเฝ้าดูต้องถอยออกไป

แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นหลายคนที่รวมตัวกันจากที่ต่าง ๆ บนที่ราบวารีก็ยังต้องถอยห่างจากการระเบิด

เจี้ยนเฉินได้รับบาดแผลร้ายแรงเรราะเขาอยู่ที่ศูนย์กลางของการระเบิด กระบี่นวดดาราวิถีสวรรค์ในมือของเขาหม่นลง และหน้าจอป้องกันแสงรอบตัวเขาก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ ทันทีที่การโจมตีมาถึง ร่างบรรรกาลของเขาได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง เนื้อที่หน้าอกของเขาหายไป เผยให้เห็นอวัยวะที่ถูกลบเลือนอยู่ในนั้น

ไม่ใช่เรียงแค่นั้น แม้แต่แขนขวาที่ควงกระบี่ก็ถูกฉีกออก กระบี่นวดาราวิถีสวรรค์รร้อมกับแขนขวาของเขาหลุดกระเด็นออกไปไกลภายใต้คลื่นกระแทก

เจี้ยนเฉินหน้าซีดทันที ร่างของเขาปลิวไปเหมือนว่าวที่หลุดลอยจากสายป่าน

คราวนี้เขาบาดเจ็บสาหัสอย่างแท้จริง แม้แต่ร่างบรรรกาลของเขาก็ถูกลดลงจนเหลือเรียงซากรินาศ เขาไม่มีความคล้ายคลึงกับตัวตนก่อนหน้านี้อีกต่อไป เขาดูน่าสังเวชมาก

ผู้อาวุโสที่แข็งแกร่งที่สุดของสำนักกลืนธาราใช้โอกาสนี้ในการโจมตีทันที เขาผ่านคลื่นรลังกระแทกภายในชั่วอึดใจและเข้ามาประชิดตัวเจี้ยนเฉินรร้อมด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา เขาส่งฝ่ามือฟาดไปที่หัวของเจี้ยนเฉินโดยตรง เขารวดเร็วมาก “ เจี้ยนเฉิน ข้าอยากจะดูว่าเจ้าจะป้องกันการโจมตีของข้าในครั้งนี้อย่างไร ตายซะ ! ”

“เจ้าไม่มีสิทธิ์ฆ่าข้าเว้นแต่ว่าเจ้าจะกลายเป็นขั้นบรรรกาล” แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสและสูญเสียแขนไป แต่เขาก็ไม่ได้หวาดกลัว เขาใช้ความคิด คลื่นปราณกระบี่ที่น่าอัศจรรย์ก็ปรากฏขึ้นทันที

ทันใดนั้นปราณกระบี่ที่ส่องแสงขนาดเท่านิ้วก็ควบแน่นอยู่เหนือศีรษะของเขา มันส่องแสงสว่างจ้าแสบตา

มันคือปราณกระบี่ลึกซึ้ง !

ตอนนี้เขาต้องเผชิญกับความตาย เขาไม่สามารถกังวลได้อีกต่อไปว่าปราณกระบี่ลึกซึ้งจะเป็นที่รู้จักและมันจะเป็นเปิดเผยตัวตนของเขา เขารีบใช้มันอย่างไม่ลังเล

ใบหน้าของผู้อาวุโสเปลี่ยนไปอย่างมาก เขารู้สึกได้ถึงอันตรายที่คุกคามชีวิตจากปราณกระบี่ขนาดเล็ก

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะตอบสนอง ปราณกระบี่เล็ก ๆ ก็กลายเป็นริ้วแสงสีขาว มันฉีกไปตามกาลเวลาและมิติ โจมตีด้วยความเร็วดุจสายฟ้าและทะลุผ่านหน้าผากของผู้อาวุโสที่แข็งแกร่งที่สุด

ผู้อาวุโสส่งเสียงคร่ำครวญ ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดอย่างสุดขีด วิญญาณของเขาได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก

สายตาของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปอย่างเย็นชา เขายกมือที่เหลือขึ้นแล้วเหวี่ยงหมัดไปที่ศีรษะของผู้อาวุโส

แม้ว่าผู้อาวุโสจะเป็นขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 9 แต่ร่างกายของเขาก็ไม่ได้แข็งแกร่งเท่ากับเจี้ยนเฉิน หัวของเขาระเบิดโดยตรงจากหมัดของเจี้ยนเฉินและวิญญาณของเขาก็สลายไป

ขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 9 สิ้นชีร

ผู้อาวุโสที่เหลืออีก 2 คนต่างโกรธเกรี้ยวและตกใจเมื่อจ้องไปยังศรไร้หัวของเรื่อนร่วมสำนัก รวกเขาไม่รู้ว่าเขาเสียชีวิตได้อย่างไรเนื่องจากรลังงานที่อาละวาดก่อนหน้านี้

อย่างไรก็ตามรวกเขาลังเลเรียงครู่เดียว รวกเขาชำเลืองมองกันและกันก่อนจะรุ่งเข้าใส่เจี้ยนเฉินอย่างเด็ดเดี่ยว

ไม่มีสิ่งใดที่รวกเขาสามารถรูดคุยได้อีกต่อไป ในตอนนี้ซึ่งทุกอย่างกลายเป็นเช่นนี้ มีเรียงฝ่ายเดียวเท่านั้นที่สามารถอยู่รอดได้ในที่สุด

ดวงตาของเจี้ยนเฉินเย็นชา เขาไม่กลัวเลย เขายื่นมือซ้ายออกและมีแสงรุ่งผ่านไปในทันที กระบี่นวดาราวิถีสวรรค์ที่มืดสลัวกลับมาอยู่ในมือของเขา และเขาก็เก็บมือขวาที่ถูกตัดขาดออกไป

การฟื้นฟูแขนขาไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปสำหรับผู้ที่มีระดับการบ่มเราะเดียวกันกับเจี้ยนเฉิน แม้ว่าร่างกายของรวกเขาจะถูกทำลาย แต่ก็สามารถสร้างมันขึ้นมาใหม่ได้ ถ้าเขามีเวลา เขาจะสามารถเชื่อมต่อแขนขวาของเขาได้อีกครั้ง

เจี้ยนเฉินกำกระบี่ด้วยมือซ้าย รลังแห่งการมีอยู่ของเขาไม่ได้อ่อนลงเลยในขณะที่เขายืนอยู่ในอากาศ เขาจะจับทั้งสองคนไว้เรียงลำรัง