เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2456: สมบัติจำนวนมหาศาล - novel-lucky

ตอนที่ 2456: สมบัติจำนวนมหาศาล

เขามีปราณกระบี่ลึกซึ้งทั้งหมด 3 เส้น ดังนั้นเขาจึงเหลือ 2 เส้นหลังจากฆ่าผู้อาวุโสที่แข็งแกร่งที่สุด มันเหมาะอย่างยิ่งสำหรับการจัดการกับผู้อาวุโส 2 คนที่เหลือ

เดิมทีเขาสามารถควบแน่นปราณกระบี่เส้นที่สี่ได้หลังจากที่เขากลายเป็นอมตะกระบี่ แต่การควบแน่นจะใช้เวลาค่อนข้างมาก ปีหรือหลายทศวรรษจะผ่านไปสำหรับแต่ละเส้น เขาวิ่งไปทั่วทุกหนทุกแห่งหรือพยายามซ่อนตัวตนของเขานับตั้งแต่ที่เขาโผล่ออกมาจากพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาที่จะควบแน่นเส้นที่สี่

แม้ว่าจะมีเพียงปราณกระบี่ลึกซึ้งเพียง 3 เส้น แต่พลังของแต่ละเส้นก็ไม่ได้ตายตัว เมื่อเจี้ยนเฉินมีความแข็งแกร่งมากขึ้น มันก็จะมีพลังมากขึ้นเช่นกัน

ผลก็คือหลังจากที่เจี้ยนเฉินกลายเป็นอมตะกระบี่แล้ว พลังของปราณกระบี่ลึกซึ้งก็มาถึงระดับใหม่ทั้งหมด มันไม่สามารถเทียบกับอดีตได้อีกต่อไป

ปราณกระบี่ลึกซึ้ง 2 เส้นที่เหลือพร้อมที่จะใช้ในวิญญาณของเจี้ยนเฉิน

อย่างไรก็ตาม คลื่นพลังที่น่าอัศจรรย์อย่างยิ่งปรากฏขึ้นในระยะไกลในขณะนี้ มิติด้านหลังผู้อาวุโสทั้งสองที่เหลือสั่นสะเทือนขณะที่พลังงานที่ทรงพลังมากควบแน่นเป็นฝ่ามือกว้างสองนิ้วบดขยี้เข้าหาผู้อาวุโสโดยตรง

มันมาจากซูหราน บางทีนางอาจรู้สึกได้ถึงอันตรายที่เจี้ยนเฉินเผชิญอยู่ นางจึงใช้โอกาสนี้โจมตีผู้อาวุโสทั้งสองในขณะที่นางควบคุมค่ายกลเผาผลาญหายนะทั้งเก้าด้วยพลังเต็มที่

สีหน้าของผู้อาวุโสทั้งสองเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับการโจมตีจากขั้นบรรพกาล พวกเขาทุ่มเทพลังงานทั้งหมดภายไปกับการป้องกันตัวในทันที พลังของกฎหมุนรอบตัวพวกเขา

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพวกเขาจะทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ แต่ก็ไร้ผลเมื่อเผชิญกับการโจมตีของขั้นบรรพกาลชั้นสวรรค์ที่ 5 ความแตกต่างของความแข็งแกร่งนั้นมากเกินไป

ฝ่ามือโจมตีทั้งสองซึ่งควบแน่นจากพลังงานฉีกผ่านการป้องกันของพวกเขาในลักษณะที่ไม่สามารถหยุดได้และลงบนร่างกายของพวกเขา

ปะทุ ! ปะทุ !

เลือดพ่นออกมาจากปากของขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 7 และชั้นสวรรค์ที่ 8 ของสำนักกลืนธารา พวกเขาถูกส่งตัวกลับไปเหมือนว่าวที่หลุดลอยจากสายป่าน พวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

ซูหรานให้ความสำคัญกับค่ายกลเผาผลาญหายนะทั้งเก้า เห็นได้ชัดว่าการโจมตีไม่ได้มาจากกำลังเต็มที่ของนาง ดังนั้นพวกเขาจึงเพียงแต่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่านั้นและยังไม่ได้เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ

“เจี้ยนเฉินฆ่าพวกมัน เร็วเข้า ! ” เสียงของซูหรานดังขึ้น หลังจากนั้นค่ายกลเผาผลาญหายนะทั้งเก้าที่ขังผู้อาวุโสทั้งสี่ก็สั่นคลอน

ดวงตาของเจี้ยนเฉินแดงก่ำ เขาหันไปหาผู้อาวุโสที่ซูรานโจมตีล้มลง และด้วยความคิด กระบี่นวดาราวิถีสวรรค์ในมือซ้ายของเขาก็บินออกไปทันที แสงพุ่งไปยังผู้อาวุโสทั้งสองด้วยความเร็วดุจสายฟ้าภายใต้การควบคุมของจิตใจของเขา

ผู้อาวุโสทั้งสองต่อต้านอย่างสุดความสามารถในทันที แต่พวกเขาได้รับบาดเจ็บอย่างหนักหลังจากรับการโจมตีของซูหรานซึ่งเป็นขั้นบรรพกาลชั้นสวรรค์ที่ 5 ความแข็งแกร่งของพวกเขาลดลงอย่างมากเนื่องจากพวกเขาอ่อนแอและเปราะบาง พวกเขาไม่สามารถปลดปล่อยพลังในสภาวะสูงสุดได้ถึงครึ่งหนึ่งด้วยซ้ำ แขนของพวกเขาจึงถูกตัดออกหลังจากสกัดกั้นการโจมตีของเจี้ยนเฉินได้สองสามครั้ง

ในช่วงเวลาสุดท้ายดวงตาของเจี้ยนเฉินเปล่งประกายด้วยเจตนาฆ่าที่ทรงพลัง พลังของสุดยอดวิถีกระบี่รวมกับกระบี่นวดาราวิถีสวรรค์ ภายใต้การควบคุมของจิตใจของเขา กระบี่ได้ตัดผ่านศีรษะของพวกเขาด้วยแสงดาวที่สุกสกาว ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสังหารผู้อาวุโส 2 คนสุดท้ายสำเร็จ !

หลังจากการต่อสู้อันขมขื่นในช่วงเจ็ดวันเจ็ดคืน ผู้อาวุโสขั้นอสงไขยของสำนักกลืนธารารวมกว่าสี่สิบคนเสียชีวิตหรือหนีไป ตอนนี้มีเพียงผู้อาวุโสสูงสุดขั้นบรรพกาล 4 คนเท่านั้นที่ยืนอยู่อย่างลำบาก

เจี้ยนเฉินไม่ได้ยินดีเลยหลังจากฆ่าบรรดาขั้นอสงไขย คราวนี้ เขามาเพื่อทำลายสำนักกลืนธาราและล้างแค้นให้กับไคยะ ตราบใดที่ขั้นบรรพกาลยังมีชีวิตอยู่ สำนักกลืนธาราจะไม่ถูกทำลาย

กระบี่นวดาราวิถีสวรรค์แขวนอยู่เหนือศีรษะของเจี้ยนเฉินด้วยแสงสลัว เจี้ยนเฉินมองกระบี่จากในระยะไกล ในขณะที่เขาทำเช่นนั้น เขาจับแขนขวาที่ถูกตัดขาดด้วยแขนซ้ายและนำไปที่ไหล่ขวาของเขาเรื่อย ๆ ในขณะที่พลังบรรพกาลของเขาไหลเวียน เขาได้ปลดปล่อยพลังแห่งการสร้างใหม่ของร่างบรรพกาลออกมาอย่างสมบูรณ์

ต้นขั้วที่เหลือจากแขนที่ถูกตัดขาดของเขาดิ้นและรอยแตกระหว่างแขนขาและไหล่ก็หายไปในอัตราที่มองเห็นได้ เพียงไม่กี่วินาที เจี้ยนเฉินก็เชื่อมต่อแขนขวาของเขาอีกครั้ง

แน่นอนว่าการเชื่อมต่อใหม่นี้เป็นเพียงชั้นของผิวหนังด้านบนเท่านั้น เขายังคงต้องการเวลาอีกสักระยะก่อนที่จะสามารถรวมมันให้ผสานเข้ากับเนื้อและกระดูกที่ถูกตัดขาด

อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินไม่มีเวลาเพียงพอที่จะรักษาแขนของเขา เขาลงมาจากท้องฟ้า เขาถอดแหวนมิติออกจากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นที่เขาสังหารทีละคน

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น แม้ว่าพวกเขาจะเป็นเพียงขั้นอสงไขยแต่ก็มีความมั่งคั่งที่น่าอัศจรรย์อย่างมาก มีแหวนมิติมากกว่ายี่สิบวง และหนึ่งในนั้นยังเป็นของขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 9 ไม่ต้องคิดเลยว่าสมบัติทั้งหมดรวมกันในแหวนมิติจะเป็นอย่างไร

อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินไม่เพียงแค่รวบรวมแหวนมิติ เขาเก็บศพของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นไปเช่นกัน เขาไม่พลาดแม้แต่คนเดียว

ศพของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นนั้นหายาก พวกเขาเป็นอาหารที่ดีที่สุดสำหรับกล้วยไม้กลืนกินอมตะ

“อืม ? ทำไมเจี้ยนเฉินจึงเก็บศพของพวกเขาไปด้วย ? มันสมเหตุสมผลแล้วที่เขาจะนำแหวนมิติของพวกเขาไป แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าเห็นใครบางคนเอาศพไปด้วยเช่นกัน…”

“เจี้ยนเฉินวางแผนที่จะฝังศพผู้อาวุโสที่ตายไปแล้วให้กับสำนักกลืนธาราหรือ ? ดูเหมือนเจี้ยนเฉินจะเป็นคนที่มีศีลธรรม แม้ว่าเขาจะมีความบาดหมางกับสำนักกลืนธาราและได้มาทำลายพวกเขา แต่เขาก็ปฏิบัติต่อผู้อาวุโสที่ตายไปแล้วด้วยความเคารพ เขากำลังรวบรวมซากศพให้พวกเขา เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ต้องตายอย่างอนาถ…”

…

หลายคนพูดถึงการกระทำของเจี้ยนเฉิน บทสนทนาจำนวนมากแสดงความชื่นชมต่อเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินเพิกเฉยต่อบทสนทนา หลังจากเก็บซากศพของผู้เชี่ยวชาญด้านขอบเขตตั้งต้นแล้ว เขาก็มองไปในทิศทางอื่นด้วยความสงสาร

นั่นคือผู้นำของผู้อาวุโสสูงสุด ขั้นบรรพกาลชั้นสวรรค์ที่ 9 เขาสิ้นลมหายใจ

เขาถูกเด็กจากพรรคกระดูกโอฬารสังหาร ร่างของเขาระเบิดและไม่มีแม้แต่ศพที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

เจี้ยนเฉินถอนหายใจเบา ๆ ภายใน ในขณะที่เขาฟื้นฟูร่างกาย เขาก็มาถึงข้างหน้าค่ายกลเผาผลาญหายนะทั้งเก้า

ขั้นบรรพกาลหลายคนถูกขังอยู่ในนั้น

“ผู้อาวุโสซู ให้ข้าช่วยเจ้าเอง” เจี้ยนเฉินกล่าว

“บาดแผลของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ? ” เสียงของซูหรานดังออกมาจากค่ายกลเผาผลาญหายนะทั้งเก้า นางไม่ได้อยู่ข้างนอก แต่นางยังยุ่งกับการรับมือกับขั้นบรรพกาล

“มันไม่ใช่เรื่องใหญ่” เจี้ยนเฉินกล่าว ร่างบรรพกาลแข็งแกร่งมาก แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสและไม่สามารถใช้แขนขวาได้ แต่พลังในการต่อสู้ของเขาก็ไม่ได้รับผลกระทบมากนัก

“เยี่ยม ! ข้าได้สังหารขั้นบรรพกาลคนแรกจากสี่คนที่ติดอยู่ในค่ายกล ทั้งสามคนที่เหลืออยู่คือชั้นสวรรค์ที่ 4, 5 และ 8 ขั้นบรรพกาลชั้นสวรรค์ที่ 8 คอยป้องกันให้พวกเขาอยู่ มันจึงค่อนข้างยากสำหรับข้าที่จะฆ่าอีก 2 คน”

“เจี้ยนเฉิน เจ้ามาควบคุมค่ายกลเผาผลาญหายนะทั้งเก้า ข้าจะได้ใช้พละกำลังอย่างเต็มที่ แม้ว่าข้าจะต้องบาดเจ็บ แต่ข้าก็ต้องฆ่าขั้นบรรพกาลชั้นสวรรค์ที่ 4 หากมีคนตายอีกคน ผลกระทบของค่ายกลก็จะเพิ่มขึ้น และมันจะง่ายกว่าที่ข้าจะจัดการกับพวกมัน” ซูหรานกล่าวอย่างเคร่งเครียด

“ไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น ผู้อาวุโสซู ให้ข้าช่วยเจ้าในการสังหารขั้นบรรพกาลชั้นสวรรค์ที่ 8 โดยตรง ลงมือเลย ! ” เจี้ยนเฉินร้องเรียก ปราณกระบี่ลึกซึ้ง 2 เส้นที่เหลือของเขาปรากฏขึ้นพร้อมกัน มันยิงตรงไปที่ค่ายกลในรูปแบบของแสง ปราณกระบี่ทั้งสองเส้นมุ่งตรงไปยังขั้นบรรพกาลชั้นสวรรค์ที่ 8