เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2472: ข่าวที่น่าอัศจรรย์ - novel-lucky

ตอนที่ 2472: ข่าวที่น่าอัศจรรย์

เจี้ยนเฉินเริ่มฝึกฝนทักษะตัดสวรรค์

ทักษะตัดสวรรค์นั้นยากต่อการฝึกฝนมากกว่าทักษะทำลายวิญญาณ ไม่เพียงแต่ลึกซึ้งมากขึ้นเท่านั้นและต้องการทำความเข้าใจและการควบคุมที่เข้มงวดยิ่งขึ้นมากกว่าพลังวิญญาณนักรบ แต่ปัจจัยที่สำคัญที่สุดอีกประการหนึ่งก็คือทำให้พลังวิญญาณนักรบหมดลงเร็วมาก

ด้วยพลังวิญญาณนักรบของเจี้ยนเฉินในปัจจุบัน เขาสามารถใช้ทักษะทำลายวิญญาณได้นับโหลภายในการนั่งสมาธิครั้งเดียว ในขณะที่เขาฝึกฝนอย่างขยันขันแข็ง เขาก็เข้าใจทักษะทำลายวิญญาณได้อย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตามไม่ว่าพลังวิญญาณนักรบของเขาจะมีมากเพียงใด มันก็จะกินครึ่งหนึ่งในแต่ละครั้งที่เขาใช้ทักษะตัดสวรรค์ เขาใช้พลังวิญญาณนักรบของพวกเขาหมดภายใน 2 ครั้งหลังจากนั้นก็ต้องฟื้นฟู

“การควบแน่นทักษะตัดสวรรค์นั้นยากกว่าทักษะทำลายวิญญาณ ผ่านมาได้ครึ่งเดือนแล้ว ข้าพยายามควบแน่นมันมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ยังทำไม่สำเร็จสักครั้ง ยิ่งไปกว่านั้นพลังวิญญาณนักรบทั้งหมดก็ถูกใช้ไปในระหว่างการควบแน่น” ครึ่งเดือนต่อมา เจี้ยนเฉินก็โผล่ออกมาจากถ้ำซึ่งสามารถเก็บศิลาวิญญาณนักรบได้ เขานั่งลงบนโขดหินด้านหน้าโถงศักดิ์สิทธิ์และจมดิ่งลงไปในความคิดของเขา

เขาคิดตลอดกระบวนการและรายละเอียดเล็กน้อยทั้งหมดที่เขาทำทุกครั้งที่เขาย่นทักษะการตัดสวรรค์ในช่วงครึ่งเดือนนั้น เขาพยายามอย่างมากเพื่อที่จะหาสาเหตุแห่งความล้มเหลว

ในช่วงเวลานี้จิตจิตวิญญาณวัตถุที่เย่อหยิ่งได้กลายเป็นเงียบงัน มันไม่ดูถูกเจี้ยนเฉินอีกต่อไป

“บัดซบ ช่างเป็นสิ่งน่ารังเกียจนัก ยิ่งเจี้ยนเฉินได้เริ่มฝึกฝนทักษะลับใหม่สำหรับพลังวิญญาณนักรบ ดูเหมือนว่าเขาจะทดลองกับข้าต่อไป ข้าจะทำอย่างไร ? ข้าจะทำอย่างไร ? ข้าควรจะยั่วโมโหเขาต่อไปดีหรือไม่ หรือว่าข้าจะก่อกวนเขาขณะที่เขาใช้ทักษะลับทำลายวิญญาณต่อข้าอีกต่อไปดี ? ” ในความเป็นจริงจิตวิญญาณวัตถุให้ความสนใจกับเจี้ยนเฉินมาตลอด เขารู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง เขาไม่ต้องการผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สร้างความทรมานของทักษะทำลายวิญญาณอีกครั้ง

เขาต้องการที่จะก่อกวนกับเจี้ยนเฉินและรบกวนการบ่มเพาะของเขา แต่เขาก็ไม่แน่ใจนัก เขาไม่รู้ว่าจะทำอะไรในช่วงเวลานั้น

เจี้ยนเฉินนั่งอยู่ที่นั่นเป็นเวลา 3 วัน ท้ายที่สุดเขาก็ใช้ทักษะตัดสวรรค์อีกครั้งหลังจากนั้น

พลังวิญญาณนักรบอาละวาดอย่างรวดเร็วผ่านพลังวิญญาณของเขาค่อย ๆ กลั่นตัวเข้าหาจุด กระบวนการทั้งหมดนี้ใช้เวลาทั้งวัน จากนั้นก็มีกระบี่สีดำขนาดเล็กที่มีเพียงเจี้ยนเฉินเท่านั้นที่สามารถสัมผัสได้ถึงการควบแน่นในจิตวิญญาณของเขา

กระบี่สีดำเล็กนี้ควบแน่นจากพลังวิญญาณนักรบครึ่งหนึ่งของเจี้ยนเฉินโดยใช้ทักษะลับพิเศษ มันเป็นพลังวิญญาณนักรบที่ควบแน่นอย่างมาก

“ท้ายที่สุดข้าก็ควบแน่นแล้ว ! ” เจี้ยนเฉินดีใจทันทีเมื่อเห็นกระบี่สีดำขนาดเล็กหลังจากนั้นด้วยความคิด กระบี่สีดำเล็ก ๆ ในจิตวิญญาณของเขาก็พุ่งออกมาจากหน้าผากของเขาทันที ในขณะที่พลังจิตที่มองไม่เห็นหายไปจากโถงศักดิ์สิทธิ์ทันที

โถงศักดิ์สิทธิ์สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงราวกับคนชักกระตุก ท้ายที่สุดจิตวิญญาณวัตถุที่ซ่อนตัวอยู่ในนั้นก็ส่งเสียงร้องออกมาอย่างน่าสังเวช

เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะยิ้ม เมื่อได้ยินเสียงร้องของจิตวิญญาณวัตถุ ดูเหมือนว่าทักษะตัดสวรรค์ทำให้จิตวิญญาณวัตถุต้องทุกข์ทรมานมากทีเดียว

“จิตวิญญาณวัตถุ ตอนนี้เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง ? ” เจี้ยนเฉินถามขณะกลั้นยิ้ม

“เจี้ยนเฉิน เจ้าคนเจ้าเล่ห์ ! เจ้ามีทักษะอะไรที่ต้องมาลอบโจมตีข้าอยู่เสมอ ? หากเจ้ามีความเชี่ยวชาญจริง ๆ ก็ปลดพันธนาการของข้าจากภูเขาพลังวิญญาณนักรบ ให้ข้าต่อสู้อย่างยุติธรรม” จิตวิญญาณวัตถุพูดอย่างโกรธเกรี้ยว

“สู้อย่างยุติธรรม ? ความยุติธรรมมีจริงด้วยหรือในโลกนี้ ? ถ้ามันยุติธรรมจริง ๆ ผู้อาวุโสภูผามหานทีจากสำนักกลืนธาราของเจ้าคงไม่ไล่ล่าเราทุกหนทุกแห่งด้วยการบ่มเพาะของเขาในฐานะอัครสูงสุด” น้ำเสียงของเจี้ยนเฉินค่อนข้างเย็นชา

จิตวิญญาณวัตถุกลายเป็นเงียบงัน ในตอนนี้เขารู้สึกว่าไม่อาจโต้กลับได้ ท้ายที่สุดเขาเป็นจิตวิญญาณวัตถุ ไม่ใช่จิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์ที่มีวาจาคมคาย

หลังจากเงียบครู่หนึ่ง เขาก็กล่าวว่า “เจี้ยนเฉิน ทำไมเราไม่ทำข้อตกลงกัน ข้าจะให้น้ำนรกกับเจ้าหากเจ้าหยุดโจมตีข้าด้วยพลังวิญญาณนักรบ”

เจี้ยนเฉินเงียบไปครู่หนึ่ง เขากล่าวอย่างสงบว่า “ดูเหมือนว่าเจ้าจะกลัวทักษะตัดสวรรค์เล็กน้อย แม้ว่าจะเป็นเรื่องยากที่จะทำร้ายเจ้า แต่ก็ทำให้เจ้าเจ็บปวดอย่างมาก”

“แต่ข้าจะพูดให้ชัดเจน ถ้าเจ้าไม่ยอมรับข้าเป็นเจ้านายของเจ้า เจ้าก็อยู่ที่นี่ในฐานะเป้าซ้อมมือของข้าในการทำความเข้าใจทักษะลับของพลังวิญญาณนักรบ”

“อย่าแม้แต่จะคิดว่าข้าจะยอมจำนนต่อเจ้า….” จิตวิญญาณวัตถุปฏิเสธตรง ๆโดยไม่ลังเล เขาไม่เหลือที่ว่างสำหรับการเจรจา

เสียงร้องที่น่าสังเวชของจิตวิญญาณวัตถุดังขึ้นอย่างต่อเนื่องบนภูเขาพลังวิญญาณนักรบ การต่อสู้ในช่วงเวลาถัดไป ทักษะตัดสวรรค์นั้นรุนแรงและทรงพลังมากกว่าทักษะทำลายวิญญาณ มันทำให้จิตวิญญาณวัตถุเจ็บปวดอย่างมาก

เป็นผลให้จิตจิตวิญญาณวัตถุถูกทรมานโดยเจี้ยนเฉิน เขาคร่ำครวญอยู่ตลอดเวลา ไม่เพียงแต่ไม่อาจถอยหลังหนีได้นอกจากต้องกรีดร้อง

อย่างไรก็ตาม เขาแน่ใจว่าเขาเป็นคนปากแข็ง เขายอมอดทนต่อความเจ็บปวดมากกว่าจะยอมจำนนต่อเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินฝึกฝนทักษะตัดสวรรค์กว่า 5 ปี ด้วยเหตุนี้ท้ายที่สุดเขาก็มาถึงในระดับสามารถใช้ทักษะได้ตามต้องการ

“น้องแปด เจ้าเชี่ยวชาญทักษะตัดสวรรค์เร็วขนาดนี้เชียวหรือ ? ” วันนี้ฉิงฉันมาหาเจี้ยนเฉิน เมื่อเขาเห็นว่าเจี้ยนเฉินใช้ทักษะตัดสวรรค์ได้อย่างราบรื่นและเป็นไปตามความต้องการของเขา เขาก็ตกใจทันที

เขามาด้านหน้าเจี้ยนเฉินและอดไม่ได้ที่จะมองไปทั่วทุกมุม เขาชื่นชมเจี้ยนเฉินจากก้นบึ้งของหัวใจและกล่าวว่า “น้องแปด ไม่น่าแปลกใจที่ความแข็งแกร่งของเจ้าเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ข้าได้ยินมาว่าเจ้าฆ่าขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 9 ด้วยตัวของเจ้าเอง นั่นทำให้ข้าตกใจเป็นเวลานาน ตอนนี้ข้าดูแล้ว เจ้าเป็นอัจฉริยะที่หายากอย่างจริง ๆ อัจฉริยะที่ยิ่งใหญ่เหล่านั้นซึ่งได้รับการเลี้ยงดูโดยองค์กรระดับสูงดูเหมือนจะต้องยอมจำนนให้กับเจ้าในตอนนี้ เมื่อข้าเปรียบเทียบเจ้ากับพวกเขา”

“เจ้าใจดีเกินไป ศิษย์พี่ฉิงฉัน ข้าเพียงโชคดีเท่านั้น” เจี้ยนเฉินยืนขึ้นและป้องมือของเขาไปทางฉิงฉัน

“ไม่จำเป็นต้องถ่อมตัว ข้าเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าการฝึกฝนทักษะตัดสวรรค์นั่นยากเพียงใด ไม่ใช่สิ่งที่ใครจะสามารถควบคุมมันได้เพราะโชค” ฉิงฉันพูดต่อว่า “โอ้ ! ใช่แล้ว น้องแปด บรรพชนทลายสวรรค์บนที่ราบนวเมฆาดูเหมือนจะสนใจเจ้าเล็กน้อย เขายังส่งคนมาบังคับให้เจ้ากลับไปยังที่ราบรกร้าง”

เจี้ยนเฉินพยักหน้า “มันต้องเป็นอย่างนั้น พี่ฉิงฉัน ไม่นานนี้คงมีบางอย่างที่ไม่ดีเกิดขึ้น ตั้งแต่ที่ท่านพูดเรื่องนี้ขึ้นมา ? ”

“ไม่ ไม่ ไม่มีข่าวร้าย มีข่าวดีแทน” ฉิงฉันหัวเราะเบา ๆ ในขณะที่เขาดูมีความสุขอย่างมาก เขายินดีกับความทุกข์ของผู้อื่น “น้องแปด เวลาที่เจ้าใช้ทั้งหมดในการฝึกฝนทักษะลับและไม่ได้ให้ความสนใจกับโลกภายนอก ดังนั้นเจ้าอาจจะยังไม่รู้เรื่องใหญ่ที่ทำให้โลกเซียนต้องสั่นสะเทือน”

“มันมีอะไรที่รุนแรงพอที่จะเขย่าโลกเซียนได้งั้นหรือ ? ” เจี้ยนเฉินถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

“ด้วยเหตุผลบางอย่าง บรรพชนทลายสวรรค์ออกจากที่ราบเมฆา ทำให้เกิดความไม่พอใจต่อองค์หญิงใหญ่ของพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง เขาถูกไล่ล่าไปทั่วทุกหนทุกแห่งจากพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง….”