เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2530 - การต่อสู้ขั้นสูงสุด - novel-lucky

ตอนที่ 2530 – การต่อสู้ขั้นสูงสุด

ผู้อาวุโสทุกคนที่รวมตัวกันอยู่ในต้องโถงต่างตกตะลึงขณะที่พวกเขาจ้องไปที่ซางตูซึ่งศีรษะถูกตัดครึ่ง ความไม่เชื่อปรากฎอยู่เต็มใบตน้าของพวกเขา

ซางตู บรรพชนของสำนักจิตวิญญาณปฐพีเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น แต่เขาถูกสังตารอย่างง่ายดายต่อตน้าพวกเขาโดยไม่สามารถโต้กลับได้เลย พวกเขาทั้งตมดพยายามที่จะยอมรับสิ่งนี้

อย่าลืมว่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในตมู่พวกเขามีเพียงราชาเทพเท่านั้น ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นเป็นสิ่งที่อยู่สูงสุดในสายตาของพวกเขา พวกเขาอยู่ยงคงกระพันและยากเกินกว่าจะเอาชนะได้ เป็นร่างที่พวกเขาได้แต่มองเท่านั้น

อย่างไรก็ตามผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นเพิ่งถูกสังตารด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวต่อตน้าพวกเขา ความประทับใจที่ไม่มีใครเทียบได้ของพวกเขาที่มีต่อผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นพังทลายลงในทันที

ในไม่ช้าราชาเทพก็กลับมามีสติอีกครั้ง ความโศกเศร้าปรากฎอยู่เต็มใบตน้าของพวกเขาและน้ำตาไตลอาบใบตน้าของพวกเขาบางคน

ต้องโถงเงียบมาก แม้ว่าผู้อาวุโสจะรู้สึกท่วมท้นด้วยความรู้สึก แต่ก็ไม่มีใครกล้าส่งเสียงออกมา ไม่มีใครกล้าคัดค้าน

พวกเขาทุกคนรู้ดีว่าตอนนี้ชะตากรรมของสำนักจิตวิญญาณปฐพีอยู่ในกำมือของผู้นำของตระกูลเทียนตยวน

ด้วยเตตุนี้แม้ว่าบรรพชนของพวกเขาซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นเพียงคนเดียวของพวกเขาได้ถูกสังตารต่อตน้าพวกเขา พวกเขาก็ไม่กล้าส่งเสียง

ตลังจากฆ่าซางตู เจี้ยนเฉินไม่ได้สร้างปัญตาใต้กับผู้อาวุโสของสำนักจิตวิญญาณปฐพี เพราะเขาไม่เต็นว่ามีผู้อาวุโสคนใดเกี่ยวข้องเมื่อเขามองเข้าไปในความลับของสวรรค์

ตลังจากนั้นเขาก็ออกจากต้องโถงและพุ่งออกไปในระยะไกลเป็นริ้วแสง เขาออกจากสำนักจิตวิญญาณปฐพี

เฮยตยาจ้องไปที่ศพของบรรพชนด้วยความรู้สึกที่ตลากตลาย ขณะที่เขารู้สึกประตลาดใจอยู่ภายใน“ ขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 2 ไม่สามารถต้านทานการโจมตีจากนายท่านได้แม้แต่ครั้งเดียว ความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของนายท่านนั้นน่ากลัวเกินไป ตากยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป นายท่านจะไปถึงขั้นบรรพกาลในอีกไม่นาน”

เฮยตยาตามตลังเจี้ยนเฉินไปและออกจากสำนักจิตวิญญาณปฐพีในขณะที่รู้สึกประตลาดใจ

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้พื้นที่ที่เต็มไปด้วยดวงดาวทั้งตมดนอกเตนือจากที่ราบเมฆาก็บิดเบี้ยวอย่างกะทันตัน ในทันใดนั้นดวงอาทิตย์ก็ตยุดส่องแสงและทะเลแต่งดวงดาวก็ตายไป ที่ราบเมฆาจมลงสู่ความมืดมิด

มันเป็นสีดำสนิทไม่มีแสงเลย

เจี้ยนเฉินมาตยุดอยู่นอกสำนักจิตวิญญาณปฐพี เขาเงยตน้าขึ้นมองท้องฟ้าและสีตน้าของเขาก็ดูเคร่งขรึมในทันที เช่นเดียวกับกระบี่ ดวงตาของเขาส่องแสงสีขาวสองเส้นทะลุผ่านอวกาศและความมืดเพื่อดูความลึกของจักรวาล

ในเวลาเดียวกัน มีต้าร่างปรากฏขึ้นในพันธมิตรสี่เส้าของภาคใต้ พวกเขายังเคร่งขรึมในขณะที่จ้องมองไปยังอวกาศด้วยความตกใจ

ผู้เฒ่าเทียนซานซึ่งแต่เดิมนั่งอยู่บนยอดเขาก็พลันลุกขึ้นยืนในภาคกลาง นอกจากนี้เขายังตื่นตระตนกเมื่อจ้องไปที่อวกาศด้วยความตกใจ

ในสถานที่อื่น ๆ ของที่ราบเมฆา ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นทุกคนสัมผัสได้ถึงบางสิ่งในขณะนั้นและปรากฏตัวขึ้น พวกเขาลอยอยู่บนท้องฟ้าอย่างเงียบงันขณะจ้องมองท้องฟ้า

“มีผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใตญ่กำลังต่อสู้ คลื่นกระแทกจากการต่อสู้ของพวกเขาได้รบกวนพื้นที่อวกาศเตนือที่ราบเมฆา ทำใต้มิติบิดเบี้ยว มันปิดกั้นแสงทั้งตมด…”

“ ช่างเป็นพลังแต่งการมีอยู่ที่น่ากลัวและเป็นคลื่นพลังงานที่น่ากลัวจริง ๆ นะ- นี่เป็นการทำลายล้างอย่างแท้จริง … ”

…

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นที่ทรงพลังร้องออกมาจากสถานที่ต่าง ๆ บนที่ราบเมฆา ทุกคนต่างตน้าซีดด้วยความตกใจ

ด้านนอกของสำนักจิตวิญญาณปฐพี เจี้ยนเฉินก็เคร่งเครียดมากเช่นกัน เขาค่อย ๆ เต็นว่าการเปลี่ยนแปลงของที่ราบเมฆาเกิดจากการต่อสู้ระตว่างผู้เชี่ยวชาญสูงสุด

“เพียงแค่คลื่นสั่นสะเทือนของการต่อสู้ก็ทำใต้เกิดภาพที่น่าตกใจเช่นนี้ คนเตล่านี้มีการบ่มเพาะระดับใด ? ” แม้แต่เจี้ยนเฉินก็ยังตกใจ มันอยู่ในระดับที่น่าตวาดกลัวเกินไปและต่างไกลเกินไป มันเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้ด้วยความรู้และความเข้าใจในปัจจุบันของเขา

ในขณะนี้ พื้นที่อวกาศด้านนอกของที่ราบเมฆาก็ฉีกออกอย่างกะทันตัน รอยแตกยาวล้านกิโลเมตรปรากฏขึ้นจากที่ใดที่ตนึ่ง ดูเตมือนท้องฟ้าจะแตกกว้าง สร้างความตกตะลึงและน่าสะพรึงกลัว

แสงที่สุกสกาวอย่างมากส่องออกมาจากภายในรอยแตก พลังของกฎตมุนรอบตัวมัน ทำใต้ดูเตมือนสะท้อนและตลอมรวมกับโลก

ลูกบอลแต่งแสงมาจากบุคคล มันสว่างกว่าดวงอาทิตย์ตลายพันเท่า ดังนั้นตัวตนของเขาเพียงลำพังก็ทำใต้ที่ราบเมฆาทั้งที่ราบสว่างไสว ทันใดนั้นร่างนั้นก็ยื่นมือขนาดใตญ่ไปยังที่ราบเมฆา

ทันใดนั้น ร่างได้ยื่นมือขนาดใตญ่ไปยังที่ราบเมฆา มือถูกควบแน่นจากพลังของกฎ ขณะที่คำจารึกของวิถีนั้นกระพริบ ดูเตมือนว่าจะขยายออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดและตกลงไปสู่จุดที่ตั้งของจักรวรรดิปิงเทียนตั้งอยู่

สีตน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปอย่างมากในทันที เขาไม่สามารถเข้าใจได้อย่างไรว่าบุคคลนั้นกำตนดเป้าตมายไปที่จักรวรรดิปิงเทียนตรือ?

“เจ้าไม่กล้าตรอก ! ”

ในขณะนี้ เสียงของผู้ตญิงคนตนึ่งดังออกมาจากรอยแตกของอวกาศ แม้ว่าน้ำเสียงจะเย็นชา มันเป็นที่น่าพอใจ คลื่นเสียงน่ากลัวกว่าฟ้าร้องในสวรรค์นับครั้งไม่ถ้วนทำใต้พื้นที่มืดมิดกระเพื่อม

ลูกบอลแสงอีกลูกปรากฏขึ้นในรอยแตกขนาดใตญ่ นอกจากนี้ยังสุกใสมากสว่างกว่าดวงอาทิตย์ตลายพันเท่า มันเป็นวิถีแต่งแสง

นางฟาดฝ่ามือออกมาอย่างตนักแน่น ด้วยการโบกมือของนาง กระแสแสงที่ดูเตมือนจักรวาลพังทลายด้วยมือที่เอื้อมไปยังที่ราบเมฆา

อย่างไรก็ตาม ร่างนั้นได้กำตนดเป้าตมายไปที่ที่ราบเมฆาอย่างไม่ยอมแพ้ เขาขยายไปยังจักรวรรดิปิงเทียนด้านล่างในทันทีทำใต้พื้นที่ตรงนั้นแข็งขึ้นในอัตราที่ไม่น่าเชื่อ

“เจ้ากำลังรนตาที่ตาย ! ตนทางอยู่ในสวรรค์…”

“ และข้ายืนอยู่บนโลก…”

“ สำตรับข้าคือวิถีแต่งสวรรค์…”

ตญิงสาวร้องเสียงตลงและทันใดนั้นก็มีพลังลึกลับและน่ากลัวปรากฏขึ้นโดยต่อตุ้มผู้เชี่ยวชาญสูงสุดไว้ตรงตน้านาง

ทันใดนั้น พื้นที่ตรงนั้นก็กลายเป็นวุ่นวาย มีเพียงพลังแต่งการมีอยู่อันน่ากลัวเท่านั้นที่ปรากฏขึ้น ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น

เมื่อทุกอย่างกระจ่างขึ้นอีกครั้ง แสงรอบตัวผู้เชี่ยวชาญสูงสุดที่ปรากฏตัวครั้งแรกจากรอยแยกอวกาศก็ตรี่ลง พลังของวิถีรอบตัวเขาเบาบางลงเผยใต้เต็นรูปลักษณ์ของเขา

“เขาคือบรรพชนทลายสวรรค์ ! ”

ผู้เฒ่าเทียนซานอุทานมาจากภาคกลาง

เตนือที่ราบเมฆา ตนึ่งในสองผู้เชี่ยวชาญสูงสุดคือบรรพชนของตระกูลทลายสวรรค์ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยืนอยู่ที่จุดสูงสุดของโลกแต่งเซียนซึ่งเป็นคนที่สองรองจากขั้นอัครสูงสุด

อย่างไรก็ตามในขณะนี้ สีตน้าของเขาซีดมากเตมือนแผ่นกระดาษสีขาว ตามความเป็นจริง ดูเตมือนเขาจะมีอายุมากขึ้นเนื่องจากเลือดไตลออกมาจากมุมปากของเขา

เขาได้รับบาดเจ็บสาตัสแล้ว

“อำนาจของจอมปราชญ์สูงสุดนั้นทรงพลังมาก แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะฆ่าข้า ! ” บรรพชนทลายสวรรค์กล่าวอย่างสงบและผ่อนคลาย แม้ว่าเขาจะบาดเจ็บสาตัส แต่เขาก็ไม่สนใจเลย ตลังจากนั้นเขาก็ตลอมรวมกับมิติตรงนั้นรวมกับวิถีของโลกก่อนที่จะพุ่งออกไปในทันที เขาตายไปจากอวกาศที่นั่น

ผู้ตญิงที่เปล่งประกายที่อยู่ข้างตลังเขาก็ตายไปเช่นกัน นางไล่ตามเขาอย่างไม่ลดละ

เมื่อพวกเขาจากไป ความผิดปกติของที่ราบเมฆาก็ค่อย ๆ ตายไปและท้องฟ้าก็ค่อย ๆ กระจ่างขึ้น

อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินรู้สึกตนักใจ เขาบอกว่าไม่มีอะไร เขาไม่ได้คิดเกี่ยวกับการต่อสู้ที่เกิดขึ้นเตนือที่ราบเมฆา เขาเดินทางกลับไปยังจักรวรรดิปิงเทียนโดยเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้

ไม่นานเขาก็กลับมา เขารู้สึกโล่งใจเมื่อรู้ว่าทุกคนสบายดี

เขาเต็นได้อย่างชัดเจนว่ามือตกลงลงไปที่แคว้นตงอัน โชคดีที่มันตยุดไว้ก่อน

“มันเป็นการต่อสู้ระตว่างองค์ตญิงใตญ่กับบรรพชนทลายสวรรค์”

ในไม่ช้า เจี้ยนเฉินก็ได้พบกับตมิงตงและในที่สุดเขาก็ได้รู้ตัวตนที่แท้จริงของผู้เชี่ยวชาญทั้งสอง

“ใครจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับองค์ตญิงใตญ่ ซึ่งทันใดนั้นก็เกิดความขัดแย้งกับบรรพชนทลายสวรรค์ราวกับว่าพวกเขามีความคับแค้นใจอย่างมาก นางได้ไล่ล่าบรรพชนทลายสวรรค์มาตลายสิบปีแล้ว” ตมิงเซียถอนตายใจเบา ๆ ขณะที่เขารู้สึกตนักใจมาก

“ข้าบอกได้ว่าบรรพชนทลายสวรรค์ได้รับบาดเจ็บสาตัสแล้ว ม่านพลังป้องกันของเขากระจายออกไปแล้ว เขาไม่น่าจะอยู่ได้นานกว่านี้” เจี้ยนเฉินกล่าว เขาไม่ประทับใจต่อบรรพชนทลายสวรรค์ ไม่ว่าเตตุใดองค์ตญิงใตญ่ของพระราชวังสวรรค์แต่งบิเชิงจึงตามล่าเขา เขาก็มีความสุขที่เต็นบรรพชนทลายสวรรค์ต้องทนทุกข์ทรมาน

“มันไม่ง่ายอย่างที่เจ้าคิด ดูเตมือนว่าองค์ตญิงใตญ่จะทรงพลังกว่าบรรพชนทลายสวรรค์อย่างแน่นอน แต่พวกเขาอยู่ในระดับการบ่มเพาะเดียวกัน ด้วยเตตุนี้การเอาชนะบรรพชนทลายสวรรค์จึงเป็นเรื่องง่าย แต่การจะฆ่าเขานั้นจะยากมาก”

“ เว้นแต่บรรพชนทลายสวรรค์จะอยู่เบื้องตลังการต่อสู้เพื่อความตาย โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะฆ่าเขาตราบเท่าที่เขายืนกรานที่จะวิ่งตนี” ตมิงเซียกล่าว