เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2534 : ช่วยเหลือ - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ตอนที่ 2534 : ช่วยเหลือ

แต่ซูหรานจะปล่อยให้เขาทำแบบนั้นได้ยังไง ? ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว ซูหรานก็พุ่งตัดระยะห่างและปรากฏตัวตรงหน้าชายแก่ในทันที นางยื่นมือที่เต็มไปด้วยความลึกลับของโลก มือนั่นสอดคล้องกับความลึกลับโลกและยื่นตรงไปที่ชายแก่

สีหน้าของชายแก่เปลี่ยนไปในทันที นัยน์ตาของเขาหดลง มันแสดงออกถึงความกลัวและความตะลึง

เขารู้สึกว่าวิญญาณของเขาติดกับดักเมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของซูหราน ฝ่ามือนี้ดูมีเสน่ห์บางอย่างจากวิถีทางที่กักขังวิญญาณของเขาเอาไว้

ฝ่ามือนี้เหมือนจะมีพลังผนึกบางอย่างที่ทำให้การโคจรพลังในร่างของเขาติดขัดราวกับว่ามันติดอยู่โคลนหนา

ฟู่ !

ชายแก่เปลี่ยนร่างกลับไปร่างเดิมของตน เขาคืออสรพิษทองริ้วเงิน เขาตัวยาวแค่ 10 เมตรและหนาเพียง 3 นิ้ว ตัวเขาอย่างกับเชือกป่าน

แต่แม้ว่าเขากับนูบิสจะเป็นอสรพิษทองริ้วเงิน แต่เส้นทางในการพัฒนานั้นต่างกัน ร่างของนูบิสนั้นเป็นสีทอง ส่วนชายแก่นั้นเป็นสีเขียว

นี่คือการพัฒนาของงูพิษ

ชัดแล้วว่าการพัฒนาของชายแก่นี้เป็นทางสายพิษมากกว่า

งูพิษนั้นดุร้ายและอันตรายอย่างมาก มันเพียงพอที่จะจัดอยู่ใน 3 อันดับแรกของทวีปเทียนหยวนได้

แต่อันดับแบบนั้นจำกัดแค่อยู่ในโลกด้านล่างอย่างทวีปเทียนหยวน ในโลกขั้นสูงกว่านั้นงูพิษนั้นไม่ได้พิเศษอะไรเลย

ผลก็คือหาต้องการจะรักษาความได้เปรียบของงูพิษเอาไว้ พวกเขาจำเป็นต้องแข็งแกร่งขึ้น

ชัดแล้วว่าชายแก่เลือกเส้นทางนั้น

แสงสีเขียวส่องประกายออกมาจากตัว งูพิษที่ล่องหนได้นั้นไม่อาจจะตรวจจับได้ด้วยวิญญาณ มันได้พุ่งเข้าหาซูหรานอย่างรวดเร็ว

ตอนที่เขาปล่อยพิษออกมา ชายแก่ก็ได้บิดตัวทำให้มิติรอบข้างบิดเบี้ยวไปจนเกิดคลื่นขึ้นมา เขาได้สลัดตัวออกมาจากการจำกัดของซูหราน ก่อนที่จะพุ่งออกไปพร้อมกับนูบิส ในเสี้ยวพริบตา เขาพุ่งออกไปได้ไกลกว่า 10,000 กิโลเมตรในพริบตา ก่อนจะหนีออกไปอีกโดยไม่ลังเล

เขารู้ถึงความแข็งแกร่งที่ซูหรานมี แม้ว่าเขาจะเคยสู้กับผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งกว่า แต่แน่นอนว่าเขาคงไม่สู้กับยอดฝีมือบรรพกาลชั้นสวรรค์ที่ 5 ทั้ง ๆ ที่ตัวเองอยู่แค่ชั้นสวรรค์ที่ 2 ยิ่งกว่านั้นคู่ต่อสู้ของเขาตอนนี้ก็ไม่ใช่ยอดฝีมือบรรพกาลชั้นสวรรค์ที่ 5 ธรรมดา

“ ฮึ่ม เจ้าเป็นยอดฝีมือบรรพกาลชั้นสวรรค์ที่ 5 แล้วยังไงกัน ? เมื่อข้ากลับไปยังจักรวรรดิเมฆทวีแล้วและได้กำลังเสริมมา ข้าจะให้เจ้าชดใช้” ชายแก่คิดพร้อมกับหนีไปยังจักรวรรดิเมฆทวีโดยเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้

“กลับมาก่อนเจ้างูพิษ ! ” ซูหรานตะโกนออกมา นางแผ่พลังแปลก ๆ ออกมา นางเหมือนจะหลอมราวมกับโลก นางก้าวออกไปก่อนจะสลัดการจำกัดของมิติแล้วปรากฏตัวตรงหน้าชายแก่ในพริบตา นางขวางทางของเขาเอาไว้และยื่นมือเหี่ยว ๆ ของนางเข้าหาชายแก่

ซูหรานเหมือนจะใช้พลังแห่งวิถีไปด้วย นางได้ผนึกมิติโดยรอบและสร้างคุกในส่วนที่ชายแก่ยืนอยู่ มิตินั้นหดตัวลงอย่างรวดเร็ว

ชายแก่รู้สึกว่าร่างกายตัวเองหดลง พลังที่เขาไม่อาจจะต้านทานได้กดดันเขาจากทุกทิศทางและกักขังเขาไว้ที่นั่น ชายแก่ตะลึง เขาโดนขังและไม่อาจจะเคลื่อนไหวได้ แม้แต่การโคจรพลังงงานก็ติดขัดอย่างมาก เขารู้สึกว่าตกอยู่ในอันตรายที่ถึงกับชีวิตในสถานการณ์ตอนนี้

“แข็งแกร่งจริง ๆ ! นางมาจากไหนกัน ? ทำไมนางถึงได้เบี่ยงเบนได้ถึงขนาดนี้ ? ” ชายแก่สบถออกมาในใจ ความแข็งแกร่งที่ซูหรานแสดงออกมานั้นทำให้เขาตะลึงและหวาดกลัวแทบตาย

เขาไม่อาจจะสนใจแก่นชีวิตของนูบิสได้อีก เขาได้ใช้ทักษะลับออกมาพร้อมกับเมฆหมอกสีเขียวได้ระเบิดออกมาจากร่างเขา เขาได้หายตัวไปในหมอกนั่นทันที

แต่ก่อนที่เขาจะหายตัวไป ปราณกระบี่ที่อัดแน่นขึ้นมาจากพลังงานอันแข็งแกร่งได้พุ่งตัดทะลุมิติเข้ามาก่อนจะตัดผ่านร่างกายของเขาขาดออกเป็นสองส่วน

“อ๊าก ! ” ชายแก่ร้องออกมาพร้อมกับพยายามจะหนีต่อ

“ความสามารถในการหนีของเขาน่าประทับใจจริง ๆ ” ซูหรานพึมพำออกมาและมองไปยังทางที่ชายแก่หนีไป นางต้องการจะไล่ตามแต่นางไม่อาจจะรับรู้ได้ถึงพลังงานในตัวเขาได้

ไม่นานลำแสงหนึ่งพุ่งเข้ามาพร้อมกับเจี้ยนเฉินที่ปรากฏตัวตรงหน้า ซูหรานมองไปยังมิติที่ว่างเปล่าและถามขึ้นมา “ผู้อาวุโสซู เขาไปไหนแล้ว ? ”

“เขาหนีไปได้ ความสามารถในการหนีของชายคนนี้ยอดเยี่ยมจริง ๆ ข้าไม่อาจจะกักขังเขาไว้ที่นี่ได้” ซูหรานพูดขึ้น

“ข้ารบกวนท่านมากจริง ๆ ผู้อาวุโสซู” เจี้ยนเฉินป้องมือและขอบคุณซูหรานก่อนจะพุ่งเข้าไปหานูบิส เขาได้เอายาขั้นเทพออกมาและป้อนให้กับ นูบิส

แก่นชีวิตของนูบิสส่วนมากถูกดูดซับไปแล้วและเขาก็แทบจะโดนไฟนั่นเผา แต่เขาก็ทนมาได้และไม่ตาย

บาดแผลของนูบิสเริ่มทรงตัวเพราะยาแต่เขาบาดเจ็บสาหัส ดังนั้นเขาจึงไม่อาจจะฟื้นฟูจนหายดีหากไม่พักเป็นเวลานาน

“น้องชาย โชคดีที่เจ้ามาทัน ไม่งั้นแล้ว ข้า นูบิส ผู้ยิ่งใหญ่ คงได้ตายจริง ๆ ข้าคงไม่อาจทำตามความฝันของข้าได้” นูบิสเปลี่ยนร่างกลับเป็นมนุษย์และนอนลงกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง เขามองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยตาหมอง ๆ ของเขาและพูดออกมาอย่างอ่อนแรง

เจี้ยนเฉินเอายาขั้นเทพออกมาป้อนให้กับนูบิสเพิ่ม เขาพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “นูบิส ข้าจะแก้แค้นให้กับเจ้า”

“ข้าประมาทเอง ข้าไม่คิดว่างูเฒ่านั่นจะเจ้าเล่ห์ถึงเพียงนี้ มันจงใจปล่อยข้อมูลเท็จเพื่อล่อข้ามาที่นี่ เจี้ยนเฉิน เร็วเข้า รีบพาข้ากลับไปยังที่ก่อนหน้านี้ มันยังมีแก่นพลังที่งูเฒ่ายังไม่ได้ดูดซับอยู่ แก่นนั่นคือโลหิตชีวิตของสายพันธุ์ข้า”

หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็ได้พานูบิสกลับไปยังที่ซึ่งนูบิสโดนเผา ทันทีที่มาถึง นูบิสก็นอนลงกับพื้นและเริ่มดูดซับแก่นที่ลอยเคว้งอยู่ในอากาศ

“ข้าได้มันกลับมา 1 ใน 10 ส่วนที่เหลือถูกงูเฒ่านั่นดูดซับไป บัดซบ ข้าเสียแก่นไปถึง 7 ใน 10 ส่วน” นูบิสกัดฟันแน่นและพูดขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด

แก่นนี่สำคัญต่อสายพันธุ์ของเขาอย่างมาก เพราะมันส่งผลต่อการพัฒนาของสายเลือดและความสำเร็จในอนาคต ทันใดนั้นจู่ ๆ นูบิส ก็เหมือนจะคิดบางอย่างออก สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปและพูดขึ้นมาทันที “เจี้ยนเฉิน เร็วเข้า รีบไปช่วยผู้พิทักษ์ซือ เขาบาดเจ็บเพราะงูเฒ่านั่นและติดพิษด้วย พิษของงูเฒ่านั่นอันตรายอย่างมาก พิษของเขาทำให้คนระดับเดียวกันถึงกับตายได้ ด้วยความแข็งแกร่งที่ผู้พิทักษ์ซือมีนั้น เขาคงอยู่ไม่ได้นาน”