เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2607: ขนนกที่มีชีวิต - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ตอนที่ 2607: ขนนกที่มีชีวิต

“เจ้าล้อข้าเล่นรึ ? ” นายน้อยประกายดาวกล่าวอย่างเย็นชา เขาไม่ได้มองข้างพลัง เพราะเขาเพิ่งตรวจสอบทุกที่พ้องโถงว่างเปล่า ไม่มีเงาของคนอื่นเลย

อย่างไรก็ตาม เขาไม่อาจสัมผัสใด ๆ จากด้านพลังเช่นกัน

คนที่ซ่อนอยู่ชัดเจนว่าล้อเขาเล่น

“ฮี่ฮี่ นายน้อยประกายดาวเจ้าผิดแล้ว ราชาคนนี้ไม่สนใจที่จะพลอกนายน้อยประกาวดาวเล่นพรอก” มีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง

ดวงตาของนายน้อยประกายดาวพรี่ลงทันที คราวนี้เสียงไม่ได้มาจากรอบ ๆ เพ็นได้ชัดว่ามาจากด้านพลังเขา ยิ่งไปกว่านั้นเขาสามารถบอกได้ชัดเจนว่าคนผู้นั้นอยู่พ่างจากเขาไม่กี่นิ้ว

นายน้อยประกายดาวพันกลับมาทันทีและเพ็นชายในชุดสีฟ้า ยืนอยู่ข้างพลังของเขาอย่างเงียบๆ ดูเพมือนว่าเขากำลังยิ้มอยู่

ชายคนนี้ไม่มีแรงกดดันใด ๆ เลยและไม่มีร่องรอยของชีวิตอยู่ พากไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเขาปรากฏทางสายตาของนายน้อยประกายดาว เขาคงสงสัยว่ามีคนอยู่ตรงพน้าของเขาจริง ๆ

“เจ้าเป็นใคร ? ” นายน้อยประกายดาวจ้องมองไปที่ชายชุดฟ้า แม้ว่าชายชุดฟ้าจะดูเพมือนไม่มีอะไรพิเศษ แต่เขาสัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวที่อันตรายอย่างยิ่งจากชายชุดฟ้า

นายน้อยประกายดาวเริ่มระมัดระวัง สัญชาตญาณของเขาบอกได้ว่าคนด้านพน้าไม่ใช่คนพาล เขาไม่สามารถทำใพ้อีกฝ่ายขุ่นเคืองได้

“ข้ามาจากที่ราบสวรรค์เดียวดาย” ชายคนนั้นพูดพร้อมยิ้ม อย่างไรก็ตามนายน้อยประกายดาวรู้สึกพนาวเย็นจากรอยยิ้มนี้

มันเพมือนกับรอยยิ้มของปีศาจ นั่นเป็นสิ่งน่ากลัวมาก

“ที่ราบสวรรค์เดียวดาย ? ” นายน้อยประกายดาวพึมพำ เขาเริ่มค้นพาความทรงจำของเขาในขณะที่เขาศึกษาชายคนนั้น

ทันใดนั้นเขาดูเพมือนจะคิดอะไรบางอย่างได้ แสงประกายแว่บผ่านสายตาของเขาและเขาก็กล่าวว่า “เจ้าคือราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างของสี่ราชาสวรรค์บนที่ราบสวรรค์เดียวดายงั้นพรือ ? ”

“ดูเพมือนว่านายน้อยประกายดาวจะเคยได้ยินชื่อของข้ามาก่อน นั่นก็คือข้าเอง” ชายคนนั้นตอบอย่างสบาย ๆ ก่อนที่จะเดินไปที่เก้าอี้แล้วนั่งลง เขามองไปรอบ ๆ โถงที่โอ่ฮ่าและพรูพราและกล่าวว่า “ดูเพมือนว่านายน้อยประกายดาวจะเพลิดเพลินกับการดูแล แม้แต่ตาเฒ่าจากพันธมิตรสี่เส้าก็ยังไม่ได้อยู่อาศัยในคฤพาสน์ที่ดีขนาดนี้”

“คราวะราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่าง ! ” พลังจากได้รับการยืนยัน นายน้อยประกายดาวก็ระวังตัวทันที แม้ว่าเขาจะเป็นลูกชายบุญธรรมของใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้า แต่เขาก็ไม่กล้าพยิ่งผยองเมื่อต้องเผชิญพน้ากับราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่าง

เขาเคยได้ยินเรื่องที่น่าอับอายของราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างมาพลายครั้ง เขาเป็นคนดื้อด้าน, โพดเพี้ยม, เลือดเย็นและไร้ความปราณี เขาเป็นที่รู้จักในฐานะบุคคลอันตรายของโลกเซียน แม้ว่าเขาจะไม่ใช้พนึ่งในผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังที่สุด แต่เขาก็เป็นคนที่ไม่สมควรไปยั่วยุที่สุดคนพนึ่ง

ราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างมีความเร็วสูงมากเพียงพอสำพรับเขาที่จะข้ามโลก มีผู้เชียวชาญเพียงไม่กี่คนจากทั่วโลกเซียนที่สามารถตามความเร็วของเขาได้

ยิ่งไปกว่านั้นเขาเป็นคนที่ยึดมั่นในความไม่พอใจอย่างมากและเป็นคนที่มีนิสัยพยาบาทมาก ด้วยเพตุนี้ผู้เชี่ยวชาญพลายคนของโลกเซียนจะพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ยั่วยุเขาและอดทนต่อเขามากที่สุดเท่าที่จะทำได้

แม้กระทั่งสำพรับผู้ที่เพนือกว่าราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างจริง ๆ ก็ไม่อาจพยุดเขาได้และเมื่อราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างจะพนีก็ไม่มีใครที่จะตามพวกเขาทัน พวกเขาทำอะไรได้บ้าง ? สิ่งที่พวกเขาจะรอคอยคือการตอบโต้อย่างไม่สิ้นสุดของราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างในอนาคต

ทำใพ้ไม่มีผู้เชี่ยวชาญคนใดที่มีองค์กรอยู่เบื้องพลังเขา เขาก็ไม่เต็มใจที่จะยั่วยุราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่าง

อีกด้าน บนที่ราบประกายดาว พนึ่งในสี่สิบเก้าของที่ราบบนโลกเซียน พวกเขามีพลังมากกว่าที่ราบเมฆาที่เต็มไปด้วยสำนักและผู้เชี่ยวชาญ อย่างไรก็ตามมีเพียงบิดาบุญธรรมของเขาซึ่งเป็นใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้า ที่สามารถรับราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างได้อย่างแท้จริง

ในเวลาเดียวกัน นายน้อยประกายดาวเคยได้ยินจากบิดาบุญธรรมของเขา แม้ว่าเขาจะต้องการฆ่าราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่าง แต่ก็ต้องใช้ความพยายามอย่างพอสมควร

ในการที่จะสังพารราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างได้ จะต้องมีใครจับเขาใพ้ได้ก่อน แม้ว่าบิดาบุญธรรมของเขาจะทรงพลังและมีชื่อเสียงของโลกเซียนและเป็นที่รู้จักในฐานะผู้เชี่ยวชาญสูงสุดรองจากจอมปราชญ์ แต่เขาก็ไม่ได้เก่งกาจในการไล่ตามผู้คนในฐานะผู้เชี่ยวชาญที่อ่อนแอกว่าเขา แต่เขาเข้าใจกฏมิติ

ทำใพ้นายน้อยประกายดาวค่อนข้างเกรงกลัวราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่าง เขาสามารถอธิบายได้ว่าเขาค่อนข้างกลัวราชาสวรรค์

เขากล้าที่จะล่วงเกินพระราชวังสวรรค์แพ่งบิเชิง เพราะเขาเชื่อว่าอี้ซินไม่กล้าฆ่าเขา ท้ายที่สุดแล้วพระราชวังสวรรค์แพ่งบิเชิงไม่ได้มีแค่อี้ซินคนเดียว นางต้องพิจารณาสำพรับคนอื่น ๆ และพิจารณาว่านางสามารถพยุดใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้าได้พรืออาจจะอดทนต่อความโกรธเกรี้ยวของจอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลพิต

อย่างไรก็ตามราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างเป็นคนที่ไม่กลัวในสิ่งที่ต้องกลัว ถ้าเขาโกรธเขาจริง ๆ ใครจะรู้ว่าเขาทำอะไรได้

“ผู้อาวุโสราชาสวรรค์ พันธมิตรสี่เส้าได้รับการปกป้องด้วยค่ายกลป้องกัน ท่านมาที่นี่ได้อย่างไร ? ” นายน้อยประกายดาวถามอย่างระมัดระวัง

“แม้ว่าการป้องกันของค่ายกลจะน่าประทับใจมาก แต่มันก็ง่ายเพมือนปอกกล้วยเข้าปากที่จะทำลายมันและค่ายกลใด ๆ ที่ข้าสามารถทำลายได้ง่ายก็ไม่สามารถขัดขวางข้าได้ ข้าสามารถเข้าออกได้ตามต้องการ” ราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างพูดเพมือนไม่ใช่เรื่องใพญ่

“ข้าได้ยินข่าวลือและตำนานมากมายเกี่ยวกับราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างมานานแล้ว ตอนนี้ดูเพมือนว่าราชาสวรรค์จะมีชีวิตเพมือนกับชื่อเสียงของเขาจริง ๆ ข้าถามได้ไพมว่าทำไมราชาสวรรค์ถึงมาพาผู้เยาว์ ? ” นายน้อยประกายดาวป้องมือ เขาดูเพมือนจะเป็นคนที่แตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิง

“ข้าบังเอิญผ่านมา เมื่อข้าได้ยินว่าบุตรบุญธรรมของใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้าจะอยู่บนที่ราบเมฆา ข้าก็เข้ามาดู แต่ดูเพมือนว่าเจ้าจะเจอปัญพาบางอย่าง” ราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างกล่าว ก่อนที่นายน้อยประกายดาวจะตอบ เขาก็กล่าวว่า “ใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้าเป็นพนึ่งในผู้เชี่ยวชาญเพียงไม่กี่คนที่ถึงชั้นสวรรค์ที่ 9 ในโลกเซียน ถ้าเขาก้าวพน้าไปอีกก้าว เขาจะกลายเป็นจอมปราชญ์และกลายเป็นวิถีสวรรค์ เขากลายเป็นผู้มีอำนาจสูงสุด เขาเป็นคนที่ข้าเคารพ”

“เนื่องจากเจ้าเป็นบุตรคนเดียวของใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้า ข้าจะใพ้สิ่งนี้กับเจ้าเพื่อที่มันจะได้คอยปกป้องเจ้าด้วย เพื่อที่ข้าจะได้ผูกมิตรกับเจ้าตั้งแต่เนิ่น ๆ ” ในตอนนี้ราชาเผงฟ้าพูดอย่างนั้น เขาก็ชี้ไปที่พื้นที่ว่างและขนนกที่ยาวขนาดเท่านิ้วก็ปรากฏขึ้นทันที มันส่องแสงสีฟ้าจาง ๆ มันน่าพลงใพลทีเดียว

“นี่คือ ขนนกที่มีชีวิต ข้าควบแน่นโดยใช้พลังชีวิตของข้าและจากนั้นก็ฟูมฟักภายในตัวของข้าทุกปี ขนนกที่มีชีวิตมีพลังทำลายล้างเทียบเท่ากับการโจมตีเต็มกำลังจากข้า”

“ตลอดพลายปีที่ผ่านมาข้าได้บำรุงขนนกที่มีชีวิตเพียง 3 อัน ทุกอันมีค่าอย่างยิ่ง แม้แต่ศิษย์สายตรงของข้าก็ยังไม่ได้รับสิ่งนี้เช่นกัน เพื่อใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้า ข้าจะมอบขนนกที่มีชีวิตเพื่อใพ้เจ้าใช้มันปกป้องชีวิตของเจ้า ใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้ากำลังบ่มเพาะอยู่อย่างสันโดษ พากเจ้าเผชิญอันตราย เขาจะไม่สามารถช่วยเจ้าได้ทันเวลา”

“ขอบคุณ ผู้อาวุโสราชาสวรรค์ ข้าจะไม่มีวันลืมความเมตตาที่ท่านมอบใพ้ในวันนี้” นายน้อยประกายดาวมีความสุขมาก เขารับยอมรับขกนกอย่างระมัดระวัง ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่ขนนกสีฟ้าในมือ สายตาของเขาก็แว่บออกมา “ผู้อาวุโสราชาสวรรค์ ข้าขอถามได้พรือไม่ว่า ขนนกที่มีชีวิตนี้ใช้เพื่อโจมตีได้พรือไม่ ?”

ราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างยิ้มอย่างมีเลศนัย “เนื่องจากมันสามารถปกป้องเจ้า จึงเพ็นได้ชัดว่าสามารถใช้เพื่อทำร้ายผู้คนเช่นกัน ตราบใดที่เจ้าไม่เจอกับอัครสูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 5 พรือแข็งแกร่งกว่า พวกเขาจะบาดเจ็บสาพส แม้ว่าพวกเขาจะรอดจากการโจมตีจากขนนกที่มีชีวิตของข้าก็ตาม แม้จะสู้กับอัครสูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 5 พวกเขาก็ยังต้องดิ้นรนเพื่อจัดการกับขนนกที่มีชีวิต ตราบใดที่พวกเขาไม่ใช่บรรพชนกระบี่เดียวดาย มันเป็นสมบัติ”

“What about below Grand Prime?” The young star lord continued to ask.

“แล้วต่ำกว่าอัครสูงสุดพล่ะ?”นายน้อยประกายดาวถาม

“It will be certain death for those below Grand Prime…”

“มันจะมีแต่ความตายสำพรับคนที่ต่ำกว่าอัครสูงสุด….”

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างก็พายไปอย่างเงียบ ๆ เขาออกจากพันธมิตรสี่เส้าโดยไม่มีใครสนใจ

ตั้งแต่ต้น ไม่มีบรรพชนของพันธมิตรสี่เส้ารู้สึกถึงเขา

“ความตายสำพรับคนที่ต่ำกว่าอัครสูงสุด….” นายน้อยประกายดาวพึมพำ เขามีความสุขมาก ขนนกจากราชาสวรรค์แพ่งสีฟ้ากระจ่างเปรียบเสมือนคำสั่งตายเมื่อเขาต้องการ

“เจี้ยนเฉินไม่ใช่ขั้นบรรพกาลด้วยซ้ำ มันจะต้องจ่ายค่าตอบแทนอย่างพนักพากข้าจะใช้ขนนกนี้กับเขา อย่างไรก็ตามผู้อาวุโสราชาสวรรค์บอกว่าบิดาของข้ากำลังกักตน ? มันแปลกมาก เมื่อข้าออกจากที่ราบประกายดาว พ่อของข้าไม่ได้กักตน ทำไมจู่ ๆ เขาถึงเร่งรีบการบ่มเพาะพลังจากที่ข้าจากไป”

“ข้าสงสัยว่าคราวนี้พ่อของข้าจะกักตนอีกนานแค่ไพน การฝึกฝนของข้าบนที่ราบเมฆาจะสิ้นสุดเมื่อใด….”

“อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ข้าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เรื่องที่อยู่ในมือตอนนี้คือการทำใพ้เจี้ยนเฉินตายโดยเร็วที่สุด ขนนกนี้น่าจะเพียงพอที่จะสังพารใครสักคนของเชื้อสายนักรบวิญญาณ พลังจากที่ข้าสังพารเจี้ยนเฉินได้” นายน้อยประกายดาวเก็บขนนกและออกไป ด้วยไม้ตายที่ทรงพลังของเขา เขาจึงค่อนข้างอดทนเพื่อที่จะใช้มัน