เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2636 - เจตนาฆ่าของหัวหน้าพิรุณ - novel-lucky

ตอนที่ 2636 – เจตนาฆ่าของหัวหน้าพิรุณ

“เหล็กเมฆวารีหายากมากในโลกแห่งเซียนคุณค่าของมันมากมาย ฟ้าครามที่น่านับถือ เจ้าคิดว่าข้าจะมอบมันให้กับเจ้าหรือ ? ” เสียงเยาะเย้ยของหัวหน้าพิรุณดังออกมาจากภายในค่ายกลเมฆทวีและพิรุณโลหิต

“ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นเพราะว่าเหล็กเมฆวารีนั้นหายากเกินไปและมีค่ามากเกินไปจนข้าไม่สามารถหาของที่มีมูลค่าเท่ากันมาแลกมันได้ นอกจากนี้ข้าได้ยินมาว่าหัวหน้าพิรุณมีสมบัติมากมายและร่ำรวยมาก แม้ว่าข้าจะสะสมมาได้เล็กน้อยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่ก็ไม่มีที่ไหนใกล้เคียงกับของสะสมของหัวหน้าพิรุณเลย มันคงเป็นเรื่องยากมากสำหรับข้าที่จะนำสิ่งที่น่าสนใจออกมา ดังนั้นข้าก็อาจจะเป็นหนี้บุญคุณของหัวหน้าพิรุณก็ได้เช่นกัน ตราบใดที่หัวหน้าพิรุณให้ เหล็กเมฆวารี กับข้า ข้าก็จะจากไปในทันทีในขณะที่หัวหน้าพิรุณจะเป็นผู้มีพระคุณ” ฟ้าครามที่น่านับถือหัวเราะดัง ๆ เขายืนอยู่ด้านนอกค่ายกลเมฆทวีและพิรุณโลหิตโดยไพล่มือของเขาไว้ด้านหลัง ขณะที่พลังตัวตนอันยิ่งใหญ่ของเขาอยู่ในขั้นอัครสูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 6 ซึ่งบดขยี้ไปข้างหน้า

ภายใต้แรงกดดันของพลังตัวตนของเขา ค่ายกลเริ่มสั่นไหวทันที

ฟ้าครามที่น่านับถือรู้ได้อย่างชัดเจนว่าหัวหน้าพิรุณกำลังเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่ทรงพลัง ดังนั้นนางจึงไม่สามารถเบี่ยงเบนความสนใจได้ ด้วยเหตุนี้เขาจึงตัดสินใจที่จะพยายามให้หัวหน้าพิรุณส่งมอบเหล็กเมฆวารี มาให้ในลักษณะข่มขู่

ในฐานะเจ้าแห่งดาวเคราะห์ว่านตู่ ฟ้าครามที่น่านับถือมีพลังด้วยการกระทำทั้งหมดของเขา เขาไม่กลัวหัวหน้าพิรุณ ยิ่งไปกว่านั้น เหล็กเมฆวารียังมีค่ามากอย่างที่หัวหน้าพิรุณได้อธิบายไว้ หากฟ้าครามที่น่านับถือต้องการแลกมันจริง ๆ เขาจะต้องจ่ายในราคาที่ค่อนข้างแพง

ยิ่งไปกว่านั้นเขาเพิ่งเจอฟ้าครามที่น่านับถือ ในขณะที่นางติดอยู่กับการต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่ทรงพลัง นี่เป็นโอกาสสำหรับเขา

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงต้องการแย่งชิงเหล็กเมฆวารีจากหัวหน้าพิรุณโดยไม่ต้องจ่ายค่าอะไรเลยแม้แต่น้อย

สำหรับบุญคุณที่เขาสัญญาไว้ เขาเชื่อว่าตราบใดที่เขาไม่ได้ขวางทางของหัวหน้าพิรุณ มันจะตอบแทนบุญคุณแล้ว

“บุญคุณกับเจ้า ? ฟ้าครามที่น่านับถือ เจ้าประเมินตัวเองสูงเกินไป บุญคุณกับเจ้าไม่มีค่าเลยแม้แต่หนึ่งในหมื่นของเหล็กเมฆวารี ในสายตาของข้า บัดซบ ข้าจะลืมสิ่งที่เจ้าทำก่อนหน้านี้หรืออย่าโทษว่าข้าไร้ความปรานี” หัวหน้าพิรุณพูดอย่างเย็นชา นางเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าซึ่งไม่มีที่ว่างสำหรับการเจรจา

“หัวหน้าพิรุณ เจ้าอยู่ที่อัครสูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 5 เท่านั้น แม้ว่าเจ้าจะมีพลังมากและแทบจะสามารถต่อกรกับผู้ที่อยู่ในชั้นสวรรค์ที่ 6 ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเจ้าจะเป็นคู่ต่อสู้ของข้า ข้าไม่ได้ใช้เวลาตลอดหลายปีในการควบคุมดาวเคราะห์ว่านตู่โดยไม่ได้ทำอะไรเลย แสดงให้ข้าเห็นว่าวันนี้ความปรานีของเจ้าสามารถทำอะไรข้าได้บ้าง” สีหน้าของฟ้าครามที่น่านับถือมืดครึ้มลงและเขาก็ส่งเสียงอย่างเย็นชา พลังงานปะทุออกมาจากร่างของเขาและเขาพุ่งตรงไปที่ค่ายกลเมฆทวีและพิรุณโลหิต

ด้วยการฟาดฝ่ามือ โลกก็พลันมืดลงทันที ดวงดาวทั้งหมดหายไปและพื้นที่ที่ฟ้าครามที่น่านับถือ ยืนอยู่แตกสลายจากพลังในการโจมตี

ทั่วทั้งโลกแห่งเซียน ทั้งขั้นอัครสูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 6 เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุด แม้แต่ในองค์กรโบราณทั้งหมดที่มีอยู่จนไม่มีใครจะรู้ว่านานแค่ไหนก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ทุกคนล้วนเป็นคนในยุคโบราณที่สามารถควบคุมชะตากรรมของทั้งองค์กรได้และสามารถทำลายล้างดวงดาวได้ด้วยการลงมือเพียงครั้งเดียว พวกเขาน่ากลัวมาก

ตูม !

ด้วยเสียงอันดังกึกก้อง การโจมตีด้วยฝ่ามือที่รุนแรงของฟ้าครามที่น่านับถือได้ฟาดลงอย่างไร้ความปราณีบนค่ายกลเมฆทวีและพิรุณโลหิต มันทำให้ค่ายกลสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง มีรอยแตกเล็กน้อยปรากฏขึ้น

“ฮ่าฮ่าฮ่า ค่ายกลเมฆทวีและพิรุณโลหิตนี้ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ ข้าใช้การโจมตีเพียงครั้งเดียว แต่มันก็แทบจะพังทลาย ข้าจะทำลายค่ายกลของเจ้าด้วยการโจมตีครั้งต่อไป หัวหน้าพิรุณเปลี่ยนใจตอนนี้ยังไม่สายเกินไป” ฟ้าครามที่น่านับถือหัวเราะดัง ๆ เขาสร้างตราประทับด้วยมือทั้งสองข้างและดาวเคราะห์ดวงใหญ่ก็ค่อย ๆ รวมตัวอยู่เหนือเขา

ดาวเคราะห์มีความกว้างยาวหลายหมื่นเมตร สามารถมองเห็นภูเขาและแม่น้ำได้อย่างชัดเจน มันดูเหมือนจริงมาก

หากมีคนคุ้นเคยกับดาวเคราะห์ว่านตู่อยู่ พวกเขาจะค้นพบว่าดาวเคราะห์ดวงนี้ดูเหมือนกันทุกประการ ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือขนาดของมัน

มันเป็นดาวเคราะห์ว่านตู่ขนาดย่อส่วนลงมา

หลังจากนั้นดาวเคราะห์ก็เริ่มหดตัวลงอย่างรวดเร็ว จากความกว้างหลายหมื่นเมตรเป็นความกว้างหลายพันเมตรจากนั้นก็เป็นความกว้างหลายร้อยเมตร

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ดาวเคราะห์หดตัวลง พลังงานที่น่ากลัวภายในก็แข็งแกร่งมากขึ้น เมื่ออยู่ที่ความกว้างประมาณ 300 เมตร พลังงานได้ถูกบีบอัดให้อยู่ในระดับที่น่ากลัวอย่างที่สุด หากปล่อยออกมาก็เพียงพอที่จะสร้างรอยแตกต่อพื้นที่ มันน่าอัศจรรย์มาก

“หัวหน้าพิรุณ ดูเหมือนว่าเจ้าวางแผนที่จะยึดมั่นในวิถีทางที่โง่เขลาของเจ้า อย่างไรก็ตาม ข้าจะทำลายค่ายกลเมฆทวีและพิรุณโลหิตของเจ้า” ฟ้าครามที่น่านับถือ กล่าวก่อนที่จะยื่นนิ้วออกไป

ทันใดนั้น ดาวเคราะห์ที่หดตัวอยู่เหนือศีรษะของเขาก็ลอยออกไป ในขณะที่เป็นริ้วแสง มันพุ่งเข้าหาค่ายกลด้วยความเร็วที่น่ากลัว

ด้วยการระเบิดที่ทำให้แผ่นดินแตก รูขนาดใหญ่จึงถูกเปิดออกในค่ายกลหลังจากการชนกับดาวเคราะห์ พลังงานที่ทรงพลังและน่าเกรงขามจากดาวเคราะห์เริ่มกระจายออกไปทุกทิศทาง เมื่อใดก็ตามที่มันผ่านไป ค่ายกลก็พังทลายลง

ค่ายกลเมฆทวีและพิรุณโลหิตเกิดโพรงขึ้นเนื่องจากการโจมตีของฟ้าครามที่น่านับถือ

ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่ดาวเคราะห์ที่หดตัวได้ทำลายค่ายกลแล้ว มันก็ไม่ได้สลายตัวไป แต่พลังตกค้างยังคงดำเนินต่อไปโดยพุ่งตรงไปยังหัวหน้าพิรุณด้วยความเร็วดุจสายฟ้า

“ฟ้าครามที่น่านับถือ เจ้ารนหาที่ตาย ! ” เสียงอันเยือกเย็นของหัวหน้าพิรุณดังขึ้น ในช่วงเวลาต่อมาความตั้งใจในการฆ่าของนางก็มีพลังมากจนทำให้อวกาศกลายเป็นน้ำแข็งและทุกอย่างก็เงียบลง

นางกำลังได้เปรียบในการปะทะกับกระบี่แห่งสังหารเทพ มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่นางจะทำมันเสร็จโดยสมบูรณ์ แต่ฟ้าครามที่น่านับถือก็เข้ามาแทรกแซงในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้ ทำให้ความพยายามในอดีตทั้งหมดของนางเป็นโมฆะ สิ่งนี้ทำให้นางโกรธมากถึงขนาดที่เจตนาฆ่าของนางที่มีต่อฟ้าครามที่น่านับถือ เพิ่มขึ้นเป็นประวัติการณ์

ลูกบอลน้ำที่คลุมแสงป้องกันก็หายไปทันที หัวหน้าพิรุณได้เรียกคืนพลังทั้งหมดของนาง หลังจากนั้นด้วยการโบกมือของนาง น้ำฝนจำนวนนับไม่ถ้วนได้รวมตัวกันกลั่นตัวเป็นกระบี่สีฟ้า มันพุ่งไปยังดาวเคราะห์ที่หดตัวในพริบตา

“ ฮ่าฮ่า ทักษะลับของข้าเป็นอะไรที่ธรรมดา ๆ แม้ว่าจะหมดลงเล็กน้อยจากการผ่านค่ายกลของเจ้า เจ้าก็ไม่สามารถรับมือมันได้ง่าย ๆ คุณชายที่ถูกขังอยู่ในค่ายกลตรงหน้า โอกาสของเจ้าในการแก้แค้นมาถึงแล้ว…” ฟ้าครามที่น่านับถือหัวเราะอย่างผ่อนคลายและยินดี เสียงหัวเราะของเขาเจือไปด้วยความดูถูก

เขาเคยได้ยินเรื่องหัวหน้าพิรุณมาก่อน นางเป็นเพียงขั้นอัครสูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 5 ไม่ว่านางจะมีพลังมากเพียงใด แม้ว่านางจะสามารถต่อสู้กับขั้นอัครสูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 6 ได้ แต่นางก็ยังอ่อนแอ ถ้านางต้องการที่จะยืนหยัดต่อสู้กับเขา

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาถัดมา เสียงหัวเราะของฟ้าครามที่น่านับถือก็หยุดลง ดวงตาของเขาหรี่ลงทันที เขาตกใจมาก

ดาวเคราะห์ที่เขาร่ายขึ้นมาด้วยทักษะลับของเขานั้นแท้จริงแล้วถูกกระบี่พิรุณของหัวหน้าพิรุณตัดออกเป็นสองส่วน กระบี่ยังคงพุ่งต่อไปและยังคงเดินทางตรงมาหาเขาพร้อมกับพลังตัวตนของวิถีแห่งพิรุณ

ฟ้าครามที่น่านับถือได้ค้นพบความรู้สึกคุกคามจากกระบี่ที่หาได้ยากมาก

“ข้าประเมินเจ้าต่ำไป” ฟ้าครามที่น่านับถือร้องออกมาและเริ่มจริงจังขึ้นเล็กน้อย ด้วยโบกมือของเขา เขาดึงแส้ปัดฝุ่นและเหวี่ยงมันไปทางกระบี่ที่พุ่งเข้ามา

กระบี่แตกสลายเมื่อปะทะกันและพังทลายลงอย่างสมบูรณ์กับอาวุธของฟ้าครามที่น่านับถือ มันกลับมาเป็นบอลหมอกที่ซึมผ่านสภาพแวดล้อม

หมอกเต็มไปด้วยความหนาแน่นและบริสุทธิ์ของวิถีแห่งพิรุณ กฎของโลกดูเหมือนจะปรากฏอยู่ภายใน

ทันใดนั้น หมอกก็เริ่มจับตัวเป็นน้ำแข็ง มันกวาดไปทั่วอวกาศด้วยความหนาวเย็นที่ไม่อาจอธิบายได้เริ่มที่จะแช่แข็งในระยะหนึ่งล้านกิโลเมตรรอบ ๆ ฟ้าครามที่น่านับถือ

ฟ้าครามที่น่านับถือก็ตัวแข็งทื่อ ความเย็นที่เสียดแทงเข้าไปในร่างกายของเขาทำให้เลือดของเขาหยุดไหลในทันที ความเยือกเย็นยังคงแพร่กระจายอย่างต่อเนื่องเพื่อพยายามที่จะหยุดการบ่มเพาะและจิตวิญญาณของเขา