เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2645 – เด็กไร้หัวใจก่อกวน - novel-lucky

ตอนที่ 2645 – เด็กไร้หัวใจก่อกวน

เจี้ยนเฉินตกใจมาก เขาไม่สามารถจำถึงครั้งสุดท้ายที่เขาประสบกับอันตรายได้อีกต่อไป แม้ว่าในอดีตเขาจะผ่านอันตรายมามากมาย แต่โดยพื้นฐานแล้วเขาก็ยังคงเห็นโอกาสที่จะต่อต้านหรือหลบหนีก่อนที่จะเกิดอันตรายเหล่านั้น อย่างเลวร้ายที่สุดเขาก็ยังมีเวลาคิดอยู่บ้าง

อย่างไรก็ตามไม่เพียงแต่อันตรายในครั้งนี้เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเท่านั้น แต่มันยังเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ เขาไม่มีแม้แต่ช่วงเวลาที่จะตอบสนอง เขาไม่สามารถแม้แต่จะขยับนิ้วได้

ความเร็วของขนนกสีฟ้าเหนือกว่าทุกสิ่ง

แม้ว่า เจี้ยนเฉินจะมีสิ่งของที่สามารถช่วยชีวิตเขาได้ แต่เขาก็ไม่มีเวลาที่จะใช้มันก่อนที่ความเร็วเช่นนี้

เห็นได้ชัดว่า หลังจากที่ราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่างล้มเหลวในอดีตเพราะหอคอยอนัตตา เขาได้ทำการตอบโต้ โดยเขาได้ยืมมือนายน้อยประกายดาวเพื่อที่จะกำจัดเจี้ยนเฉิน เขากังวลว่าเจี้ยนเฉินจะมีไม้ตายบางอย่างที่เขาไม่รู้ ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะใช้ขนนกที่มีชีวิตเพื่อระเบิดด้วยความเร็วสูงสุด เขาต้องการฆ่าเจี้ยนเฉินให้เร็วจนผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นส่วนใหญ่ไม่สามารถตอบสนองได้

“ขนนกที่มีชีวิตของข้าถูกเปิดใช้งานแล้ว…”

ในเวลาเดียวกัน ราชาแห่งสวรรค์สีฟ้ากระจ่างนั่งอยู่บนดาวตกที่แห้งแล้งในพื้นที่ที่ห่างไกลจากที่ราบเมฆามาก เขาปล่อยให้ดาวตกเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงพาเขาไปยังสถานที่ที่ไม่รู้จัก

ทันใดนั้น ราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่างก็สัมผัสได้ถึงบางสิ่ง เขาลุกขึ้นทันที ในขณะที่ดวงตาสีเขียวหยกเป็นประกายของเขาจ้องมองไปยังทิศทางของที่ราบเมฆาอย่างสดใส

เมื่อหัวหน้าพิรุณปะทะกับ ฟ้าครามที่น่านับถือ ก่อนหน้านี้ราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่างเลือกที่จะถอยออกไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ลังเล แม้ว่าเขาจะอยู่ห่างไกลจากที่ราบเมฆามากก็ตาม เขาถอยกลับไปยังพื้นที่ที่ห่างไกลกว่าเดิมและรออยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ เป็นผลให้เขาไม่สามารถมองเห็นที่ราบเมฆาได้อีกต่อไป อย่างไรก็ตามการจ้องมองที่ตื่นเต้นและกระตือรือร้นของเขาดูเหมือนจะสามารถทะลุผ่านอวกาศได้และร่างของเจี้ยนเฉินก็สะท้อนให้เห็นในสายตาของเขาในช่วงที่ขนนกที่มีชีวิตถูกใช้งาน

หลังจากเปิดใช้งานขนนกที่มีชีวิตแล้ว มันจะกลายเป็นดวงตาโดยทั่วไป ทำให้เขาสามารถมองเห็นสภาพแวดล้อมได้

“เจี้ยนเฉิน ไม่เคยมีใครสักคนที่ทำให้ข้าขุ่นเคืองและหลีกเลี่ยงชะตากรรมที่เลวร้ายไปได้ เจ้าเองก็ไม่ต่างกัน คนที่ฆ่าเจ้าในครั้งนี้คือลูกชายบุญธรรมของใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้า มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับข้า” ราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่างหัวเราะเยาะ เขามีข้อแก้ตัวมากมายที่จะกันตัวออกห่างจากการตายของเจี้ยนเฉิน เพื่อที่เขาจะไม่ได้เข้าไปเกี่ยวข้อง เขาสามารถปล่อยให้เป็นหน้าที่ของนายน้อยประกายดาวและใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้าในการแบกรับความรับผิดชอบและผลที่ตามมาทั้งหมด

เขาเพียงมอบบางสิ่งบางอย่างให้กับนายน้อยประกายดาวเพื่อช่วยชีวิตเขาเพื่อประโยชน์ของใต้เท้าประกายดาวทั้งเก้า วิธีที่นายน้อยประกายดาวใช้มันไม่เกี่ยวข้องกับเขา

“เจ้าหนีไปได้ครั้งแล้วครั้งเล่าในอดีต ข้าอยากจะเห็นว่าในครั้งนี้เจ้าจะหลบหนีได้อย่างไร และจอมปราชญ์สูงสุดอนัตตา ความตายของเจี้ยนเฉินไม่เกี่ยวข้องกับข้า ข้าไม่ได้ฆ่าเขา” การเยาะเย้ยของราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่างยิ่งหนักขึ้น การใช้คนเพื่อฆ่าของเขานั้นสมบูรณ์แบบเกินไป

แต่ในไม่ช้ารอยยิ้มของราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่างก็แข็งทื่อ ร่างกายของเขาก็แข็งทื่อ

นอกตระกูลเทียนหยวนในพื้นที่ทางภาคใต้ แขนเล็ก ๆ ยื่นออกมาจากมิติในทันใด

แขนเล็กขาวและนุ่มมากเช่นเดียวกันกับเด็กทารก ดูเหมือนว่าจะมีขนาดเท่ากำปั้นเท่านั้น เจ้าของแขนนั้นเป็นเด็กน้อยแน่ ๆ

อย่างไรก็ตาม พลังของวิธีการควบแน่นบนแขนเล็ก ๆ สั่นพ้องกับจักรวาล ทุกการกระทำอาจส่งผลต่ออำนาจของกฎของโลก

หลังจากนั้น เขาก็กำมือของเขาในแบบที่ไม่เร็วเป็นพิเศษ ด้วยเหตุนี้มิติตรงนั้นก็หดตัวลง รู้สึกเหมือนว่ามือได้จับมิติทั้งหมด ขนนกที่พุ่งผ่านอวกาศอย่างรวดเร็วนั้นไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้โดยธรรมชาติ

ในที่สุด ไม้ตายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของนายน้อยประกายดาวในการสังหารเจี้ยนเฉิน ขนนกที่มีชีวิตจากราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่างก็ถูกจับได้อย่างง่ายดายด้วยมือเปล่า

ไม่ มันไม่สามารถอธิบายได้อย่างง่ายดาย แต่มันทำได้อย่างสบาย ๆ

อันที่จริงมือได้กำด้วยตัวเองอย่างสบาย ๆ แต่มันกลับแช่แข็งมิติตรงนั้นและดักจับขนนกความเร็วสูงได้อย่างง่ายดาย

หลังจากนั้นเด็กน้อยในชุดคลุมสีแดงก็ปรากฏตัวต่อหน้าเจี้ยนเฉินอย่างเงียบ ๆ เขาไม่ได้สูงนัก เพียงแค่หน้าอกของเจี้ยนเฉิน เขายืนหันหลังให้เจี้ยนเฉินขณะพิจารณาขนนกในมือด้วยความสนใจ

ในเวลาเดียวกัน ราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่างที่ยืนอยู่บนดาวตกด้วยสีหน้าที่มืดมน ใบหน้าของเด็กน้อยในชุดสีแดงปรากฏในสายตาของเขา เช่นเดียวกับที่เด็กมองไปที่ขนนกที่มีชีวิต ดวงตาของพวกเขาดูเหมือนจะสบกันในระยะทางที่ห่างไกล พวกเขาจ้องมองซึ่งกันและกัน

“เด็กไร้หัวใจ ! ” ราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่างกัดฟันของเขา สีหน้าดีใจของเขากลายเป็นน่าเกลียดมากทันที มันมีแม้กระทั่งความกลัวอยู่ลึก ๆ

มีเพียงไม่กี่คนที่ราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่างไม่กล้ายั่วยุในโลกแห่งเซียน นอกเหนือจากอัครสูงสุดชั้นสวรรค์ที่ 9 แล้วยังมีคนที่น่ากลัวอย่างยิ่งเพียงไม่กี่คน

เด็กไร้หัวใจเป็นหนึ่งในนั้น

“ราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่าง เจ้ายังไม่มีประสบการณ์อันเล็กน้อยที่จะฆ่าคนต่อหน้าข้า” เด็กไร้หัวใจแอบดูเล็กน้อยเหมือนกำลังเล่นกับราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่าง หลังจากนั้นเขาก็กำมือของเขาเบา ๆ

ด้วยเสียงโครมครามเล็กน้อย ขนนกที่มีชีวิตก็ระเบิดขึ้นในมือของ เด็กไร้หัวใจ พลังงานที่น่ากลัวรั่วไหลออกมาจากขนนกทันทีโดยพวยพุ่งออกมาระหว่างนิ้วของเด็กไร้หัวใจราวกับแสงพราว

อย่างไรก็ตาม พลังงานที่น่ากลัวนี้ซึ่งสามารถถล่มอวกาศยังคงติดอยู่ในมือของเด็กไร้หัวใจ แม้แต่เศษเสี้ยวของมันก็ไม่สามารถรั่วไหลออกมาได้

ในขณะที่ ซูหรานยืนอยู่ด้านข้างและเห็นทั้งหมดนี้ ดวงตาของนางก็หรี่ลง นางตกใจมาก

ความแข็งแกร่งของเด็กไร้หัวใจทำให้นางตกใจ

“ผู้อาวุโส เป็นท่านใช่หรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินจ้องไปที่ด้านหลังของเด็กไร้หัวใจ เขาประทับใจในร่างเล็ก ๆ นี้มาก อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาค้นพบพลังงานที่น่ากลัวที่ติดอยู่ในมือของเด็ก เขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงอาการตกใจ

เมื่อเขาพบเด็กคนนี้ในสาขาหนึ่งของพรรคกระดูกโอฬาร เขาคิดว่าเขาเป็นแค่สมาชิกธรรมดา

เมื่อเขาทำลายนิกายสำนักกลืนธารา หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็สามารถเป็นสักขีพยานในความแข็งแกร่งของ เด็กไร้หัวใจ เป็นครั้งแรกเมื่อเขาสามารถฆ่าขั้นบรรพกาลชั้นสวรรค์ที่ 9 ได้ทันทีในขณะที่ยังคงซ่อนอยู่

แต่ตอนนี้พลังงานที่น่ากลัวเช่นนี้ยังคงติดอยู่ในมือของเด็กไร้หัวใจ โดยไม่มีการรั่วไหลออกมา ความแข็งแกร่งดังกล่าวทำให้เจี้ยนเฉินตกอยู่ในอารมณ์ที่สับสน เขาไม่สามารถสงบลงได้

ในขั้นต้นเขาคิดว่า เด็กไร้หัวใจเป็นเพียงขั้นอัครสูงสุดที่กลับมาที่สำนักกลืนธารา อย่างไรก็ตามจากสิ่งที่เขาเห็นในวันนี้ ความแข็งแกร่งของเด็กไร้หัวใจนั้นไม่ใช่สิ่งที่ขั้นอัครสูงสุดทั่วไปจะมีได้

เขาไม่เคยคิดเลยว่าเด็กที่เขาได้พบในสาขาของพรรคกระดูกโอฬารจะเป็นผู้เชี่ยวชาญที่น่ากลัวเช่นนี้

ในขณะนี้ เด็กไร้หัวใจกำมือของเขาอีกครั้ง จากนั้นหลุมดำขนาดเล็กก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาทันที พลังรุนแรงทั้งหมดถูกดูดออกไป