เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2652 : การปกครองในเขตใต้ - novel-lucky

ตอนที่ 2652 : การปกครองในเขตใต้

“ท่านเข้าใจผิดแล้วผู้นำตระกูล ท่านเข้าใจผิด เราแค่คิดถึงผลประโยชน์ของตระกูล เราไม่มีทางหักหลังตระกูลเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองหรอก”

“ผู้นำตระกูล เราต่างก็ทำงานเพื่อการพัฒนาของตระกูล เราไม่มีทางทำเรื่องเห็นแก่ตัวได้ ท่านต้องทบทวนเรื่องนี้ให้ดี”

คำพูดของเจี้ยนเฉินทำให้ทั้งสองคนนั้นกลัวอย่างมาก พวกเขาได้ประกาศความภักดีออกมาด้วยความกลัว เจี้ยนเฉินมีสิทธิสูงสุดในตระกูลเทียนหยวน คนเหล่านี้อาจจะมองข้ามซีหยูและปฏิเสธนางได้ แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะคัดค้านเจี้ยนเฉินเลยแม้แต่น้อย

ซีหยูมองไปยังทั้งสองคนก่อนจะขมวดคิ้ว

นางไม่คิดว่าสองคนนี้จะทำการยักยอกเพราะสองคนนี้มีเหตุผลในการแนะนำทั้งสองตระกูล พวกเขามีเหตุผลกันในทุกด้านและแสดงให้เห็นถึงความสำคัญในการพัฒนาตระกูลเทียนหยวนมาก่อนเรื่องอื่น นางจึงไม่อาจจะปฏิเสธทั้งสองได้

แต่เมื่อเจี้ยนเฉินพูดแบบนี้ออกมา นางก็เริ่มสงสัยขึ้นมาทันที นางแสดงสายตาเย็นชาออกมา นางรู้ว่าเจี้ยนเฉินเป็นยอดฝีมือขอบเขตบรรพกาลและสามารถตรวจสอบหลายอย่างได้ ความสามารถที่เขามีนั้นไม่อาจจะนำผู้บ่มเพาะขอบเขตเทพมาทัดเทียมได้ เขาไม่มีทางพูดเรื่องแบบนั้นแบบไร้สาระ เมื่อเขาพูดแบบนั้นออกมาแล้ว เขาก็ต้องรู้บางอย่างที่นางไม่รู้

เจี้ยนเฉินมองไปยังทั้งสองคนอย่างใจเย็นและไม่ได้สนใจเรื่องนี้อีก คำพูดของเขาไม่ใช่ไร้เหตุผล เมื่อทั้งสองไม่ได้แข็งแกร่ง เขาก็สามารถตรวจสอบทั้งสองได้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้รู้ทุกเรื่องจากการตรวจสอบพวกนี้ แต่เขาก็สามารถยืนยันบางเรื่องคร่าว ๆ ได้

มันเป็นไปไม่ได้ที่องค์กรหนึ่งจะอยู่รอดหากทำตัวโปร่งใส ไม่มีองค์กรไหนหลีกเลี่ยงเรื่องนี้ได้รวมไปถึงตระกูลเทียนหยวนที่มีฐานะพิเศษบนที่ราบเมฆก็ตาม

ในฐานะตระกูลที่สามารถส่งผลกระทบต่อทั้งที่ราบเมฆาได้ เป็นธรรมดาที่ตระกูลเทียนหยวนจะเป็นเป้าหมายที่ทุกกลุ่มต้องการผูกสัมพันธ์ด้วย พวกเขาต่างก็พากันคิดหาหนทางและใช้ทุกอย่างที่ตัวเองมีเพื่อผูกสัมพันธ์กับตระกูลเทียนหยวน

ผลก็คือสมาชิกของตระกูลที่ไม่ได้แข็งแกร่งแต่มีฐานะที่สูงจนถึงกับมีอำนาจในตระกูลระดับหนึ่งจึงกลายเป็นเป้าหมายของพวกนั้น

มนุษย์นั้นมีความโลภอยู่กับตัว ไม่มีใครต้านทานผลประโยชน์จำนวนมากได้

นี่ไต้องพูดถึงกับการที่พวกเขากำลังเผชิญหน้ากับจักรวรรดิจันทราสวรรค์

ตอนที่เจี้ยนเฉินครุ่นคิดอยู่นั้น สองคนที่ตีสองหน้าก็รู้สึกลนลาน พวกเขาต่างก็อึดอัดใจและกังวลกลัวว่าบางอย่างจะถูกเปิดเผย

พวกเขาไม่ได้ทำอะไรที่เป็นเรื่องผิดต่อตระกูลแต่พวกเขาได้รับสินบนมาจากองค์กรอื่น

“ซีหยู เจ้ารับหน้าที่ในการจัดการเรื่องเล็กน้อยพวกนี้ มันไม่จำเป็นต้องรายงานกับข้า” สุดท้ายเจี้ยนเฉินก็ไม่เลือกที่จะขุดคุ้ยเรื่องนี้ต่อ เขาอยู่ระดับกับพวกนี้แล้ว ดังนั้นมุมมองของเขาก็ต่างออกไปด้วย องค์กรเก่าแก่หลายองค์กรทั่วจักรวรรดิจันทราสวรรค์อาจจะต้องตาย แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เจี้ยนเฉินสนใจ

ตราบใดที่พวกนี้ไม่ได้หักหลังตระกูลเทียนหยวนและยักยอกผลประโยชน์ของตระกูล เจี้ยนเฉินก็ไม่คิดสนใจเรื่องเล็กน้อยแบบนี้ เขายกเรื่องเหล่านี้ให้ซีหยูจัดการ

ชัดแล้วว่าเจี้ยนเฉินชื่นชอบซีหยูมากกว่าสมาชิกระดับสูงของตระกูล

คำพูดของเจี้ยนเฉินคือคำตัดสินของพวกเขา เพราะแบบนั้นจึงไม่มีใครกล้าคัดค้านซีหยูอีกต่อไป สุดท้ายด้วยการยืนกรานของซีหยู ตระกูลฮัวที่นำโดยพี่น้องฮัวจึงจะได้ควบคุมจักรวรรดิจันทราสวรรค์

ตระกูลฮัวจะได้กลายเป็นราชวงศ์ของจักรวรรดิจันทราสวรรค์

พวกเขาคือราชวงศ์ที่ยอมก้มหัวให้กับตระกูลเทียนหยวนและรับใช้ตระกูลเทียนหยวน

ในเวลาเดียวกันผู้ปกครองเขตใต้พวกเก่าอย่างจักรวรรดิตะวันโลหิตก็ต้องเจอกับการทำลายล้าง

บรรพชนจักรพรรดิ 2 คนที่เหลือของจักรวรรดิตะวันโลหิตในเขตกลางและเหล่ายอดฝีมือขั้นอสงไขยต่างก็ล้มตายไปจำนวนมาก เมื่อราชวงศ์อ่อนแอลง หลายองค์กรที่ถูกกดหัวก็ร่วมมือกันและเข้าโจมตีจักรวรรดิมุ่งหน้าไปถึงวัง

ราชวงศ์ถูกทำลายจนย่อยยับ จักรพรรดิของจักรวรรดิตะวันโลหิตอย่างจักรพรรดิโลหิตถูกกุดหัว หัวของเขาถูกแขวนไว้ที่กำแพงเมือง

องค์กรต่าง ๆ ได้ตกลงกันไว้อย่างชัดเจนตั้งแต่เริ่มวางแผนแล้ว ไม่มีสมาชิกราชวงศ์แม้แต่คนเดียวที่หนีรอด นอกจากองค์ชายเก้าแล้ว ทุกคนต่างก็ตายกันหมด

เมื่อราชวงศ์ถูกกวาดล้าง องค์ชายเก้ายังคงไร้รอยขีดข่วนแม้ว่าจะอยู่ใจกลางการต่อสู้ก็ตาม มันถือว่าเป็นปาฏิหาริย์ของเขตใต้

“ข้าไม่คิดมาก่อนเลยว่าจักรวรรดิตะวันโลหิตที่ปกครองเขตใต้มากว่าล้านปีและถึงกับถูกเรียกว่าจักรวรรดินิรันดร์จะถูกทำลายในชั่วครู่”

“มันเป็นไปไม่ได้ที่ตระกูลเทียนหยวนจะไม่เกี่ยวข้องกับการทำลายจักรวรรดิตะวันโลหิต หากตระกูลเทียนหยวนไม่อนุญาตแล้ว องค์กรต่าง ๆ คงไม่มีทางร่วมมือกันแน่”

“แต่ตระกูลเทียนหยวนนั้นแปลกประหลาด พวกเขาไม่ได้ยึดจักรวรรดิจันทราสวรรค์ที่เป็นดินแดนที่พิเศษ พวกเขากลับยกมันให้กับคนอื่นแทน ใครจะไปรู้ว่าพวกเขาคิดอะไรอยู่ เจ้าคิดว่าตระกูลเทียนหยวนนั้นจะยอมยกอาณาเขตของจักรวรรดิตะวันโลหิตให้กับผู้อื่นด้วยรึไม่ ? ”

“เจ้าจะไปรู้อะไร ? นั่นแค่ดินแดนเล็ก ๆ ! ตระกูลเทียนหยวนตอนนี้นั้นก้าวขึ้นไปถึงระดับโลกแล้ว พวกนั้นไม่ได้ให้ค่าชื่อเสียง แล้วทำไมพวกเขาต้องมาสนใจผลประโยชน์พวกนี้ ? ”

“ถึงอย่างนั้นองค์ชายเก้าของจักรวรรดิตะวันโลหิตก็น่าสงสาร เขาตัวคนเดียวแล้ว บอกกันว่าตอนนี้เขาได้กลายเป็นคนเร่ร่อนแล้ว”

“งั้นรึ ? ข้าได้ยินมาเมื่อไม่นานมานี้ว่ามีคนเห็นองค์ชายเก้า เสื้อผ้าของเขาขาดรุดรุ่ย ผมของเขายุ่งเหยิง เขาเหมือนกับขอทาน เฮ้อ องค์ชายเก้าที่เป็นถึงราชาเทพช่วงสูงสุดแต่กลับตกต่ำลงมาถึงระดับนี้ได้ น่าสงสารจริง ๆ ช่างน่าสงสารเขาจริง ๆ ”

มีการพูดถึงเรื่องตระกูลเทียนหยวนและจักรวรรดิตะวันโลหิตกันทั่วทุกที่ในเขตใต้ พวกเขาต่างก็แปลกใจและสงสัยกับเรื่องนี้

แต่คนส่วนมากต่างก็สนใจว่าใครกันจะได้ยึดครองจักรวรรดิที่กว้างใหญ่เช่นนี้หลังจากที่จักรวรรดิตะวันโลหิตล่มสลายลงไป

องค์กรต่าง ๆ ได้ร่วมมือกันทำลายจักรวรรดิตะวันโลหิตต่างก็เงียบสนิท ไม่มีใครขึ้นไปแทนที่พวกนั้น พวกเขาต่างก็ยึดครองเมืองหลวงและคอยดูแลมันร่วมกัน ไม่มีใครก้าวข้ามเขตใครราวกับว่ากำลังรอคอยบางอย่างอยู่ ตระกูลเทียนหยวนยังคงสงบสุขเช่นเคย พวกเขาเองก็ไม่ได้ไปยึดครองจักรวรรดิตะวันโลหิต

สถานกาณ์นี้ทำให้เกิดการถกเถียงกันในหมู่ผู้บ่มเพาะและองค์กรต่าง ๆ ในเขตใต้ เรื่องชะตาของจักรวรรดิตะวันโลหิตนั้นมีให้ได้ยินทั่วทุกที่ มันถือว่าเป็นเรื่องที่โด่งดังอย่างมาก

หากไม่ใช่เพราะการป้องกันแบบลับ ๆ จากตระกูลเทียนหยวน หากไม่ใช่เพราะองค์กรต่าง ๆ ที่ร่วมมือกันยังคงรักษาความเป็นระเบียบเอาไว้ได้ งั้นมันอาจจะมีองค์กรขนาดกลางหรือเล็กที่คิดจะใช้เวลานี้สร้างปัญหาขึ้นและยึดครองจักรวรรดินี้

หลายวันต่อมาโชคชะตาของจักรวรรดิตะวันโลหิตก็ได้ประกาศออกมาอย่างเป็นทางการ แต่ผลลัพธ์นี้ทำให้ทั้งเขตใต้ต้องอึ้งรวมไปถึงผู้บ่มเพาะในเขตอื่นด้วย พวกเขาต่างก็พากันตะลึง

องค์กรต่าง ๆ ที่ร่วมมือกันทำลายจักรวรรดิตะวันโลหิตได้ประกาศเป็นพันธมิตรกัน พวกเขาจะดูแลที่นี่ด้วยกัน ตำแหน่งจักรพรรดินั้นจะหมุนเวียนกันทุก ๆ ร้อยปี

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้ ? จักรวรรดิตะวันโลหิตไม่ได้อยู่ในจักรวรรดิจันทราสวรรค์ แต่ตระกูลเทียนหยวนกลับไม่ต้องการมัน ตระกูลเทียนหยวนคิดอะไรอยู่ ? ”

“ เจ้าคิดว่ายังไง ? ข้าจะบอกเจ้าเอง มันไม่สำคัญว่าใครกันที่ดูแลจักรวรรดิตะวันโลหิตเพราะมันต้องเป็นคนจากตระกูลเทียนหยวน ผลก็คือมันไม่สำคัญว่าจักรวรรดิตะวันโลหิตจะตกเป็นของใคร ยังคงซะความจริงเรื่องนี้ก็ไม่เปลี่ยนแปลง เจ้าของที่แท้จริงก็คือตระกูลเทียนหยวน”

“งั้นรึ ? ข้าได้ยินมาว่าผู้นำองค์กรต่าง ๆ พากันไปยังตระกูลเทียนหยวนและถึงกับเอาสมบัติของจักรวรรดิตะวันโลหิตกว่า 9 ใน 10 ไปกับตัวด้วย ชัดแล้วว่าพวกเขาจะยกของเหล่านั้นให้กับตระกูลเทียนหยวน”

“จากนี้ไปตระกูลเทียนหยวนได้ปกครองเขตใต้แล้ว”