เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2660 : ออกเดินทาง - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ตอนที่ 2660 : ออกเดินทาง

“ข้าไม่อาจจะเอาวัตถุเทพหรือยาระดับเทพไปกับตัวได้งั้นหรือ ? ” สิ่งที่เด็กไร้หัวใจพูดมานั้นทำให้เจี้ยนเฉินข ขมวดคิ้ว มันหมายความว่าเขาไม่สามารถใช้กระบี่นวดาราวิถีสวรรค์ได้งั้นหรือ ?

กระบี่นวดาราวิถีสวรรค์คืออาวุธเพียงอันเดียวของเขาและยังเป็นกระบี่ที่เหมาะกับเขาที่สุด หากไม่มีกระบี่นี่แ แล้ว ความแข็งแกร่งของเขาจะลดลงอย่างมาก

เจี้ยนเฉินได้กลับมายังตระกูลเทียนหยวนและเริ่มจัดเตีรยมทุกอย่างเพื่อเข้าไปยังโลกแห่งสัตว์อสูรที่ร่วงหล่น เ เขามียาขั้นเทพและอาวุธกับเกราะมากมาย แค่วัตถุเทพขั้นต้นก็มีกว่า 30 ชิ้นแล้ว แม้แต่ของขั้นกลางก็ยังมีถึง 6 6 ชิ้นนอกจากโถงเมฆธารา เขามีสมบัติสวรรค์ขั้นเทพอยู่นับไม่ถ้วน

เขาได้มันมาจากสงครามในครั้งนี้ พวกมันได้มาจากอัครสูงสุดและพวกบรรพกาลที่ตายไป

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่สมบัติทั้งหมดที่อัครสูงสุดมี เจี้ยนเฉินเอามันมาแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น

ยังไงซะของที่ได้จากสงครามก็ไม่ได้เป็นของเขาทั้งหมด

แต่แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น แต่เจี้ยนเฉินก็ยังถือว่าร่ำรวยจนแม้แต่ยอดฝีมือบรรพกาลต้องอิจฉา แม้แต่อัครสูงสุดก็อ อาจจะอิจฉาเขาด้วย

“ข้าต้องทิ้งวัตถุเทพ, ยาและสมบัติสวรรค์ไว้ในตระกูลเทียนหยวน ข้าเตรียมของเหล่านี้ไว้ให้ตระกูลเทียนหยวนตั้ งแต่แรกแล้ว ดังนั้นต้องแจกจ่ายมันให้กับสมาชิกของตระกูลในไม่ช้า ข้าไม่รู้ว่าต้องทำยังไงกับหยกชะตา ค่าของม มันนั้นไม่อาจจะประมาณได้ ยังไงซะก็มีแค่จอมปราชญ์สูงสุดอนัตตาที่มีหยกชะตาชิ้นใหญ่เท่ากับข้า ข้าอาจจะเป็นคน ที่สองที่มีของเช่นนี้ ข้าไม่คิดว่ามันจะปลอดภัยหากทิ้งของมีค่าแบบนี้เอาไว้ที่ตระกูลเทียนหยวน” เจี้ยนเฉินค่อนข ข้างปวดหัวเมื่อคิดถึงหยกชะตา มันมีค่ามากเกินไป เมื่อมันถูกเปิดเผยออกมาแล้ว แม้แต่ยอดฝีมือของโลกก็ต้องเข้าม มาแย่งชิงมัน ทางเดียวที่ไม่ให้เข้ากังวลคือเก็บมันไว้กับตัว

จอมปราชญ์สูงสุดอนัตตามีหยกชะตาขนาดเดียวกันกับเขา เขาได้เห็นมันที่ชั้นเก้าของหอคอยอนัตตาก่อนหน้านี้ มันมีข ขนาดเท่ากันแต่แค่กลมกว่า ส่วนของเขานั้นเป็นสี่เหลี่ยม

ยิ่งกว่านั้นหยกชะตาก้อนนั้นก็เป็นหนึ่งในสามสมบัติของจอมปราชญ์อนัตตา มันทัดเทียมกับพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง งและหอคอยอนัตตาซึ่งมีค่ามากกว่าที่จะอธิบายได้

“ดูเหมือนว่าข้าต้องเก็บหยกชะตาไว้ในแหวนมิติทั่วไป ไม่งั้นแล้วข้าคงไม่สามารถเอามันเข้าไปในโลกแห่งสัตว์อสู รที่ร่วงหล่นกับข้าได้” เจี้ยนเฉินถอนหายใจออกมา หยกชะตานี้ล้ำค่าแต่หากเก็บมันไว้ในแหวนมิติทั่วไปแล้ว หาก คนอื่นได้ยินมัน คนอื่นที่ได้ยินคงกระอักเลือดเพราะความโกรธ

แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น เขาไม่อาจจะดูดซับหยกชะตาได้ ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่เขาจะไม่อาจเก็บมันไว้ในตัวได้

แต่หยกชะตาอันนี้พิเศษอย่างมาก ไม่มีใครรับรู้ตัวตนของมันได้ด้วยการรับรู้วิญญาณ มันจะเห็นได้ด้วยตาเปล่า ผลก ก็คือแม้ว่าเขาจะใส่มันไว้ในแหวนมิติทั่วไปแต่ก็ไม่มีใครพบมันได้ นอกซะจากว่าแหวนมิตินี้จะตกไปอยู่ในมือของ งคนอื่น

แน่นอนว่าข้อจำกัดต่าง ๆ ของโลกแห่งสัตว์อสูรที่ร่วงหล่นนั้นไร้ค่าต่อหยกชะตา กฎที่ยับยั้งวัตถุเทพและสมบัติ สวรรค์ขั้นเทพทั้งหมดไม่ได้ส่งผลต่อหยกชะตา

นั่นเพราะหยกชะตาเหนือกว่าวัตถุเทพทั้งหมดที่เขารู้จักมา มันเหนือกว่าข้อจำกัดของโลกแห่งสัตว์อสูรที่ร่วงหล่น

มันไม่อาจจะถือได้ว่าเป็นวัตถุเทพ มันถูกมองว่าเป็นสมบัติที่วิเศษซึ่งเกิดมาจากโลก มันมีพลังแห่งธรรมชาติทำให้ มันเป็นสมบัติแห่งชะตา

หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็ได้เข้าไปในโถงเมฆธารา ในมิติเปิดภายในโถงศักดิ์สิทธิ์ กล้วยไม้กลืนกินอมตะได้พัฒนาขึ้นมา าอย่างรวดเร็ว มันมีแหวนมิติหลายอันวางอยู่รอบตัวมัน

แหวนมิติพวกนี้คือสารอาหารที่เจี้ยนเฉินเตรียมไว้ให้กับมัน

เจี้ยนเฉินได้ไปตรงหน้ากล้วยไม้กลืนกินอมตะและวางมือเขาไว้ที่ดอกของมัน เขาได้แผ่กระแสจิตออกไปสื่อสารกับกล้ว วยไม้กลืนกินอมตะ

“ครั้งนี้ข้าพาเจ้าไปกับข้าไม่ได้ จงเพิ่มความแข็งแกร่งของเจ้าที่นี่ซะ ข้าหวังว่าเจ้าจะทำให้ข้าแปลกใจเมื่อข้าก กลับมา”

นี่คือสิ่งที่เจี้ยนเฉินบอกกับกล้วยไม้กลืนกินอมตะ มันไม่อาจจะช่วยอะไรเขาได้ในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะพา ามันไปด้วย

แต่กล้วยไม้กลืนกินอมตะไม่เคยทำให้เขาผิดหวัง ในเวลาไม่นานที่เขาได้มันมา มันก็เติบโตขึ้นมาถึงขั้นอสงไขย มัน นเติบโตอย่างรวดเร็วจนทำให้เจี้ยนเฉินตะลึง

เพราะแบบนั้น เจี้ยนเฉินจึงสงสัยว่ากล้วยไม้กลืนกินอมตะจะขึ้นไปถึงขั้นบรรพกาลได้เร็วกว่าเขา หลังจากนั้นเจี้ยนเฉ ฉินก็ได้ออกจากโถงเมฆธาราและมาอยู่กับซ่างกวนมู่เอ๋อ เมื่อนางรู้ว่าเจี้ยนเฉินจะออกเดินทาง นางก็เริ่มไม่เต็มใจที จะจากเขาไป แต่นางก็รู้ว่าเจี้ยนเฉินนั้นมีเรื่องสำคัญต้องไปจัดการ สุดท้ายนางจึงไม่ห้ามเขา

เจี้ยนเฉินไม่ได้ทำอะไรอื่น เขาอยู่กับซ่างกวนมู่เอ๋อตลอดจนถึงเช้า

เด็กไร้หัวใจได้มายังตระกูลเทียนหยวนในตอนเช้า การมาถึงของเขาหมายความว่าเวลาของเจี้ยนเฉินในตระกูลเยนหยวนได้ หมดลงแล้ว เขาต้องออกเดินทางไปยังสถานที่แสนไกล

มันไกลราวกับว่าเขาได้ออกจากโลกเซียนไปยังโลกอื่นที่เคยรุ่งเรืองเหมือนกับโลกเซียน

หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็ได้ร่ำลาทุกคน เขายกเรื่องการพัฒนาของตระกูลให้ซีหยูจัดการก่อนจะออกจากที่ราบเมฆากับเด็ก กไร้หัวใจ

ตอนที่เดินทางออกมานั้น เขาได้ทิ้งแทบทุกอย่างที่ปกติแล้วเขาจะพกติดตัวเอาไว้ที่ตระกูลเทียนหยวน ยกเว้นแค่หยก กชะตา เขาได้ทิ้งโถงเมฆธาราเอาไว้ เขาเอามาแค่แหวนมิติทั่วไปกับเหรียญผลึกแค่ไม่กี่อัน

โถงเมฆธาราได้กลายเป็นเครื่องหมายของตระกูลเทียนหยวนไปแล้ว ภายใต้คำยืนกรานของเจี้ยนเฉินและเพื่อกันไม่ให้เกิดกา ารลอบสังหารในอนาคต สมาชิกสำคัญทุกคนก็จะเข้าพักที่โถงศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้

โถงเมฆธารากลายเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุดในตระกูลเทียนหยวน

ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ เด็กไร้หัวใจได้เดินทางมากับเจี้ยนเฉินด้วยตัวเอง พวกเขาไม่ได้ใช้ค่ายกลเคลื่อนย้าย ด้วยร ระดับการบ่มเพาะของเด็กไร้หัวใจ แล้วเขาเร็วกว่าค่ายกลเคลื่อนย้ายด้วยซ้ำ

เขาได้ใช้พลังห่อตัวเจี้ยนเฉินเอาไว้แล้วเหมือนจะเดินตัดจักรวาลไปได้อย่างง่ายดาย

แต่ไม่ว่าเขาจะก้าวออกไปตอนไหน ทิวทัศน์รอบข้างกลับเปลี่ยนไปอย่างมาก มันดูเหมือนว่าเขากำลังก้าวผ่านโลก แต่ละ ก้าวนั้นเดินทางได้ไกลอย่างมาก

ทุกก้าวของเด็กไร้หัวใจเท่ากับหลายสิบปี, ร้อยปีรึแม้แต่ล้านปีในการเดินทางด้วยยานอวกาศ