เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2698: ออกจากกลุ่ม - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ตอนที่ 2698: ออกจากกลุ่ม.

เจี้ยนเฉินมองโถงศักดิ์สิทธิ์ที่เข้ามาใกล้ เขาไม่ได้ยื่นมือไปจับมัน เขามองจินหงที่มุ่งมั่นด้วยความประหลาดใจ

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจินหงจะเสียสละตัวเองเพื่อช่วยชีวิตคนอื่น เมื่อต้องเผชิญหน้ากับราชาสัตว์อสูรกลืนชีวิตที่แข็งแกร่ง เขาไม่ได้พยายามหนี เขากลับเลือกที่จะเสี่ยงชีวิตและล่อมันออกไปเพื่อเ เพิ่มเวลาหลบหนีให้กับทุกคน

อย่างไรก็ตามจินหงไม่ได้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับพวกอัจฉริยะที่นี่ พูดอย่างจริงจัง พวกเขาไม่ใช่เพื่อนด้วยซ้ำ พวกเขาทั้งหมดเป็นคนแปลกหน้า เพียงเพราะผู้อาวุโสของตระกูลและเป้าหมายร่วมกันทำให้พวกเขาร รวมกลุ่มกัน

จินหงเต็มใจสละชีวิตเพื่อคนเหล่านี้ได้อย่างไร สิ่งนี้ทำให้เจี้ยนเฉินต้องประเมินเขาใหม่

“ช้าก่อน นายน้อยจินหงคือเสาหลักของทั้งกลุ่ม นายน้อยไม่สามารถจากเราไปได้ หรือแม้ว่าเราจะจัดการเพื่อหลีกเลี่ยงภัยพิบัตินี้ในตอนนี้ การเดินทางในอนาคตของเราจะยากมากหากไม่มีนายน้อย ทำไมนายน น้อยไม่ปล่อยให้หยางยู่เทียนล่อราชาสัตว์อสูรกลืนชีวิตออกไป ? ท้ายที่สุดเราทุกคนได้เห็นความแข็งแกร่งของเขา ข้าเชื่อมั่นว่าหยางยู่เทียนสามารถรับภาระหนักเช่นนี้ได้” โจวจื้อกล่าวอย่างกะทันหัน

เจี้ยนเฉินเคยทำให้เขาอับอายมาก่อนซึ่งทำให้เขาโกรธเคืองมาก เมื่อโอกาสที่ดีเช่นนี้ เขาจะไม่ปล่อยให้มันหลุดลอย เขาต้องการที่จะบีบบังคับเจี้ยนเฉินอย่างร้ายกาจ

“โจวจื้อพูดถูก หยางยู่เทียนแข็งแกร่งมากและเขายังมีทักษะในเรื่องกฎแห่งมิติอีกด้วย เขาเป็นผู้ที่เหมาะสมที่สุดในการล่อราชาสัตว์อสูรกลืนกินชีวิตออกไป ท้ายที่สุดแล้วใครจะหนีเร็วไปกว่าผู้ท ที่มีกฎแห่งมิติ ? ” ฉู่เจี๋ยไม่ลืมที่จะจบประโยคอย่างหนักแน่น ในขณะที่เขาหัวเราะเยาะ

“โจวจื้อ, ฉู่เจี๋ย, เจ้า…” เหอเฉียนเฉียนโกรธมาก นางจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าโจวจื้อ, ฉู่เจี๋ย, พยายามผลักหยางยู่เทียนให้ไปตาย ? นี่ไม่ใช่โลกภายนอก เมื่อผู้คนหมดพลังงานที่นี่ การเติมเต็มมันจะยาก กว่าในโลกเซียน ด้วยความเชี่ยวชาญของหยางยู่เทียนในเรื่องกฏแห่งมิติ แม้ว่าเขาจะสามารถหลบหนีจากราชาสัตว์อสูรกลืนชีวิตขั้นราชาเทพช่วงปลายได้ ใครจะรับประกันได้ว่าเขาจะไม่ได้พบกับสัตว์อสูร กลืนชีวิตที่ทรงพลังกว่านี้อีก ?

พูดอย่างน้อยที่สุดแม้ว่าหยางยู่เทียนจะสามารถเอาชีวิตรอดได้ แต่เขาก็จะหลงทางในภูเขาโลกาแฝดเพราะเขาต้องออกจากกลุ่ม ชะตากรรมสุดท้ายของเขาจะชัดเจน

มีเพียงผู้คนจากองค์กรที่มีส่วนร่วมในการสร้างเมืองร้อยเซียนเท่านั้นที่รู้ทางไปยังเมืองนี้ ยิ่งไปกว่านั้น มีการห้ามไม่ให้ส่งต่อทักษะลับที่สามารถตรวจจับตำแหน่งของเมืองให้กับผู้อื่น และมันก็เป็ นไปไม่ได้ที่จะส่งต่อ

แต่ในเวลาเช่นนี้ เหอเฉียนเฉียนไม่สามารถพูดอะไรเพื่อตำหนิพวกเขาได้เพราะนางจะทำให้จินหงขุ่นเคืองหากนางทำ

เจี้ยนเฉินยังคงแน่นิ่ง เขามองผ่านฉู่เจี๋ยและโจวจื้ออย่างเย็นชา. แม้ว่าเขาจะต้องการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้เพื่อออกจากกลุ่ม แต่การกระทำของฉู่เจี๋ยและโจวจื้อได้กระตุ้นจิตสังหารของเขา.

หลังจากนั้นเขาก็สะบัดนิ้วและลมกระโชกก็กระแทกโถงศักดิ์สิทธิ์ เขาส่งมันกลับไปในมือของจินหงและกล่าวว่า “นายน้อยจินหง ปล่อยให้ข้าจัดการสัตว์อสูรกลืนกินชีวิตเอง ข้าเข้าใจกฎแห่งมิติ ข้าจึงม มีข้อได้เปรียบอย่างแท้จริงในแง่ของความเร็ว การล่อมันออกไปไม่ใช่เรื่องยากอะไร”

“แม่นางเฉียน โปรดเก็บโถงศักดิ์สิทธิ์นี้ไว้ด้วย เมื่อข้าออกไป มีโอกาสมากที่จะหลงทางที่นี่ ด้วยเหตุนี้ข้าจึงทิ้งเศษเสี้ยวพลังแห่งวิญญาณของข้าไว้ในโถงศักดิ์สิทธิ์ ถ้าข้าตาย ชิ้นส่วนจะสลายไป แต่ ถ้าข้ายังมีชีวิตอยู่ ข้าจะสามารถค้นหาที่อยู่ของท่านผ่านชิ้นส่วนหรือบางทีอาจตามพวกท่านทันก็ได้” ในขณะที่เขาพูดอย่างนั้น เขาได้ดึงโถงศักดิ์สิทธิ์วัตถุเซียนที่มีคุณภาพสูงสุดออกมาและส่งให้เห อเฉียนเฉียน

หลังจากนั้นเขาก็ทิ้งฝ่ายตรงข้ามที่เป็นสัตว์อสูรกลืนกินชีวิตกลางคันทันทีและหายไปพร้อมกับแสงวาบ เขาหายไปในหมอกสลัว

“หยางยู่เทียน เจ้าต้องระวัง ข้าจะรอให้เจ้ากลับมาอย่างปลอดภัย” จินหงมองไปในทิศทางของเจี้ยนเฉินด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย ก่อนที่จะปลดปล่อยพลังเต็มที่ของเขาทันทีและเข้าร่วมต่อสู้กับสัตว์อสูรกลืนช ชีวิตขั้นราชาเทพช่วงกลาง.

ในท้ายที่สุด,จินหงก็ใช้เสียงหอนของจอมปราญ์หมาป่า และสังหารสัตว์อสูรกลืนชีวิตทั้งหมดที่นั่น ก่อนที่จะนำกลุ่มออกไปจากพื้นที่โดยเร็วที่สุด พวกเขาไม่ได้รวบรวมซากศพที่มีค่า

ในท้ายที่สุดพวกเขาสูญเสียราชาเทพที่เสียสละไปกว่าพันคนในการต่อสู้และเหล่าอัจฉริยะต่างก็ได้รับบาดเจ็บ

“หืม หยางยู่เทียน ข้าปฏิเสธที่จะเชื่อว่าครั้งนี้เจ้าจะรอด ข้าปฏิเสธที่จะเชื่อว่าเจ้าสามารถหลบหนีราชาสัตว์อสูรกลืนชีวิตในภูเขาโลกาแฝดได้เพียงแค่อาศัยกฎแห่งมิติ” ขณะที่กลุ่มรีบออกไป ฉู่เจี๋ย ก็แอบดีใจ ความอัปยศอดสูบางอย่างที่เขาประสบได้กระจายไปบ้าง

เขาเชื่อมั่นว่าเจี้ยนเฉินต้องตายอย่างแน่นอน

“หยางยู่เทียน ข้าหวังว่าเจ้าจะกลับมาอย่างปลอดภัย ข้าจะปกป้องโถงศักดิ์สิทธิ์นี้อย่างดีที่สุด เพื่อที่เจ้าจะได้พบทางของเจ้าและติดต่อกับเรา” เหอเฉียนเฉียนกำโถงศักดิ์สิทธิ์ของเจี้ยนเฉินไว้แน่น นางรู้สึกได้ตลอดเวลาถึงชิ้นส่วนของพลังแห่งวิญญาณของเจี้ยนเฉินในนั้น ขณะที่นางอธิษฐานอย่างลับ ๆ

เห็นได้ชัดว่าเหอเฉียนเฉียนหวังว่าเขาจะกลับมาได้อย่างปลอดภัยเนื่องจากพลังในการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ที่เขาแสดง อย่างน้อยที่สุดเขาก็ยังคงเป็นสมาชิกของเผ่ากระเรียนสวรรค์ เขาสามารถเพิ่มพลังให้กับเ เผ่ากระเรียนสวรรค์ในโลกสัตว์อสูรที่ร่วงหล่นได้

“ศิษย์พี่หยางยู่เทียน ข้าหวังว่าท่านจะรอด…” อัจฉริยะคนอื่น ๆ อีกมากมายต่างภาวนาให้เจี้ยนเฉินเช่นกัน พวกเขาไม่ใช่เพื่อนของเจี้ยนเฉิน แต่พวกเขาซาบซึ้งกับการเสียสละของเจี้ยนเฉิน

ห่างออกไป ในที่สุดเจี้ยนเฉินก็เป็นอิสระจากข้อจำกัดทั้งหมดที่เขามีเมื่อเขาอยู่ในกลุ่ม ในที่สุดเขาก็สามารถปลดปล่อยความแข็งแกร่งได้เต็มที่ เขาล่อราชาสัตว์อสูรกลืนกินชีวิตออกไปไกล บินไปในทิศ ศทางตรงกันข้ามกับกลุ่ม

ในท้ายที่สุดเขาก็หยุดห่างจากกลุ่มหลายพันกิโลเมตรและยืนกอดอกรอ

ไม่นานลมกระโชกแรงก็มาถึง หมาป่าสีทองตัวใหญ่ปรากฏตัวต่อหน้าเจี้ยนเฉินขณะที่มันกระพือปีก รัศมีของราชาสัตว์อสูรกลืนชีวิตขั้นราชาเทพช่วงปลายท่วมท้นออกไปรอบข้าง สร้างความหวาดกลัวให้กับสัตว์อสูร กลืนกินชีวิตหลายตัวที่อยู่รอบ ๆ ร้อยกิโลเมตรและบังคับให้พวกมันลงสู่พื้น.

สัตว์อสูรกลืนชีวิตระดับราชาเทพช่วงปลายเป็นผู้ปกครองที่ไม่มีใครเทียบได้ภายในภูเขาโลกาแฝด. มันมีระดับความเข้าใจ, สติปัญญาและสามารถอ้างสิทธิ์ในดินแดนของตัวเองได้

หมาป่าเหลือบมองไปที่เจี้ยนเฉินก่อนจะส่งเสียงหอนทันทีขณะที่มันพุ่งเข้าหาเขา ในเวลาเดียวกันพลังกลืนกินลึกลับก็ห่อหุ้มเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินยังคงสงบนิ่งเมื่อเผชิญกับราชาสัตว์อสูรกลืนชีวิต ซึ่งเพียงพอที่จะทำให้เหล่าอัจฉริยะทั้งหมดหวาดกลัวจนตัวสั่น ความสามารถที่น่ากลัวในการกลืนพลังชีวิตเป็นเรื่องตลกสำหรับเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินหายใจออกเบา ๆ และลมหายใจที่ปล่อยออกมาก็เปลี่ยนเป็นริ้วแสงในทันที เปล่งประกายด้วยเจตจำนงกระบี่อันทรงพลัง มันพุ่งไปข้างหน้าและแทงทะลุราชาสัตว์อสูรกลืนชีวิตทันที

หลังจากนั้นราชาสัตว์อสูรกลืนชีวิตที่สร้างความหวาดกลัวให้กับสัตว์อสูรจำนวนมากถูกตัดขาดกลางอากาศ มันถูกตัดแบ่งครึ่ง ตั้งแต่จมูกลงมาจนถึงลำตัว

ริ้วแสงไม่เพียงหั่นร่างของมันเท่านั้น แต่ยังทำลายความสามารถในการรักษาอีกด้วย

หลังจากการปะทะกันเพียงครั้งเดียว ราชาสัตว์อสูรกลืนกินชีวิตก็เสียชีวิต สิ่งที่เหลืออยู่คือพลังชีวิตที่บริสุทธิ์