เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2775 : การโจมตีของเจี้ยนเฉิน - novel-lucky

ตอนที่ 2775 : การโจมตีของเจี้ยนเฉิน

ภายใต้สายตาของเจี้ยนเฉิน เสิ่นหรานก็รู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันที สายตานี้มองมาที่เขาราวกับว่าเขาคือคนที่ตายแล้ว มันทำให้เสิ่นหรานอึดอัดอย่างมาก

แน่นอว่าเขาไม่เชื่อว่าเขาไม่ต่างจากคนตายในสายตาของเจี้ยนเฉินในตอนนี้ เขายังเชื่อว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้คือหัวหน้าศาลาที่ห้า มันคือคุนเทียนที่เพิ่งเสียความทรงจำไป ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมอีกฝ่ายถึงได้ดูแปลกตลอดเวลา การฆ่าอีกฝ่ายคือสิ่งต้องห้ามในเผ่าดาวทมิฬ นี่ไม่ต้องนับหัวหน้าศาลาเทพเลย

“คุนเทียน เจ้าคงรู้ว่าเจ้าเมืองของเมืองอัศวินทมิฬ ไป่จินได้ตายไปในภูเขาโลกาแฝด ดังนั้นแก่นเลือดที่เขาได้หายไปที่นี่ ชัดเจนแล้วว่าข้ามาที่นี่เพื่อหาแก่นเลือดไปคืน ยังไงซะมันก็เกี่ยวข้องกับโชคชะตาของทั้งเผ่า” เสิ่นหรานแก้ตัวออกมา เขาไม่อาจจะมองตาเจี้ยนเฉินได้ ดังนั้นเขาจึงหันหน้าหนีและพยายามหลีกเลี่ยงทำราวกับว่าสังเกตสิ่งรอบข้าง

“โอ้ เจ้ามาที่นี่เพื่อหาแก่นเลือดรึ“ เจี้ยนเฉินยิ้มออกมาด้วยท่าทีสงสัย เขาได้พูดขึ้นต่อ “แต่แก่นเลือดไม่ได้ตกอยู่ที่นี่ เจ้าเดินทางมาในทิศทางตรงกันข้ามที่แก่นเลือดอยู่ในตอนนี้”

เสิ่นหรานชะงัก ชัดแล้วว่าเขาลนลาน เขารีบอธิบายออกมาว่า “ตอนแรกข้าเข้ามาในภูเขาโลกาแฝดก็เพื่อแก่นเลือด แต่ข้าพบร่องรอยของเจ้าทันทีที่เข้ามาในนี้ ด้วยความสงสัย ข้าจึงตามเจ้ามาที่นี่”

“หัวหน้าศาลาเสิ่น เจ้าคิดจริง ๆ รึว่าข้าหลอกง่ายเหมือนเด็ก ? ข้าไม่มีเวลามาฟังข้อแก้ตัวของเจ้า บอกข้ามาว่าทำไมเจ้าถึงได้ตามข้ามา ? และเจ้าหาร่องรอยของข้าพบได้ยังไง ? ”

เสิ่นหรานหมดหนทาง เขาอยากที่จะพูดพล่ามต่อไป “คุนเทียน ข้าไม่สนว่าเจ้าจะเชื่อข้าหรือไม่ จริง ๆ แล้วข้า…”

เจี้ยนเฉินหมดความอดทน เขาได้ขัดขึ้นและตะคอกออกมา “เลิกไร้สาระ ตั้งแต่ที่ข้าสูญเสียความทรงจำไป ข้าก็เป็นคนอารมณ์ร้อน มันง่ายที่จะทำให้ข้าลงมือหุนหัน ที่นี่คือภูเขาโลกาแฝด เสิ่นหราน ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่บังคับให้ข้าโจมตีเจ้ารึทำให้ราชาเจ้าถิ่นสัตว์อสูรกลืนชีวิตตื่นตัว ข้าอาจจะไม่เป็นไร แต่มันยากที่จะพูดถึงเจ้า”

เมื่อได้ยินแบบนั้น สีหน้าของเสิ่นหรานก็เปลี่ยนไปทันที เขาไม่สงสัยในคำพูดของคุนเทียนเลยแม้แต่น้อย ไม่นานมานี้ คุนเทียนได้สู้กับหัวหน้าศาลาที่เจ็ด เก็ตตี้ เพราะเรื่องเล็กน้อย เขาได้ข่าวที่น่าเชื่อถือว่าคุนเทียนนั้นบ้าคลั่งและไม่มีทางไว้ชีวิตเก็ตตี้ หากอีกฝ่ายแตะต้องคนนอกที่เมืองร้อยเซียน

เรื่องนี้ไม่ได้เป็นความลับในหมู่หัวหน้าศาลาเทพทั้งสิบ ในเวลาเดียวกันมันก็ทำให้พวกระดับสูงของเผ่าดาวทมิฬเข้าใจบางอย่าง ซึ่งคือคุนเทียนมีความสามารถที่จะทำอะไรก็ได้หากเขาอารมณ์เสียและสิ้นสติไปเพราะอาการสูญเสียความทรงจำในตอนนี้

มันอาจจะทำให้คุนเทียนปลุกราชาเขตสัตว์อสูรกลืนชีวิตขึ้นมาตราบใดที่เขาหมดความอดทน แต่เสิ่นหรานเข้าใจว่าคุนเทียนนั้นกล้าพอที่จะทำแบบนั้นจริง ๆ

“คุนเทียนได้ขึ้นมาถึงชั้นสวรรค์ที่ 6 แล้ว แม้แต่การยับยั้งของภูเขาโลกาแฝด แต่เขาก็ยังแข็งแกร่งกว่าข้า หากเขาล่อราชาเจ้าถิ่นสัตว์อสูรกลืนชีวิตเข้ามาที่นี่ ข้านี่แหละที่จะเป็นฝ่ายที่ลำบาก ข้าอาจจะหนีไม่พ้นภูเขาโลกาแฝด” เสิ่นหรานคิดในใจ

ตรงหน้าเขา เจี้ยนเฉินเห็นว่าเสิ่นหรานยังเงียบอยู่ เขาหมดวามอดทนและแผ่พลังออกมาจากตัว สายตาเขาเองก็เย็นชาขึ้นมา

เสิ่นหรานตกใจ เขารีบร้องออกมา “หยุด คุนเทียน หยุดทำอะไรโง่ ๆ ซะ ! ข้าบอกแล้ว ข้าจะบอกทุกอย่าง ! ”

เจี้ยนเฉินได้ปกปิดพลังของตัวเองทันที เขาไม่ได้พูดอะไรต่อและมองไปที่เสิ่นหรานด้วยสายตาเย็นชา

เสิ่นหรานบอกความจริงออกมา “คุนเทียน ความแข็งแกร่งของเจ้าเพิ่มขึ้นมาอย่างมากหลังจากที่เจ้าทะลวงผ่านในแดนทำลายวิญญาณ ดังนั้นข้าจึงสงสัยว่าเจ้าต้องได้รับโชคบางอย่างที่นั่น เจ้าได้เข้ามาในภูเขาโลกาแฝดโดยไม่มีเหตุผล ดังนั้นข้าจึงคิดว่ามันอาจจะเกี่ยวข้องกับโชคที่เจ้าได้เจอจากแดนทำลายวิญญาณ บางทีเจ้าอาจจะได้รับความทรงจำของสัตว์อสูรอวกาศและเจ้าก็ได้มาที่นี่แม้ว่ามันจะอันตรายก็ตามภายใต้การนำทางของความทรงจำ ข้าสงสัยซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมข้าถึงได้เสี่ยงชีวิตตามเจ้ามา”

“ข้าซ่อนตัวอย่างดี เจ้าหาร่องรอยของข้าพบได้ยังไง ? ” เจี้ยนเฉินถามขึ้นมาอีกครั้ง เขาต้องเข้าใจเรื่องนี้ ยังไงซะไปที่เมืองหลวงมาก่อนและได้พบปะกับหัวหน้าศาลาศักดิ์สิทธิ์หลายคน หากเผ่าดาวทมิฬนั้นมีวิธีลึกลับในการแกะรอยคนโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว งั้นเผ่าดาวทมิฬก็ต้องรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาเมื่อเขากลับไปเป็นเจี้ยนเฉินตามเดิม

หากเป็นแบบนั้นจริง ๆ งั้นความพยายามทุกอย่างที่เขาทำมาและการปลอมตัวก็จะเสียเปล่า

“นี่เพราะข้าได้เข้าไปในแดนทำลายวิญญาณและได้รับโชคที่นั่นมา ข้าได้เรียนรู้ทักษะลับจากเศษเสี้ยวความทรงจำของสัตว์อสูรอวกาศ ข้าแกะรอยคนที่เข้าไปในแดนทำลายวิญญาณด้วยทักษะนี้ได้”

“แน่นอนว่ามันคงอยู่ไม่นาน เมื่อมันเกิน 10 ล้านปีแสง พลังของคนผู้นั้นก็จะเจือจาง เมื่อพลังของเขาหายไป ข้าก็ไม่อาจจะใช้ทักษะนี้แกะรอยได้อีก” เสิ่นหรานตอบกลับ

“มันมีใครอื่นที่ได้ทักษะนี้ไปนอกจากเจ้ารึไม่ ? ”

“ไม่มี จริง ๆ แล้วมีคนแค่หยิบมือที่พบกับโชคตอนที่เข้าไปในแดนทำลายวิญญาณ ในหมู่คนของเผ่าเราตอนนี้แล้วบางทีอาจจะมีแค่จักรพรรดิที่ได้รับประโยชน์จากที่นั่น น่าเสียดายที่ข้าได้รับของไร้ประโยชน์กลับมา” เสิ่นหรานพูดด้วยสีหน้าเสียดาย “ข้าได้บอกความลับกับเจ้าแล้ว คุนเทียน ถึงเวลาเจ้าบอกความลับของเจ้าแล้ว เจ้าได้อะไรมาจากแดนทำลายวิญญาณ ? ทำไมเจ้าถึงได้มายังภูเขาโลกาแฝดด้วย ? ”

เจี้ยนเฉินฮึดฮัดออกมา “เมื่อเจ้าอยากรู้มากขนาดนั้น ข้าก็จะบอกให้เจ้ารู้” เมื่อพูดจบ เจี้ยนเฉินก็ได้ใช้ฝ่ามือโจมตีออกไป พลังงงานได้ปะทุออกมาจากมือเขาอย่างบ้าคลั่ง มันพุ่งเข้าใส่เสิ่นหรานด้วยพลังชั้นสวรรค์ที่ 6

ในเวลาเดียกวันพลังของเขาก็ปะทุออกมาทำให้หมอกหนาของภูเขาโลกาแฝดนั้นหมุนวนราวกับมังกรที่ขดตัว

ภายใต้ผลของหน้ากาก พลังของเขาได้เลียนแบบพลังของเผ่าดาวทมิฬ

พลังของเผ่าดาวทมิฬนั้นค่อนข้างพิเศษในภูเขาโลกาแฝด ทันทีที่พลังของเจี้ยนเฉินปรากฏขึ้นมา มันก็ถูกขับเคลื่อนโดยพลังลึกลับในภูเขาให้กระจายออกไปด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ มันได้เข้าไปถึงทุกซอกทุกมุมของภูเขาในคราวเดียว

กรรร !

…

ทันใดนั้นก็มีเสีงคำรามดังขึ้นมาจากทุกทิศทุกทางในส่วนลึกของภูเขาโลกาแฝด พวกมันราวกับเสียงฟ้าผ่า เสียงของมันมีพลังกดดันพิเศษต่อยอดฝีมือขอบเขตบรรพาล พวกมันมีหลายสิบตัว

ด้วยพลังของยอดฝีมือขอบเขตบรรพกาลของเผ่าดาวทมิฬที่รั่วไหลออกมานี้ สัตว์อสูรกลืนชีวิตขอบเขตบรรพกาลที่อยู่ในเขตต่าง ๆ ของภูเขาโลกาแฝดก็ตื่นตัวขึ้นมาทันที พวกมันทำราวกับพบกับศัตรูคู่แค้น มันราวกับว่าได้รับคำสั่ง ตอนนั้นสัตว์อสูรกลืนชีวิตได้ออกเดินทางออกมาราวกับสัตว์ป่าที่หิวโหย

ในเวลาเดียวกัน ฝ่ามือของเจี้ยนเฉินก็ฟาดเข้าที่อกของเสิ่นหราน ด้วยระดับการบ่มเพาะของเสิ่นหรานแล้ว เขาไม่อาจจะเป็นคู่มือของเจี้ยนเฉินได้ แม้ว่าจะอยู่ในสภาพที่ดีที่สุดก็ตาม นี่ไม่ต้องนับตอนนี้ที่พลังของเขาถูกยับยั้งเอาไว้โดยภูเขาโลกาแฝด เขายิ่งไม่อาจจะเป็นคู่มือของเจี้ยนเฉินได้

เสิ่นหรานกระเด็นออกไปพร้อมกับกระอักเลือดออกมา ใบหน้าของเขาซีดเผือดพร้อมกับอกที่มีเลือดกระจายออกมา เขานอนอยู่กับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรงอยู่สักพักไม่อาจจะลุกขึ้นยืนได้

เสิ่นหรานกระอักเลือดออกมาและมองไปที่เจี้ยนเฉิน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อและพูดตะกุกตะกักออกมา “คุนเทียน ทะ ทะ ท ทำไม จะ จะ เจ้าถึงได้ทำแบบนี้ ? ละ และความแข็งแกร่งของเจ้า….จริง ๆ แล้วไม่ได้รับผล….โดยภูเขาโลกาแฝดเลย…มะ มะ มันเป็นไปไม่ได้ …”