เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2888 - ตัวตนของหยางยู่เทียน - novel-lucky

ตอนที่ 2888 – ตัวตนของหยางยู่เทียน

“เฉียนเฉียน เจ้ารู้จักหยางหยู่เทียนคนนี้ดีแค่ไหน ? ” เหอเถียนฉีแห่งเผ่ากระเรียนสวรรค์ถามเหอเฉียนเฉียน ในฐานะผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่ากระเรียนสวรรค์ เขาไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก กกับผู้ฝึกฝนที่เป็นเพียงราชาเทพ ตามความเป็นจริงเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นคนนอกที่เขาถูกคัดเลือกมา

ครั้งแรกที่ชื่อ ‘หยางยู่เทียน’ ปรากฏต่อหน้าเหอเถียนฉีคือหลังจากที่เหอเฉียนเฉียนกลับมาจาก โลกแห่งสัตว์อสูรที่ร่วงหล่น ตระกูลฉู่ ตระกูลกง ตระกูลโจว ตระกูลคังเฉียง และนิกายห หยูเจียง ได้มาเยี่ยมเยียนพร้อมกันโดยการขอให้เผ่ากระเรียนสวรรค์ส่งมอบหยางยู่เทียนให้

ในขณะนี้ เหอเถียนฉีได้รู้ว่าจริง ๆ แล้วมีผู้เยาว์ที่มีความสามารถโดดเด่นเช่นนี้ในตระกูลของเขา หลังจากนั้นเขาได้รู้เรื่องเกี่ยวกับหยางยู่เทียนจากเหอเฉียนเฉียนมากขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ผู้อาวุโสสูงสุดมีความสนใจต่อหยางยู่เทียนคนนี้และความปรารถนาที่จะผูกมัดเขา

ตอนนี้เหอเถียนฉีได้เรียนรู้จากทายาทนิกายเบญจาแล้วว่าหยางยู่เทียนมีโอกาสเป็นหัวหน้าศาลาที่ห้าอย่างมาก มันทำให้เขาตกตะลึงอย่างไม่สามารถควบคุมได้ในทันที แม้ว่าจะมีชีวิตอยู่ มานับไม่ถ้วนแล้วก็ตาม เขาอดไม่ได้ที่จะประเมินหยางยู่เทียนนี้ใหม่อยู่ในใจ

“ผู้อาวุโสสูงสุด ข้าไม่รู้จักหยางยู่เทียนมากนัก เนื่องจากข้าไม่ได้ใช้เวลากับเขามากนัก หยางยู่เทียน … หยางยู่เทียนไม่สามารถเป็นหัวหน้าศาลาที่ห้าได้…” อารมณ์ของเหอเฉียนเฉี ยนถูกทำให้สับสน ช่วงเวลาที่นางใช้ร่วมกับหยางยู่เทียนตลอดจนพฤติกรรมที่โหดเหี้ยมและรุนแรงที่หัวหน้าศาลาที่ห้าได้แสดงให้เห็นในโถงศักดิ์สิทธิ์แพนธีออน เมื่อเขาไปเยี่ยมเมืองร้ อยเซียนด้วยตนเองเริ่มแล่นผ่านหัวของนาง ในท้ายที่สุด นางก็ยังไม่พบความคล้ายคลึงกันแม้แต่น้อย หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือนางไม่พบแง่มุมใด ๆ ที่เชื่อมโยงคนทั้งสองเข้าด้วยกัน

“ถ้าหยางยู่เทียนมีความแข็งแกร่งของขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 6 แล้ว ถ้าเขาต้องการซ่อนมันจากเจ้า ก็เป็นเรื่องจริงที่เจ้าจะไม่สามารถรู้ได้ อย่างไรก็ตามเขาต้องมีอายุต่ำกว่า 1,000 ปีเพื่อเข้าสู่โลกแห่งสัตว์อสูรร่วงหล่น ถ้าหยางยู่เทียนก้าวขึ้นสู่ความสูงส่งเช่นนั้นภายในหนึ่งพันปีจริง ๆ มันก็น่ากลัวมาก” เหอเถียนฉีกล่าวด้วยความประหลาดใจ แม้แต่ในโลกแห่ง งเซียน อัจฉริยะแบบนั้นก็แทบจะไม่เคยมีมาก่อน

“หยางยู่เทียนไม่สามารถเป็นหัวหน้าศาลาที่ห้าได้อย่างแน่นอน ทายาทนิกายเบญจา เจ้าไม่สามารถทำให้ผู้อาวุโสเหล่านี้เข้าใจผิดด้วยเรื่องไร้สาระโดยไม่มีหลักฐานที่เหมาะสม “ปิงยี่เชิงจาก กนิกายกระบี่จักรพรรดิบงกชกล่าวอย่างเข้มงวด ถ้าเขาเป็นเพียงหยางหยู่เทียนก็คงจะดี แม้ว่าเขาจะทำให้องค์กรทั้งห้าขุ่นเคือง แต่สถานการณ์ก็ยังไม่ถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด ยั งมีโอกาสทุกอย่างจะพลิกผัน

อย่างไรก็ตาม หากเขาเป็นหัวหน้าศาลาที่ห้าอย่างแท้จริง เช่นนั้นก็จะมีปัญหามากมาย

องค์กรระดับสูงสุด 52 แห่งในปัจจุบันได้จ่ายค่าคุ้มครองจำนวนมหาศาลให้กับหัวหน้าศาลาที่ห้า ถ้าพวกเขาได้รับแจ้งในตอนนี้ว่าพวกเขาจ่ายค่าธรรมเนียมนี้ให้กับบุคคลภายนอกจริงและคนผ ผู้นี้ได้หลอกพวกเขาทั้งหมดแล้ว องค์กรระดับสูงสุด 52 แห่งจะรู้สึกอย่างไร ?

นั่นไม่ใช่ทั้งหมด หลังจากยอมรับค่าคุ้มครองแล้วหัวหน้าศาลาที่ห้าก็หันหลังให้กับเผ่าดาวทมิฬโดยนำเหล่าสาวกและลูกหลานขององค์กรทั้งห้าสิบสองแห่งไปสู่การทำลายล้าง

นี่ไม่ใช่หนี้แค้นตามปกติ

“ทายาทนิกายเบญจา เจ้าเอาอะไรมาคาดเดาอย่างร้ายแรงว่าหยางยู่เทียนเป็นหัวหน้าศาลาที่ห้า…” เฮาหรานและเฮาเฉินจากตระกูลเฮาพูดขึ้น จากน้ำเสียงของพวกเขา พวกเขายืนอยู่ข้างหยางยู เทียนอย่างชัดเจน

เมื่อต้องเผชิญกับข้อสงสัยของทุกคน ทายาทนิกายเบญจาก็ไม่ได้วู่วามแต่อย่างใด เขากล่าวว่า “เห็นได้ชัดว่า ข้ายึดทฤษฎีนี้จากบางสิ่ง ก่อนอื่น หยางยู่เทียนได้หลอกพวกเจ้าทั้งหมด เ เขาไม่ใช่ราชาเทพ แต่เป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น มิฉะนั้นจะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทนอยู่ได้นานภายใต้การโจมตีของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นทั้งห้า ในตอนนั้น ข้าก็เริ่มสงสัยว่ากา ารบาดเจ็บสาหัสที่หยางยู่เทียนได้รับผลกระทบจากนายน้อยหนุ่มทั้งห้านั้นเป็นเพียงการแสดงหรือไม่”

“ประการที่สองก็คือปฏิบัติการของหัวหน้าศาลาที่ห้าในการปกป้องเมืองร้อยเซียน จริง ๆ แล้วข้ามีข้อสงสัยนี้มาตลอด ข้าไม่เคยเข้าใจเลยว่าทำไมหัวหน้าศาลาที่ห้าถึงเลือกที่จะปกป้อง งเพียงบางส่วนขององค์กรจากเมืองร้อยเซียน อะไรคือความแตกต่างระหว่างการปกป้องส่วนหนึ่งและการปกป้องทั้งหมดจากเขา ? เขาจะไปไกลถึงขั้นที่จะยอมสูญเสียเหรียญผลึกหลายแสนหลายล้านเม็ ดเพื่อไล่ส่วนหนึ่งขององค์กรออกจากโลกดาวทมิฬ สิ่งนี้จะทำให้เกิดประโยชน์อะไรกับเผ่าดาวทมิฬ ? ”

“โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในตอนท้ายเมื่อข้าได้ยินเหอเฉียนเฉียนแห่งเผ่ากระเรียนสวรรค์กล่าวถึงพวกเขาได้เสนอเหรียญผลึกระดับสูงสุดจำนวนหนึ่งที่มากเกินกว่าความต้องการของเขา แต่หัวหน้า ศาลาที่ห้ายังคงหันมาปฏิเสธมัน ข้ายิ่งเพิ่มความสงสัยมากยิ่งขึ้น การกระทำของหัวหน้าศาลาที่ห้าดูเหมือนจะไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง…”

“แน่นอน เพียงแค่นี้เพียงอย่างเดียวก็ไม่มีความหมาย นั่นเป็นเพียงจนกระทั่งเผ่าดาวทมิฬจัดพิธีกรรมอันยิ่งใหญ่ จากนั้นหัวหน้าศาลาที่ห้าก็แสดงตัวและทรยศต่อเผ่าดาวทมิฬและเผ่าด ดาวทมิฬก็ประกาศทุกที่ว่าหัวหน้าศาลาที่ห้าเป็นคนนอก ตอนนั้นในที่สุดข้าก็สำนึกได้ในตอนนั้นเองที่ข้าได้ข้อสรุปที่ทำให้ข้าตกตะลึงว่าจริง ๆ แล้วหัวหน้าศาลาที่ห้านั้นแท้จริง งแล้วคือหยางยู่เทียนปลอมตัวมา…”

“เหตุผลที่แท้จริงว่าทำไมหัวหน้าศาลาที่ห้าซึ่งเป็นหยางยู่เทียนปลอมตัวจำกัดไว้ที่ 50 แห่งคือการใช้โอกาสนี้ในการไล่องค์กรบางแห่งที่เขามีความสัมพันธ์ที่ดี”

“นั่นเป็นเพราะเขาวางแผนที่จะขัดขวางพิธีกรรมอันยิ่งใหญ่ของเผ่าดาวทมิฬตั้งแต่แรก ในขณะเดียวกันเขาก็เข้าใจว่าเมืองร้อยเซียนจะถูกลากเข้ามาเกี่ยวข้องอย่างแน่นอนเมื่อเขาทำเช่นนั น นั่นคือเหตุผลที่เขาทำให้องค์กรส่วนหนึ่งออกจากโลกดาวทมิฬ เพื่อที่เจ้าจะได้หลีกเลี่ยงภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น … ”

เมื่อเขาพูดไปถึงตรงนั้น ทายาทนิกายเบญจาก็มองผ่านเหอเฉียนเฉียน, ปิงยี่เชิง, ซุนจื่อ, กวงว่านหัว และอื่น ๆ เขากล่าวต่อว่า “ตรวจสอบตัวเองให้ดี พวกเจ้าทุกคนที่ไม่ได้รับความคุ้ มครองจากหัวหน้าศาลาที่ห้า ไม่ว่าเจ้าจะคิดยังไงก็ตาม เจ้ามีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างดีกับหยางยู่เทียนใช่หรือไม่ ? ”

เมื่อพวกเขาได้ยินเช่นนั้น เหอเฉียนเฉียน ปิงยี่เชิงพี่น้องของตระกูลเฮาและคนอื่น ๆ ก็ตัวสั่นอยู่ข้างใน พวกเขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงอดีตอย่างระมัดระวัง พวกเขาประหลาดใจ พวกเขาค้นพบว ว่า ทายาทนิกายเบญจานั้นพูดถูกต้อง จากองค์กรชั้นนำทั้งหมดในเมืองร้อยเซียน ทุกคนที่เป็นมิตรกับหยางยู่เทียนถูกไล่ออกจากโลกดาวทมิฬ

“ไม่ เป็นไปไม่ได้ นั่นไม่สามารถเป็นจริงได้ เขาไม่สามารถเป็นหัวหน้าศาลาที่ห้าได้…” เหอเฉียนเฉียนประสบกับความสับสนอย่างรุนแรง นางไม่สามารถเชื่อมต่อกับคนที่เคยแยกจากพวกเขาในภ ภูเขาโลกาแฝด และทำให้นางต้องกังวลกับหัวหน้าศาลาที่ห้าที่ครอบงำอยู่ไม่รู้จบเพราะหนึ่งในนั้นเป็นเพียงราชาเทพ ในขณะที่อีกคนเป็นขั้นอสงไขยที่ทรงพลัง

ในขณะนี้เองที่เหอเฉียนเฉียนนึกถึงสิ่งที่จินหงเคยบอกนางก่อนที่เขาจะจากไปจากเมืองร้อยเซียน

“เหอเฉียนเฉียน หยางยู่เทียนไม่ง่ายอย่างที่เราคิดว่าเขาเป็น ก่อนที่เขาจะไปผจญภัยในภูเขาโลกาแฝด เขาบอกกับข้าเพื่อให้บอกเจ้าว่าโลกดาวทมิฬจะไม่สงบสุขในอนาคตอันใกล้นี้ พร้อ อมกับสิ่งที่ยิ่งใหญ่กำลังจะเกิดขึ้น มันจะดีที่สุดถ้าเจ้าออกจากโลกดาวทมิฬ …”

เหอเฉียนเฉียนไม่ได้สนใจสิ่งที่จินหงพูดในตอนนั้น แต่ตอนที่นางนึกถึงมัน หัวใจของนางก็เริ่มเต้นแรงทันที