เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 2928: ซูหรานถอนหายใจ
ตอนที่ 2928: ซูหรานถอนหายใจ
เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังที่มาจากโถงเมฆธารา ผู้พิทักษ์ที่มารวมตัวกันที่นี่ก็หน้าเปลี่ยนสีอย่างเห็นได้ชัด ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นหลายคนที่ถูกโถงเมฆธาราปราบปรามต่างก็ส่งเสียงอย่า างโกรธแค้น พวกเขาทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อตอบโต้พวกเขาเข้าใจว่าเมื่อพวกเขาถูกปราบปราม พวกเขาก็จะกลายเป็นเป็ดที่อยู่บนเขียงอย่างสมบูรณ์ พวกเขาจะต้องรอการลงมีดจากคนอื่นทำใ ให้พวกเขาไม่มีความคิดที่จะยอมจำนน
ทันใดนั้นพลังจากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นจำนวนมากก็ปะทุขึ้นในโถงเมฆธาราจนก่อให้เกิดพายุลูกใหญ่เพื่อต่อสู้กับจิตวิญญาณวัตถุอย่างไรก็ตามแม้ว่าพวกเขาจะมีจำนวนมาก แต่ก็ยังไม่อาจ จเทียบได้กับพลังของจิตวิญญาณวัตถุระดับเทพขั้นกลาง การโจมตีและการป้องกันเมื่ออยู่ต่อหน้าโถงเมฆธารามันก็บางราวกับกระดาษพลังของโถงเมฆธาราฉีกความพยายามของพวกเขาอย่างง่ายดายแ และยับยั้งผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นอย่างสมบูรณ์แต่เพียงฝ่ายเดียว”ซีหยู เจ้าพยายามจะทำอะไร ? “”ซีหยู เราเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น แม้จะอยู่ในองค์กรระดับสูง เราก็ยังได้รับ ตำแหน่งอาวุโส เจ้าจะทำกับพวกเราอย่างนี้ได้อย่างไร….””เจ้าบังอาจยิ่งนัก ! บังอาจจริง ๆ ! นี่คือความอัปยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผู้เชี่ยวชาญระดับเราที่อยู่ในขอบเขตตั้งต้น….””ทำไ ไมเจ้าไม่ปล่อยเรา ? ด้วยการกระทำที่ตระกูลเทียนหยวนทำกับข้าอย่างนี้ ข้าไม่อยากเป็นผู้พิทักษ์อีกแล้ว….”………
ครู่หนึ่งโถงเมฆธาราก็เต็มไปด้วยเสียงคำรามอย่างไม่พอใจของผู้พิทักษ์ที่ถูกปราบปราม แต่ในขณะที่สีหน้าของพวกเขาดูโกรธเกรี้ยวอย่างมาก แต่ในจิตใจของพวกเขากำลังดิ่งลง พวกเขารู้สึก กเหมือนมีเรื่องน่ากลัวบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น
“นี่มันเป็นเรื่องแปลก เหตุใดจิตวิญญาณวัตถุอย่างโถงเมฆธาราถึงทำตามคำสั่งของซีหยูทันที ? ” ในอีกด้านผู้พิทษ์เหม่ยและผู้พิทักษ์คนอื่น ๆ ก็รู้สึกแปลกใจเช่นกัน พวกเขาต่างแปลกใจ จกับวิธีที่ซีหยูสามารถสั่งจิตวิญญาณวัตถุของโถงเมฆธาราได้
ในอดีต ซีหยูเป็นเพียงเหนือเทพในสายตาของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นของหลาย ๆ คน ในสายตาของพวกเขา นางเป็นแค่กุ้งตัวเล็ก ๆ และไม่มีความสำคัญใด ๆ ที่จะมาสั่งการพวกเขาได้ ควบคู ไปกับความจริงที่ว่าเจี้ยนเฉินผู้นำตระกูลที่แท้จริงก็ไม่อยู่ ไม่มีขั้นอสงไขยคนไหนทำตามคำสั่งของนางอย่างเคร่งครัด แม้ว่าตำแหน่งของนางจะเป็นถึงรองผู้นำตระกูลก็ตาม
แต่ตอนนี้ หลังจากแสดงให้เห็นแล้วว่านางมีอำนาจในการสั่งจิตวิญญาณวัตถุอย่างโถงเมฆธารา สถานะของซีหยูจึงเพิ่มขึ้นอย่างมากในสายตาของผู้พิทักษ์
โถงเมฆธาราที่มีคนสั่งและโถงเมฆธาราที่ไม่มีคนสั่งนั้นมีความแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงถ้าโถงเมฆธาราไม่มีคนสั่ง มันก็เป็นแค่โถงธรรมดา ๆ อันหนึ่ง มันไม่อาจแม้แต่จะเคลื่อนไหวไปไหนได้อ อย่างไรก็ตามหากมีคนสั่งโถงเมฆธารา วัตถุเทพขั้นกลางก็จะกลายเป็นอาวุธร้ายแรงที่สามารถโจมตีและป้องและสามารถไปไหนก็ได้ในทุก ๆ ที่”ผู้พิทักษ์ ข้าต้องทำให้ท่านหนักใจแล้ว ก่อนที่ เราจะมาถึงจุดต่ำสุดของเรื่องนี้ ข้ากลัวว่าจะไม่มีใครออกจากโถงเมฆธาราได้ ซีหยูมองไปที่ขั้นอสงไขยที่ถูกตรึงอย่างสงบนิ่ง แต่จิตใจของนางกลับพลุ่งพล่านอย่างรุนแรง ในขณะที่นาง งพยายามที่จะรักษาความสงบที่นางแสดงออกมาให้เห็น หัวใจของนางเต้นกระหน่ำอย่างรุนแรงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นจนถึงตอนนี้สามารถบอกได้ว่ามันกระตุ้นเหนือเทพอย่างนางมากเช่นกัน เนื่องจ จากนางไม่เคยมีประสบการณ์บางอย่างเช่นการทำให้ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นกลายเป็นนักโทษเช่นนี้ ชะตากรรมของพวกเขาอยู่ที่นาง เพียงแค่นางคิดแว่บเดียวความรู้สึกของการเป็นคนที่มีอำน นาจและการเข้าใจในอำนาจจริง ๆ นี้ทำให้นางรู้สึกตื่นเต้นและค่อนข้างมัวเมาหลงใหล
“ผู้พิทักษ์หลิน โปรดร่วมมือกับการสืบสวนของตระกูลต่อไป” ซีหยูพูดจบ ดอกไม้ที่งดงามก็ปรากฏขึ้นข้างหลังของนาง ทันใดนั้นรากจำนวนมากก็แผ่กิ่งก้านออกมาและล้อมรอบผู้พิทักษ์หลินท ที่เป็นขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 2″นะ-นะ-นี่เป็นดอกไม้ที่หัวหน้าตระกูลเจี้ยนเฉินดูแล….” ผู้พิทักษ์หลินที่เป็นหนึ่งในผู้พิทักษ์สตรีไม่กี่คนของตระกูลเทียนหยวน นางจำกล้วยไม้ก กลืนกินอมตะได้ทันที โดยพื้นฐานแล้วนี่เป็นของระดับตำนานเท่านั้นและมีไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้เห็น นางหน้าซีดด้วยความตกใจ
กล้วยไม้กลืนกินอมตะไม่ได้กลายเป็นความลับนานแล้ว โดยพื้นฐานแล้วสมาชิกระดับสูงของตระกูลเทียนหยวนทุกคนรู้เกี่ยวกับการคงอยู่ของมัน และพวกเขาก็รู้ว่าผู้นำตระกูลเจี้ยนเฉินได้ เลี้ยงดูมันด้วยซากศพนับไม่ถ้วนของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น ไม่เพียงแต่ขั้นอสงไขยเท่านั้น ยังมีขั้นบรรพกาลและอัครสูงสุดอยู่ในนั้นด้วย
“อย่าเข้ามา….อย่าเข้ามา….อย่าเข้ามา…ปล่อยข้า….” ผู้พิทักษ์หลินเฟยกรีดร้องด้วยความตกใจ นั่นคือกล้วยไม้กลืนกินอมตะของตระกูลเทียนหยวนที่กินผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นไปมา ากมาย จิตวิญญาณของผู้พิทักษ์หลินเต็มไปด้วยความกลัวที่มาจากจิตใต้สำนึก พร้อมกับภาพที่น่ากลัวของกล้วยไม้อมตะที่กลืนกินผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น มันทำให้จิตใจของนางสั่นสะท้านไปช ชั่วขณะ นางกลัวมันจนไม่อาจทำอะไรได้
“ซี…รองผู้นำตระกูล ข้าจะบอกท่านทุกอย่างที่ข้ารู้ ได้โปรดให้กล้วยไม้กลืนกินอมตะปล่อยข้าไปและอยู่ห่าง ๆ จากข้า…” ผู้พิทักษ์หลินกรีดร้อง………โถงเมฆธารายังคงปิดอยู่เป็นเวลา 3 วัน ในที่สุดประตูก็เปิดอีกครั้ง มีเพียงผู้พิทักษ์ครึ่งหนึ่งเท่านั้นจาก 30 กว่าคนที่เข้าไปเมื่อวันก่อนได้ออกมาผู้พิทักษ์หลายคนที่อยู่ภายใต้ผู้พิทักษ์อันดูเหมือนจะหายสาบสูญไป ปในโถงเมฆธารา พวกเขาไม่เคยออกมาให้เห็นอีกเลยหลังจากนั้น ตระกูลเทียนหยวนได้ทำการกวาดล้างครั้งใหญ่ ในหมู่สมาชิกระดับสูงที่ทุจริตหลายคนต่างก็ถูกจับไม่ก็ถูกไล่ออกจากตระกูลหร รือถูกขังในคุกของตระกูลเทียนหยวนเป็นซีหยูที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมด เหตุการณ์นี้ทำให้ชื่อเสียงของซีหยูพุ่งสูงขึ้นในตระกูลเทียนหยวนทันที”ผู้พิทักษ์อันและคนอื่น ๆ ทั้งหมดถูก กขังในโถงเมฆธารา ? ใช่แล้วนั่นเป็นความคิดที่ดีทีเดียว มันช่วยข้าได้มากทีเดียว ตอนนี้ตระกูลเทียนหยวนมีเพียงโถงเมฆธาราที่เป็นวัตถุเทพขั้นกลางที่เหมาะสมที่สุดในการขังผู้พิ ทักษ์เหล่านี้” ในส่วนลึกของตระกูลเทียนหยวน ภายในลานเล็ก ๆ มีค่ายกลที่ทรงพลังล้อมรอบซูหรานกำลังนั่งอยู่ในบ้านไม้ได้ลืมตาขึ้นมา นางจ้องมองไปยังทิศทางของโถงเมฆธาราและอดไม่ ได้ที่จะพยักหน้าออกมา
ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นในตระกูลเทียนหยวนที่หลุดพ้นสายตาของนางไปได้ ด้วยการเติบโตของนางในฐานะขั้นบรรพกาล สัมผัสวิญญาณของนางนั้นมีมากเสียจนโอบล้อมพื้นที่ทางใต้ทั้งหมดได้อย่าง ง่ายดาย ตราบใดที่นางสนใจก็จะไม่มีความลับใด ๆ ที่ซ่อนไปจากนางได้ในทั้งภาคใต้นี้ การกระทำทั้งหมดที่ผู้พิทักษ์เหล่านี้แอบทำ เห็นได้ชัดว่าไม่รอดพ้นจากสายตาของนางอย่างไรก็ตามด้ว วยจุดที่นางยืนอยู่ด้วยทุกสิ่งที่ผ่านมาในช่วงเวลาหลายปี นางเริ่มไม่แยแสกับเรื่องทางโลกเหล่านี้แล้ว ด้วยเหตุนี้แม้ว่านางจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในที่ลับของตระกูลเทียนหยวน แต่ นางก็ไม่สนใจใยดีใด ๆการคงอยู่ของนางต่างหากที่เป็นการยับยั้งมากกว่าสิ่งใด !
ในเวลาเดียวกันนางยังรับหน้าที่เป็นรากฐาน ด้วยเหตุนี้ไม่ว่าตระกูลเทียนหยวนจะวุ่นวายแค่ไหน พวกเขาก็จะไม่เปลี่ยนเจ้าของเป็นอย่างน้อย”วิถีดั้งเดิมเป็นพลังที่ก่อตัวขึ้นของจอมปรา าณสูงสุดที่ล่วงลับไปแล้วในระหว่างการบ่มเพาะ ความมหัศจรรย์ของมันนั้นไม่มีสิ้นสุดอย่างแท้จริง หลังจากดูดซับส่วนหนึ่งของวิถีดั้งเดิมของหมาป่านภาโบราณ ความก้าวหน้าของข้าในช่วงส สองสามปีที่ผ่านสามารถบอกได้ว่ามันน่าเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก””หากยังเป็นแบบนี้ วิถีดั้งเดิมที่ข้าดูดซับมานั้นก็มากเกินพอที่ข้าจะบรรลุอัครสูงสุด โดยปกติแล้วข้าจะไม่พอคอขวดใ ใด ๆ ก่อนที่จะกลายเป็นอัครสูงสุด…..” ซูหรานพึมพำเบา ๆ นางอดไม่ได้ที่จะยิ้มบาง ๆ ให้กับตัวเองบนใบหน้าที่แก่ชราของนาง