เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 403 - หนึ่งต่อห้า

ตอนที่ 403 – หนึ่งต่อห้า

เจี้ยนเฉินเสริมความแข็งแรงของฟองอากาศรอบ ๆ เจียงหยางหู่ด้วยฟองธาตุลมอีกธาตุหนึ่งก่อนที่จะส่งเขาไปยังด้านข้างของเจียงหวูจี่

ความร้อนแรงของธาตุไฟได้สงบลงเล็กน้อยราวกับว่าเจียงหวูจี่กลัวที่จะทำร้ายเจียงหยางหู่ จับเขาไว้เบา ๆ ดวงตาของผู้เฒ่าดูอ่อนโยนลง

” นายน้อย นี่ล้วนเป็นความผิดของข้า” ริมฝีปากของเจียงหวูจี่เริ่มสั่นไหวในขณะที่เขาพูด หลังจากใช้ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ของเขาเพื่อสังหารเซียนสวรรค์ 2 คน อาณาจักรปิงหยางได้มาแก้แค้นเอากับเจียงหยางหู่

ในสถานะปัจจุบันของเจียงหยางหู่ เจียงหวูจี่ได้รับบาดเจ็บสาหัสในวิญญาณ เจียงหยางหู่เติบโตขึ้นมาภายใต้การดูแลของเขา ในขณะที่พวกเขามีความสัมพันธ์ในฐานะนายและบ่าว ความรู้สึกของพวกเขาที่มีต่อกันถูกเรียกว่าครอบครัว เมื่อเห็นว่าเจียงหยางหู่เป็นคนพิการ เจียงหวูจี่คิดไม่ออกเลยว่าเจียงหยางป้าจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้

ถอนความรู้สึกของเขาออกมา เจียงหวูจี่มองไปที่เจี้ยนเฉินและพูดอย่างจริงใจว่า ” ข้าไม่รู้ชื่อของท่าน แต่ในอนาคตตระกูลเจียงหยางของเราจะตอบแทนท่านผู้มีพระคุณอย่างแน่นอน”

เจี้ยนเฉินไม่พูดอะไรเลย ในขณะที่คำพูดของเจียงหวูจี่ ทำให้เขารู้สึกมีความสุขมาก แต่เพราะสถานะปัจจุบันของเจียงหยางหู่ทำให้เขาไม่รู้สึกดีใจ ความรู้สึกของเขาถูกกระทบกระเทือนอย่างหนักจนเขาไม่สามารถพูดอะไรได้อีก

เมื่อย้อนกลับไปดูเซียนสวรรค์ทั้งห้า เขาตั้งท่าเตรียมต่อสู้ “อาณาจักรฉินกาน เจ้าต้องการมีส่วนร่วมจริง ๆหรือ ? ยังมีโอกาสที่จะถอยออกไป”

แต่เฉียนหยุนไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ จากท่าทีของเจี้ยนเฉิน “ชายชราผู้นี้ปรารถนาเพียงแค่ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ ถ้าข้าสามารถคว้ามันไว้ได้ มันก็ไม่มีอะไรที่ข้าจะต้องเข้าไปเกี่ยวข้อง ตอนนี้อาณาจักรเกอซุนใกล้จะล่มสลายเต็มที”

” เยี่ยม วันนี้ข้าจะกำจัดอาณาจักรฉินกานของเจ้าด้วย”

“โอหัง เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร ? ไม่เพียงแต่เจ้าต้องการทำลายอาณาจักรปิงหยาง แม้แต่อาณาจักรฉินกานของข้าก็เช่นกันหรือ?” เฉียนหยุนดุว่าราวกับว่าดูถูกด้วยคำพูดเหล่านี้

เจี้ยนเฉินเริ่มเงียบขึ้นด้วยความตั้งใจที่จะต่อสู้ ดวงตาของเขาทอประกายด้วยแสงสีฟ้าและสีม่วง สร้างภาพอันลึกลับที่ทำให้ทุกคนตกใจ เจี้ยนเฉินยื่นมือขวาของเขาออกไป เศษซากของป้อมปราการเริ่มลอยขึ้นก่อนที่จะพุ่งไปทางชายทั้งห้าพร้อมด้วยแสงสีฟ้าและสีม่วง

ไม่แม้แต่จะเหลือบแลการจู่โจมในครั้งนี้ หนึ่งในห้าคนแค่นเสียงก่อนที่จะโบกพลังเซียนให้พุ่งไปข้างหน้าและพุ่งชนกับเศษซากที่ลอยมา

แต่เศษซากจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งผ่านพลังเซียนของเขาราวกับมีดตัดเนยก่อนที่จะพุ่งต่อไปยังเซียนสวรรค์ทั้งห้า

เซียนสวรรค์ทั้งห้าก็พลันหน้าซีด มีสีหน้ากังวลขึ้นมาในทันที ” มีพลังแปลก ๆ เข้ามา ระวังตัวด้วย” เฉียนหยุนพูดก่อนที่จะสร้างกระบี่ยาวเรียวจากปราณกระบี่ที่มีเปลวเพลิงออกจากตัวกระบี่ ฟันไปยังเศษซากที่พุ่งมาที่เขาอย่างรุนแรง เขาเริ่มที่จะทำให้มันแตกเป็นฝุ่นไปทีละชิ้น ๆ

เซียนสวรรค์คนอื่นไม่ได้รีรอเช่นกัน พวกเขานำอาวุธเซียนของพวกเขาออกมาทันที พวกเขาเหวี่ยงอาวุธเซียนเพื่อป้องกันตัวเอง แต่กลุ่มของเศษซากนั้นมากเกินไปสำหรับพวกเขาและมีหลายชิ้นที่สามารถฝ่าด่านป้องกันและทะลวงเข้าไปในร่างกายของพวกเขาได้

พวกเขามีสีหน้าที่ตกใจ ก่อนที่จะโยนความคิดทั้งหมดที่ไม่คิดจะต่อสู้อย่างจริงจังทิ้งไปอย่างสมบูรณ์

” ใช้พลังเซียนของเจ้าเพื่อปกป้องตัวเอง ! ” เซียนสวรรค์คนหนึ่งร้องตะโกนก่อนที่พลังเซียนสีสันสดใสจะปกคลุมร่างกายของเขาเอง มันเข้มข้นเหมือนผ้าคลุมพันไปรอบ ๆ ร่างกายของเขา อย่างไรก็ตาม ผ้าคลุมไม่สามารถปกป้องเจ้านายของตนได้อย่างสมบูรณ์จากเศษซากและมันทำได้แค่เพียงชะลอความเร็ว

รู้ว่าสิ่งนี้มิอาจอนุญาตให้ดำเนินการต่อไปได้อีกนาน ทั้งห้ารวมการโจมตีของพวกเขาและพุ่งออกไปทั่วพื้นที่ก่อนที่จะพุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินยกมือทั้งสองแล้วกำหมัดแล้วเริ่มทำให้ลูกศรลอยขึ้นมาจากพื้นเพื่อรวมเข้าด้วยกันเป็นจุดเดียว ในเวลาเดียวกัน ต้นไม้หลายต้นก็ถูกถอนรากถอนโคนออกมาจากพื้นอย่างรุนแรงและลอยขึ้นไปในอากาศ ในท้ายที่สุด แหล่งที่มาทั้งสองก็เริ่มรวมตัวกันเพื่อก่อให้เกิดกระบี่ยาวหลายร้อยเมตรสูงที่แทงขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยตัวของพวกมันเอง จากที่ไกล ๆ มันดูราวกับว่ามันเป็นหอคอยขนาดยักษ์ที่ไต่ขึ้นสู่สวรรค์ ในขณะที่เปล่งประกายด้วยแสงสีฟ้าและสีม่วงสดใส

“นี่ นี่มันอะไรกัน ? ” เซียนสวรรค์ทั้งสี่จากอาณาจักรปิงหยางและเฉียนหยุนจากราชอาณาจักรฉินกานตกตะลึง เศษซากที่เจี้ยนเฉินทำให้ลอยขึ้นพลันเปลี่ยนรูปเป็นกระบี่ขนาดยักษ์ขึ้นมา เมื่อเห็นแบบนี้ทำให้พวกเขาร้องเสียงดังโดยไม่ตั้งใจ

“นี่คือ..นี่คือทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ใช่หรือไม่ ? ” เซียนสวรรค์คนหนึ่งถามอย่างจริงจัง

” มันเป็นไปไม่ได้ มันไม่มีพลังที่ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ใช้ออกมา นี่ไม่ใช่ทักษะการต่อสู้ ! ” เฉียนหยุนร้องออกมา

ในช่วงเวลาถัดไป กระบี่ยักษ์ที่ลอยตัวอยู่เริ่มที่จะรวมตัวกันเป็นกระบี่ยาวหลายร้อยเมตร ด้วยขนาดที่ลดลงนี้ทำให้สิ่งของที่ถูกสร้างขึ้นเป็นกระบี่บีบอัดซึ่งกันและกันอย่างแน่นหนาอย่างลึกลับ นอกจากความหนาแน่นของกระบี่แล้ว ความสว่างของปราณกระบี่สีฟ้าและสีม่วงก็เริ่มเพิ่มขึ้นเช่นกัน

ด้วยเสียงคำรามที่ดุเดือด เจี้ยนเฉินนำกระบี่ยักษ์พุ่งไปหาเซียนสวรรค์ทั้งห้าด้วยความพยายามที่จะฆ่าพวกเขา

ด้วยสีหน้าที่น่าประหวั่นพรั่นพรึง เซียนสวรรค์แต่ละคนร้องออกมาในขณะที่พวกเขาเริ่มใช้ทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีขั้นสูงออกมา

“ตูม ! “

ได้ยินการระเบิดอีกครั้งเนื่องจากพลังงานจากการระเบิดที่เกิดขึ้นราวจะขู่ว่ามันจะทำลายท้องฟ้า พลังงานยังคงก่อให้เกิดความเสียหายและการทำลายล้างอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่มันพัดผ่านอากาศและสั่นสะเทือนโลก หลายส่วนของโลกได้พังทลายและจมลงเนื่องจากพลังงาน ผลที่ตามมาคือบริเวณรอบ ๆ ทั้งหมดภายในระยะทางสิบกิโลเมตรได้รับผลกระทบ

เซียนสวรรค์ทั้งห้าเริ่มมีสีหน้าซีดเซียวในขณะที่ร่างกายถูกบังคับให้ถอยหลังด้วยพลัง เซียนสวรรค์ 2 คนที่อ่อนแอที่สุดได้เริ่มกระอักเลือดออกมาแล้ว

แม้แต่เจี้ยนเฉินก็ถูกบังคับให้ลอยถอยไปข้างหลังก่อนที่จะทำให้ตัวเองเสถียร บริเวณรอบตัวเขาเริ่มบิดเบือนจากพลังงาน ทำให้มันยากสำหรับเขาที่จะแยกแยะสิ่งที่เกิดขึ้น

เพียง 1,000 เมตรก่อนที่เจี้ยนเฉินจะสามารถยืนหยัดได้อย่างมั่นคง เจี้ยนเฉินดึงดูดสายตาของชายทั้งห้า เขาพลันเริ่มรวบรวมธาตุไฟที่มีอยู่ในโลกรอบตัวเขา ก่อนที่จะสร้างกระบี่เพลิงที่แตกต่างกัน 5 เล่ม แต่ละเล่มเปล่งประกายด้วยเปลวไฟที่รุนแรงซึ่งดูราวกับว่ามันสามารถเผาไหม้ในอากาศ ในไม่กี่วินาทีต่อมา อุณหภูมิรอบตัวกระบี่ก็เริ่มร้อนขึ้น

“หวือ!” “หวือ!” “หวือ!” “หวือ!” “หวือ!”

สามารถได้ยินเสียงที่แตกต่างกันห้าเสียงเมื่อกระบี่เพลิงทั้งห้าพุ่งเข้าหาเซียนสวรรค์แต่ละคน

ดวงตาของเฉียนหยุนทอประกายแวววาว ขณะที่เขาบินขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อหลบเลี่ยงกระบี่ที่พุ่งเข้าหาเขา เขาเปลี่ยนเป็นแสงสีขาวพุ่งตรงไปที่เจี้ยนเฉิน

เซียนสวรรค์อีก 4 คนจากอาณาจักรปิงหยางที่ดูอ่อนแอกว่าเมื่อก่อนและตอนไม่สามารถหลบหลีกได้ พวกเขาใช้ทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีเพื่อโจมตีกระบี่เพลิงทันที

กระบี่เพลิงทั้งสี่แยกออกจากกันเมื่อสัมผัสและทำให้ทั่วทั้งท้องฟ้าเต็มไปด้วยเปลวเพลิง ในเวลาเดียวกันเนื่องจากการแยกตัวอย่างกะทันหันของกระบี่ เซียนสวรรค์ทั้งสี่จึงจมอยู่ในนั้นอย่างสมบูรณ์

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ร่างที่สกปรกมอมแมมก็ออกมาจากเปลวเพลิงแต่ละคนมีชั้นของพลังเซียนปกป้องร่างกายของพวกเขาเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดบาดแผลที่ร้ายแรงใด ๆ แต่เซียนสวรรค์ที่อ่อนแอที่สุด 2 คนนั้นมีหลายส่วนของร่างกายของพวกเขาที่ดูไหม้เกรียมพร้อมด้วยเสื้อผ้าที่ถูกเผา

“เผาทุกคนได้ เขาแข็งแกร่งเช่นนี้ได้อย่างไร ? ด้วยกระบี่ที่สร้างขึ้นจากไฟธรรมดา ๆ เราไม่สามารถต้านทานผลกระทบของมันได้อย่างสมบูรณ์ เขาจะต้องเป็นเซียนสวรรค์วัฏจักรที่ 5 เป็นอย่างน้อย ! “

“นรกอะไรเช่นนี้ ข้าเห็นได้ชัดว่าเขาใช้ธาตุลมเมื่อตอนเขาบิน ดังนั้นเขาจะควบคุมธาตุไฟได้อย่างไร ? ! “

“เจ้าเด็กเหลือขอคนนี้แข็งแกร่งเกินไป ไม่มีทางที่เขาจะไม่ใช่ผู้อาวุโสที่ใช้เวลาส่วนใหญ่ในการบ่มเพาะ ! “

“บางทีเขาอาจจะเป็นบรรพชนของตระกูลเจียงหยางอีกคน ? แม้ความแข็งแกร่งของเขาจะเท่ากับเซียนสวรรค์ แต่เราก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้อย่างสมบูรณ์”

ในตอนนี้เซียนสวรรค์ทั้งสี่ได้ถูกข่มขู่อย่างสมบูรณ์แบบจากเจี้ยนเฉิน เมื่อพวกเขาทั้งสี่และเฉียนหยุนร่วมกันโจมตี พวกเขาก็ยังอะไรเจี้ยนเฉินได้ไม่สะดวก

“ยอมตายซะดี ๆ ! ” เฉียนหยุนร้องออกมาขณะที่เขาพุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉินจากด้านหน้าและเตรียมพร้อมที่จะพุ่งกระบี่ใส่คิ้วของเขา

ด้วยรอยยิ้มอันเย็นชา เจี้ยนเฉินก่อให้เกิดปราณกระบี่สีฟ้าและสีม่วงอันบริสุทธิ์ในมือขวาของเขาและแทงไปที่เฉียนหยุนก่อนที่เขาจะได้โจมตีออกมา

พลังงานต้นกำเนิดของปราณกระบี่สีฟ้าและสีม่วงนั้นบริสุทธิ์เป็นเอกลักษณ์ ดังนั้นเมื่อกระบี่ของเฉียนหยุนปะทะกับมันจึงเกิดรอยร้าวบนกระบี่ของเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เมื่ออาวุธเซียนของเฉียนหยุนได้รับความเสียหาย เขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน เขากระอักเลือดออกมาจากปากและมองดูอาวุธเซียนในมือของเขาด้วยความตกใจ

เจี้ยนเฉินแทงออกมาโดยใช้พลังงานต้นกำเนิดของจิตวิญญาณกระบี่อีกครั้งโดยไม่รีรอ เกราะป้องกันพลังเซียนที่ล้อมรอบตัวของเฉียนหยุนถูกเจาะทะลุผ่านอย่างง่ายดายก่อนที่การโจมตีของเจี้ยนเฉินจะพุ่งไปที่ศีรษะของเฉียนหยุน

” พลังงานนี้คืออะไรกัน ? ” เฉียนหยุนร้องด้วยความหวาดกลัวก่อนจะกระโดดถอยหลังเพื่อหลบเลี่ยง

ในขณะที่พลังงานต้นกำเนิดก่อตัวเป็นกระบี่ได้พลาดศีรษะของเฉียนหยุนและปล่อยให้เขารอดชีวิตไปโดยที่แขนซ้ายของเขาถูกตัดด้วยกระบี่ เลือดได้พุ่งออกมา เฉียนหยุนเริ่มร่วงหล่นลงมาที่พื้น ดูแล้วเปราะบางอย่างยิ่ง

ร้องเพื่อระบายความเจ็บปวด เฉียนหยุนลอยขึ้นไปในอากาศสูง 1,000 เมตรและจ้องมองกระบี่ในมือของเจี้ยนเฉิน “พลังงานนั้นคืออะไร? ด้วยพลังของมัน อาวุธเซียนของข้าถูกโจมตี”

จ้องมองอย่างมืดครึ้ม เจี้ยนเฉินเริ่มใช้จิตสังหารเพื่อจ้องมองเฉียนหยุนก่อนที่จะไล่ตามเขา