เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 587: การกำเนิดของศัตรูที่ทรงอำนาจ
ตอนที่ 587: การกำเนิดของศัตรูที่ทรงอำนาจ
ฝ่าบาท ท่านจะกำจัดกลุ่มทหารรับจ้างนี้งั้นหรือ ?
มีเสียงออกมาจากพระโอษฐ์ เราคงไม่พูดว่ากําจัด ข้อเท็จจริงที่ว่ามีผู้ที่แข็งแกร่งได้ปรากฏตัวขึ้นในอาณาจักรวายุครามนั้นเป็นประโยชน์กับเรา แต่เรากลัวว่า ถ้าเขาเป็นคนภายนอกและได้เข้ามาในอาณาจักรของเราเพื่อที่จะขยายอิทธิพลของเขา ก่อนที่จะนำคนเหล่านั้นจะออกจากอาณาจักร ถ้าเป็นอย่างนั้น ความเสียหายต่ออาณาจักรของเรามันจะใหญ่หลวงนัก เราเพิ่งจะเสร็จสิ้นสงครามกับอาณาจักรเกอซุน ซึ่งอาณาจักรของเราไม่อาจเกิดความเสียหายได้อีกต่อไป
แล้วทำไมฝ่าบาทเชื่อว่าต้องทำเช่นนั้น ?
“ท่านกู่หยุน เราจะรบกวนท่านในครั้งนี้ เราหวังว่าท่านจะสามารถไปหากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีนั้นด้วยตัวท่านเองและดูว่าเป้าหมายของพวกเขาคืออะไร ถ้าพวกเขาต้องการอยู่ในอาณาจักรและพยายามที่จะเติบโต ข้าเองก็จะต้อนรับพวกเขา แต่ถ้าพวกเขาต้องการที่จะขโมยคนหรือสิ่งอื่นที่อาจส่งผลกระทบต่ออาณาจักรของเรา เราก็ต้องโจมตีพวกเขาทันทีโดยปราศจากความเมตตา ราชาตรัส
เข้าใจแล้ว ข้ารู้ว่าจะต้องทำเช่นไร ผู้เฒ่าพยักหน้าก่อนจะหันกลับไป
ช้าก่อน ท่านกู่หยุน ราชาหันเรียกไปที่ผู้อาวุโส ท่านกุ่หยุน ราชาผู้นี้เป็นกังวลว่าจะมีเซียนสวรรค์ภายในกลุ่มทหารรับจ้าง ดังนั้น ก่อนที่ท่านจะออกไปยังเมืองเมฆา ให้นำคนไปกับท่านด้วย”
ขอบคุณสำหรับความห่วงใย ฝ่าบาท ! ด้วยรอยยิ้ม กู่หยุนกล่าวออกอย่างรวดเร็วและโค้งให้กับราชา ก่อนที่จะเดินออกไปด้วยศีรษะที่เชิดสูงขึ้น
ทันทีที่ราชาเห็นกุ่หยุนออกจากห้อง เขาก็ผ่อนลมหายใจออก ทำไมข้าถึงรู้สึกไม่สบายใจอย่างมากเพราะทหารรับจ้างอัคนีนี้ ? ทหารรับจ้างกลุ่มใหม่นี้จะแพร่ขยายอำนาจไปยังอาณาจักรวายุครามของข้า ?
“มันเป็นความโชคดีที่กลุ่มทหารรับจ้างจะออกไปปฏิบัติภารกิจนี้แข็งแกร่ง มิฉะนั้น พวกเขาอาจจะต้องพบกับปัญหา” ราชาพึมพำ
ในพริบตาสี่วันผ่านไป ในขณะนี้ กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีนั้นที่ได้แผ่ขยายอำนาจครอบงำเมืองเมฆา ข่าวนี้เองได้แพร่กระจายออกไปทั่วอาณาจักรวายุคราม ไม่ว่ามันจะเป็นเมืองเล็กหรือใหญ่ แต่ละคนของพวกเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับมัน
ไม่ว่าจะเป็นคนที่เชื่อ ข่าวนั้นเองที่ปรับเปลี่ยนความคิดของคนทั้งอาณาจักรวายุคราม – การเพิ่มขึ้นของฝ่ายใหม่ที่มีประสิทธิภาพได้เข้ามา
ภายในหนทางยาวออกไปจากเมืองเมฆา เป็นเมืองชั้นหนึ่ง ภายในเมืองเทียนหลง ปรากฏจวนที่ใหญ่ที่สุดในเมือง เป็นชายวัยกลางคนยืนอยู่ ด้วยเสื้อคลุมสีขาว ชายคนนั้นจ้องมองออกไปในบ่อน้ำในด้านหน้าของเขา ด้วยมือทั้งสองข้างไขว้หลังของเขา
นี่เอง! เป็นเจ้าเมืองเทียนหลง !
ด้วยท่าทีใจลอย เจ้าเมืองเริ่มที่จะพูดพึมพำกับตัวเองว่า”อา มันช่างเป็นวิธีการที่ไม่คาดคิด ! เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดอย่างแท้จริง มันเป็นเพียงกลุ่มทหารรับจ้างในเมืองเวคที่อ่อนแอได้เปลี่ยนอย่างฉับพลัน กลายเป็นแข็งแกร่งมากพอที่จะพิชิตเมืองเมฆา ในช่วงหลายวัน การเปลี่ยนแปลงเช่นนั้น มันไม่น่าเชื่ออย่างเต็มที่”
ภายในอีกห้องหนึ่ง อยู่ในจวน คาตาต้าและคาตาเฟยนั่งอยู่ที่โต๊ะทั้งสองของพวกเขาได้พูดคุยกันพร้อมสุรากาหนึ่ง
ด้วยสุราในจอกของเขา คาตาต้าพูดกับอีกฝ่ายว่า “คาตาเฟย เจ้าน่าจะทราบเรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองเมฆา เจ้าคิดว่ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีนั้นเป็นกลุ่มเดียวกับที่อยู่ในเมืองเวคหรือไม่ ? “
‘ข้าคิดว่าเป็นเขา ! ‘ คาตาเฟยพูด ในฐานะที่เป็นคนไม่ค่อยพูด เขาหวงแหนคำพูดของเขาราวกับว่าพวกมันมีค่าดั่งทองและไม่ได้พูดมันออกมาอย่างง่ายดาย
“เจ้าแน่ใจเหรอ ? ” คาตาต้ากล่าวขึ้นเสียงต่ำ
ความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินเป็นเรื่องที่เราไม่รู้ แต่เขาต้องแข็งแกร่งมาก” คาตาเฟยพูด มีความสงสัยและความสับสนอยู่ในจิตใจของเขา แต่ใบหน้าของเขามันไม่มีอารมณ์อยู่เหล่านั้น
กระดกสุราภายในจอกนั้น คาตาต้าถอนหายใจ มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่า เจี้ยนเฉินได้ประสบความสำเร็จมากในเวลาเพียง 2 ปี เมื่อสองปีก่อน เขาบอกว่าเขาได้เข้าร่วมงานชุมนุมทหารรับจ้าง เขาได้ตัดผ่านระดับ ในขณะที่เขาอยู่ที่นั่น
…..
เจี้ยนเฉินที่ตอนนี้นั่งอยู่บนเตียงในโรงเตี้ยม ขณะที่เขาพยายามที่จะบ่มเพาะพลัง เสี่ยวไป๋ยังคงวิ่งวนไปรอบ ๆ ขอบของเตียง ราวกับว่ามันเป็นสวนสนุก มันเป็นโชคดีที่ผ้าปูนั้นราคาถูก มันจึงถูกฉีกโดยกรงเล็บของเสืออย่างง่ายดาย
เจี้ยนเฉินไม่ได้ออกจากโรงเตี้ยมมาหลายวัน และใช้เวลาของเขาในการบ่มเพาะพลังในห้องของเขา เพื่อรอให้ทุกคนหายดีและจากไป ในการเดินทางออกจากเมืองเมฆา
หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีออกมาเดี๋ยวนี้” ทันใดนั้นเอง เสียงเหมือนฟ้าร้องพาดผ่านท้องฟ้า เสียงของผู้พูดนั้นได้แข็งแกร่งมาก มันดูเหมือนจะสั่นสะเทือนโลกนั่นเอง ถนนและอาคาร – แม้แต่เมืองเมฆาได้รับการเป่าออกไป เพื่อเผยให้เห็นดวงอาทิตย์ที่อยู่เบื้องหลังมัน . . . . . ทุกคนที่ได้ยินเสียงมันเป็นเสียงราวกับเสียงของพระเจ้า
สักครู่ เมืองหลวงเมฆาทั้งหมดก็เงียบ ก่อนที่ทุกคนที่ได้ยินเสียงนั้น ทุกคนเงยหน้าของพวกเขาไปบนฟากฟ้าราวกับพยายามจะหาต้นตอของเสียง
ข้าเห็น ดูตรงนั้น ! ชาย 2 คนในท้องฟ้า ! เป็นเซียนสวรรค์ ! ทันใดนั้นเอง ชายวัยกลางคนตื่นเต้นชี้ไปที่จุดในท้องฟ้ากับร้องบอกออกมาเสียงดัง
หัวของทุกคนในเมืองหันไปมองที่เขาทันที . . . และแน่นอน . . . มันเป็นสิ่งที่ปรากฏเป็นสองจุดเล็ก ๆ ราวกับมดขึ้นในท้องฟ้า ในขณะที่มีร่างขนาดเล็กของพวกเขา ทว่าทำให้พวกเขาดูเหมือนพระเจ้าลงมาบนโลกมนุษย์
พวกเขาสองคนเป็นเซียนสวรรค์ พวกเขาต้องมาต่อสู้กับกลุ่มทหารรับจ้างอัคนีนั้น มันจบแล้วสำหรับพวกเขา ตอนนี้”
สิ่งที่เป็นหายนะสำหรับกลุ่มทหารรับจ้างอัคนี ด้วยการที่สองเซียนสวรรค์มาที่นี่ พวกเขาจะต้องถูกทำลาย
ทุกคนต่างก็คุยหัวข้อนี้กันอย่างยินดี แต่ผู้ที่ได้เข้าร่วมในทหารรับจ้างอัคนีนั้นกลายเป็นใบหน้าซีดเผือด
เจ้าเมืองออกมาจากคฤหาสน์ของเขาเพื่อมองออกไปยังท้องฟ้าที่ปรากฏเซียนสวรรค์ทั้งสอง ท่านเซียนสวรรค์ทั้งสอง ฝ่าบาทส่งพวกเขามาถึงสองคน ? เยี่ยม ! นี่เป็นที่น่าอัศจรรย์ ! ครานี้ ทหารรับจ้างอัคนีนั้นได้จบสิ้นแล้ว !
จากทุกส่วนภายในเมือง หลายฝ่ายที่ใกล้ชิดกับทหารรับจ้างอัคนีต่างปรากฏขึ้น เมื่อเห็นสองเซียนสวรรค์ลอยสูงในท้องฟ้า ใบหน้าของพวกเขาซีดเผือด ใบหน้าฝืนยิ้มปรากฏขึ้นที่ด้านหน้า แต่ผู้ที่เต็มใจเข้าร่วมได้รู้สึกกระจายดูน่ากลัวบนใบหน้าของพวกเขา
แม้แต่เซียนสวรรค์เพียงคนเดียวก็เพียงพอที่จะกังวล แต่นี่เป็นเซียนสวรรค์ถึง 2 คน
จากภายในห้องของเขาเอง เจี้ยนเฉินค่อย ๆ ลืมตาขึ้นดู
ในเวลาเดียวกัน ประตูห้องของเขาเปิดขึ้น หมิงตงและคนอื่น ๆ เข้ามา
เจี้ยนเฉิน มีเซียนสวรรค์ 2 คน ปรากฏขึ้นที่นี่ . . อย่างอึกทึกครึกโครม และปรากฏขึ้นในท้องฟ้า – พวกเขาคิดว่าไม่มีใครรู้ว่าพวกเราเป็นใคร ? ใช่ ถ้าพวกเขาเต็มใจที่จะลอง ข้าจะทุบตีพวกเขาจนกว่าพวกเขาจะหนีไป หมิงตงหัวเราะ ในสายตาของเขา เซียนสวรรค์ไม่ใช่คนที่เขาจะต้องกลัวเกรงแต่อย่างใด
หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างอัคนีนั้น ออกมาทันที อย่าคิดว่าการทำเป็นเต่าหดหัวอยู่ในกระดองเช่นนี้จะช่วยเจ้าได้ คราวนี้ เสียงอื่นได้ระเบิดออกจากท้องฟ้า พร้อมกับเสียงสนั่นก้อง
เสียงที่ดังขึ้นได้สร้างความโกรธให้กับหมิงตง นั่นมันใครกัน เหตุใดจึงส่งเสียงเอะอะ ?
รอยยิ้มเย็นชาปรากฏบนใบหน้าของเจี้ยนเฉิน อยู่ที่นี่ ข้าจะออกไปทักทายพวกเขาเอง ! ทันทีที่เขาพูด ก็มีหลุมปรากฏอยู่ด้านบนของหลังคา เผยให้เห็นประกายแสงสีม่วงฟ้า ไม่ถึงวินาทีต่อมา เจี้ยนเฉินก็หายไปจากเตียงของเขาขึ้นไปในท้องฟ้า