เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 598: กลับมาเมืองทหารรับจ้าง (4)
ตอนที่ 598: กลับมาเมืองทหารรับจ้าง (4)
เมืองทหารรับจ้างตั้งอยู่ที่ศูนย์กลางของทั้งทวีป มันเหมือนกับว่ามันเป็นศูนย์กลางของดินแดน แม้ว่าจะไม่มีกำแพง แต่ทว่าดินแดนที่เมืองนี้ทอดยาวไปนั่นไม่น้อยกว่าเจ็ดเมืองหลวงก็ตาม มันถูกขนานนามว่าเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงที่สุดในทวีป
เมืองทหารรับจ้างนั้นเป็นดั่งสัญลักษณ์แห่งเทพเจ้า ในจิตใจของทหารรับจ้างทุกคน มันเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับทหารรับจ้าง ชื่อของตัวเมืองนั้นเป็นตัวแทนของอิสรภาพและสันติภาพ
มันมีกฎหมายที่ซับซ้อนรวมถึงกฎหมายที่ใช้รักษาความปลอดภัยและสันติภาพของเมืองทหารรับจ้าง มันไม่มีช่องว่างระหว่างคนที่เข้มแข็งและคนอ่อนแอ สถานะของเซียนสวรรค์นั้นไม่แตกต่างจากสถานะของชาวบ้านทั่วไป ทั่วทุกมุมโลก กฎของป่านับเป็นกฎสูงสุด แต่ทว่าอย่างไรก็ตามกฎที่นี่ไม่มีอยู่จริง การต่อสู้ถูกห้ามภายในเขตแดนของเมือง และขณะที่พวกเขาเข้าเมือง แม้แต่คนที่แข็งแกร่งที่สุดก็ไม่สามารถใช้พลังของพวกเขาได้โดยไม่ต้องกลัวผลที่ตามมา
ข้อห้ามนี้ ทำให้หลายคนอ้างถึงเมืองทหารรับจ้างว่าเป็นสถานที่ลี้ภัยที่ปลอดภัยที่สุดในการใช้ชีวิต ตราบเท่าที่ใครอาศัยอยู่ที่นี่ ย่อมไม่ต้องกังวลว่าพวกเขาจะถูกไล่ล่าและถูกฆ่าโดยใคร
ในช่วงเวลาหนึ่งของประวัติศาสตร์ ได้มีผู้คนจำนวนมากที่ไม่สนใจกฎข้อนี้ แต่ทว่าทุกคนได้ถูกกฎลงทัณฑ์ พวกเขาได้ถูกสังหารโดยปราศจากความเมตตา แม้แต่เซียนสวรรค์ก็ถูกสังหารภายในเมือง
สิ่งเดียวที่สามารถให้บริการเพื่อสร้างสถานะของท่านภายในเมืองคือเงิน ด้วยเงิน เขาที่จะสามารถมีชีวิตที่แม้แต่องค์ชายก็ยังจะต้องอิจฉา ไม่มีเงิน ท่านก็จะต้องอยู่บนถนน แม้กระทั่งการหาอาหารก็คงจะเป็นเรื่องยากลำบาก
กับลูกเสือที่อยู่ภายในมือของเจี้ยนเฉินที่บินข้ามฟากฟ้าไปอย่างมั่นคง จากระยะไกลสามารถมองเห็นตึกอาคารขนาดใหญ่หลายแห่งที่ทอดยาวไปถึงท้องฟ้าได้จากด้านบน เจี้ยนเฉินแทบไม่สามารถมองเห็นกำแพงโปร่งใสที่ล้อมรอบทั้งเมืองได้
ดวงตาของเขากวาดสายตามองอย่างรอบคอบ ศึกษาม่านพลังด้วยความอยากรู้ เขาเคยไปเมืองทหารรับจ้างเพียงครั้งเดียว แต่ถึงแม้จะมีข้อมูลเพียงเล็กน้อยก็ตาม เมื่อมาถึงเมือง เขารู้หลายอย่าง เช่น การห้ามสู้รบภายในเมือง และม่านพลังที่ทอดข้ามท้องฟ้าก็เกี่ยวข้องกับข้อห้ามดังกล่าว
ท้องถนนนั้นตัดผ่านกันทั่วทั้งพื้นที่ เนื่องจากเมืองทหารรับจ้างไม่มีกำแพงเมือง ด้วยถนนที่ทอดเข้าและออกจากเมืองทหารรับจ้าง สามารถเดินทางผ่านเมืองไปพร้อม ๆ กับรถลากได้ในหลายพื้นที่ แม้จะไม่มีเจ้าหน้าที่ประจำการอยู่ประจำที่ใดก็ตาม แต่เหล่าทหารรับจ้างเหล่านี้ก็ทำตัวไม่กร่าง เหมือนที่พวกเขาอาจอยู่ในพื้นที่ป่าภายในทวีป ไม่ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนในเมือง พวกเขาก็ทำตัวดีและสุภาพ
หลังจากร่อนลงพื้น ลงไปที่กำแพงหลายกิโลเมตร เจี้ยนเฉินก็เดินไปตลอดทาง เขาก็เดินเข้าไปในเมืองทหารรับจ้างโดยไม่ได้ใส่ใจกับม่านพลังที่โปร่งใส
ทันทีที่เข้าไปในเมือง เจี้ยนเฉินได้ซื้อสัตว์อสูรระดับ 3 สำหรับเขานั่งไปทั่วเมืองทหารรับจ้าง เมื่อรวมกับความจริงที่ว่า เมืองทหารรับจ้างนั้นมีขนาดใหญ่และเจี้ยนเฉินไม่ได้รับอนุญาตให้บิน เขาจะต้องขี่สัตว์อสูรขึ้นไป ถ้าเขาอยากจะไปที่จุดหมายปลายทางของเขาได้อย่างรวดเร็ว
ขี่อยู่ด้านบนสุดของสัตว์ร้ายอสูร เจี้ยนเฉินเดินทางช้า ๆ ผ่านถนนใหญ่ ๆ ของเมือง เพื่อซื้อของอร่อยจากแผงลอยข้างถนน นี่เป็นของฝากสำหรับชาวบ้านในหุบเขายั่งยืนและสำหรับเจ้าอ้วนน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาไม่เคยเดินทางมานอกหุบเขาและไม่รู้เรื่องโลกภายนอก นี่เป็นการขยายความว่าเขาไม่เคยมีประสบการณ์กับของอร่อยของทวีป
เป็นเวลาครึ่งวันที่เจี้ยนเฉินเดินผ่านถนน เขาได้ใช้เงินที่เก็บอยู่ภายในแหวนมิติของเขา เจี้ยนเฉินได้ไปเที่ยวซื้อของและเก็บมันลงในเข็มขัดมิติทั้งห้า ก่อนที่เขาจะพอใจ แล้วกระโดดลงจากสัตว์อสูรของเขาเจี้ยนเฉิน ขี่ม้าตรงไปหาร้านขายยา
ประมาณครึ่งชั่วยามต่อมา เจี้ยนเฉินมาถึงศาลาห้าชั้น นี่คือที่ที่สามารถหาซื้อและขายสมบัติสวรรค์อันล้ำค่าทุกประเภทได้
“อ๊าวววว … ทันทีที่เจี้ยนเฉินและเสือขาวมาถึงหน้าศาลา เสือขาวก็จับกลิ่นหอมของสมบัติสวรรค์ได้ มันร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นจากในชุดของเจี้ยนเฉิน ด้วยแรงดังกล่าว ถ้าเจี้ยนเฉินไม่ได้อุ้ม มันก็จะวิ่งเข้าไปในศาลา
เขาพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อซ่อนรอยยิ้มที่จาง ๆ บนใบหน้าของเขา เมื่อเห็นความตื่นเต้นของลูกเสือ สมบัติสวรรค์ที่มีอายุนับพันปีเป็นของหายากมากในอาณาจักรเกอซุนและมันได้หมดไป เป็นเวลานานที่ลูกเสือไม่ได้ชิมอาหารอันโอชะเช่นนี้
กับลูกเสือน้อย เจี้ยนเฉินเดินเข้าไปในศาลา มีลูกค้าจำนวนมากที่ซื้อสินค้าจากสถานที่ต่าง ๆ ตั้งแต่ทหารรับจ้างไปจนถึงพ่อค้าไป จนถึงพนักงานที่วิ่งไปรอบ ๆ เพื่อช่วยให้บริการกับลูกค้า จากปากของพวกเขา มันเป็นพูดคุยของการอภิปรายเกี่ยวกับรายการที่จะซื้อ หลายคนอาจได้เห็นการซื้อสมบัติสวรรค์อายุหลายร้อยปี
มองไปรอบ ๆ สถานที่เจี้ยนเฉินสามารถมองเห็นได้ว่า มันมีศาลาขายยาที่ไม่มีราคามากมาย แต่ก็ไม่สามารถมองเห็นสมบัติสวรรค์แม้แต่ชิ้นเดียวได้
วิธีการขายสินค้านี้ไม่คุ้นเคยกับเจี้ยนเฉิน เขารู้ว่าของราคาแพงกว่าจะอยู่ในชั้นที่สูงขึ้นไปของศาลาจึงไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไป เจี้ยนเฉินเดินไปยังชั้นที่สอง
ในชั้นนี้ มีสมบัติสวรรค์ประเภทยาราคาแพงกว่าชั้นแรกหลายชิ้น อายุของสมบัติสวรรค์เหล่านี้มีอายุต่ำกว่า 500 ปี แต่แม้แต่ชั้นสองนี้ก็มีลูกค้าเป็นจำนวนมาก
อีกครั้ง โดยไม่ได้มองไปรอบ ๆ เจี้ยนเฉินมุ่งหน้าไปยังชั้นสาม แต่เมื่อเขาก้าวมาถึงบันไดทางเข้า ยามเฝ้าประตูก็ขยับตัวไป
ข้าขอโทษนายท่าน แต่ชั้นที่สามสำหรับกลุ่มลูกค้าที่ถือครองบัตรสีม่วง ยามได้กล่าวขออภัยแก่เขา
โดยไม่ได้กล่าวถ้อยคำใด ๆ เจี้ยนเฉินเผยบัตรสีม่วงให้คนเห็น ยามของพวกเขายิ้มและเลิกขัดขวาง ให้เจี้ยนเฉินเดินผ่านในทางของเขา
เมื่อเทียบกับชั้นสอง ชั้นที่สามค่อนข้างสงบ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถมองเห็นราคาสินค้ากับผู้เข้าร่วมได้ที่นี่ บนชั้นนี้ เจี้ยนเฉินสามารถมองเห็นสมบัติสวรรค์ที่ปิดผนึกมากขึ้นในที่นี่ ราคาของพวกมันถูกเขียนไว้อย่างชัดเจนที่ด้านล่าง ชิ้นที่มีราคาต่ำสุดคือ 10,000 เหรียญม่วง สมบัติสวรรค์บางชิ้นมีราคาถึง 15,000 เหรียญม่วง ซึ่งเป็นราคาที่สูงเกินไป
สมบัติสวรรค์อายุ 1,000 ปี ทำให้เสือเปิดตากว้างขึ้นและเริ่มเลียริมฝีปากด้วยความคาดหมาย
นายท่าน ในวันนี้ มีอะไรให้ข้ารับใช้ ? ผู้เข้ามาเป็นสตรีที่อายุราว 20 ปีขึ้นไปก็ปรากฏตัวขึ้น
ค่อย ๆ เดินขึ้นไปยังสมบัติสวรรค์ชิ้นหนึ่งที่ได้รับการดูแลอย่างดี เจี้ยนเฉินกล่าวว่า ข้าต้องการพูดคุยการค้ากับเจ้า เรียกเถ้าแก่ออกมาคุยกัน
นางมองไปที่เจี้ยนเฉินแปลก ๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร นางก็ออกไปหาเถ้าแก่เนี้ย
ไม่นานนัก มีหญิงวัยกลางคนที่มีเสื้อคลุมอันสง่างาม เดินตามผู้ดูแลก่อนหน้านี้ เข้ามาทางขวาด้านหน้าของเจี้ยนเฉิน ผู้เข้ามายิ้มและแนะนำกับเจี้ยนเฉินว่า นายท่าน นี่เป็นเถ้าแก่เนี้ยของร้าน”
นางมองเจี้ยนเฉินตั้งแต่หัวจรดเท้า หญิงวัยกลางคนยิ้มให้เจี้ยนเฉิน ข้าชื่อออไชร์ เป็นเถ้าแก่เนี้ยของศาลาแห่งนี้ ข้าขอทราบชื่อของท่านได้หรือไม่ ? ข้ารู้สึกคุ้นหน้าท่านราวกับว่าเคยเห็นท่านมาก่อน
ส่งรอยยิ้มกลับ เจี้ยนเฉินกล่าวว่า เถ้าแก่เนี้ยออไชร์ ให้เราพูดคุยการค้า ร้านของท่านมีสมบัติสวรรค์อายุนับพันปีหรือไม่ ?
เห็นว่าเจี้ยนเฉินไม่เต็มใจที่จะเปิดเผยตัวตนของเขา ออไชร์จึงตัดสินใจที่จะไม่ผลักดันต่อไปและยิ้มให้ แน่นอน เรามีสมบัติสวรรค์มากมายเหล่านี้ในคลังแต่มีไม่มากนัก มันมีทั้งหมด 28 ชิ้น ที่มีอายุเกิน 1,000 ปี นายท่าน ถ้าท่านถามคำถามนี้ ท่านอาจหมายถึงการซื้อพวกมัน ?
เถ้าแก่เนี้ยออไชร์ กรุณาคำนวณราคารวมของสมบัติสวรรค์ 28 ชิ้น เจี้ยนเฉินตอบ
หญิงคนนั้นก็ลังเล ก่อนที่จะถามขึ้นมาว่า นายท่าน ท่านหมายถึงที่จะบอกว่าท่านต้องการที่จะซื้อพวกมันทั้งหมด 28 ชิ้น ? นั่นคงเป็นเงินจำนวนไม่น้อย
เจี้ยนเฉินพยักหน้าและไม่พูดถึงประเด็นนี้อีก
ด้วยการยืนยันนั้น รอยยิ้มเล็ก ๆ ที่จุดประกายใบหน้าของออไชร์ ลูกค้าที่ซื้อสมบัติสวรรค์อายุกว่าพันปี เป็นภาพที่หายากมากที่จะมองเห็น
รีบหยิบลูกคิดออกมา ออไชร์เริ่มรวมยอดเงินของทุกรายการ นายท่านของข้า นางเริ่มต้นว่า สมบัติสวรรค์ทั้ง 28 ชิ้น ในแต่ละชิ้นต่างกันไป บางชิ้นก็มีอายุเพียงพันปี บางชิ้นก็มีอายุสองหรือสามพันปี รวมกับความจริงที่ว่าพวกมันบางส่วนเป็นของหายาก สมบัติสวรรค์แต่ละชนิดจะแตกต่างกันราคา ราคารวมของมันก็จะเท่ากับ 1,030,000 เหรียญม่วง ถ้านายท่านยินดีที่จะซื้อพวกมันทั้งหมดแล้ว เราจะลดให้ 30,000 เหรียญม่วง สำหรับยอดรวมของมันคือ 1,000,000 เหรียญม่วง ท่านพึงพอใจหรือไม่ ?
ตกลง สมบัติสวรรค์ทั้ง 28 ชิ้นจะถูกซื้อในราคา 1,000,000 เหรียญม่วง เจี้ยนเฉินส่งบัตรสีม่วงไปยังออไชร์ เขารู้เล็กน้อยเกี่ยวกับการกำหนดราคาของสมบัติสวรรค์ดังนั้น แม้ในอายุของสมบัติสวรรค์ก็จะต่างออกไป เจี้ยนเฉินรู้ดีว่าราคาที่ขายให้เขาเป็นราคาที่ยุติธรรม ในเมืองที่มีขนาดเล็ก สมบัติสวรรค์เช่นนี้อาจมีราคาสูงกว่ามาก
ถ้านายท่านจะเข้ามาซื้อสมบัติสวรรค์พันปีในภายหน้าแล้ว ข้าคนนี้จะเสนอราคาพิเศษให้
ด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนเล็ก ๆ น้อย ๆ กับตัวเอง เจี้ยนเฉินถามว่า ท่านเถ้าแก่เนี้ยออไชร์ ท่านอาจจะมีสมบัติสวรรค์ที่อายุหมื่นปี ?
อะไร ? สมบัติสวรรค์หมื่นปี ? ออไชร์ประหลาดใจและมองเจี้ยนเฉินด้วยรูปลักษณ์ที่น่าสยดสยอง นางตอบว่า นายท่าน สมบัติสวรรค์ที่มีอายุเช่นนั้นไม่อาจเป็นเรื่องง่ายที่จะหาได้? สมบัติสวรรค์หมื่นปีเป็นสิ่งที่ทั้งทวีปเทียนหยวนสามารถพบพานได้เพียงชิ้นเดียวในแต่ละครั้ง ไม่เพียงแต่ยากที่จะหาได้ในตลาด ทุกครั้งที่ปรากฏขึ้น พวกมันจะมีมูลค่านับล้านเหรียญม่วง พวกมันเป็นสิ่งที่ช่วยให้คนกลายเป็นคนใหม่และเป็นที่รู้จักกันมาก มันเป็นส่วนผสมเพื่อเป็นอมตะ ยอดฝีมือหลายคนที่ยืนอยู่ในจุดสุดยอดของทวีปจะใช้สิ่งเหล่านี้เพื่อยืดอายุขัยของพวกเขา
บางทีเถ้าแก่เนี้ยออไชร์อาจรู้ว่าสามารถหาซื้อสมบัติสวรรค์เช่นนั้นได้ที่ไหน ? เจี้ยนเฉินกล่าวออกมา
หยุดการคิดชั่วครู่ ออไชร์ตอบในที่สุด ตามสิ่งที่ข้ารู้ สมบัติสวรรค์อายุมากกว่าหมื่นปีมันมีน้อยมาก ด้วยการปรากฏตัวครั้งเดียว เมื่อมันปรากฎขึ้นมาส่วนมากจะเป็นที่เมืองหลวงและเมืองทหารรับจ้างเท่านั้น จากความรู้ของข้า พวกมันได้ปรากฏขึ้นทุก ๆ 3 ปีหรือมากกว่าในเมืองหลวงทั้ง 7 แห่งและปีละครั้งที่นี่ โรงประมูลที่ยอดเยี่ยมจะประกาศล่วงหน้า 2 วัน ดังนั้นหากนายท่านยังคงต้องการมัน ท่านอาจโชคดีประมูลมันได้ที่โรงประมูล