เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 616: ความสำเร็จเล็กน้อยในพลังบรรพกาล (1)

ตอนที่ 616: ความสำเร็จเล็กน้อยในพลังบรรพกาล (1)

ผู้อาวุโส อย่าได้ทำอันตรายเสี่ยวไป๋ ! เจี้ยนเฉินร้องออกมาเป็นความรู้สึกอึดอัดที่ปรากฏในท้องของเขา

เจี้ยนเฉิน ไม่ต้องกังวล เราจะไม่ทำร้ายมัน ผู้อาวุโสสองให้คำรับรอง เขากำลังมองไปที่ลูกเสือ ดวงตาของเขาแข็งกระด้างไปด้วยแสงแปลก ๆ ราวกับว่าเป็นไข่มุกราตรีที่ให้แสงสว่าง

แม้ดวงตาที่ร้ายกาจอย่างสุดขั้วของผู้อาวุโสสี่ก็ถูกดึงดูดไปกับเสือโคร่ง

หัวใจที่เต้นแรงของเจี้ยนเฉินทวีความรุนแรงมากขึ้น ขณะที่เขาเริ่มกังวลกับลูกเสือขาว แม้จะได้รับคำรับรองจากผู้อาวุโสสองที่ไม่ทำร้ายลูกเสือ แต่เจี้ยนเฉินก็ยังเป็นห่วงเรื่องความเป็นอยู่

พวกเขาอาจจะตระหนักถึงตัวตนที่แท้จริงของลูกเสือ เจี้ยนเฉินคิดกับตัวเอง เขายังคงสงสัยเกี่ยวกับสิ่งที่แม่เสือขาวพูดเกี่ยวกับว่าสัตว์อสูรระดับ 7 ที่จะสามารถระบุเชื้อสายพยัคฆ์ปีกเทวะได้อย่างไร ในขณะที่แม้แต่ผู้เฒ่าเซี่ยวในหุบเขายั่งยืนยังสามารถมองเห็นผ่านเสือและตอนนี้อยู่ในเมืองทหารรับจ้าง ชายชราทั้งสามก็สามารถทำเช่นเดียวกันได้

อ๋าววว… ลูกเสือน้อยพยายามอย่างหนักเท่าที่จะทำได้ในขณะที่ลอยอยู่กลางอากาศ ลูกเสือจ้องมองไปที่ผู้อาวุโสอย่างอ้อนวอน

เมื่อเห็นว่าลูกเสือกลัวมากแค่ไหน เจี้ยนเฉินแทบจะไม่สามารถขยับได้ เขาได้แต่มองดูอย่างไร้ประโยชน์จากด้านข้าง เพราะไม่มีทางช่วยลูกเสือได้

ครู่ต่อมาลำแสงก็จางหายไปจากดวงตาของเทียนเจี้ยน เขาจ้องมองลูกเสืออย่างครุ่นคิด แต่ไม่อาจคาดเดาความคิดของเขาได้

ผู้อาวุโสสูงสุด มันเป็นยังไงบ้าง ? นี่คือเสือขาวจริง ๆ … ผู้อาวุโสสองถาม

ผงกหัวขึ้น เทียนเจี้ยนกล่าวกับเจี้ยนเฉินว่า เจี้ยนเฉิน บอกความจริงตอนนี้ เจ้าได้พบเสือตัวนี้ในเทือกเขาสัตว์อสูรจริงหรือ ?

เจี้ยนเฉินลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบว่า ท่านผู้อาวุโส ท่านรู้ความจริงที่อยู่เบื้องหลังตัวตนของลูก?

ด้วยดวงตาที่จาง ๆ เทียนเจี้ยนจ้องมองที่เจี้ยนเฉินราวกับว่าเขาสามารถมองทะลุจิตใจของเขาได้ทันที ถูกต้อง ข้าทราบตัวตนที่แท้จริงของมัน เจ้ารู้สึกกังวลมากแค่ไหน เจ้าต้องระวังเรื่องนี้ด้วย !

เนื่องจากเจี้ยนเฉินไม่ได้เอ่ยอะไร เทียนเจี้ยนยังคงพูดว่า เจี้ยนเฉิน พยัคฆ์ปีกเทวะเป็นสัตว์อสูร มีเพียงหนึ่งเดียวที่เคยเห็นมาตั้งแต่สมัยโบราณ แม้ช่วงเวลานับไม่ถ้วนของปีที่ผ่านมา ตอนนี้ตัวตนที่สองได้ปรากฏตัวแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นเหตุการณ์สำคัญ ในอนาคตอันใกล้ ใครจะรู้ว่ามีกี่คนที่อยู่ในทวีปเทียนหยวน จะต้องกังวลเกี่ยวกับการมองเห็นของคนเหล่านี้ ? ในเวลานั้น แม้ตระกูลผู้พิทักษ์จะไม่สามารถหยุดพวกเขาได้ แม้ว่าพวกเขาจะมารวมตัวกันทั้งหมดในคราเดียว เจ้าต้องบอกข้าทุกอย่างที่เจ้ารู้เกี่ยวกับลูกเสือน้อย มันเกี่ยวข้องกับความปลอดภัยทั้งหมดของมนุษยชาติในทวีปนี้

เจี้ยนเฉินลังเลและคิดถึงความเป็นไปได้ของเขา ในขณะที่ต่อมา ก่อนที่จะตัดสินใจที่จะเปิดเผยทุกอย่างที่เขารู้เกี่ยวกับเสือน้อย ณ ตอนนี้ ราชาตระกูลกิลลิกันได้ตามล่ามันและแม่ของมัน แม้จะมีความแข็งแกร่งของเสือน้อย ผู้นำของตระกูลสัตว์อสูรก็คงไม่ต้องสงสัยเลยว่า มันมีหนี้เลือดอยู่ด้วย ในอนาคตเมื่อลูกเสือโตขึ้นอาจเป็นไปได้ว่าจะไม่นำภัยพิบัติมาสู่ทวีป

นอกจากนี้เจี้ยนเฉินเชื่อว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้น เขาจะสามารถโน้มน้าวให้ลูกเสือไม่ทำอะไรที่เป็นอันตรายเพราะความสัมพันธ์ของเขากับมัน

หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินได้เปิดเผยทุกสิ่งที่เขารู้และสิ่งที่เขาได้ยินไปยังเทียนเจี้ยนและทั้งสองผู้อาวุโส ทำให้ทั้งสามขมวดคิ้วเข้าหากัน

“พยัคฆ์ปีกเทวะเป็นสัตว์เดรัจฉาน แต่ถ้าราชาตระกูลกิลลิแกนไล่ล่ามัน ก็ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะซับซ้อนมาก”

ถ้าความคาดเดาของข้าไม่ผิดปกติแล้ว คนที่กำลังไล่ตามพยัคฆ์ปีกเทวะต้องการเอาซากศพและมรดกของมัน เมื่อหนึ่งของพวกเขาดูดซับมรดกเข้าสู่ร่างกายของพวกเขาเอง พวกเขาจะกลายเป็นพยัคฆ์ปีกเทวะ สัตว์เทพตัวที่สอง ผู้อาวุโสสองคาดการณ์อย่างเคร่งขรึม

มันเป็นไปได้ ถ้ามีสัตว์อสูรใดที่ได้รับมรดกแล้ว มันอาจเป็นภัยพิบัติสำหรับทวีปของเรา แม้ว่าทวีปทั้งทวีปจะมีพันธมิตรนับร้อยที่แข็งแกร่ง แต่มันก็ไม่สามารถเทียบเท่ากับตระกูลของสัตว์อสูร ผู้อาวุโสสี่เพิ่มเสียงหนักขึ้น

ได้ยินทั้งสามพูด เจี้ยนเฉินรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่น่ากลัวมากและไม่สามารถช่วย แต่คิดลึก

ยังคงจ้องมองที่ลูกเสือ เทียนเจี้ยนกล่าวว่า ผู้อาวุโส เจ้าสองคนอาจจะจำกฎข้อแรกที่ถูกทิ้งเอาไว้โดยผู้อาวุโสสูงสุดได้ !

แน่นอน ! กฎของผู้อาวุโสสูงสุดเป็นสิ่งที่โมเทียนหยุนทิ้งไว้เบื้องหลัง เราจดจำกฎทั้งหมด ดูเหมือนว่านายท่านทำนายด้วยความสุขุมรอบคอบ บางทีเขาอาจตระหนักว่าทวีปนี้จะได้เห็นพยัคฆ์ปีกเทวะที่จะต้องเผชิญกับการประหัตประหารจากตระกูลสัตว์อสูร นั่นเป็นเหตุผลที่เขาเขียนกฎไว้ ! ผู้อาวุโสสี่พูด

กฎคืออะไร ? พวกมันจะเป็นอันตรายต่อเสี่ยวไป๋หรือไม่ เจี้ยนเฉินถามจากความกังวล ในขณะที่เขายืนอยู่ในเทวสถาน ร่างของเขาแทบจะไม่มีแรง เนื่องจากความกังวลของเขา เขาไม่สามารถปกป้องตัวเองในเทวสถานได้ นับจากนี้ไปเขาก็กังวลอย่างยิ่งที่กฎข้อใดข้อหนึ่งเหล่านี้จะเป็นอันตรายต่อลูกเสือ

สั่นศีรษะด้วยรอยยิ้ม เทียนเจี้ยนอธิบายว่า เจี้ยนเฉินไม่ต้องเป็นห่วง นายท่านโมหยุนเทียนได้ออกกฎตอนที่ทำสัญญาทั้งหมดกับบรรดาผู้อาวุโสสูงสุด มันเท่ากับกฎของเมืองทหารรับจ้างและเป็นคนแรกที่ระบุว่าหากเราได้พบพยัคฆ์ปีกเทวะโดยบังเอิญ เราต้องยื่นมือเข้าช่วยเหลือ

เจี้ยนเฉินยังคงสงสัยว่า เขาถามว่า นั่นหมายความว่าท่านไม่เพียงแต่จะไม่สร้างปัญหาให้กับเสี่ยวไป๋ แต่ท่านจะช่วยเหลือมันด้วย ?

ถูกต้อง มันเป็นเหมือนที่ท่านพูด ถึงแม้ว่าเราไม่ประสงค์ที่จะทำเช่นนั้น เพื่อเป้าหมายในการป้องกันภัยพิบัติ แต่เราก็จะเคารพกฎหมายที่ผู้อาวุโสสูงสุดได้วางไว้ ผู้อาวุโสสี่กล่าว

ขอบคุณมาก ผู้อาวุโส ! เจี้ยนเฉินตอบด้วยความโล่งใจและความตื่นเต้น

มีตำนานเล่าขานเกี่ยวกับพยัคฆ์ปีกเทวะในเมืองทหารรับจ้าง พรสวรรค์ของเขาอยู่เหนือมาตรฐานของทุกคนและไม่จำเป็นต้องมีคำแนะนำใด ๆ ของมนุษย์ ดังนั้นสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อช่วยนั้นค่อนข้างจำกัด แต่การเติบโตของพยัคฆ์ปีกเทวะนั้นช้ามาก วิธีเดียวที่จะทำให้มันเติบโตให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้คือให้อาหารเป็นจำนวนมาก ดังนั้นเราจึงทำได้แค่ให้สมบัติสวรรค์แก่มันอย่างเต็มที่เท่านั้น เทียนเจี้ยนอธิบายก่อนที่จะขยับริมฝีปากเล็กน้อยเพื่อพูดความลับกับคนที่อยู่ข้างนอก

เมื่อเห็นว่าเทียนเจี้ยนวางแผนที่จะให้สมบัติสวรรค์ที่มากยิ่งขึ้น เจี้ยนเฉินก็เต็มไปด้วยความสุขใจ ช่วงเวลานี้ เหมือนกับการได้รับถ่านไฟในยามที่อยู่ท่ามกลางพายุหิมะ เนื่องจากเสี่ยวไป๋กำลังขาดแคลนสมบัติสวรรค์ หลังจากใช้เงินส่วนใหญ่ที่ซื้อมาเมื่อไม่นานมานี้ เจี้ยนเฉินเองก็แทบจะหมดตัว

ในขณะนั้นผู้อาวุโสคนหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอกของศาลเจ้า นำแหวนมิติมามอบให้กับเทียนเจี้ยน เขากล่าวว่า นายท่าน ข้าได้ทำตามคำสั่งของท่าน ทั้งหมดที่มีอยู่จะถูกพบในแหวนมิตินี้ !

รับเอาแหวนมิติมา เทียนเจี้ยนสั่ง เจ้าออกไปได้แล้ว !

ข้าต้องขอตัวก่อน นายท่าน ! ชายชราถอยหลังด้วยความเคารพนับถือ

เดินช้า ๆ ไปที่เจี้ยนเฉิน เทียนเจี้ยนส่งแหวนมิติให้เขา เจี้ยนเฉิน เนื่องจากพยัคฆ์ปีกเทวะเป็นผู้ติดตามเจ้าแล้ว ข้าก็อาจจะมอบแหวนมิติวงนี้แก่เจ้า ภายในเป็นสิ่งที่เหลืออยู่สำหรับพยัคฆ์ปีกเทวะ ทั้งหมดมีสมบัติสวรรค์แสนปี 10 ชิ้น, สมบัติสวรรค์หมื่นปี 100 ชิ้น และสมบัติสวรรค์พันปี 10,000 ชิ้น

เมื่อได้ยินจำนวนสมบัติสวรรค์ที่มีอยู่ในแหวนมิติก็ทำให้เจี้ยนเฉินรู้สึกตกตะลึง สมบัติสวรรค์แสนปีที่เทียนเจี้ยนพูดถึงนั้นเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน นอกจากนี้ยังมีสมบัติสวรรค์หมื่นปีซึ่งแต่ละชิ้นมีมูลค่าหลายล้านเหรียญม่วง และสมบัติสวรรค์พันปีนับพันชิ้น นี่เป็นสมบัติสวรรค์จำนวนมหาศาล

สมบัติสวรรค์หมื่นปี 100 ชิ้นนั้นมีมูลค่ามหาศาล

เจี้ยนเฉินได้รับแหวนมิติจากเทียนเจี้ยนด้วยมือที่สั่นเทาขณะตอบ ขอบคุณมาก ผู้อาวุโส !

เทียนเจี้ยนหัวเราะและเอ่ยว่า ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ สมบัติสวรรค์เหล่านี้ถูกมอบให้แก่เจ้าตามกฎที่นายท่านกำหนดไว้เมื่อหลายปีก่อน พวกมันไม่ใช่สำหรับเจ้าโดยเฉพาะ

เจี้ยนเฉินยิ้มอย่างอาย ๆ ตอนนี้ลูกเสือสามารถเคลื่อนไหวได้เองและกระโดดกลับไปที่คอของเจี้ยนเฉิน ลูกเสือจับแน่นที่ไหล่ของเขาด้วยกับสี่ขาสั้น ๆ ในขณะที่มันจ้องที่เทียนเจี้ยน แม้ว่าจะเป็นสัตว์เดรัจฉาน แต่ก็ยังคงเป็นเด็กเล็กที่เทียบเท่ากับมนุษย์วัย 3 ขวบ

พยัคฆ์ปีกเทวะต้องใช้สมบัติสวรรค์มากมายมหาศาล และสมบัติสวรรค์ที่ข้ามอบให้เจ้านั้นเป็นจำนวนถึงสองในสามที่พวกเรามี ซึ่งควรจะเพียงพอที่จะพาให้ลูกเสือเติบโตไปเป็นสัตว์อสูรระดับ 6 หรือจุดสูงสุดของมัน หลังจากนั้นเจ้าจะต้องหาสมบัติสวรรค์เพิ่มเติม หลังจากที่พยัคฆ์ปีกเทวะแข็งแกร่งพอ สมบัติสวรรค์พันปีหรือสมบัติสวรรค์หมื่นปีก็จะไม่มีผลต่อการเจริญเติบโตของมัน เทียนเจี้ยนอธิบาย

ผู้เยาว์เข้าใจ ขอบคุณสำหรับคำเตือนของผู้อาวุโส เจี้ยนเฉินตอบ

เจ้าไปได้ เจี้ยนเฉิน แต่อย่าลืมปกป้องความลับของพยัคฆ์ปีกเทวะ อย่าปล่อยให้คนอื่นรู้เรื่องนี้ เทียนเจี้ยนกล่าวขึ้นอย่างจริงจัง

ผู้เยาว์เข้าใจดี !

หลังจากนั้น เจี้ยนเฉินหยิบแหวนมิติพร้อมด้วยสมบัติสวรรค์และออกจากเทวสถาน มีเซียนสวรรค์เพียงคนเดียวที่นำทางเขาผ่านประตูมิติหลายแห่งเพื่อกลับไปยังเมืองทหารรับจ้าง

พี่ใหญ่ พวกเขาสร้างปัญหาให้กับท่านหรือไม่ ? ทันทีที่เขากลับมายังเมืองทหารรับจ้าง เสียงของวิญญาณน้อยจะได้ยินในหูของเจี้ยนเฉิน ขณะที่ร่างของนางปรากฏตัวขึ้นใกล้เขาโดยไม่มีเสียง

วิญญาณน้อย ขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของเจ้า

เฮ้ เฮ้ ตราบเท่าที่พี่ใหญ่สบายดีอยู่แล้วล่ะก็ พี่ใหญ่เป็นคนเดียวที่วิญญาณน้อยมองว่าเป็นครอบครัวนอกเหนือจากนายท่าน ! วิญญาณน้อยพูดอย่างมีความสุข