เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god) - ตอนที่ 629: การพิชิต (2)

ตอนที่ : 629 การพิชิต (2)

สีหน้าของบรรพชนดูย่ำแย่ในขณะที่เขาฟังเจี้ยนเฉิน เขารู้ดีว่าเจี้ยนเฉินไม่ได้ล้อเล่นและด้วยพรสวรรค์ที่เจี้ยนเฉินมี เขาจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ จากที่นี่ หากบรรพชนรออีกต่อไปก็จะขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น ก่อนที่เจี้ยนเฉินจะกลายเป็นภัยคุกคามที่เขาไม่สามารถจัดการได้

อย่างไรก็ตามบรรพชนไม่มีวิธีการใดที่จะจัดการกับเจี้ยนเฉินได้เลยในขณะนี้

ในขณะที่บรรพชนลอยขึ้นไปกลางอากาศ เขากระพริบตาไม่หยุดราวกับว่าเขากำลังถกเถียงกับตัวเอง เวลาผ่านไปพักใหญ่ก่อนที่บรรพชนจะตัดสินใจได้ เขากัดฟันของเขาขณะพูดว่า เจี้ยนเฉิน มันจะดีกว่าที่จะปล่อยให้สุนัขนอนหลับต่อไปแทนที่จะปลุกให้ตื่น เจ้าเป็นคนที่เริ่มต้นเรื่องนี้ เราต้องการเพียงแค่เอาสิ่งที่เจ้าขโมยมาจากเรา และในขณะที่ตระกูลเจียเต๋อของข้านั้นได้รับความเสียหายมากแล้ว เจ้าได้ทำลายตระกูลเจียเต๋อของเราหมดแล้ว บ้านที่เราได้ซ่อนอยู่ในพัน ๆ ปี ได้ถูกทำลายไปไม่มีอะไรเหลือ เราไม่สามารถอยู่ที่นี่อีกต่อไป ดังนั้นเราควรหมดหนี้แค้นกันเสีย นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ทั้งสองฝ่ายของเราจะยุติสงครามครั้งนี้

คำพูดของเจ้าก็มีส่วนถูก ! เจี้ยนเฉินกล่าวออก ถ้าเจ้าพูดแบบนี้กับข้าก่อนหน้านี้ ข้าก็จะพิจารณาคำพูดเหล่านั้นอย่างจริงจัง แต่ตระกูลเจียเต๋อของเจ้าไม่ต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับข้าอีกต่อไป อย่าแม้แต่จะหลอกตัวเองว่าข้าจะไม่ไล่ล่าเจ้า !

ใบหน้าของบรรพชนมืดลง ขณะที่พูดด้วยเสียงต่ำ เจี้ยนเฉิน ข้าไม่สามารถทำอะไรเจ้าได้ แต่เจ้าไม่สามารถทำอะไรข้าได้เช่นกัน ถ้าเจ้าจะไม่พิจารณาความเป็นอยู่ของเจ้าเอง ทำไมเจ้าไม่พิจารณาความเป็นอยู่ของผู้ที่อยู่เคียงข้างเจ้า ? ตระกูลเจียเต๋ออาจเป็นตระกูลสันโดษที่ไม่ค่อยพบกับโลกภายนอก แต่เรายังคงมีวิธีการมากมายในการค้นหาว่าเจ้าอาศัยอยู่ที่ไหน และใครอยู่ใกล้ชิดเจ้ามากที่สุด

เจ้ากล้า ! เจี้ยนเฉินถ่มน้ำลายออกมา ด้วยแสงจ้าที่น่าสะพรึงกลัว ดวงตาของเขาราวกับกระบี่ 2 เล่มขณะที่เขาจ้องมองบรรพชนด้วยความโกรธ หากเจ้ากล้า ข้าจะสังหารคนของเจ้าทั้งหมดเสีย เจตนาฆ่าเจตนาท่วมท้นอยู่ในอากาศจากร่างกายของเจี้ยนเฉิน ขณะที่เขาส่งตัวตนไปหาที่ซึ่งสมาชิกของตระกูลเจียเต๋อกำลังหลบซ่อนอยู่ ตั้งแต่ตอนนี้เขามีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับเซียนผู้คุมกฎ เช่นนั้นแล้ว เซียนสวรรค์ก็เป็นเหมือนมดสำหรับเขา

ปฏิกิริยาของเจี้ยนเฉินสร้างความตกตะลึงให้กับเขา เขาจึงโกรธตัวเองเพราะความโง่เขลาของเขา ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยความเสียใจ ถ้าเพียงแต่เขารู้ว่าคำพูดดังกล่าวจะทำให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้นกับเจี้ยนเฉิน เขาจะไม่เริ่มต้นกล่าวออกไปเช่นนั้น ถ้าเจี้ยนเฉินกำลังเข้าสู่ระดับของเขาแล้ว บรรพชนก็จะไม่มีทางหยุดเขาได้ ด้วยพลังบรรพกาลของเจี้ยนเฉินนั้นเป็นเรื่องที่กดขี่ข่มเหงมากเกินไป และถึงแม้กระทั่งตัวเขาเองก็จะกลัวที่จะพบปะกับตัวเอง

ยั้งมือด้วย ! เราคงยังมีหนทางที่จะเจรจา ! บรรพชนร้องออกมา ใช้พลังมิติของเขา บรรพชนได้เคลื่อนย้ายไปเพื่อหยุดยั้งเจี้ยนเฉินที่ทะยานไปข้างหน้า

ดวงตาของเจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยความโกรธขณะที่เขาเหวี่ยงพลังบรรพกาลลงในมือขวาของบรรพชนซึ่งกำลังขวางทางอยู่ข้างหน้าเขา

อย่างไรก็ตาม บรรพชนหลบมือของเจี้ยนเฉินได้ง่าย เขาหายตัววูบออกห่างจากเจี้ยนเฉิน 100 เมตร ก่อนที่จะยิงปราณดาบพุ่งไปที่เจี้ยนเฉิน เพื่อยับยั้งการเคลื่อนไหวของเขา

เจี้ยนเฉินไม่สนใจความจริงที่ว่าเขาสามารถเลี่ยงได้ เขากระแทกกับลำแสงนั้นด้วยกำปั้นของเขา

ตูม ! เมื่อกำปั้นพบกับปราณดาบอาจมีเสียงระเบิดดังขึ้น เมื่อลมนั้นกวาดพื้นที่ที่บิดเบือนของโลก

เจี้ยนเฉินเดินหน้าต่อด้วยอาการบาดเจ็บเล็กน้อยที่มือขวา มีเลือดไหลออกมาได้ แต่หายภายในไม่กี่วินาทีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เจี้ยนเฉิน ตราบเท่าที่เจ้าปล่อยตระกูลเจียเต๋อของข้าไป ข้า เจียเต๋อไท่ จะให้ความช่วยเหลือแก่เจ้าสำหรับงาน 3 อย่าง ! บรรพชนให้สัตย์สาบาน ยามนี้นั้นเขากังวลเกี่ยวกับตระกูลมากกว่าสิ่งอื่นใด ตราบเท่าที่คนในตระกูลรอดชีวิต บรรพชนจะไม่รู้สึกแย่กับการกระทำของเขา

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ความตั้งใจฆ่าของเจี้ยนเฉินก็เริ่มลดลงเล็กน้อย ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่บรรพชนด้วยความรอบคอบ ถ้าเจ้าอยากให้ข้าหยุดการสังหารหมู่ตระกูลของเจ้า มันก็มีวิธีเดียว

วิธีการอะไร? บรรพชนถาม

ยอมจำนนแก่ข้า ! เจี้ยนเฉินยิ้ม หากบรรพชนยินดีที่จะยอมแพ้ให้เขาแล้ว เขาก็ไม่จำเป็นต้องกังวลกับสถานการณ์นี้

อย่าแม้แต่จะคิดถึงเรื่องนี้ ! บรรพชนโกรธจนหน้าซีด เขาเป็นถึงเซียนผู้คุมกฎ เป็นคนที่ยืนอยู่เหนือเกือบทุกคน เขาจะยอมแพ้ต่อเด็กคนนี้ไปได้อย่างไร ?

ความเย็นชาปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเจี้ยนเฉินว่า ถ้าเป็นเช่นนั้นการเจรจาของเราก็สิ้นสุดแล้ว

เจี้ยนเฉิน ให้เรายุติเรื่องของเราด้วยวิธีที่ต่างออกไป บรรพชนพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อระงับความโกรธของเขา บรรพชนกำลังพยายามอย่างสุดความสามารถ เพื่อให้แน่ใจว่าคนในตระกูลของเขาไม่ตาย

สั่นศีรษะโดยไม่ลังเล เจี้ยนเฉินตอบว่า มีเพียงวิธีนี้เท่านั้น นอกเหนือจากนั้นไม่มีอะไรที่ได้รับการพิจารณา เขาหยุดชั่วคราวสักครู่ การยอมจำนนต่อข้า การติดตามข้าอาจทำให้เจ้าต้องขุ่นเคืองไปบ้าง แต่ก็ไม่น่าอับอายมากนัก หากข้าสามารถเข้าถึงขอบเขตความแข็งแกร่งเช่นนี้ได้ตั้งแต่เยาว์วัย ถ้าข้ามีเวลามากขึ้น ข้าจะก้าวเข้าสู่ขอบเขตของเซียนราชา และแม้แต่ขอบเขตของเซียนจักรพรรดิ ในตำนานอันศักดิ์สิทธิ์

เมื่อกล่าวถึงเซียนจักรพรรดิ ร่างของบรรพชนก็สั่นไหวอย่างรุนแรง เขามองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยความไม่เชื่อ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาพิจารณาว่าเจี้ยนเฉินเยาว์วัยแค่ไหน บรรพชนเริ่มมีความคิดเป็นอื่น

จำนวนคนที่มาถึงจุดสุดยอดในตำนานซึ่งเป็นขอบเขตของเซียนจักรพรรดิอาจถูกนับได้ด้วยมือข้างหนึ่ง แต่ก็ยังมีคนทำสำเร็จ แต่ความจริงที่สำคัญที่สุดคือทุกคนที่ทำสำเร็จนั้น ศักยภาพของพวกเขาไม่ได้โดดเด่นเท่าเจี้ยนเฉิน มีความเป็นไปได้สูงว่าเจี้ยนเฉินอาจจะเป็นเซียนจักรพรรดิ

เมื่อมีความคิดนี้ ความตึงเครียดในจิตใจของบรรพชนเริ่มสลายไป

เจี้ยนเฉินมองเห็นความคิดของบรรพชนและเริ่มชักจูงในช่วงเวลานั้น มองไปที่ผลประโยชน์ในระยะยาว การยอมจำนนไม่ใช่เรื่องยาก ประโยชน์ที่ได้รับมากกว่าความสูญเสียและจะช่วยยกระดับสถานะของตระกูลของเจ้า จากตระกูลสันโดษ เจ้าอาจจะกลายเป็นตระกูลที่จะอยู่รอดได้ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงอนาคต เมื่อข้ากลายเป็นเซียนจักรพรรดิ เจ้าอาจจะมีโอกาสดีที่จะได้เป็นเซียนราชันด้วยความช่วยเหลือของข้า

จิตใจของบรรพชนเต้นรัวด้วยคำพูดเหล่านั้น เขาถามว่า เจ้ามีหลักฐานอะไรบ้างที่เจ้ามั่นใจว่าเจ้าจะกลายเป็นเซียนจักรพรรดิผู้สูงส่งและทรงพลัง ?

เพราะข้านั้นอายุแค่ 23 ปี ! เจี้ยนเฉินหัวเราะ