เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 676
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 676
ถ้าไม่ใช่เพราะหนิงชิงเฉิงเป็นลูกสาว
เขาถึงขั้นที่ว่าคิดจะส่งต่อตำแหน่งผู้นำตระกูลหนิงให้กับเธอ!
“เฮ่อ!”
หนิงเหลยถิงถอนหายใจเบา ๆ “ชิงเฉิง ลูกอย่าโทษที่พ่อที่ใจร้ายกับลูกเลย! ลูกก็รู้ว่า แม้พ่อจะเป็นผู้นำตระกูลหนิง แต่ในตระกูลหนิง ไม่ใช่ว่าพ่อจะมีอำนาจตัดสินใจเด็ดขาด”
“เรื่องในครั้งนี้ ทำให้หมู่ผู้อาวุโสในตระกูลเกิดความไม่พอใจขึ้นมา ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อพยายามกดเรื่องนี้ไว้ เกรงว่าพวกเขาจะใช้กฎตระกูลลงโทษลูกไปแล้ว!”
ตระกูลหนิงเป็นตระกูลที่สืบทอดกันมาเกือบพันปี
หยั่งรากฝังลึก
กฎบ้านเข้มงวด
นอกจากหนิงเหลยถิงที่เป็นสายตรงของตระกูลแล้ว
ญาติสายรองอื่นๆ ของตระกูลหนิงมีอีกตั้งไม่รู้เท่าไหร่
คนพวกนี้แต่ละคน ต่างก็จ้องอยากที่จะขึ้นเป็นผู้นำตระกูลหนิง
โดยเฉพาะพวกผู้อาวุโสในตระกูล
แต่ละคนล้วนอาวุโสกว่าหนิงเหลยถิง
แม้ว่าพวกเขาจะแก่แล้ว และปกติก็ไม่ค่อยจะเข้ามายุ่งอะไร
แต่คำพูดของพวกเขาถือว่ามีน้ำหนักมากในตระกูลหนิง
ต่อให้เป็นหนิงเหลยถิง ปกติก็ยังต้องระวัง
คราวนี้ หนิงชิงเฉิงทำผิดพลาดครั้งใหญ่
ถ้ามีคนฉวยโอกาสนี้สร้างปัญหาขึ้นมา ต้องเดือดร้อนมากเป็นแน่!
หนิงชิงเฉิงกล่าวอย่างเย็นชา “หากผู้อาวุโสในตระกูลต้องการลงโทษหนู หนูหนิงชิงเฉิงคนนี้ กล้าทำกล้ารับ!”
“เจ้า……”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น
หนิงเหลยถิงโกรธมาก และยกมือขึ้นมาอีกครั้ง
แต่พอเขาเห็นสีหน้าท่าทางที่ดื้อรั้นและเด็ดเดี่ยวของหนิงชิงเฉิง
เขาก็ลดมือลงอย่างจนใจ
หนิงเหลยถิงพูดด้วยความจนปัญญา “แม่ของลูกเสียตั้งแต่ลูกยังเล็ก พ่อผิดเองที่เลี้ยงลูกตามใจจนเกินไป!”
เขาพูดอย่างเย็นชา: “ชิงเฉิง ลูกต้องตัดสัมพันธ์กับลูกที่ถูกทอดทิ้งของตระกูลหยางคนนั้น! ขยะนั่นมันเป็นเพียงลูกที่ถูกทิ้งของตระกูลหยาง เขาไม่คู่ควรกับลูกเลย!”
“พ่อได้ยินมาว่าเขาไปที่ตงไห่ และกลายเป็นลูกเขยแต่งเข้าของคนอื่นด้วยไม่ใช่เหรอ? ช่างน่าขันจริงๆ! ต่อให้เป็นผู้ชายที่ไร้ความสามารถแค่ไหน ก็จะไม่ไปเป็นเขยแต่งเข้า!
เห็นได้ชัดว่าหยางเฟิงคนนี้ มันแย่แค่ไหน!”
ในสายตาของหนิงเหลยถิง
ลูกเขยแต่งเข้า คือผู้ชายที่ไร้ประโยชน์ที่สุด
ผู้ชายปกติทั่วไป ใครจะยอมไปอยู่แบบต้องคอยเกรงใจคนอื่นที่บ้านผู้หญิง?
ใครจะคาดคิดว่า
หนิงชิงเฉิงที่ก่อนหน้านี้ไม่พูดอะไร กลับจ้องไปที่พ่อของตนเองอย่างเย็นชาและพูดขึ้นทันทีว่า
“พ่อคะ พ่อพูดผิดแล้ว! พี่เฟิงไม่ใช่เขยแต่งเข้าธรรมดา และถึงแม้เขาจะเป็นเขยแต่งเข้า หนูก็จะไม่ทอดทิ้งเขา!”
“หนูชอบเขา ชอบเขามาตั้งแต่เด็ก! ไม่ว่าใคร ก็ห้ามให้หนูอยู่กับเขาไม่ได้!”
“นี่ ล ล ลูก…ลูกจะทำให้พ่อโกรธตายใช่มั้ย!!!”
เมื่อได้ยินสิ่งที่หนิงชิงเฉิงพูด
หนิงเหลยถิงก็โกรธจนสีหน้าเขียวซีด
เขาคาดไม่ถึงว่า หนิงชิงเฉิงจะพูดสิ่งที่ผิดครรลองครองธรรมเช่นนี้ออกมาได้!
เพื่อคนที่เป็นเขยแต่งเข้าคนหนึ่ง ลูกสาวที่ประพฤติตัวดีและมีเหตุมีผลมาโดยตลอด กลับกล้าเถียงกับตนฉอดๆ?
หนิงเหลยถิงพูดด้วยความหงุดหงิด “เลอะเลือน! ลูกจะละทิ้งอนาคตที่สดใส เพื่อขยะคนหนึ่งได้ยังไง? ลูกลืมไปแล้วหรือว่า มันยากแค่ไหน กว่าเจ้าจะเดินมาถึงวันนี้!”
“ลูกก่อตั้งชิงเฉิงกรุ๊ป และเป็นถึงคุณหนูใหญ่ที่สูงส่ง ขอเพียงลูกพยายามอีกหน่อย ตำแหน่งผู้นำตระกูลหนิง ก็ไม่ใช่ว่าลูกจะไม่มีโอกาส!”
“ชิ!”
หนิงชิงเฉิงกล่าวด้วยใบหน้าไม่แยแส: “ตำแหน่งผู้นำตระกูลหนิงอะไรนั่น หนูไม่ได้สนใจมาตั้งแต่ไหนแต่ไร! ใครอยากจะเป็น ก็ให้เขาเป็นไปเถอะ!
แล้วก็หนูสร้างชิงเฉิงกรุ๊ปขึ้นมาก็เพื่อพี่เฟิง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับตระกูลหนิงเลย!”
“ถ้าวันใดพี่เฟิงเต็มใจที่จะกลับมาหาหนู หนูยินดีที่จะมอบชิงเฉิงกรุ๊ปทั้งหมดให้เขา!”
“อะไรนะ?”
หนิงเหลยถิงรู้สึกตกตะลึงและงงไปหมด
หนิงชิงเฉิงกำลังพูดอะไรอยู่?
เธอคิดที่จะมอบชิงเฉิงกรุ๊ปทั้งหมดให้ไอ้ขยะนั่นจริงหรือ?
ชิงเฉิงกรุ๊ปเป็นธุรกิจยักษ์ใหญ่ทางตอนเหนือของต้าเซี่ย!
เป็นอาณาจักรธุรกิจของจงโจว!
หนิงชิงเฉิงแค่พูดว่า จะให้ก็ให้กันง่ายๆ แบบนี้?
ไม่มีใครในตระกูลหนิงเห็นด้วยเป็นแน่!
“เจ้านี่มัน เลว!”
หนิงเหลยถิงด่าด้วยความโกรธ: “พ่อจะบอกให้แกรู้ไว้ หากแกยังกล้าอยู่กับมันอีก พ่อก็จะฆ่ามันทิ้งซะ!”
