เทพสังหาร ยุทธการระห่ำ - บทที่ 97 ปีศาจตะวันออก VS ราชันแห่งความโหดเหี้ยม

“กลับมา อย่าลงมือมั่วๆ!”

ผู้มีพลังพิเศษสายเสริมพลังที่เป็นหัวหน้าคนนั้น เมื่อเห็นว่าผู้มีพลังสายฟ้ากระตุ้นพลังสายฟ้าทั่วทั้งร่าง หมัดสายฟ้าทั้งสองถาโถมไปด้วยพลังพลางพุ่งเข้าใส่เย่เทียนเฉิน ก็รีบหยุดยั้ง

น่าเสียดายที่ทุกอย่างสายไปแล้ว ตอนที่มือของผู้มีพลังสายฟ้าเกิดสายฟ้าห่อหุ้ม เตรียมพุ่งเข้าไปโจมตีเย่เทียนเฉินด้วยสายฟ้าหวังฆ่าให้ตาย เย่เทียนเฉินก็เริ่มเคลื่อนไหว ตอนทีอีกฝ่ายเพิ่งจะกางแขนทั้งสองออก เย่เทียนเฉินก็พุ่งเข้าไปด้วยความเร็วเกือบสูงสุด ใช้หมัดที่แฝงไปด้วยพลังขอบเขตจอมราชันต่อยไปเข้ายังหน้าอกของเขา

พลั่ก!

ผู้มีพลังสายฟ้ากระอักเลือดสดๆ ออกมา ไม่ได้ถูดอัดจนกระเด็น จากนั้นจึงหัวเราะขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง ตะโกนเสียงดังว่า “ปีศาจตะวันออกอะไรกัน ไม่เอาไหน แกถูกหลอกแล้ว!”

คำพูดเพิ่งจะออกจากปาก ทั่วทั้งร่างของผู้มีพลังพิเศษคนนั้นก็เต็มไปด้วยพลังสายฟ้า กำปั้นของเย่เทียนเฉินยังคงกระทบอยู่บนอกของเขา ย่อมถูกพลังสายฟ้าอันรุนแรงเล่นงานเป็นธรรมดา เดิมทีเข้าจงใจให้เย่เทียนเฉินเข้ามาโจมตีตนเอง ก็เพื่อจะใช้พลังสายฟ้าโจมตีร่างกายเย่เทียนเฉิน ให้เขาถูกไฟฟ้าช็อตตายทั้งเป็น

“งั้นเรอะ? ทำไมฉันรู้สึกเหมือนโดนมดกัดเลย มีความรู้สึกคันยิบๆ ไปทั้งตัวเลยล่ะ?” เย่เทียนเฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“แก…แก…”

ผู้มีพลังสายฟ้าคนนั้นตื่นตระหนกไปแล้วโดยสิ้นเชิง เขาคิดไม่ถึงเลยว่าตนเองระเบิดพลังสายฟ้าทั้งร่างออกมาแล้ว ต่อให้ฆ่าเย่เทียนเฉินไม่ได้ก็ต้องทำให้เขาถูกไฟซ็อตจนหมดสติ เช่นนั้นก็จะไม่มีปัญหาเลยสักนิด แต่ไหนเลยจะรู้ว่า ตนเองลงมือเต็มกำลังแล้ว เย่เทียนเฉินก็ยังยืนเบื้องหน้าตนอย่างไม่สะทกสะท้าน ไม่มีการแสดงออกถึงความเจ็บปวดที่เกิดจากการถูกไฟฟ้าเข้าจู่โจมเลยสักนิด

“ไฟฟ้าเล็กๆ น้อยๆ ของแก ถ้าทำให้หลอดไฟสว่างก็พอได้อยู่หรอก ปิดไฟซะ!”

ตอนที่เย่เทียนเฉินกล่าวก็ค่อยๆ ออกแรงที่มือขวา ใช้พลังพิเศษอันแข็งแกร่งโจมตีพุ่งเข้าไป ทำลายหัวใจของผู้มีพลังสายฟ้าคนนั้นโดยตรงจนแหลกเหลว

เสียงพลั่กดังขึ้น ผู้มีพลังสายฟ้าล้มลงไปกองกับพื้น ยังคงมีกระแสไฟฟ้าวิ่งอยู่ทั่วร่าง สายตาเต็มไปด้วยความหวาดผวาและความไม่อยากจะเชื่อ เขาคิดไม่ถึงเลยว่า ตนเองลงมือเต็มกำลังแล้วก็ยังถูกเย่เทียนเฉินใช้หมัดซัดจนตายได้

ฆ่าผู้มีพลังสายฟ้าไปแล้ว เย่เทียนเฉินยังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่เคลื่อนไหว เขาไม่ได้มองผู้มีพลังพิเศษสายเสริมพลังผู้นั้น มิใช่ว่าเป็นเพราะเขาไม่เก่ง คนคนนี้แข็งแกร่งที่สุดในหมู่ผู้มีพลังพิเศษทั้งสี่ เพียงแต่น่าเสียดายที่เย่เทียนเฉินรู้สึกได้ถึงผู้ที่แข็งแกร่งกว่า กลิ่นไปโหดร้ายอันแข็งแกร่งสายนั้น ซึมซาบไปทั่วทั้งเมืองชีคในฉับพลัน มีศัตรูที่เก่งกาจกำลังเดินมาทางนี้ ไม่อาจตอบสนองอย่างไม่ระมัดระวังได้

ผู้มีพลังพิเศษสายเสริมพลังคนนั้น เป็นหัวหน้าในการปฏิบัติการครั้งนี้ นอกจากเขาและซิลลี่ ผู้มีพลังพิเศษคนอื่นต่างก็ถูกเย่เทียนเฉินกำจัดไปหมดแล้ว เป็นตัวตนที่ไม่อาจรับมือได้โดยสิ้นเชิง สิ่งนี้สำหรับเขาแล้วทำให้รู้สึกสั่นสะท้านเป็นอย่างมาก

หน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษแห่งประเทศM เป็นตัวแทนของพลังอันแข็งแกร่ง แต่ไหนแต่ไรก็ไม่มีใครสามารถฆ่าผู้มีพลังพิเศษทั้งเจ็ดคนอย่างพวกเขาได้ นี่นับเป็นความสูญเสียอย่างร้ายแรงสำหรับหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษแห่งประเทศM

“ปีศาจตะวันออก แกร้ายกาจจริงๆ ไม่คิดเลยว่าจะอายุน้อยขนาดนี้” ผู้มีพลังพิเศษสายเสริมพลังมองเย่เทียนเฉินอย่างเย็นชาพลางกล่าว

“ลงมือเถอะ ฉันไม่มีเวลามามัวเล่นกับแกหรอก!” เย่เทียนเฉินไม่มองเขาเลยแม้แต่น้อย สองตาจ้องเขม็งไปทางด้านหน้า กลิ่นไอโหดร้ายอันแข็งแกร่งสายนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้ว นี่ถึงจะเป็นศัตรูที่แท้จริงของเขา

ผู้มีพลังพิเศษสายเสริมพลังที่เป็นหัวหน้าเห็นว่าเย่เทียนเฉินไม่เห็นตัวเองอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย ก็พลันรู้สึกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่ว่าจะพูดอย่างไน ตนเองก็เป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่คนพวกนี้ ทั้งยังมีตำแหน่งสำคัญในหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษแห่งประเทศM ไม่เคบถูกใครดูถูกขนาดนี้มาก่อน

“ไปตายซะ!”

เสียงตะโกนลั่นดังขึ้น มีดทหารในมือของผู้มีพลังพิเศษสายเสริมพลังพลันยาวขึ้นเกือบเมตร นอกจากส่วนด้ามจับ ตัวดาบก็ปากฏหนามเหล็กผุดขึ้นมา ฟันกวาดไปยังเย่เทียนเฉิน

ปัง!

เย่เทียนเฉินโค้งเอวหลบมีดทหารที่มีหนามเหล็กที่ฟันกวาดเข้ามา อีกฝ่ายโจมตีวืดไปถูกกำแพงที่ล้อมอยู่ด้านข้าง ทันใดนั้นกำแพงกำแพงที่สูงเกือบเมตรก็ถูกกระแทกจนแตกเป็นผุยผง อานุภาพทำลายล้างร้ายกาจเป็นอย่างยิ่ง

ไม่กล่าวไม่ได้ว่า ฝีมือของผู้มีพลังพิเศษสายเสริมพลังแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก กวัดแกว่งดาบที่มีดทหารหนามเหล็กที่ยาวเกือบห้าเมตรโดนไม่มีท่าทีเหน็ดเหนื่อยเลยสักนิด พุ่งเข้าไปฟันเย่เทียนเฉินไม่หยุด จนกระทั่งกำแพงของคฤหาสน์รอบๆ เกิดรูขนาดใหญ่จำนวนมาก บนพื้นก็ถูกหนามเหล็กจนเกิดหลุดตะปุ่มตะป่ำ ดูแล้วทำให้ผู้คนหวาดผวายิ่งนัก

หลังจากหลบไปหลายครั้ง เย่เทียนเฉินก็ลงมือ เขาเองก็ไม่มีทางเลือก แม้ว่าผู้มีพลังพิเศษสายเสริมพลังคนนี้จะร้ายกาจมาก แต่ก็ยังมีศัตรูที่ร้ายกาจกว่ากำลังเดินมาทางนี้ หากไม่กำจัดอีกฝ่าย และตนเองถูกศัตรูที่แข็งแกร่งอีกคนตรึงไว้ล่ะก็ พวกหลิ่วหรูเหมยจะมีถูกตามฆ่าอย่างแน่นอน

เคร้ง!

เสียงเบาๆ เสียงหนึ่งดังขึ้น มีดทหารหนามเหล็กในมือของผู้มีพลังพิเศษสายเสริมพลังถูกซัดจนหัก ในมือขวาของเย่เทียนเฉินปรากฏดาบแสงออกมาเล่มหนึ่ง นี่คือความสามารถของขอบเขตพลังระดับจอมราชันที่เขารวบรวมจนเกิดเป็นรูปลักษณ์ แข็งแกร่งและทนทานยิ่งกว่ามีดทหารหนามเหล็กเป็นร้อยเท่า

“แก…” อีกฝ่ายตะลึงจนหน้าซีด มีดเล่มนี้ทำจากเหล็กหล้าบริสุทธิ์ สามารถตัดเหล็กได้ราวกับตัดโคลน เย่เทียนเฉินถึงกับใช้ดาบแสงที่เกิดจากการรวมพลังพิเศษตัดจนขาดได้ จะไม่ให้สั่นสะท้านได้อย่างไร

น่าเสียดายที่เขาไม่มีโอกาสให้สั่นสะท้านอีกต่อไป เพราะเย่เทียนเฉินมาถึงเบื้องหน้าของเขาแล้ว พลันใช้ดาบฟันศีรษะของเขา ผู้มีพลังพิเศษสายเสริมพลังตกใจ รีบยกมีดทหารหนามเหล็กขึ้นมากัน แม้ว่าจะกับดาบไว้ได้ แต่ถูกเท้าของเย่เทียนเฉินเตะจนปลิวตกลงห่างออกไปนับสิบเมตร มุมปากมีเลือดไหลออกมา

“ปีศาจตะวันออกที่ชั่วร้าย ฉันจะต้องฆ่า…”

เขายังไม่ทันได้พูดจบ ก็ถูกหักคอไปแล้ว คนที่หักคอเขาไม่ใช่เย่เทียนเฉิน แต่เป็นซิลลี่ที่ปรากฏกายออกมาเบื้องหลังเขา

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในฉับพลันนี้ทำให้เย่เทียนเฉินตกตะลึง เขาคิดไม่ถึงเลยว่าซิลลี่จะจิตใจเหี้ยมโหดขนาดนี้ ฆ่าลูกน้องของตนราวกับฆ่าได้ฆ่าหมาอย่างไรอย่างนั้น

ซิลลี่มองเย่เทียนเฉินอย่างโหดเหี้ยม โยนศพของผู้มีพลังพิเศษสายเสริมพลังไปด้านหนึ่งราวกับโยนสุนับตาย แล้วจึงกล่าวออกมาอย่างไร้มนุษยธรรมว่า “เศษสวะ ใช้พวกแกไปจะมีประโยชน์อะไร? สู้ให้ฉันลงมือเองดีกว่า!”

จบชีวิตผู้มีพลังพิเศษสายเสริมพลังลงด้วยมือของตน ทั่วทั้งร่างของซิลลี่เต็มไปด้วยกลิ่นไออันโหดเหี้ยม เขาโกรธขึ้นมาจริงๆ แล้ว เดิมทีตนเองคิดว่าการฆ่าชาวตะวันออกไม่กี่คนนี้เป็นเรื่องง่ายๆ แต่กลับไม่คาดคิดว่าเย่เทียนเฉินจะปรากฏตัวออกมา ทำให้หน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษเสียหายอย่างน่าอเนจอนาจเช่นนี้ เขาวางแผนว่าจะขึ้นเป็นหัวหน้า เกรงว่าจะต้องคว้าน้ำเหลวเสียแล้ว

“แกก็คือปีศาจตะวันออก?” ซิลลี่มองเย่เทียนเฉินพลางกล่าวถามเสียงเย็น

“อย่าเรียกฉันแบบนี่เลย ฉันก็แค่หล่อกว่าแกนิดหน่อยเท่านั้นเอง” เย่เทียนเฉินยังคงมีอารมณ์พูดเล่น แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาดูถูกซิลลี่ กลับจริงจังเสียมากกว่า เพราะการผันผวนของพลังพิเศษบนร่างของคนคนนี้แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แข็งแกร่งเกินกว่าผู้มีพลังพิเศษที่ตนเองฆ่าไปเมื่อสักครู่นี้หลายขุม

“เฮอะ แกก็คือปีศาจตะวันออก รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?” ซิลลี่ยังคงมองไปยังเย่เทียนเฉินอย่างเหยียดหยามพลางกล่าว

“บิดาไม่สนใจว่าแกเป็นใคร ถ้าไม่อยากตายก็ไสหัวไปซะ” เย่เทียนเฉินกล่าวอย่างไม่พอใจ

ซิลลี่ขมวดคิ้วอย่างดุดัน โกรธจนหัวเราะแล้วกล่าวว่า “ชาวตะวันออกที่ไม่รู้จักความตาย ฉันจะทำให้แกรู้ถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษแห่งประเทศM แกปีศาจตะวันออก ไม่รู้สินะว่าฉันคือราชาแห่งความโหดเหี้ยม”

“งั้นก็แสดงให้ฉันดูหน่อยเถอะว่าแกจะโหดเหี้ยมแค่ไหน” เย่เทียนเฉินเองก็จริงจังขึ้นมาแล้ว ซิลลี่มีฐานะเป็นรองหัวหน้าหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษแห่งประเทศM ความสามารถย่อมแข็งแกร่ง ไม่อาจดูเบาได้

“ฉันจะหักคอแกซะ ให้แกต้องเสียใจที่มาประเทศMครั้งนี้”

“ฉันจะเตะไข่แกให้แตก ให้แกเสียใจที่เกิดเป็นผู้ชาย”

เย่เทียนเฉินไม่ได้ดูถูกซิลลี่ เพราะบนร่างกายของคนคนนี้มีกลิ่นไออันโหดเหี้ยมไหลเวียนอยู่ นั่นเป็นสิ่งที่ไม่อาจเสแสร้งได้ เป็นสิ่งที่เกิดจากการฆ่าคนมาเป็นเวลาหลายปี อีกอย่างคนผู้นี้ใจคอโหดเหี้ยมฆ่าลูกน้องของตนได้โดยไม่ขมวดคิ้วแม้แต่น้อย

ส่วนซิลลี่นั้นก็รู้สึกสั่นสะท้านอยู่ในใจเป็นอย่างมาก เขาได้ยินชื่อ “ปีศาจตะวันออก” มาตลอด เดิมทีคิดว่าอย่างน้อยคงต้องเป็นชายวัยกลางคน คิดไม่ถึงว่าจะอายุน้อยเช่นนี้ เมื่อสักครู่ตอนที่เย่เทียนเฉินลงมือฆ่าผู้มีพลังพิเศษทั้งหลาย ซิลลี่ก็เห็น ทำให้รู้สึกหวั่นใจอยู่บ้างจริงๆ ต่อให้เป็นเขาก็เกรงว่าจะไม่สามารถทำได้ง่ายๆ เช่นนั้น

ทั้งเมืองชีคเงียบงันไม่มีแม้แต่ลมหายใจของผู้คน นอกจากศพของเหล่าผู้มีพลังพิเศษแล้ว ก็มีเพียงเย่เทียนเฉินและซิลลี่ยืนอยู่กลางถนน ต่างก็มองไปยังอีกฝ่าย ไม่มีใครลงมือก่อน

ฉัวะ!

คมมีดสายลมพุ่งผ่าเข้าไปยังเย่เทียนเฉิน ในที่สุดซิลที่ก็เป็นฝ่ายทนไม่ไหวและเริ่มลงมือก่อน มือทั้งสองแผ่ออก เกิดเสียงคำรามกรีดร้องของสายลมอันบ้าคลั่ง เย่เทียนเฉินหลับคมมีดสายลมโดยพลัน

ตู้ม!

เสียงดังสะท้านฟ้า คมมีดสายลมที่ซิลลี่ปล่อยออกไปถึงกับแยกคฤหาสน์หลังหนึ่งออกเป็นสองส่วนหากว่าถูกคนเข้าล่ะก็ ร่างจะต้องแยกเป็นชิ้นๆ อย่างแน่นอน คนคนนี้เป็นผู้มีพลังพิเศษสายวายุ ทั้งยังไปถึงขอบเขตที่แน่นอนแล้วด้วย ทุกท่วงท่าที่ขยับสามารถเอาชีวิตผู้อื่นได้

เย่เทียนเฉินหลบคมมีดสายลม ในขณะเดียวกันก็รู้ว่าซิลลี่คือผู้มีพลังพิเศษสายวายุ มิน่าล่ะคนคนนี้ถึงถูกเรียกว่าราชาแห่งความโหดเหี้ยม ขยับข้อมือครั้งหนึ่งก็สามารถทำให้ตึกใหญ่พังทลายได้ พลังพิเศษเช่นนี้ในโลกใบนี้นับว่าแข็งแกร่งมากแล้ว

เมื่อซิลลี่เห็นว่าคมมีดสายลมที่รวดเร็วจนหาที่เปรียบมิได้ของตนมิอาจทำร้ายเย่เทียนเฉินได้ ก็พลันตกตะลึง พุ่งเข้าใส่เย่เทียนเฉินอย่างรวดเร็ว สองมือกำแน่นจนกล้ามเนื้อปูดบวมจนแทบระเบิด แค่มองก็รู้ว่ามีกำลังมหาศาล

ต่อยออกไปหนึ่งหมัด เย่เทียนเฉินไม่ยอมถอยกลับพุ่งเข้าหา การต่อสู้กับยอดฝีมือ ข้อห้ามร้ายแรงก็คือการหลบ สู้เข้าไปแลกหมัดกันให้ตายไปข้างจะดีกว่า เพราะหากว่าถอยหลัง พลังอำนาจของคุณก็จะอ่อนแอ เมื่อพลังอำนาจอ่อนแอ เช่นนั้นก็ย่อมต้องตายอย่างแน่นอน!

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ทั้งสองสู้กันอย่างรุนแรง ไม่ได้ใช้วิชาของพลังพิเศษอะไรเลย ใช้เพียงพลังกล้ามเนื้อล้วนๆ คุณหนึ่งหมัดผมหนึ่งหมัด โจมตีกันและกัน ด้วยระยะที่ใกล้ขนาดนี้ต่อให้มีวิชาพลังพิเศษที่แข็งแกร่งก็ไม่อาจใช้ได้ หากสมาธิหลุดไปแม้เพียงนิดก็จะตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบและถูกทำร้าย

ปัง! ปัง!

หมัดทั้งสี่ของเย่เทียนเฉินและซิลลี่ปะทะกัน ทั้งสองต่างก็รู้สึกว่าง่ามนิ้วชา ข้อมือถูกกระแทกจนเจ็บปวด ขณะเดียวกันก็ถอยหลังเพื่อรักษาระยะห่างจากอีกฝ่าย ทั้งสองต่างรู้ว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่ง ไม่กล้าลำพองใจ

………………………………………………………………