เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 259 :นี่มันต่างจากที่ฉันคิด?!
Prev
Next
ตอนที่259:นี่มันต่างจากที่ฉันคิด?!
วันรุ่งขึ้นเจียงเฉินส่งอาหารเสร็จแล้ว
หลันหน่วนหยานก็โทรมานัดเขาไปทานอาหารเที่ยงกัน
“สามีเที่ยงแล้วเราไปกินอาหารด้วยกันไหม?”
“โอเคได้สิแล้วอยู่ที่ไหนแล้วล่ะ?”
“ห้างเฉาหยางจอยซิตี้กำลังซื้อปปิ้งกับเสี่ยวเมงอยู่”
เจียงเฉิน “…”
ไปช็อปปิ้งกับเสี่ยวเมิ่ง?
ที่รักอย่าใจกว้างนักสิเจ้าปีศาจน้อยซูเสี่ยวเม่งกำลังโลภในตัวสามีของเธออยู่นะ!
ถึงทางนั้นจะดูโง่และอ่อนหวานแบบปกติแต่สามีคนนี้ดูออกนะ!
“ตกลงห้างเฉาหยางจอยซิตี้เดี๋ยวฉันจะรีบไป”
ในสถานการณ์แบบนี้การขี่จักรยานไปไม่ใช่เรื่องที่ดีอย่างแน่นอน
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะโบกมือให้ลูซี่และนีอาเข้ามา “เดี่ยวชั้นจะไปชอบปิ้งพวกเธอกลับบ้านไปก่อนได้เลยเดี๋ยวฉันจะขับรถ Tesla สีฟ้าของฉันไป”
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
เจียงเฉินก็ขับรถTeslaไปจอดอยู่ที่ชั้นใต้ดินของห้างเฉาหยางจอยซิตี้แต่หลังจากค้นหาที่จอดรถอยู่สักพักเขาก็ไม่พบที่ว่างเลยจนในที่สุดเขาก็ขับไปที่ส่วนลึกของลานจอดก่อนจะพบจุดจอดรถในที่สุด
เจียงเฉินที่เพิ่งจะจอดรถได้ก็มีผู้หญิงขี้อวดคนหนึ่งขับรถมาจอดข้างๆเพื่อขวางทางรถของเจียงเฉิน
เจียงเฉิน“???”
สาวสวยเจ้าของรถลงมาจากรถของเธอก่อนจะเริ่มพ่นน้ำลายใส่เจียงเฉิน“นายเป็นบ้าหรือเปล่า?!ใครบอกให้จอดที่นี่ได้?!”
เจียงเฉินรู้สึกประหลาดใจ“ก็นี่ไม่ใช่ที่จอดรถหรือยังไงฉันจอดรถตรงนี้แล้วมันผิดอะไรตรงไหน?”
สาวสวยเจ้าของรถพูดออกมาอย่างไร้เหตุผล“ฉันทำงานที่นี่และฉันก็จอดตรงนี้ทุกวัน!”
เจียงเฉินพูดไม่ออก“การจอดรถมันเป็นเรื่องที่คนมาก่อนก็ได้จอดก่อนไม่ใช่รึไง?ผมมาถึงก่อนแล้วทำไมผมจะจอดตรงนี้ไม่ได้?”
สาวสวยเจ้าของรถหน้าบึงด้วยความอารมณ์เสียก่อนจะพูดออกมา“นี่มันจุดจอดรถของฉันต่อให้ฉันหยุดงานนายก็ไม่มีสิทธิ์มาจอด!”
เจียงเฉิน“???”
แบบนี้ก็ได้เหรอ?
มีที่จอดรถของห้างไม่ใช่หรือยังไง?
ทำไมถึงกลายเป็นที่จอดรถส่วนตัวได้?แถมเป็นที่จอดรถส่วนตัวของเธออีก?
สิ่งที่เจียงฉันไม่รู้ก็คือเจ้าของรถสาวสวยคนนี้เพิ่งจะเข้าทำงานกับบริษัทบริหารจอยซิตี้เธอนนมีสิทธิ์ในการจัดการทั้งห้างเฉาหยางจอยซิตี้และเธอนั้นก็ยังมีอีกฐานะหนึ่งก็คือผู้จัดการทั่วไปเสี่ยวมี่!
ดังนั้นทางห้างจึงต้องปิดตาข้างนึ่งและปล่อยให้เธอครอบครองพื้นที่จอดรถตรงนี้ไป
แต่หลังจากผ่านไปสักพักหนึ่งหญิงสาวก็คิดว่าพื้นที่ตรงนี้เป็นพื้นที่จอดรถส่วนตัวของเธอ!
หญิงสาวเจ้าของรถ“ออกไปให้พ้นทางฉันเดี๋ยวนี้นะ!แล้วก็เอารถยนต์ไฟฟ้าของนายออกไปด้วย!”
ไม่ทำแบบนี้เจียงเฉินนั้นก็อดไม่ได้ที่จะโกรธขึ้นมา“ถ้าผมไม่ไปคุณจะทำยังไง?”
หญิงสาวเจ้าของรถยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์และเย้ยยัน“รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?คิดว่าตัวเองจอดรถที่แล้วฉันจะทำอะไรไม่ได้สินะ?”
เจียงเฉินเยาะเย้ยออกมา“ก็เอาสิผมจะรอด”
หญิงสาวโทรหารปภ.ทันที“มาหาฉันหน่อยมีคนมาแย่งที่จอดรถของฉันมาลากรถของเขาออกไป!”
ในเวลานี้เองเจียงเฉินก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
เดี๋ยวนะ!
ไม่ใช่ว่า….ห้างเฉาหยางจอยซิตี้เป็นของฉัน?
ลืมไปสนิทเลย!
แต่ก็ช่วยไม่ได้เมื่อใช้มีธุรกิจมากมายสุดท้ายก็เลยลืมไปว่าห้างนี้เป็นของฉัน!
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะโทรหาประธานของบริษัทเฉาหยางจอยซิตี้โดยตรงคนั้นมีหมายเลขโทรศัพท์ของอีกฝ่ายมาตั้งนานแล้วแต่เขาไม่เคยได้โทรไปเลย
“ฮัลโหลหวังเจียนเยู่ใช่ไหม?”
“คุณคือ…”
“ผมเชื่อว่าเจียงเฉิน”
“ปิง (มีเสียงการเคลื่อนไหวก่อนจะเงียบลง)คุณคือคุณเจียงหรอกครับ?”
“ใช้แล้วคุณอยู่ในห้างหรือเปล่าตอนนี้ผมอยู่ในลานจอดชั้นใต้ดินชั้นสองช่วยลงมาหาผมหน่อย…” “ได้ครับผมจะลงไปเดี๋ยวนี้!”
ในเวลานี้เองอีกสาวเจ้าของรถก็คุยโทรศัพท์เสร็จเธอมองไปที่เจียงเฉินอย่างเย็นชาและหยิ่งยโส
“ฉันโทรไปแล้วถ้านายกล้าพอก็อย่าหนีไปซะก่อนล่ะ!”
หญิงสาวเท้าเอวก่อนจะพูดออกมาเสียงดัง
เจียงเฉินเยาะเย้ย“คุณคิดว่าตัวเองมีอำนาจเยอะขนาดนั้นเลยหรอ?คุณคิดจะสั่งใครก็ได้ตามต้องการใช่ไหม?”
หญิงสาวทำหน้าบึงก่อนจะหัวเราะออกมา“งั้นฉันก็ต้องขอโทษทีที่ฉันหยิ่งเกินไป!แต่เดี๋ยวนายก็จะได้รู้แล้วว่าที่จอดรถตรงนี้มันเป็นของฉันคนนี้เท่านั้นฉันไม่สนว่านายจะจอดก่อนหรือไม่แต่ฉันจะหลากรถของนายออกไป!”
หยิ่ง!!
เจียงเฉินส่ายหัวก่อนจะหัวเราะออกมา“ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าใครเป็นคนให้ความมั่นใจกับคุณพ่อผมอยากจะเห็นหน้าคนๆนั้นมากจริงๆ!”
และไม่นานเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของห้างก็มาถึง
พวกเขานั้นมาพร้อมกับรถลาก
“รถคันนั้นแหละรีบลากออกไปแล้ว!”
หญิงสาวชี้สั่งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองไปที่เฉินอย่างขอโทษ“ขอโทษด้วยนะครับผมต้องล่วงเกินคุณแล้ว!”
เจียงเฉินยื่นมือออกมาเพื่อหยุดพวกเขา“เดี่ยวก่อนพวกคุณลากรถของผมออกไปได้ยังไง?ผมเป็นลูกค้าของห้างสรรพสินค้านะผมก็ควรที่จะจอดรถตรงนี้ได้ไม่ใช่หรือยังไงพวกคุณมีสิทธิอะไรมาลากรถของผมออกไป?”
ใบหน้าของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเต็มไปด้วยความหนักใจ
“ทำไมจะไม่ได้!”
หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์“ก็เพราะว่าฉันมาจากบริษัทบริหารจอยซิตี้บริษัทของฉันมีหน้าที่ในการจัดการบริหารทั้งห้าง!”
เจียงเฉินขมวดคิ้ว“คุณไม่กลัวว่าผมจะรายงานคุณหรือยังไง?ผมเป็นลูกค้าของห้างสรรพสินค้าแต่คุณกลับจะลากรถของผมออกไปโดยไม่มีเหตุผลคุณไม่กลัวว่าผมจะเผยแพร่เรื่องนี้ออกไปจนส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของจอยซิตี้หรอ?”
หญิงสาวหัวเราะออกมา“เผยแพร่ออกไปงั้นหรอก็แค่เรื่องตลก!ฉันไม่อยากจะคุยกับนายแล้วเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลากรถของเขาออกไปแล้ว!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองไปที่เฉินอย่างขอโทษก่อนจะเริ่มเตรียมลากรถออกไป
“หยุดเดี๋ยวนี้!”
ในเวลานี้เองชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าดูน่าเกรงขามวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วพร้อมกับเหงื่อที่ไหลออกมาเต็มร่างกาย
หญิงสาวตกตะลึงก่อนจะเปลี่ยนใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“ท่านประธานคะมาที่นี่ทำไมเหรอคะ?”
ประธานหวังเจียนเยถลึงใส่เธอก่อนจะพูดออกมาด้วยความโกรธ“เธอทำได้ดีมาก!ฉันได้ยินเรื่องทุกอย่างชัดเจนแล้วตอนนี้เธอกลับไปเก็บของแล้วออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”
“หา?”หญิงสาวกรีดร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนกก่อนจะชี้ไปที่เจียงเฉิน“ท่านประธานคะเดี๋ยวก่อนสิคะมันไม่ใช่ความผิดของฉันนะคะมันเป็นเพราะคนๆนี้เขา….”
“พอได้แล้ว!”
ประธานจ้องมองไปที่เธอก่อนจะพูดออกมาว่า“ไม่ต้องพูดต่อแล้วตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปไม่เพียงแต่เธอเท่านั้นแต่ผู้จัดการฉิวเฟิงจะต้องออกไปด้วย!”
“ไม่ไม่!”
ครั้งนี้หญิงสาวเต็มไปด้วยความตกตะลึงทำไมครั้งนี้ที่พึ่งของเธอถึงต้องถูกไล่ออกไปด้วย?!
ในเวลานี้เองประธานหวังเจียนเย่ก็พูดออกมาด้วยความเคารพและหวาดกลัวต่อเจียงเฉินว่า“คุณเจียงทุกอย่างเป็นเพราะการจัดการที่ไม่มีประสิทธิภาพเองผมจะทำการทบทวนตัวเองอย่างดีทันทีกลับไปครับ”
เชียงเฉินมองไปที่หวังเจียนเย้ด้วยใบหน้าที่เย็นชา“ฮิม!ผมต้องการเห็นผลครึ่งเดือนไม่อย่างนั้นผมจะเปลี่ยนบริษัทบริหารใหม่!”
หลังจากนั้นจึงเชิญก็เดินกลับขึ้นไปชั้นบนเพื่อช้อปปิ้งในห้าง
ประธานหวังเจียนเย่ตกใจมากเขารีบพูดออกมาอย่างเสียงดัง“คุณเจียงผมจะให้คำตอบแก่คุณในครึ่งเดือนแน่นอนครับ!”
หญิงสาวและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองไปที่ประธานของพวกเขาด้วยความหวาดกลัว
หญิงสาวพยายามถามออกมา“ทำประธานคะเขาเป็นใครกัน?”
ประธานหวังโกรธจัดจนตบหน้าของเธอ!
“เขาเป็นเจ้าของห้างเฉาหยางซิตี้แห่งนี้และก็เป็นเจ้าของบริษัทของพวกเราด้วย!เขานี่แหละเป็นคนที่จ่ายเงินเดือนให้พวกเรา!ดีดีมากจริงๆเธอสร้างปัญหาใหญ่ให้กับฉันแล้ว!งั้นฉันขอบอกไว้ตั้งแต่ตรงนี้เวลานี้เลยก็แล้วกันแล้วกันคุณกับคนรักของคุณฉิวเฟิงอย่าได้คิดกลับมาที่นี่อีก!”
“อะไรนะ!!”
หญิงสาวปิดหน้าของตัวเองบริเวณที่โดนตบและตะโกนออกมาด้วยความตกหนึ่ง“เขาเป็นเจ้าของห้างเฉาหยางจอยซิตี้จริงๆหรอ?!”
จบแล้ว!มันพังหมดแล้ว!
อยากจะขาดใจตาย!
เขาเป็นถึงเจ้าของห้างเฉาหยางจอยซิตี้แต่ทำไมเข้ากับใช้รถยนต์ไฟฟ้า?!
เจียงเฉินที่ออกมาจากลานจอดรถก็ขึ้นลิฟท์ไปที่ห้างสรรพสินค้าทันที
นี่คือห้างสรรพสินค้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในเมืองหลวงอย่างแท้จริง!
พอขึ้นมาถึงก็จะสามารถสัมผัสได้ถึงความคึกคักของคนที่เดินผ่านไปผ่านมาเป็นพิเศษ!
“เจียงเฉิน!!”
“สามี!!”
หลันหน่วนหยานรออยู่ที่หน้าประตูลิฟต์นานแล้วหลังจากที่เธอเห็นเจียงเฉินเธอก็รีบวิ่งเข้าไปด้วยความดีใจทันที
ส่วนเพื่อนที่ดีอย่างซูเสี่ยวเพิ่งก็วิ่งเข้ามาไม่กี่ก้าวก็จะหยุดลง!เธอนั้นเกือบลืมไปว่าเธอนั้นไม่ใช่แฟนของเขา!หลังจากนั้นทั้งสามก็ไปช้อปปิ้งกัน!
มือขวาของเจียงเฉินจับมือซ้ายของหลันหน่วนหยานส่วนซูเสี่ยวเพิ่งก็เดินอยู่ทางฝั่งซ้ายของเจียงเฉินแต่ยังคอยแอบสัมผัสหลังมือของเจียงเฉินเป็นครั้งคราว
เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปที่เธอ
แต่มันกลับทำให้ซูเสี่ยวเพิ่งรู้สึกกล้ายิ่งกว่าเดิมเธอนั้นพยายามสัมผัสมือของเขาไม่หยุด!
พระเจ้า!
เจ้าปีศาจน้อย!
ตรูดตรูด
ในเวลานี้เองโทรศัพท์มือถือของเจียงเฉินก็ส่งเสียงดังออกมา
เป็นเพื่อนร่วมงานของเขา-เสี่ยวโจว
“พี่เฉินช่วยผมด้วย!”เสียงของเสี่ยวโจวที่กำลังร้องไห้ดังออกมา“ผมอยู่ต่อไปไม่ไหวแล้ว”
“มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?”เจียงเฉินถามอย่างสงสัย
“ก่อนหน้านี้ผมเพิ่งจะมีแฟน”
เสี่ยวโจวหลั่งน้ำตาออกมา“แต่ว่าvsผมคิดไม่ถึงเลยว่าเธอกำลังจะเลิกกับผมแล้ว!”
เจียงเฉิน“…”
ถ้าเรื่องเป็นแบบนี้จริงๆมันก็กระทบกระเทือนจิตใจไม่น้อยเลย!
เพราะท้ายที่สุดแล้วเสี่ยวโจวก็ยังไม่มีทั้งรถไม่มีทางบ้านดังนั้นมันไม่ง่ายเลยที่จะมีผู้หญิงตัดสินใจที่อยู่กับเขาเพราะส่วนใหญ่เมื่อเห็นความจริงแล้วพวกเธอก็คงจะหนีไปหาคนอื่น
“ทำไมเธอถึงเลิกกับนายล่ะ?”
“เธอบอกว่าเมื่อก่อนเธอไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนเธอก็เลยหลงชอบผมแต่ตอนนี้เธอนั้นรู้ข้อผิดพลาดของผมแล้ว!พอเธอตื่นขึ้นมาเธอก็เปลี่ยนเป็นอีกคนทันที”
เสี่ยวญจวขอร้องเจียงเฉิน“พี่ใหญ่เจียง!ผมรู้ว่าพี่เป็นอัจฉริยะที่ช่วยผมหน่อยเถอะนะ!”
เจียงเฉิน“…”
ฉันเลยอยากจะบอกว่าฉันกำลังขับรถอยู่จริงแต่ฉันก็ไม่มีหลักฐาน
“ก็ได้”
เจียงเฉินตอบตกลง“แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะครั้งหน้าจะไม่มีอีกแล้ว!”
“ตกลงครับ!”เสี่ยวโจวพูดออกมาอย่างรู้สึกขอบคุณ“รบกวนนายท่านเจียงด้วยเดี๋ยวผมจะพาเธอไปดื่มกาแฟที่เฉาหยางจอยซิตี้นะครับ”
เจียงเฉินประหลาดใจ“โอเคแต่ฉันอยู่ที่นั่นแล้วนายจะมาเมื่อไหร่ก็บอกแล้วกัน”
ไม่นานเสี่ยวโจวก็มาถึงเฉาหยางจอยซิตี้และพบกับเจียงเฉิน
เจียงเฉินยื่นหูฟังให้กับอีกฝ่าย
“มีอะไรเหรอ”หลันหน่วนหยานถามด้วยความสงสัย
“พอดีน้องชายของฉันต้องการความช่วยเหลือจากฉัน…”เจียงเฉินเล่าไปเธอฟัง
แต่กลับเป็นซูเสี่ยวเพิ่งที่มีปฏิกิริยาตอบสนองมากที่สุด“ว้าว-สุดยอดไปเลยฉันชอบอะไรแบบนี้มากไปดูละครกันเถอะ!”
เธอดึงเจียงเฉินแล้ววิ่งออกไป!
ไม่รู้ว่าเธอนั้นจงใจหรือเปล่าแต่มือนุ่มนั้นยังคงจับฝ่ามือของเฉินไว้แน่นมันทำให้หัวใจของเจียงเฉิงคันยุบยิบ
ในร้านกาแฟกลางแจ้ง
เสี่ยวโจวกำลังนั่งรอให้แฟนสาวเข้ามาถึง
เจียงเฉินหลันหน่วนหยานและซูเสี่ยวเพิ่งก็นั่งอยู่ที่โต๊ะข้างหลังและใช้หูฟังบลูทูธเพื่อสั่งการเสี่ยวโจวระยะไกล
ทั้งสองฝ่ายเห็นพ้องต้องกันว่าเจียงเฉินนั้นจะเป็นคนพูดและเสี่ยวโจวมันจะไปคนพูดตาม
หลังจากรอไปสามสิบนาทีแฟนสาวของเขาก็มา
หน้าตาแฟนสาวของเขา…ยากที่จะบรรยายออกมาเธอเป็นหญิงสาวขี้เหร่ที่มีความสวยประมาณหกสิบคะแนนแต่เธอกับมีนิสัยที่เย่อหยิ่งรูจมูกที่เปิดกว้างแถมยังฉีดพ่นน้ำหอมจนฉุนไปทั่วทั้งตัวและดูเหมือนว่าเธอจะอารมณ์ไม่ดีด้วย
“เราเลิกกันเถอะ!”
แฟนสาวของเสี่ยวโจวไม่รีรออะไรทั้งนั้นทันทีที่เธอเดินมาถึงเธอก็พุ่งเข้าประเด็นทันที่เห็นได้ชัดว่าเธอนั้นคิดที่จะบอกเลิกอย่างเดียวเท่านั้น
เจียงเฉินพูดออกไป“บอกเลิกไปก่อนแล้วค่อยตบหน้าเธอ!”
เสี่ยวโจวตกตะลึงไปครู่นึ่งเขาลังเลและยังไม่ได้ลงมือทำอะไรทั้งนั้น
เจียงเฉินพูดต่อ“เชื่อฉันสิเพียงแค่ได้ตบหน้าเธอเท่านั้นเธอก็จะเปลี่ยนไป!”
“ได้!”
เสี่ยวโจวเหวี่ยงมือไปตบหน้าแฟนสาวของเขา!
เพี๊ยะ
แฟนสาวของเขาถูกตบ-
ใบหน้าด้านหนึ่งของเธอบวมขึ้นมาทันทีและมีรอยมือห้านิ้วปรากฏขึ้นอย่างเห็นได้ชัด!
ทันใดนั้นเธอก็ยืนขึ้นมาและกรีดร้อง“นายกล้าตบฉันงั้นหรอ?เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่!”
มือของเสี่ยวโจวเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
เจียงเฉินปิดหน้าของตัวเอง
?
“ไม่ฉันไม่ได้ตั้งใจให้นายตบหน้าเธอแบบนั้น”
“เข้าใจแล้ว!รับทราบ!”
เสี่ยวโจวทำหน้างงๆก่อนจะตบเธออีกครั้ง
ตบไปที่อีกด้านหนึ่งของใบหน้าเธอ!
เพี้ยะ!
แฟนเศร้าขี้เหร่ของเขายังไม่ทันจะพูดจบใบหน้าอีกด้านของเธอก็ถูกตบ!
ใบหน้าอีกด้านหนึ่งของเธอนั้นเริ่มบวมขึ้นมาจากตอนแรกใบหน้าที่อ้วนอยู่แล้วตอนนี้ใบหน้าของเธอไม่ต่างจากหัวหมูเลย!
“นายนายนายนายมันไร้หนทางเยียวยาจริงๆ!”
แฟนสาวขี้เหร่ของเขาตัวสั่นด้วยความโกรธเธอหันศีรษะก่อนจะเดินจากไป“เสี่ยวโจวรอฉันก่อนเถอะ”
เจียงเฉินปิดหน้าของเขาอีกครั้ง
ฉันไม่ได้ให้นายตบเธอแบบนั้นฉันให้นายเลิกกับเธอก่อนแล้วหลังจากนั้นนายก็แสดงให้เธอเห็นความแตกต่างระหว่างนายกับเธอเพื่อเป็นการตบหน้าเธอ!
ผู้หญิงหลายคนในสมัยนี้จะชอบทำเป็นบอกเลิกทั้งๆที่จริงๆแล้วพวกเธอนั้นยังไม่ได้ต้องการเลิกอย่างเด็ดขาดแต่ว่าตอนนี้…
“คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!”
ดวงตาของเจียงเฉินเปลี่ยนไปเขาตะโกนออกมาด้วยความโกรธตอนนี้เขามีทางเลือกอื่นนอกจากแสดงความรู้สึกผิดอย่างจริงใจและหาวิธีกอบกู้สถานการณ์
“อะไรนะ?!”
“คุกเข่าลง!”
เจียงเฉินตะโกน
“ได้”
จู่ๆเสี่ยวโจวก็ตะโกนใส่แฟนสาวของเขาที่กำลังเดินทางจากไป“คุกเข่าลงให้ฉัน!”
เช่นเดียวกับเตียวหุยผู้ดุร้ายเสียงคำรามของเขานั้นทำให้โจซุนและทหารนับล้านต้องหวาดกลัว!
แม้แต่สะพานก็ยังต้องสั่นสะเทือนด้วยเสียงคำรามของเตียวหุย!
คนรอบๆในร้านพากันตกใจ
ร่างของแฟนสาวสั่นสะท้านวมเสี่ยวโจวตอนนี้ดูน่าเกรงขามคิ้วของเขาขมวดราวกับคิงคองที่กำลังโกรธ!
คนรอบข้างพากันกระซิบพูดคุยกัน
“พระเจ้านั้นใครกัน?!”
“ทำไมเขาถึงดูดขนาดนี้?”
“แข็งแกร่งมาก!ต่อให้เป็นฉันฉันก็ไม่กล้าสู้กับแฟนตัวเองขนาดนี้!”
“นี่เขาไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อแล้วใช่ไหม?”
แฟนสาวของเขาเหมือนจะไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยินเธอหันกลับมาพร้อมน้ำตาและพูดด้วยความประหลาดใจ“นายบอกให้ฉันคุกเข่างั้นหรอ?”
เจียงเฉินแทบจะบ้าตาย“ฉันให้นายคุกเข่า!นายเข้าใจฉันมั้ย?!”
“ครับ!”
เสี่ยวโจวคำรามออกมาเสียงดัง“ฉันบอกให้เธอคุกเข่า!เข้าใจฉันมั้ย?”
เจียงเฉินอารมณ์เสียมาก!
โอ้พระเจ้า!
ฉันอยากจะร้องไห้ให้กับความโง่ของนายจริงๆ!
ถ้าเกิดยังได้ฉันก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว
เอ๊ะ?
สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น!แฟนสาวขี้เหร่ของเขาที่ได้ยินเสียงคำรามไม่เพียงแต่จะไม่เดินจากไปแต่เธอกลับเดินกลับมาแทน
เธอเดินกลับมาด้วยใบหน้าที่เขินอาย!
เจียงเฉิน “???”
คนรอบข้าง “???”
เสี่ยวโจว “???”
แฟนสาวขี้จับมือของเสียวโจวพร้อมกับร้อยยิ้มอย่างเขินอาย“เสี่ยวโจวการแสดงออกของนายตอนนี้ดูแมนมากเลยนะ!ก่อนหน้านี้ฉันมักจะรู้สึกว่านายเป็นคนอ่อนโยนและเอาแต่เอาใจใส่ฉันตลอดเวลาทำไมชั้นรู้สึกว่านายยังแมนไม่พอฉันยังคิดไม่ถึงเลยว่าน่าจะยังมีความเป็นลูกผู้ชายอยู่อย่างนี้ดังนั้นเรายังไม่เลิกกันนะฉันไม่เลิกกับนายแล้ว!”
หลังจากนั้นแฟนสาวขี้เหร่ก็เข้าไปกอดเสี่ยวโจว!
เสี่ยวโจวดีใจมาก!
เขาหันหน้าไปเผชิญหน้ากับเจียงเฉินก่อนจะยกนิ้วให้!
ตามที่คิดไว้พี่ใหญ่เจียงเฉินสุดยอดจริงๆ!
ถึงวิธีการจะโหดร้ายและโหดเหี้ยมแต่ก็สามารถทำให้มันสำเร็จได้!
ประสบการณ์รับมือกับสาวๆของเขาคงมีเพียบอย่างแน่นอน!
เข้ามาช่วยฉันจัดการกับแฟนของฉันได้ในเวลาแค่ไม่กี่นาที!
กราบไหว้
เจียงเฉินตกตะลึง
นี่มันไม่ใช่อย่างที่ฉันคิดไว้เลยแม้แต่น้อย!
เจียงเฉินไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
แต่อย่างไรก็ตามผลลัพธ์ก็ออกมาดีแล้ว!
YOU MAY ALSO LIKE
