เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 279 : การทดสอบอย่างบ้าคลั่งบนขอบของการรนหาที่ตาย!

ตอนที่ 279 : การทดสอบอย่างบ้าคลั่งบนขอบของการรนหาที่ตาย!

หลังจากที่วางสายลูกพี่ลูกน้องก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ฮ่ม!

จัดการได้แล้ว!

เขานั้นเคยพบกับซูเสี่ยวเพิ่งมาก่อนซึ่งเธอนั้นสวยมากๆ

เป็นรองเพียงแค่ลูกพี่ลูกน้องของเขาที่เป็นเทพธิดาเท่านั้น!

ขาว สวยแถมยังรวยด้วย!

อีกฝ่ายเป็นแค่คนรับจ้างทําธุระมีหรอที่จะทน ได้?

มันจะเป็นไปได้หรอ?

อย่างไรก็ตามลูกพี่ลูกน้องของฉันจะต้องเชื่อแน่ๆ

เขานั้นคิดคํานวณไปอย่างสนุกสนาน

ในเวลานี้เองเจียงเฉินและบอสหม่าก็เริ่มพูดคุย กัน

คนใหญ่คนโตพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน!

อย่างไรก็ตามในสายตาของเลขา เขานั้นเห็นว่าเจียงเฉินดูไม่ได้เขินอายกับการที่ต้องมาคุยกับ บอสหม่าเลยแต่…กลับเป็นเจ้านายของเขามากกว่า!

ที่ดูราวกับเป็นน้องชายตัวเล็กๆที่ดูประหม่าเล็กน้อย!

เลขา : 0(T-To หนุ่มหล่อคนนี้เป็นใครกันนะ?

กลิ่นอายของเขาจะทรงพลังเกินไปไหม?

บอสหม่าทั้งสุภาพทั้งยกย่องเจียงเฉินในทุกๆด้าน

“คุณเจียงนี่น่าทึ่งจริงๆนะครับ ผมลองอ่านข้อมูลของคุณแล้วธุรกิจของคุณเจาะเข้าไปอยู่ใน อุตสาหรรมต่างๆมากมายและยังเป็นกลุ่มที่มีอเสียงมากๆด้วย”

“ได้ที่ไหนกันครับ?”

เจียงเฉินยิ้ม “ผมเองก็ชื่นชมบอสหม่าเหมือนกันจากความคิดของคุณที่ผมได้ยินในวันนี้”

หลังจากที่สองคนใหญ่คนโตพูดคุยกันหัวข้อของพวกเขานั้นก็เปลี่ยนไปเรื่องทางเทคนิคอย่าง รวดเร็ว

เพราะสุดท้ายแล้วพวกเขานั้นก็เป็นคนใหญ่คนโตการพูดคุยของพวกเขานั้นก็จะต้องไม่เหมือ นกับเจ้านายตัวเล็กที่เจรจาธุรกิจราคาไม่กี่หยวนกันแต่สิ่งที่พวกเขาพูดคุยกันตอนนี้มันเกี่ยวกับเรื่องของต่างประเทศแนวโน้มต่างๆในอนาคต….

มีคํากล่าวว่านักธุรกิจชั้นสามนั้นมักจถามเรื่องธุรกิจส่วนนักธุรกิจชั้นสองนั้นจะถามเรื่อง เทคโนโลยี และนักธุรกิจชั้นหนึ่งมักจะคุยกันเรื่องของแนวโน้ม…..

มีเพียงแค่คนใหญ่คนโตเท่านั้นที่พูดถึงเรื่องแนวโน้มในอนาคต

ธุรกิจใดๆก็แล้วแต่จําประสบความสําเร็จได้ก็ด้วยแนวโน้มทั้งนั้น!

“คุณเจียง ผมอยากจะถามคุณหน่อยคุณคิดว่ามีเทคโนโลยีไหนบ้างที่จะมีผลกระทบต่ออุตสาหรรมอินเทอร์เน็ตอย่างมากในอีก10 ปีข้างหน้า”

บอสหม่าถามออกมาด้วยความชื่นชมบนใบหน้า “ท้ายที่สุดแล้ว คุณก็เป็นถึงคนใหญ่คนโตที่มีทรัพย์สินถึง 5 แสนล้านคุณน่าจะมีความเข้าใจอุตสาหกรรมหลายอย่างมากกว่าผม”

เจียงเฉินเหงื่อตก!

จู่ๆบอสหม่าก็ถามถึงเรื่องทางเทคนิคงั้นหรอ?

เขินขึ้นมาทันที่….

นี่มันบ้าไปแล้ว!

จริงอยู่ที่เขามีทรัพย์สินถึง 5 แสนล้าน

แต่ปัญหาก็คือNN

เขานั้นไม่มีความเข้าใจในด้านของเทคโนโลยีเลย!

มูลค่าทรัพย์สินของเขานั้นไม่ได้มาจากการทํางานหนักแต่มันมาจากระบบที่ร่วงลงมาจากท้องฟ้า! เป็นโชคลาภที่มาจากสวรรค์!

ซึ่งต่างจากบอสหม่าที่ค่อยๆเรียนรู้ขึ้นมาทีละก้าว!

ถ้าหากพูดมั่วออกไปปัญหาคงตามมาแน่!

จะทํายังไงดี?

มันคงจะน่าอายเกินไปหน่อยหากบอกออกไปว่าตัวเขาเองก็ไม่รู้

จะทํายังไงดี?

เจียงเฉินหัวเราะแล้วทําเป็นคิดวิเคราะห์ “บอสหม่าคําถามนี้มีความหมายที่ลึกซึ้งแต่อย่างไรก็ตามความรู้ของผมก็มีจํากัดและมันก็ทําให้มุมมองของผมไม่ค่อยจะดีผมคงได้แต่บอกว่าผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอีก10 ปีข้างหน้านั้นจะเป็น ยังไง…”

บอสหม่าที่ได้ยินจากเจียงเฉินแบบนั้นเขาไม่เพียงเขานั้นรู้สึกได้เลยว่าเจียงเฉินนั้นถ่อมตัวมากไม่เพียงแต่เขาจะไม่ดูถูกเจียงเฉินแต่เขานั้นยิ่งชื่นชมในตัวเจียงเฉินมากขึ้นไปอีกเขาจึงจับมือกับเจียงเฉินเฉินและพูดออกมาด้วยท่าที่จริงจังว่า

“ผมเคยถามคนมามากมายแต่ก็แทบไม่มีใครเลยที่ไม่พูดถึงเรื่องของความก้าวหน้าทาง เทคโนโลยีในแง่บวกแม้แต่เหล่านักศึกษาที่เพิ่งจบการศึกษามาพวกเขาก็ยังพูดเรื่องนี้ได้เป็นชั่วโมงมีแต่คุณเท่านั้น!ที่แตกต่างออกไปผมล่ะไม่แปลกใจเลยจริงๆว่าทําไมคุณถึงมีทรัพย์สินถึง 5 แสนล้านและยังเป็นมหาเศรษฐีล่องหนอีกด้วย!”

หลังจากนั้นบอสหม่าก็คารวะให้เจียงเฉิน

“นักปราชญ์ท่านหนึ่งเคยกล่าวไว้ว่า ยิ่งคนฉลา ดมากเท่าไหร่ก็มักจะยิ่งเก็บซ่อนความฉลาดเอาไว้มากเท่านั้น!ผมขอชื่นชมความอ่อนน้อมถ่อมต นของคุณจริงๆ!”

เจียงเฉินเหงื่อตก!

คนอื่นอาจจะถ่อมตัวจริงๆ แต่ความจริงแล้ว…

ฉันไม่รู้อะไรเลยต่างหาก!

บอสหม่าบังเอิญเข้าใจฉันผิดว่าฉันเป็นคนเก่ง ฉันจะทํายังไง?

ฉันไม่ได้อยากจะเสแสร้งอะไรนะ!

“ได้โปรดเถอะคุณเจียง ช่วยบอกผมหน่อยเถอะ”

บอสหม่ายังคงยืนกราน “ผมยังอยากฟังความ คิดเห็นของคุณเจียงจริงๆ”
เจียงเฉิน “…”

เวรแล้ว!

หนีไม่พ้นจริงๆด้วย!

ถูกบอสหม่าถามถึงเรื่องแนวโน้มเทคโนโลยีใน อนาคต?

แล้วฉันจะต้องเสแสร้งไปยังไงดีล่ะเนี่ย?

ทํายังไงดี?!

เจียงเฉินกรอกตา “สิ่งที่เรียกว่ายอดฝีมือนั้นมีอยู่ทั่วทุกหนแห่งทําไมเราไม่ลองโพสต์คําถา มนี้ลงบนอินเทอร์เน็ตล่ะ?แล้วลองฟังความคิดเห็นจากพวกเขาดูบางที่พวกเขาอาจจะรู้อะไร มากกว่าเราก็ได้นะ”

“อืม…เป็นไปได้!”

บอสหม่าพยักหน้าและตอบตกลงทันที

เจียงเฉินกับบอสหม่าพูดคุยกันอย่างสนใจในขณะที่เข้าสู่ระบบบนโลกจอหูแล้วโพสต์คําถาม ลงไปว่า

[เทคโนโลยีใดบ้างที่มีโอกาศที่จะส่งผลกระทบต่ออุตสาหกรรมเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตในอีก 10 ปีข้างหน้า?]

บอสหม่าเองก้เข้าสู่ระบบจื่อหูของเขาและเข้าไปตรึงคําถามของเจียงเฉินเอาไว้ข้างบน

เพราถ้าหากคําถามนี้ไม่ได้รับความนิยมมันคงถูกกลืนลงมหาสมุทรอย่างรวดเร็ว โดยคําถามห ลายคําถามที่ขึ้นมาบนจอหูในทุกๆวัน

แต่!

ในฐานะที่เป็นหัวหน้าใหญ่ในอุตสาหกรรมอินเทอร์เน็ตบอสหม่านั้นถูกจับตามองอย่างใกล้ชิดจากผู้คนในอุตสาหกรรมอินเทอร์เน็ต!

ต้องดูก่อนว่าบนจอหูของบอสหม่านั้นมีผู้ติดตามถึง 8 ล้านคน!

แม้แต่คนที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับอุตสาหกรรมอินเทอร์เน็ตก็ยังให้ความสนใจกับเขาเป็นอย่างมาก!

หลังจากนั้น…..

ทันทีที่บอสหม่าตรึงคําถามของเจียงเฉินขึ้นไปก็ทําให้เกิดคลื่นนับพันๆขึ้นมาทันที!

ชาวเน็ตนําไปถ้วนต่างตกตะลึง

“พระเจ้า! บอสหม่าเข้าสู่ระบบของจอหูแล้ว!”

“อะไรนะ?! นี่เขายังตรึงคําถามเอาไว้ด้วยหรอ?!”

“ใครเป็นคนถามคําถามนี้กัน? ฉันไม่รู้เลย!”

“บ้า! ไม่ว่าใครจะเป็นคนถาม? แต่ตอนนี้มันเป็นคําถามของบอสหม่าแล้ว เราจะต้องรีบตอบ ทันที!”

“ใช่แล้วเราจะต้องรีบตอบ!”

“ตราบใดที่สามารถดึงดูดความสนใจของบอสหม่าได้คนๆนั้นก็จะสามารถแข็งแกร่งขึ้นได้อย่าง ไร้ขีดจํากัด!”

“ใช้แล้ว ถ้าเข้าตาของบอสหม่าได้ล่ะก็บอกได้คําเดียวเลยว่า! ได้ขึ้นไปถึงสวรรค์แน่!บางทีเขาอาจจะถูกใจฉันและให้กลายเป็น CTO (หัวหน้าเจ้าหน้าที่ฝ่ายเทคโนโลยี) ของ Tencentกรุ๊ปเลยก็ได้”

“ผายลม นายกําลังฝันอยู่หรือยังไง? แค่ผู้เชี่ยวชาญระดับ T4 ก็มากพอแล้ว! แค่นั้นก็ได้ เงินเดือนต่อปีหลายล้านแล้ว!”

เมื่อนึกถึงบริษัท Tencent กรุ๊ปที่ให้เงินเดือนต่อปีเฉลี่ยขั้นต่ําแล้วมากถึง 970,000 หยวนต่อ คน ทําโปรแกรมเมอร์วิศวกรและนักออกแบบ….. เลือดของพวกเขาก็เดินขึ้นมาทันที!

ในเวลานี้เองเหล่าโปรแกรมเมอร์วิศวกรนักออกแบบและซีอีโอ รวมถึงคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในอุตสาหกรรมนี้ทั้งหมดในประเทศต่างพร้อมใจกันหยุดงานหยิบคีย์บอร์ดขึ้นมาเริ่มตอบคําถามอย่างบ้าคลั่ง!

จากนี้ไม่ต่างจากความโกลาหลในการสอบเข้ารับราชการของจักรพรรดิในสมัยโบราณเลย!
ตราบใดที่ความสามารถของคุณเข้าตาบอสหม่าได้คุณก็สามารถก้าวเท้าขึ้นสู่สวรรค์ได้อย่างง่ายดาย!

คําถามนี้ได้รับความสนใจอย่างรวดเร็วจากผู้คนนับแสนคน!

มีการเข้ามาอ่านแล้วกว่า 5 ล้านครั้ง!

และจํานวนยังคงเพิ่มขึ้นอย่างดุเดือด…… แต่ในไม่ช้เนื้อหากับเริ่มบิดเบี้ยวไปเรื่อยๆ
“ขอบคุณสําหรับคําเชิญเดี่ยวครั้งหน้ามาตอบคําถาม”

“ฉันเป็นด็อกเตอร์จากมหาวิทยาลัยแมสซาชูเซตส์ฉันจะตอบคําถามเอง!”

“ผมเป็นศาสตราจารย์ด้านอนาคตวิทยาจาก มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดคุณหม่าผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างมากที่ได้พบคุณ นี่คือสิ่งที่ผมคิดว่าในอนาคตจะ….(100,000 คํา) ถ้าคุณสนใจคุณสามารถจ้างผมเข้าไปทํางานด้วยเงิน 5 ล้านหยวนต่อปี”

“ขอบคุณสําหรับคําเชิญ ผมอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกาเพิ่งจะลงจากเครื่องบินมาเมื่อกี้ และ เงินเดือนต่อปีของผมมากถึง 1 ล้าน…”

“ความคิดเห็นข้างบนน่ะ มันไม่ผิดหรอกนะที่นายยากจนแต่ต่อหน้าบอสหม่า นายกลับยังกล้า ที่จะมาเสแสร้งอยู่อีกงั้นหรอตลกเกินไปหน่อยมั้ย?”

“บอสหม่า ผมอยากเข้าทํางานใน Tencentกรุ๊ปแผนของผมเป็นแบบนี้…(ต่อไปอีก หนึ่งหมื่นคํา)ตราบใดที่ผมได้รับการยอมรับและถูกแต่งตั้งให้เป็น CEO ผมมั่นใจว่า Tencent กรุ๊ปจะประสบผลสําเร็จภายในสามปีทําลายบริษัท แอปเปิ้ลไมโครซอฟท์และครอบครองอุตสาห กรรมอินเทอร์เน็ตของโลก!ผมขอเงินเดือนต่อปีเพียงแค่สามล้านก็พอ!”

บอสหม่าและเจียงเฉินมองดูด้วยความปวดหัว… นี่มันอะไรกัน?!

ในเวลานี้เอง….

ในอาคารสํานักงานใหญ่ประจําเมืองหลวงของ Tencent

ในห้องน้ํา

ลูกพี่ลูกน้องของหลันหน่วนหยานก็กําลังนั่งอยู่ในห้องน้ําพร้อมกับเลื่อนโทรศัพท์

เขานั้นกําลังดูจื่อหูอยู่! เขานั้นชอบดูจ่อหมากเป็นที่สุด!

และเขายังเป็นผู้ใช้ระดับสูงอีกด้วย!

ระดับของเขาก็คือระดับ 8! ถือว่าเป็นคนใหญ่คนโตเลย!

ถามว่าระดับ 8 นี้น่ากลัวจริงไหม?

ต้องรู้ก่อนว่าบัญชีผู้ใช้จ่อหูระดับ 4 นั้นสามารถแนะนําเนื้อหาเองได้ ระดับ 5 จะสามารถเปิดรับรายได้ได้ระดับ 6 สามารถไลฟ์สดได้ระดับ 7 สามารถโปรโมทตัวเองได้ และรดับ 9 สามารถสร้างความร่วมมือทางธุรกิจได้!

และลูกพี่ลูกน้องคนนี้ที่ได้รับการอัพเกรดเป็นระดับ 8 เพราะเขานั้นชอบโอ้อวดความรู้จากการเป็นผู้เชี่ยวชาญ!

ระดับ 8 นั้นไม่ใช่สิ่งที่ได้มาง่ายๆแม้แต่คนใหญ่คนโตหลายๆคนก็ยังไม่สามารถขึ้นมาถึงระ ดับนี้ได้

และหากเขาได้ขึ้นเป็นระดับ 9 เมื่อไหร่เขานั้นก็จะสามารถทําเงินได้อย่างมหาศาล!

ลูกพี่ลูกน้องเปิดดูจื่อหูของเขา “หืม?มีอะไรกันงั้นหรอ? ทําไมหัวข้อนี้ถึงเป็นที่ นิยมจัง?”

เขานั้นสังเกตุเห็นคําถามที่กําลังได้รับความนิยมบนหน้าแรกของจอหู

“เทคโนโลยีใดบ้างที่มีโอกาศที่จะส่งผลกระทบต่ออุตสาหกรรมเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตในอีก 10 ปีข้างหน้า?”

ลูกพี่ลูกน้องทําการอ่านชื่อโปรไฟล์ของคนที่ตั้งคําถาม

[หล่อจนเทพอิจฉา]?

ลูกพี่ลูกน้องถึงกับอึ้ง…

ดูระดับ

นี่มันผู้ใช้ระดับต่ําสุดชัดๆ!

ระดับ 1 นั้นก็คือผู้ใช้ที่ไม่เคยพูดหรือตอบคําถามอะไรเลย!

เพราะถ้ามีคนกดไลค์น้อยเกินไปค่าประสบการณ์นั้นก็จะไม่เพียงพอและระดับก็จะอยู่ ต่ํามาก!

สําหรับเข้าที่เป็นระดับ 8 ย่อมมองข้ามตัวตนเล็กๆแบบระดับ 1 คนนี้ไปอย่างแน่นอน!

เขาหัวเราะออกมา

แสดงความแข็งแกร่งดีกว่า!

สูดอากาศเข้า!

ฉันจะแบล็กเมล์นายหน่อยก็แล้วกัน!

เขาหัวเราะออกมาก่อนจะเริ่มพิมพ์ข้อความขอบคุณครับก่อนอื่นเรามาสรุปกันก่อน คําถามนี้มันกว้างเกินไปและไร้ค่ามากๆและเคนที่ชอบถามคําถามนี้ส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกนักศึกษาในมหาวิทยาลัยที่ยังขาดประสบการณ์ ทางธุรกิจผมขอแนะนําให้ไปทํางานหนักๆสักสองสามปีจนได้เงินเดือนต่อปีแตะ 1 ล้านแล้วค่อยกลับมามองดูสิ่งที่คุณทําในวันนี้ว่ามันน่าอับอายมากแค่ไหนคําตอบนี้ทําให้…

มันเหมือนกับโยนหินก้อนเดียวแต่ก็ก่อให้เกิด คลื่นนับพัน!

บ้าไปแล้ว!

นี่เขารู้รึเปล่าว่าบอสหม่าก็ให้ความสนใจกับหัวข้อนี้มาก!

แม้ว่าคําถามนี้จะมี [หล่อจนเทพอิจฉา]เป็นคนเริ่มถามแต่บอสหม่าก็เป็นผู้ที่นํามาแชร์ต่อ บนบัญชีของเขานั่นก็หมายความว่าบอสหม่าก็ให้ความสนใจกับปัญหานี้เหมือนกัน!
แถมยังหมายความได้ว่า[หล่อจนเทพอิจฉา]คนนี้ต้องเป็นคนใหญ่คนโตด้วยแน่ๆ!
แต่เขาดูถูกคนใหญ่คนโต!

ชาวเน็ตจากทุกสาขาอาชีพพร้อมใจกันเยาะเย้ยกลับเกือบจะกลายเป็นฉากพลิกคว่ําที่ใหญ่ที่ สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาแล้ว “ฮ่าฮ่าฮ่า! คําถามของบอสหม่านายยังกล้าตอบแบบนี้อีกนะ!”ยินดีด้วย!นายดึงดูดความสนใจจากบอสหม่าสําเร็จแล้ว! “บอสหม่าไม่สนใจเงินเดือนปีละ 1 ล้านหรอกนะ! “ฮ่าฮ่าฮ่ากล้าโอ้อวดพลังของตัวเองต่อหน้าบอสหม่าด้วย! “ซ… “ในที่สุดลูกพี่ลูกน้องก็สังเกตุเห็นความผิดปกติ!
อะไรนะ!

คนที่ถามคําถามนี้เป็นผู้ใช้ระดับ 1

ไม่ใช่ของปลอมแน่ๆ!

แต่คําถามนี้กลับได้รับความสนใจจากบอสหม่า ด้วย?!

ซึ่งนั่นคือเจ้านายของฉันคนนี้ !

ลูกพี่ลูกน้องรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา

พระเจ้าช่วย!

เดิมที่ฉันแค่ต้องการที่จะโอ้อวดต่อหน้าคนที่ไร้พิษสงแต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นการไปตบหน้าบอสหม่าด้วย!

นี่….

มันน่าอับอายไปแล้ว!

นี่มันเป็นการค้นหาที่ตายชัดๆ!

ในเวลานี้เองในห้องทํางานของบอสหม่า

เจียงเฉินกับบอสหม่าก็กําลังดูคําตอบของลูกพี่ ลูกน้องคนนี้”…“แม้ว่าบอสหม่าจะดูเป็นคนใจดีแต่ตอนนี้เส้นเลือดบนหน้าผาของเขาก็สันขึ้น

มา…..

เพราะว่าลูกพี่ลูกน้องคนนี้กลับใช้ บัญชีจ่อหูตัวจริง!

เขานั้นใช่ชื่อจริงในการตั้งเป็นชื่อโปรไฟล์ [ห ลันซ่านเสวีย] และยังมีการเขียนไว้อีกว่า :ผู้เชี่ยวชาญระดับ T3.2 ของบริษัทTencent!

ใบหน้าของบอสหม่ามีดหมดลง

บ้าไปแล้ว นี่ฉันกําลังพูดคุยกับคุณเจียงอยู่ พูด คุยเกี่ยวกับอนาคตของโลก พูดคุยเกี่ยวกับเทคโนโลยีที่ก้าวล้ําอีกสิบปีข้างหน้า!

แต่กลับมีคนกล้าเข้ามาเยาะเย้ย?!

คุณเจียงเขานั่งอยู่ในห้องทํางานของฉัน นั่งอยู่ ข้างฉันคนนี้!

นี่มันไม่ต่างจากการตบหน้าฉันในที่สาธารณะ เลยไม่ใช่หรือยังไง?

รอยยิ้มบนใบหน้าของบอสหม่าค่อยๆเปลี่ยน เป็นความเขินอาย…

เลขาหลินที่อยู่ข้างๆก็เข้าใจความคิดของบอส หม่าขึ้นมาทันทีและเขานั้นก็เข้าใจสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว!

เขาออกไปผมก็ปิดประตูเบาๆ ก่อนจะเดินออก ไปและโทรศัพท์ด้วยใบหน้าที่มีดมน”สวัสดีคุณหลิวที่แผนกเกมของคุณมีผู้เชี่ยวชาญระดับ T3.2 ที่ชื่อว่าหลันซ่านเสวียไหม?”เลขาหลินงั้นหรอครับ? เอ่อ ผมขอหาก่อนนะครับ… ผมไม่แน่ใจ จริงๆ พอในแผ่นเกมของเราก็มีนักออกแบบเกมอยู่หลายร้อยคนตรวจสอบให้ฉันเดี๋ยวนี้! “เลขาหลี นพูดออกมาด้วยความโกรธ”เราไปถามเขาด้วยนะว่ารู้ตัวหรือเปล่าว่าเขากําลังด่าประธานหม่าของ เราอยู่บนจอหู? ยังกล้าทําตัวดีอยู่อีกงั้นหรอ? นี่ มันหมายความว่ายังไง?!”อะไรนะครับ?! จากที่เขานั้นได้ยินจากเลขาหลินดูเหมือนว่าหลันอ่านเสียคนนี้จะก็เรื่องใหญ่เข้าแล้ว!”ครับเข้าใจแล้วครับผมจะรีบตรวจสอบทันที!“ผู้อํานวยการหลิววางสายก่อนลุกขึ้นด้วยความโกรธจัดเขารีบออกจากห้องทํางานเขาทันทีและตะโกนออกไปว่าหลันซ่านเสวีย! “ไสหัวมาที่นี่เดี๋ยวนี้! “ลูกพี่ลูกน้องกําลังเหงื่อแตกพลั่กเขานั้นกําลังตกใจจน แข้งขาอ่อนแรงแต่ก็ยังแอบดีใจที่ไม่มีใครเจอตัว เขา

แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงคํารามของผู้อํานวยการดังออกมา

ให้ตายเถอะ!

หัวหน้าแผนกหัวล้านของเขามองมาที่เขา”หลันอ่านเสวีย ผู้อํานวยการเรียกนาย นะ!”ฮ่ม!…”นายคือหลันซ่านเสวียใช่ไหม?!“ผู้อํานวยการหลิวโกรธมากจนเส้นเลือดบนหน้าผากของเขาปูดออกมาดูสิ่งที่แกเขียนลงบนจอหูสิ!แกกล้าเยาะเย้ยประธานของพวกเรางั้นหรอ?!แกไม่อยากทํางานต่อไปอีกแล้วใช่ไหม?!อา อา อาผมผิด… “หลันซ่านเสวียแทยจะร้องไห้ออกมา

เขาไม่คิดเลยว่าเรื่องจะกลายมาเป็นแบบนี้

น่าสงสาร!”ผมจะลบมันทันทีครับ ผมขอโทษ ครับ! “หลันซ่านเสวียรีบลบมันทันที

อย่างไรก็ตามเขานั้นก็เป็นคนฉลาดเขานั้นพูดออกมาว่า”ขอโทษจริงๆครับตอนแรกผมไม่รู้ว่าเถ้าแก่หม่าก็สนใจคําถามนี้ ผมดูมันเพียงแค่ผิวเผินเท่านั้น ผมคิดผิดไปจริงๆเมื่อลูกพี่ลูกน้องพูดออกมาแบบนั้นพนักงานรอบๆก็พากันโล่งใจ”ฮ่าๆ ใช่แล้วเราเป็นแค่พนักงานจะไปกล้าตบหน้าบอสหม่าได้ยังไง? ถ้ากล้าก็คงเป็นคนที่ไม่อยากทํางานแล้วล่ะ!”สิงโตย่อมมีความปรารถนาที่จะอยู่รอด! “ยกนิ้วให้เลย!…”

ท้ายที่สุดแล้ว ลูกพี่ลูกน้องก็ถูกต่อว่าไป และ บอสหม่าก็ไม่ได้ติดใจอะไรแล้วก็ปล่อยเขาไป

ลูกพี่ลูกน้องแอบดีใจ…