เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 285 : คุณเจียง!คุณเป็นคนที่มีคุณธรรมจริงๆ!

ตอนที่ 285 : คุณเจียง:คุณเป็นคนที่มีคุณธรรมจริงๆ! หลังจากบอกลาสาวงามเจียงเฉินก็ได้รับข้อความจากระบบ! (ติ้ง! เปิดใช้งานกิจกรรมที่ซ่อนอยู่!ลงชื่อเข้าใช้สําเร็จ!] รางวัล : หมู่บ้านจงกวนที่กําลังจะถูกรื้อถอนบ้านตระกูลเจียง] [ระบบสัมผัสประสบการณ์ชีวิตเวอร์ชั่น3.54.0] ได้ด้วยงั้นหรอ? เยี่ยมไปเลย! (หมู่บ้านบรรพบุรุษจงกวนที่กําลังถูกรื้อถอนบ้านตระกูลเจียง? บ้านบรรพบุรุษของฉัน?ในหมู่บ้านจงกวน? ทําไมฉันถึงไม่รู้มาก่อน? “ตอนนี้มีเวลาไปดูเลยดีกว่า!” เจียงเฉินหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาขึ้นมาและตั้งจุดหมายปลายทางทันที

สับสน!

มีจริงด้วย! ที่หมู่บ้านจงกวน! ถนนซูโจว! ตั้งอยู่ทางประตูทางทิศเหนือของมหาวิทยาลัยเหรินหมินใกล้กับหมู่บ้านจงกวน อย่างไรก็ตามเจียงเฉินนั้นจําได้ว่าบ้านหลังนั้นมีขนาดใหญ่มากและพื้นที่มันก็ไม่น้อยเลย! ปรากฏว่ามันเป็นบ้านตระกูลเจียง? มันเป็นบ้านของฉันเองหรอ? ทําไมฉันถึงไม่รู้มาก่อนเลย? เขาปั่นจักรยานไปที่นั่นทันที N เมื่อมาถึงเจียงเฉินนั้นก็ไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเองดวงตาของเขาเบิกกว้าง! แม้ว่าบ้านหลังนี้จะทรุดโทรม สิงโตหินสองตัวที่อยู่หน้าประตูบ้านดูผุกร่อนเล็กน้อยและมีเพี ยง แค่ป้ายที่แขวนอยู่บนประตูNN (บ้านตระกูลเจียง!] บ้านตระกูลเจียง! และทั้งสองฝั่งของประตูนั้นก็มีป้ายสีขาวขนาดใหญ่และมีอักษรสีแดงเขียนเอาไว้ว่าNN

เรื้อ!”

เรื้อ!”

เจียงเฉินตกตะลึง เขารีบปั่นจักรยานเข้าไปก่อนจะหยุดอยู่ในที่ดินของบ้านตระกูลเจียง ที่นี่มีขนาดไม่น้อยกว่าตําหนักอ๋องฉีของเขาเลยหรือบางที่อาจจะใหญ่กว่าด้วย! มันครอบครุมพื้นที่กว่า 5 เฮคเตอร์ หรือก็คือ 50,000 ตารางเมตร! นี่คือส่วนของที่ดินเท่านั้น! และด้วยความที่ที่นี่ไม่มีคนอยู่อาศัยมานานแล้วสภาพจึงทรุดโทรมตามกาลเวลา แต่ก็ก็ยังเห็นได้ชัดว่าบ้านหลังใหญ่นี้นั้นเคยมีความเจริญรุ่งเรือง รอบๆบ้านหลังนี้นั้นเต็มไปด้วยตึกสูงระฟ้าเต็มไปหมด! และที่นี่ก็ได้เป็นแกนกลางของโครงการพัฒนาจงกวนไปแล้ว! รอบๆเต็มไปด้วยสํานักงานไฮเทคขนาดใหญ่! ล้อมรอบสถานที่นี้อย่างสมบูรณ์! ไม่นานหลังจากที่เจียงเฉินเข้ามาก็มีรถจํานวนมากมาหยุดที่หน้าประตู คณะกรรมการก่อสร้างหลายคนเดินเข้ามาพร้อมกับสัญญาและเครื่องมือสําหรับการสํารวจ และทําพื้นที่และเข้ามาพูดกับเจียงเฉินอย่างสุภาพว่า “ขอโทษนะครับ คุณคือคุณเจียงทา ยาทของตระกูลเจียงใช่ไหมครับ?” “เรารอคุณมาสองวันแล้ว แต่ก็หาตัวคุณไม่เจอจริงๆ ถ้าเกิดพวกเรายังหาตัวคุณไม่เจอพวก เราก็คงต้องหาทางอื่นเอาแล้ว” เจียงเฉินกระพริบตา “ผมคือเจียงเฉินและบ้านหลังนี้ก็เป็นของผทด้วย” หัวหน้าคณะกรรมการการก่อสร้างคนหนึ่งอธิบายกับเจียงเฉินพื้นที่ของบ้านตระกูลเจียงนั้น ถูกรวมเข้าไปอยู่ในแผนการรื้อถอนของรัฐบาลเมืองแล้ว และมันกําลังจถูกรื้อถอนนะครับ” “กําลังถูกรื้อถอน?”เจียงเฉินจําได้ข้อความจากระบบนั้นระบุเอาไว้ว่า “จะรื้อถอน ใจเต้นแรง! อะไรนะ?! ที่ดินใหญ่ขนาดนี้จะได้เงินชดเชยมากขนาดไหนกัน?! หัวหน้าคณะกรรมการก่อสร้างนั้นกลัวว่าเจียงเฉินจะไม่เห็นด้วยดังนั้นเขาจึงยิ้มและพูดออก มาว่า“ตามนโยบายการรื้อถอนคุณนั้นจะได้รับอาคารของห้องชุดจํานวน 10..”ห้อง ชุด10ห้อง“เจียงเฉินขมวดคอ้วและกําลังจะประท้วง”ผมกลัวว่า “ไม่ใช่สิบห้องครับ!“ผู้นํา ของคณะกรรมการก่อสร้างตกใจกลัวว่าเจียงเฉินนั้นจะเข้าใจผิดเขาจึงรีบพูดออกมาอย่าง รวดเร็วว่า”สิบ หลังครับเป็นอาคารสิบหลัง:ไม่ใช่สิบห้อง! “อาคารสิบหลัง?”เจียงเฉินเบิกตาก ว้าง “ใช่ครับ! “หัวหน้าคณะกรรมการก่อสร้างพยายามอธิบายอย่างสุดความสามารถ ค่าชด เชยการรื้อถอนก็คืออาคาร 10 หลัง!อาคารแต่ละหลังนั้นมีอย่างน้อย10 ชั้น! ซึ่งเราได้สร้าง เอาไว้ข้างๆแล้วครับ! “เขาชี้ไปที่ด้านข้างของบ้านตระกูลเจียงNN ที่ตรงนั้นคือที่ที่มีอาคารสูงมากมายผุดขึ้นมา พวกนั้นเป็นที่อยู่อาศัยเชิงพาณิชย์ทั้งหมด!“หัว หน้าคณะกรรมการก่อสร้างพูดออกมาอย่างระมัดระวัง”ใบรับรองอสังหาริมทรัพย์อยู่นี่ ครับ“เขาโบกมือ เจ้าหน้าที่ตณะกรรมการก่อสร้าง 3 คนถือกล่องใหญ่เดินเข้ามา! ใช่แล้ว! มันคือกล่องใส่เอกสาร อสังหาริมทรัพย์ทั้งหมด! ใบรับรองอสังหาริมทรัพย์สีแดงใหม่เอี่ยมเจ้าหน้าที่คณะกรรมการก่อสร้างคนอื่นๆมองดูด้วย ความอิจฉา หนุ่มหล่อคนนี้โชคดีขนาดนั้นเลย? จนถึงตอนนี้พวกฉันยังไม่มีห้องชุดเป็นของตัวเองเลย กล้องทั้งสามนั้นเรียงรายไปด้วยเอกสารอสังหาริมทรัพย์ที่ถูกจัดไว้อย่างเป็นระเบียบ!”มีทั้งห มดสิบอาคารเรวมทั้งหมดสามสิบยูนิตต่ออาคารสิบชั้น แต่ละยูนิตนั้นจะมีห้องชุดทั้งหมดสอง ห้องดังนั้นจึงมีเอกสารรับรองอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดหกร้อยฉบับอยู่ในนี้! “หัวหน้าคณะกรรม การการก่อสร้างอย่างพูดออกมาอย่างจริงจังอีกว่า”แล้วก็ประเทศนั้นต้องการขอบ้าน บรรพบุรุษของคุณเพื่อไปสร้างเป็นศูนย์วิจัยและพัฒนาระบบคลาวด์ระดับสากล 5G ซึ่งเป็น โครงการสําคัญระดับชาติเจียงเฉินมองไปที่อาคารสูงขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ข้างๆเขาซึ่งทั้งหมด นั้นเป็นชุมชนของเขาเองเขาก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาณ เชียงเฉินพูดออกมาอย่างจริงจังและมีคุณธรรมว่า”ถึงแม้ว่าผมจะไม่เต็มใจที่จะมอบบ้าน บรรพบุรุษของผมให้ แต่ในเมื่อมันเป็นการเวนคืนเพื่อพัฒนาเทคโนโลยีระดับสูงของประเทศ เพื่อเป็นการสนับสนุนการพัฒนาของประเทศให้มีเทคโนโลยีระดับสูงผมก็คงได้แต่ตกลง”หัว หน้าคณะกรรมการก่อสร้างถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกก่อนจะปรบมือ! เจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ตาสว่าง! เป็นคนรวยที่ไม่โอ้อวดแม้แต่น้อย! หากเป็นคนอื่นที่ถูกเวนคืนที่ดินและรื้อถอนบ้านพวกเขาจะพยายามให้ตัวเองได้ผลประโยชน์ มาก ที่สุด! แต่หนุ่มหล่อคนนี้ม กลับเอาเท่าที่ได้ตามที่เสนอทันที! หัวหน้าคณะกรรมการรู้สึกขอบคุณมากเขาประบมือและยกย่องสรรเสริญแทนประเทศทันที พวกเขานั้นต่างกันมากจริงๆ เจ้าหน้าที่คนอื่นๆพากันเสียใจที่ตัวเองนั้นไม่ได้แซ่เจียงทําไมบรรพบุรุษของพวกเขาไม่เหลี อบ้านนี้ไว้ให้พวกเขากันนะ?”คุณเจียง! คุณชั่งเป็นคนมีคุณธรรมจริงๆ “หัวหน้าคณะกรรมกา รก่อสร้างถอนหายใจ คุณเป็นคนที่มีพรที่มากที่สุดในบรรดาครัวเรือนที่ถูกรื้อถอนในครั้งนี้ใน โครงการนี้มีพื้นที่ของคุณกว่า 90% ส่วนของคนอื่นๆเพียง แค่ 10% เท่านั้นแต่พวกเขา แทบทั้งหมดเป็นพวกคนหน้าชื่อใจคดทําให้พวกเราทํางานได้ยากมากหลังจากนั้นเขาก็บอ กลาและไปทํางานต่อ และหลังจากนั้นก็มีเจ้าหน้าที่นําเจียงเฉินไปดูชมชนใหม่ของเขาNN

ชุมชนของเขาเอง!

ใช่แล้ว! นี่คือชุมชนที่เป็นของเขาเอง! คณะกรรมการก่อสร้างนั้นได้พิจารณาอย่างรอบคอบตอนที่ตัดสินใจมอบมันให้กับเจียงเฉินชุ มชนนี้จะแยกตัวออกมาจากชุมชนอื่นๆและได้รับ การตั้งชื่อว่า [ชุมชนตระกูลเจียง]ซึ่งมีจํานว นอาคารทั้งหมด 10 อาคารและและมีระบบการจัดการแบบปิดแม้แต่ตัวบริษัทอสังหาริมท รัพย์ก็มีให้พร้อม เมื่อผู้เป็นเจ้าของนั้นมาถึงก็ได้มีการแจ้งไปยัง บริษัทอสังหาริมทรัพย์ชุมชนตระกูลเจียงให้ รปภ.คนทําความสะอาดออกมาต่อแถวเพื่อทําการต้อนรับ เจ้าของชุมชนมาแล้ว! ด้านหลังมีธงสีแดงพร้อมกับตัวอักษรที่เขียนเอาไว้ว่ายินดีต้อนรับ “ยินดีต้อนรับเจ้าของชุมชน ตระกูลเจียง!“รปภ.และคนทําความสะอาดนกต้อนรับอย่างอบอุ่นราวกับได้รับการฝึกซ้อมกัน มาเป็นอย่างดี มีการพูดคุยกันเกิดขึ้นหลังจากที่รอมานานในที่สุดเจ้าของชุมชนก็มาถึงแล้ว!”แต่มีใครรู้บ้าง ว่าทําไมชุมชนของเราถึงตั้งชื่อว่าชุมชนตระกูลเจียง?”ฉันรู้ดูเหมือนว่าที่ดินขนาดใหญ่ที่ถูกนี้ อถอนไปนั้นจะเป็นพื้นที่ของตระกูลเจียง!และทางรัฐก็เลยให้ชุมชนนี้เป็นของชดเชยกับเขา! “ทายาทตระกูลเจียงยอดเยี่ยมขนาดนั้นเลยหรอ?”ก็คงอย่างนั้นผู้จัดการบริษัทอสังหาริมท รัพย์ตะโกนออกมา”ทุกคนเงียบๆ เจ้าของอยู่ที่นี่นะ! “เจียงเฉินปั่นจักรยานมาพร้อมกับเจ้า หน้าที่กรรมการก่อสร้าง รูปภ.และเหล่าคนทําความสะอาดยิ้มทักทาย หลังจากนั้น ไปแล้ว!

ไปแล้ว?

สายลมพัดผ่าน… สถานที่ตรงนั้นเต็มไปด้วยความเงียบ”เขาขี่จักรยานมา?”เจ้าของมีคนเดียว? “ไม่มีอีกแล้ว หรอ?”แม้แต่ผู้จัดการอสังหาริมทรัพย์ก็ยังสับ สนN หัวหน้าของเขานั้นแจ้งว่าเจ้าของอาคารทั้งหมดนี้จะเข้ามาที่นี่วันนี้ แล้วทําไมเห็นแค่คนปั่นจักรยานเข้ามา เขาเลยโทรไปถามหัวหน้าของเขา หัวหน้าคณะกรรมการก่อสร้างถอนหายใจและ บอกกับเขาว่า”ชุมชนของนายมีเจ้าของแค่ คนเดียว! ก็คือสุภาพบุรุษที่ปั่นจักรยานคนนั้นนั่นแหละ! “จากนั้นก็วางสาย ผู้จัดการอสังหาริมทรัพย์” “อาคารอยู่อาศัย 10 หลัง! มีเจ้าของแค่คนเดียว!

คนเดียว?!

ล้อกันเล่นรึเปล่า?! แต่หัวหน้าก็คงจะไม่เล่นตลกอะไรแบบนี้นะ แม้ว่าเขาไม่อยากจะเชื่อ แต่เขานั้นก็ได้แต่ เรียกทุกคนมารวมตัวกันและประกาศอะไรบางอ ย่าง”อา…ทุกคนเหนื่อยหน่อยนะ ตอนนี้ เจ้า ของทั้งหมดของที่นี่ก็เข้ามาแล้วทุกคนแยกย้าย ได้! “สีหน้าของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและคนทําความสะอาดเต็มไปด้วยความสดใส ทันทีที่เจ้าของที่นี่ทั้งหมด?”ชุมชนนี้มีเจ้าของคนเดียวงั้นหรอ?“อาคารทั้งสิบหลัง? เป็นของ เขาทั้งหมด?”ป้าคนหนึ่งพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมาที่นี่มีห้องทั้งหมด 600 ห้องไม่ใช่หรอ? เขา เพียงคนเดียวเนี่ยนะ? ต่อให้เขานั้นจะนอนให้ครบทุกห้องห้องละคืนก็ต้องใช้เวลา 2 ปี เลย นะ! “พนักงานทุกคน : 0(T-To เจ้าของเขาคงจะไม่อยู่ที่นี่หรอกใช่ไหม? ผู้จัดการเงยหน้าขึ้นและตําหนิ พวกคุณจะ สนใจไปทําไมว่าเขาจะอยู่ที่นี้ไปทําไมเหันมาฟัง ทางนี้! “ผู้จัดการสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะพูดออก มา!”ทุกคนคงจะเห็นแล้วว่า สถานการณ์ ของลุมชนเราค่อนข้างพิเศษ!”คนที่พวกเราจะต้องรับ ใช้ แค่ก แค่ก มีแค่คนเดียวเนั่นก็คือหนุ่ มหล่อที่ขี่จักรยานคนนั้น! “คนๆนี้ก็คือเจ้าของเพียงคนเดียวของชุมชนของเรา! เป็นเพี ยงคนเดียวที่บริษัทของเราต้องให้เบริการ! ค่าจ้างของพวกคุณ ทุกคนเป็นเขาเพียงคนเดียวที่ จ่าย! “ดังนั้นฉันขอพูดไว้ตรงนี้ก่อนเลยว่าใครกล้าล่วงเกิน แค่ก แค่ก เจ้าของชุมชนเพี ยงคนเดียวของเราก็จงไสหัวออกไปซะ!”จําหน้าของเจ้าของชุมชนเราเอาไว้ให้ดีเจเบอร์มือ ถือของเขาให้ได้! จําจักรยานของเขาให้ขึ้นใจ! จ่สนุขของเขาให้ได้ถ้าเขามี! จําผู้หญิงของเขา! จําทุกอย่างที่จําได้เกี่ยวกับเขา! ข้อกําหนดพวกนี้คงไม่ยากเกินไปหรอกใช่ไหม? “ผู้จัดการอ สังหาริมทรัพย์สั่งออกมา ถ้าหากเปลี่ยนเป็นชุมชนระดับไฮเอนด์อื่นๆ รปภ.คงจะบ้าไปแล้ว แต่สําหรับที่นี่ “ไม่มีปัญหาครับ/ค่ะ! “ทั้ง รูปภ.และคนทําความสะอาดต่างตระโกนออกมา พร้อมๆกัน อันที่จริงไม่ใช่แค่พวกเขาที่สับสน แต่การแสดงออกของเจียงเฉินนั้นก็สับสนไปไม่แพ้กัน คนนับร้อยคนแต่กลับมีหน้าที่บริการเขาเพียง แค่คนเดียวNN หลังจากนั้นเขาก็เริ่มเดินดูชุมชนทั้งสิบอาคารด้วยความเหนื่อยใจ ชุมชนของฉันใหญ่เกินไปจะอยู่ก็ไม่ได้ ฉันควร ทํายังไงดี?”เห้อเจ้าหน้าที่คณะกรรมการก่อ สร้างที่มีหน้าที่รับผิดชอบการส่งมอบร่างอ้วนก็เดินอย่างเหนื่อยหอบและพูดกับเจียงเฉิน ว่า”คุณเจียงบ่ายนี้เราเดินมาสามอาคารแล้วตอนนี้ก็ใกล้ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว พรุ่งนี้เราค่อย มาเดินดูต่อดีไหมครับ”เจ้าหน้าที่คณะกรรมการก่อสร้าง : ตอนนี้ผมเหนื่อยจนหัวใจจะวาย แล้ว) สําหรับการรื้อถอนบ้านหลังจากที่ทําการตกลงรื้อถอนกันเสร็จก็จะเข้าสู่ช่วงของการส่งมอบ บ้านใหม่แต่ขั้นตอนนี้กลับต้องใช้เวลาหลายวัน! แบบนี้มันไม่ค่อยจะปกติเลย! เจียงเฉินโบกมือของเขา”ชั่งมันเถอะ ไม่ต้องเดินดูต่อแล้วเท่าที่ฉันดูคุณภาพของอาคารของที่ นี่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเดี๋ยวฉันจะเซ็นให้นายเลยเจ้าหน้าที่คณะกรรมการก่อสร้างร่างอ้วนที่ได้ ยินแบบนั้นก็ตาเป็นประกาย”ขอบคุณครับ!“หลังจากที่เซ็นไปแล้วเจียงเฉินก็มองไปที่กล่อง เก็บเอกสารรับรองอสังหาริมทรัพย์ทั้งสามกล่องที่อยู่ข้างๆเขาซึ่งดูแล้วคงหนักไม่น้อยกว่า หนึ่งร้อยโลแน่ๆ! เจียงเฉินรู้สึกทิ้ง! ครั้งนี้คิดไม่ถึงเลยว่าระบบจะให้บ้านที่กําลังจะ ถูกรื้อถอน? แล้วก็ได้ของชดเชยมาเป็นอาคารใหม่เอี่ยมถึงสิบอาคาร? พระเจ้า! เจียงเฉินมองไปที่ชุมชนของเขาเอง”… ใจสั่น… นี่ฉันต้องทํายังไงดี? ฉันจะอยู่ที่นี่ก็ไม่ได้! ดูเหมือนว่าต้องปล่อยเช่าแล้ว! เจียงเฉินโทรหาบริษัทอสังหาริมทรัพย์และบอกพวกเขาว่าเขานั้นต้องการประกาศปล่อยเช่า ที่อยู่อาศัยและหลังจากนั้นเขาก็จะเป็นคนเก็บค่าเช่าเอง! สมบูรณ์แบบ! ในคืนนั้นเอง เจียงเฉินได้สร้างกลุ่ม [ผู้เช่าของชุมชนตระกูล เจียง] ขึ้นมาซึ่งในตอนแรกก็ที่เพียงแค่เจียง เฉินและผู้จัดการอสังหาริมทรัพย์แต่หลังจากนั้นไม่นานชุมชนตระกูลเจียงนั้นก็ได้รับความนิย

ม! เพราะมันเป็นทําเลทองและราคาค่าเช่าก็ไม่แพงเลย! ทันทีที่มีข่าวปล่อยเช่าออกมา ก็มีผู้เช่าหลาย คนสนใจที่จะเช่า! ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ชุมชนที่ตอนแรกดูรกร้างก็เริ่มมีชีวิตชีวา เจียงเฉินเปิดโทรศัพท์และวีแชทของเขา กลุ่มวีแชท : [ผู้เช่าของชุมชนตระกูลเจียง] [จํานวนสมาชิก 369] เจ้าของห้อง : เจียงเฉิน อีก 368 คนคือผู้เช่าทั้งหมด! ในเวลานี้เองภายในห้องแชทกลุ่มนั้นก็เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา ผู้เช่า A “ฉันอยู่กลุ่มเดียวกับเจ้าของชุมชนแล้ว อยู่ๆฉันก็รู้สึกถึงภาพลวงตาที่ฉันเป็นมหา เศรษฐีแม้แต่บะหมี่กึ่งสําเร็จรูปในมือของฉันยังอร่อยเลย!” ผู้เช่า B “นายไม่ต้องยกยอเจ้าของชุมชนขนาด นั้นก็ได้ เพราะเจ้าของชุมชนเขาก็ไม่ลดราคา ค่าเช่าให้นายหรอกนะบอกไว้เลยนะว่าคนเรานะควรแสวงหาความแข็งแกร่งความร่ํารวยและ มีเกียรติเอย่าทําตัวเป็นคนจนที่คอยประจุบประแจงคนอื่นตลอดเวลา…” ผู้เช่า A “ประจบประแจงหรอ? ฉันพูดความจริงต่างหาก!จากข้อมูลของอสังหาริมทรัพย์เจ้า ของชุมชนยังหนุ่มอยู่เลยแถมหล่อมากด้วย!” เจียงเฉิน “ผู้เช่า A เพื่อเป็นการขอบคุณที่คุณ ชมผมขนาดนี้ ค่าเช่าเดือนนี้คุณได้รับการยก เว้น!” ผู้เช่า C “เห้ยยยยย!!!!” ผู้เช่าทุกคน “เห้ยยยยย!” นี่เป็นครั้งแรกที่เจียงเฉินปรากฏตัวขึ้นบนแชทก ลุ่ม มันจึงทําให้เกิดความโกลาหลขึ้นมาทันที ผู้เช่า A “เจ้าของชุมชน นี่เป็นครั้งแรกเลยนะ ครับที่ผมได้เห็นคุณ ผมรู้สึกราวกับได้พบดวง อาทิตย์ที่ฉายแสงนําชีวิตของผมส่องสว่างไปทุกหนแห่งเหมือนกับต้นกําเนิดของชีวิตมันราว กับความรักของพ่อที่ยิ่งใหญ่…” พระเจ้า เกินไปแล้ว!! เจียงเฉินรู้สึกขนลุก หลังจากนั้นผู้เช่ารายอื่นๆก็เริ่มตระหนักได้ว่า พวกเขานั้นก็สามารถประจบเจ้าของชุมชนได้ เพราะสุดท้ายแล้วทุกคนก็มีโอกาศได้รับการยกเว้นค่าเช่าเหมือนกัน! ผู้เช่า B “เจ้าของชุมชน ฉันรู้สึกโชคดีมากจริงๆที่ได้เข้ามาเช่าห้องในอาคารของคุณ ฉันรู้สึก ว่าลมหายใจของฉันเต็มไปด้วยความหอมหวาน และแม้แต่ PM 2.5 ก็ยังมีกลิ่นหอม….” ผู้เช่ารายอื่นๆ : ในกลุ่มอดไม่ได้ที่จะเงียบอยู่ครู่หนึ่ง พระเจ้า! นายพูดเองหรอกว่า : คนเรานั้นต้องแสวงหา ความแข็งแกร่ง? เจียงเฉิน “ผู้เช่า B ผมชอบวิธีการพูดของคุณ นะ ดังนั้นค่าเช่าเดือนนี้คุณได้รับการยกเว้น!” ผู้เช่า B “ขอบคุณครับ คุณเจ้าของชุมชน! ตอน นี้ ผมรู้สึกว่าความเจ็บปวดที่ได้รับจากการทํา งานล่วงเวลาเมื่อคืนนี้หายไปเยอะมากเลย!” ผู้เช่าคนอื่นอ้าปากค้าง พวกเขากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไม่รู้จะไปยังไงต่อดีษะ ในไม่ช้าทางกลุ่มนั้นก็เต็มไปด้วยความดุเดือด คําย่อที่สามารถคิดได้ต่างร่วมไว้อยู่ในแชท กลุ่มจนหมด! ในเวลานี้เองเจียงเฉินนั้นก็พิมพ์เข้าไปว่า “สมาชิกทุกคนได้เวลาพูดเรื่องสําคัญแล้ว!วันพรุ่งนี้ จะเริ่มทําการเก็บค่าเช่าอย่างเป็นทางการทุกคนโปรดเตรียมเงินไว้ให้พร้อม พรุ่งนี้ผมจะไป เก็บเงินที่หน้าประตูชุมชนตั้งแต่เวลา 10.00 น. จนถึง 12.00 น. เป็นเวลาเพียงแค่ 4 วัน เมื่อ เลยจาก เวลานี้แล้ว หากคุณยังไม่ได้จ่ายค่าเช่า….. พวกคุณน่าจะรู้ว่าอะไรจะตามมา!” 36Q4 หลังจากที่ทําการแจ้งเตือนเสร็จเจียงเฉินนั้นก็ออกจากกลุ่มทันที

ต้องยอมรับเลยว่าการถูกประจบสอพลอนั้นทําให้จิตใจของเขานั้นเบิกบานไม่น้อยเลย รู้สึกดีมาก วันต่อมา เจียงเฉินก็ขับรถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมของเขา มาจนถึงหน้าประตูชุมชนตระกูลเจียงจอดรถ “เจ้านาย!!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่หน้าประตูทํา ความเคารพ เจียงเฉินพยักหน้า “เหนื่อยหน่อยนะครับ พวก คุณทํางานต่อไปได้เลย ไม่ต้องห่วงผม…ว่า แต่มีเก้าอี้ไหมครับ?” “มีครับ!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไปนําเก้าอี้ออก มาจากป้อมยามทันที “นี่ครับเจ้านายเชิญนั่ง ได้เลยครับ!” เจียงเฉิน “ขอบคุณครับ” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยิ้มอย่างเขินๆ เจียงเฉินนั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้ในขณะที่เขานั้น กําลังสวมรองเท้าแตะ นี่เป็นทางมาตรฐานสําหรับคนใหญ่คนโตที่เก็บ ค่าเช่าในเมืองกวางตุ้ง และก็ยังมีกระสอบพลาสติกวางเอาไว้ข้างตัว แล้วก็รอผู้เช่านั้นมาชําระเงินค่าเช่า ในเวลานี้เอง… เขาก็เห็นสาวงามที่มัดผมหางม้าคะแนนรวมแล้วอยู่ที่ 90 คะแนน อายุประมาณ 17 หรือ 18 ปีเธอนํามาในชุดเดรสสีชมพูและยังมีถุงน่องยาวสี ขาว ใบหน้าของเธอนั้นกําลังเดินปุ๋ยปากไปตามถนนเห็นได้ชัดว่าเธอนั้นกําลังอารมณ์ไม่ดี “ให้ตายเถอะ! คนบ้าอะไรขับรถแบบนี้!” หลังจากนั้นก็…แตะ “มันจะต้องเป็นไอ้โง่แน่ๆ” “คนที่ขับรถแบบนั้นมันจะต้องเป็นพวกผู้ชายห่วยแตกแน่ๆ”

เตะ!

เตะ!

เธอเตะอย่างต่อเนื่องราวกับต้องการระบาย ความโกรธในใจ เจียงเฉิน “ ” เขาเข้าไปหยุดเธออย่างรวดเร็ว”เป็นอะไรไปคนสวย? ทําไมเธอถึงต้องไปเตะคนอื่นด้วยล่ะ?” สาวสวยผมหางม้าไม่คิดว่าจะมีคนอยู่ข้างๆเธอ เธอรีบอธิบายออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ไม่ใช่นะนี่มันรถแฟนของฉันไม่ใช่หรอ?” เจียงเฉินเกือบหัวเราะออกมา “นี่เป็นรถแฟนของเธอหรอ?” สาวสวยผมหางม้าพูดออกมาด้วยความจริงจัง “ใช่มันเป็นรถของแฟนของฉัน” เจียงเฉิงจ้องไปที่ใบหน้าของสาวสวย “ถ้าอย่างนั้นก็ไปกันเถอะ กลับบ้านกันเถอะที่รักษา” สาวสวยผมหางม้า ???” เจียงเฉิน “นี่มันรถของฉัน…” สาวสวยผมหางม้ารู้สึกเขินอายขึ้นมาทันที “พี่ชายฉันขอโทษฉันแค่ล้อเล่น เจียงเฉิน “แต่ผมไม่สนหรอกนะ ผมไม่มีแฟน มาสิบกว่าปีแล้วตอนนี้เพิ่งได้พบกับแฟนสาวตัว เองมันมีความสุขมากเลยนะ…” พูดจบก็เตรียมลากเธอขึ้นรถ แต่ก้อยังเผยรอยยิ้มที่ดู “ลามก”ออกมา สาวสวยผมหางม้ามองไปที่เจียงเฉิน รองเท้าแตะ

กระสอบพลาสติกขับรถที่ติดฟิล์มมืด มันเหมือนกับกําลังโดนลักพาตัว!

“กร็ด ช่วยด้วย ”

สาวสวยผมหางม้ากรีดร้องและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นว่าสาวสวยผมหางม้าวิ่งหนีไปด้วยความเขินอายเจียงเฉินก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ หลังจากเหตุการณ์เล็กน้อยนี้เชิญก็กลับไปที่ประตูของชุมชนก่อนจะนั่งด้วยความน่าเบื่อ ในเวลานี้เองก็มีรถเข้ามาหยุด! มันหยุดอยู่ข้างๆเจียงเฉิน ชายหนุ่มดึงหญิงสาวที่มีความสวยประมาณ 80 คะแนนออกมาอยู่ต่อหน้าเฉิน ชายหนุ่มคนนั้นถามเฉินว่า “พี่ชายคุณสูบบุหรี่ไหม?” เจียงเฉิน “ปกติแล้วก็ไม่สูบ” ชายหนุ่ม “แล้วดื่มไหม?” เจียงเฉิน “ก็ดื่มไม่มาก”

ชายหนุ่ม “แล้วพับละไปไหม?”

เจียงเฉิน “ไม่ค่อยชอบ” ชายหนุ่ม “คําถามสุดท้าย คุณเล่นการพนันรึเปล่า?” เจียงเฉิน “ผมไปเล่นการพนันอย่างเด็ดขาด” ชายหนุ่มยิ้มอย่างพึงพอใจและพูดกับหญิงสาวว่า “ดูสิผู้ชายคนนี้เป็นคนดีจะตายไปไม่สูบบุ หรี่ไม่ดื่มเหล้าไม่ไปผับไม่เล่นการพนั้นเพื่อเงินเธอควรไปกับเขา…” หญิงสาว 80 คะแนนเหลือบมองไปที่รองเท้า แตะของเจียงเฉินก่อนจะหันไปดูที่กระสอบพลา สติก ที่ดูเหมือนกับเอาไว้เก็บขยะ! หญิงสาวคนนั้นเยาะเย้ยและเหยียดหยามออกมา “ฉันไม่อยากอยู่กับคนจน” ใบหน้าของเจียงเฉินเปลี่ยนเป็นดํามืดทันที พวกคุณสองคนไปกินอมารียังไง? ทําไมค่าที่พ่นออกมาจากปากถึงได้เป็นขนาดนี้?! ในขณะที่ทั้งสองกําลังจะพูดอะไรบางอย่างผู้ชายคนหนึ่งก็เดินออกมาจากชุมชน “เจ้าของชุมชน ผมมาจ่ายค่าเช่าแล้ว อาคาร 2 ห้อง 702…” เจียงเฉินเปิดกระสอบพลาสติก… ผู้เช่าหยิบปีกธนบัตรสีแดงปีกหนึ่งโยนลงในกระสอบพลาสติก หลังจากนั้น ผู้เช่าอีกข้าถึงหกคนก็เดินออกมาจากชุมชนที่ละคน “เจ้าของชุมชน ผมมาจากห้อง 801 ของอาคารร” “เจ้าของชุมชน ผมมาจากห้อง 202 อาคาร 7” ปีกเงินถูกโยนลงในกระสอบพลาสติกของเจียงเฉิน ชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆกรามค้างจนตกลงถึงพื้น ดวงตาของหญิงสาวก็แทบถลนออกมา เก็บขยะ? ถ้าเก็บกําไรได้มากขนาดนี้ฉันก็อยากจะขอเก็บด้วย! ดวงตาของหญิงสาวเป็นประกาย นี่มันเศรษฐีชัดๆ! ต้องเกาะต้นขาของเขาเอาไว้แน่น! เธอโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมกอดของเจียงเฉินและพยายามถูร่างกายของเธอกับเจียงเฉินก่อน จะพูดออกมาอย่างนุ่มนวลว่า“หนุ่มหล่อตั้งแต่นี้ต่อไปฉันเป็นแฟนของนายแล้วนะ ชายหนุ่มก็รู้สึกว่าศีรษะของเขาน้ําเปลี่ยนเป็นสีเขียวเขาตะโกนออกมาด้วยความโกรธ ว่า“แฟนของเธออยู่ตรงนี้นะเธอคิดจะสวมหมวกเขียวฉันงั้นเหรอ?!” หญิงสาวที่ได้ยินแบบนั้นก็พูดออกมาด้วยความดูถูกเหยียดหยามว่า“แต่มันก็แค่คนจนเป็นแค่ คนจนเท่านั้นแถมยังสูบบุหรี่ดื่มเหล้าเข้าผับเล่นการพนัน! นายมันเป็นคนงี่เง่าคนวิปริตไม่มีส มองเป็นฉันที่ตาบอดเองที่ไปเลือกนาย….ตอนนี้ฉันอยากเลิกกับนายแล้ว!” “เรียกฉันว่าไอ้งเง่างั้นเหรอ!” ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกหงุดหงิด “อี*อกเอ้ยตายให้ฉันซะ!” ตบเข้าไปเต็มๆ! “นายกล้าตบฉันงั้นเหรอวะ” หญิงสาวนั้นก็มีนิสัยเจ้าอารมณ์อยู่แล้วเมื่อเธอถูกตบเธอนั้นก็ อารมณ์ขึ้นมาทันที “กร็ด ไปลงนรกซะ” “เกร็ด” ชายหนุ่มและหญิงสาวเริ่มตบตีกัน เจียงเฉินก็นั่งไขว่ห้างแล้วดูอย่างมีความสุข หลังจากนั้นผู้เช่าก็เริ่มทยอยกันมาจ่ายค่าเช่าและเงินจํานวนมากก็ถูกโยนลงไปในกระสอบ พลาสติกแล้วพวกเค้านั้นก็สังเกตุเห็นว่ามีผู้ชายและผู้หญิงกําลังทะเลาะกันพวกเขาจึงถามอ อกมาด้วยความสงสัยว่า“พวกเขากําลังทําอะไรกันอยู่หรอ?” มุมปากของเจียงเฉินกระตุก “หมากัดกันเองน่ะ…” วันแรกมันก็สามารถเก็บค่าเช่าได้ถึง 1.52 ล้านจนกระสอบขนาดใหญ่นั้นยังต้องเต็ม ก่อนจะจากไป ผู้เช่าอดไม่ได้ที่จะทําด้วยความสงสัยว่า “เจ้าของชุมชน เราก็โอนเงินผ่านวีแช ทได้ไม่ใช่หรอแล้วทําไมคุณถึงให้พวกเราจ่ายเงิน สดแบบนี้วมันค่อนข้างลําบากนะ” เจียงฉันยิ้มออกมา ความรู้สึกของการรับเงินสดมันแตกต่างจากการโอนผ่านวีแชทนะ”