เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - 127 : แฟนสมองตายของหลินซีหลาน
ตอนที่ 127 : แฟนสมองตายของหลินซีหลาน
“มหาลัยของพวกเรามีศิษย์เก่าที่เก่งขนาดนี้เลยหรอ?”
“ท่านอธิการบดีพูดออกมาเร็วๆเถอะครับ!”
บรรดาศิษย์เก่าและนักศึกษานับไม่ถ้วนต่างประท้วงออกมา!
พวกเขานั้นทั้งสงสัยตกตะลึงและคาดหวัง
ในที่สุดอธิการบดีก็ค่อยๆพูดออกมา
“ศิษย์เก่าที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ของเราเขาก็คือ…”
“เจียง! เฉิน!”
ในชั่วพริบตา คนทั้งหมดก็ระเบิดเสียงพูดคุยออกมาทันที
“ พระเจ้า! กลับกลายเป็นว่าเป็นคนที่หล่อที่สุดในตํานานของมหาลัย! เจียงเฉินงั้นหรอ?!”
“กลับกลายเป็นเขา! พระเจ้า! ฉันจําได้ว่าเขานั้นเพิ่งจะจบไป 3 ปีเองนะ!”
“ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าช่องว่างระหว่างคนคืออะไร!”
จางห้าวจุนกดมือของเขาลง
“เงียบหน่อย ฉันมีเรื่องสําคัญที่จะประกาศสองอย่าง”
“อาคารที่เรียนที่เราจะสร้างใหม่นั้นจะมีชื่ออย่างเป็นทางการว่าอาคารเจียงเฉิน และเขาจะถูกแต่งตั้งเป็นประธาน สภาศิษย์เก่าอย่างถาวร!”
เกิดความโกลาหลขึ้นมาในสนามอีกครั้ง ชื่อของเจียงเฉินดังก้องไปทั้งโรงเรียน
บรรดาสาวๆต่างกรดออกมาอย่างคลั่งไคล้
“กร็ด– เจียงเฉิน! ฉัยรักคุณ! ใครมีบัญชี Wechat ของเจียงเฉินบ้าง!”
“รุ่นพี่เจียงเฉินเป็นไอดอลของฉัน ฉันอยากแต่งงานกับเขาจังเลย!”
“เร็วเข้าหาข้อมูลการติดต่อกับรุ่นพี่เจียงเฉินเร็ว!”
พวกเธอค้นหากันอย่างบ้าคลั่งจนในที่สุดพวกเขาก็พบเพื่อนร่วมชั้นของเจียงเฉิน ฉินเฟิง,หยาซิน และคนอื่นๆ
“รุ่นพี่ พี่ช่วยให้ช่องทางการติดต่อกับรุ่นพี่เจียงเฉินหน่อยได้ไหมคะ?”
“รุ่นพี่คะ ได้โปรดเถอะนะคะ ได้โปรดขอไอดี wechat ของรุ่นพี่เจียงเฉินหน่อยค่ะ!”
ฉินเฟิง หยาซินและคนอื่นๆต่างภูมิใจที่มีบัญชี wechatของเจียงเฉินทันที่ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสดใส!
ทันใดนั้นพวกเขาก็ถูกล้อมไปด้วยฝูงชนเพื่อนร่วมชั้นของเจียงเฉินถึงกับต้องพยายามดิ้นรนเพื่อออกไปให้ได้!
ในเวลานี้เองรุ่นพี่สาวคนหนึ่งจากสมาพันธ์นักศึกาก็สังเกตุเห็นร่างของเทียนเฉิง
“ยู่เฉิง เธอมี wechat ของรุ่นพี่เจียงเฉินรึเปล่า?”
เทียนยู่เฉิงบีบโทรศัพท์ของตัวเองแน่นแล้วส่ายหัวอย่างต่อเนื่อง “ไม่มี ไม่มี ไม่มี”
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอโกหกคนอื่น เธอจึงไม่มีประสบการณ์เลยแม้แต่น้อยและมันก็ทําให้เธอรู้สึกกังวล
ฉันเทียนยู่เฉิงคนนี้ขอปกป้องดินแดนอันบริสุทธิ์ของเจียงเฉินให้ได้แม้ตายก็ยอม!
รุ่นพี่สาวคนสวยค่อยๆเดินเข้าหาเธอที่ละก้าวๆ!
เทียนยู่เฉิงวิ่งหนีออกไป “กร็ด— รุ่นพี่อย่าตามมานะ”
วิ่งห่างออกไป
เจียงเฉินในตอนนี้นับได้ว่าเป็นตัวตนในตํานานของมหาลัยไปแล้ว!
ศิษย์เก่าที่โดดเด่นที่สุดในประวัติศาสตร์ของมหาลัย!
ตํานานที่จะเป็นอมตะ ตราบชั่วฟ้าดินสลาย!
หลังจากผ่านไปจนเวลา 3 ทุ่มการเดตของทั้งคู่ก็จบลง
ในใจของหลินวีหลานรู้สึกอบอุ่น การแยกทางออกไปของทั้งสองคนก่อให้เกิดเป็นความคิดถึง
วันนี้ วันนี้เธอนั้นถูกเจียงเฉินอุ้มขึ้นหลังเป็นเวลานานทําให้ก้อนนุ่มทั้งสองของเธอถูไถไปตามหลังของเจียงเฉิน มันรู้สึกวิเศษมาก!
หลินซีหลานเธอนั้นควรค่ากับการเป็นทพธิดาชั้นสูงภายใต้เครื่องแบบตํารวจที่ให้ความรู้สึกกล้าหาญและงดงาม!
และที่มากไปกว่านั้นหลินซีหลานนั้นน่ารักเอามากๆ!
ชุมชนเฟิงหลิง อาคาร F บ้านของหลินซีหลาน
ชั้นล่าง
หลินซีหลานกระพริบตาสวยของเธอแล้วถามออกมาอย่างน่ารัก “เจียงเฉิน- นายอ ยากขึ้นไปข้างบนแล้วไปนั่งเล่นหน่อยไหม?”
“โอเค!”
เจียงเฉินไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น เขาตอบตกลงทันที่มันเป็นโอกาศที่ดีที่ทั้งคู่จะได้สร้างเสริมความสัมพันธ์ของทั้งสอง!
ในเวลานี้เอง จู่ๆก็มีร่างๆหนึ่งปรากฏออกมาจากด้านข้างซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นคนที่ประสบความสําเร็จในชีวิต มากเลยทีเดียว
ชายคนนั้นดูตกตะลึง เขามองมาที่เจียงเฉินและหลินซีหลานด้วยความไม่อยากจะเชื่อและถามออกมา “นาย นาย มีสถานอะไรกับเธอ?”
หลินซีหลานตกใจ “พี่หลี่เหอทําไมพี่ถึงมาอยู่ที่นี่ได้กัน?”
เธอกลัวเจียงเฉินจะเข้าใจผิดดังนั้นเธอจึงแนะนําอีกฝ่ายทันที “เจียงเฉิน มันเป็นแบบนี้ เขาคนนี้เป็นลูกชาย ของเพื่อนของพ่อของฉันปกติแล้วคุณลุงเขามักจะพาเขามา ที่บ้านของฉันในช่วงวันปีใหม่นะ…”
เจียงเฉินพยักหน้า
ครอบครัวของหลี่เหอคนนี้ทําธุรกิจเกี่ยวกับ KTVและในตอนนี้หลีเหอก็ได้รับช่วงต่อและเป็นเจ้าของ KTV นั้นไปแล้ว!
(KTV คือ คาราโอเกะของจีน)
ดวงตาของหลี่เหอยังสลับไปมาระหว่างเจียงเฉินและหลินซีหลาน ใบหน้าของเขากลายเป็นน่าเกลียดและค่อยๆบู ดวิ่งขึ้นเรื่อยๆ
หลินซีหลานนั้นนับเขาเป็นแค่พี่ชายคนหนึ่งหรือไม่ก็เพื่อนสนิทเท่านั้นแต่จริงๆแล้วหลีเหอนั้นต้องการเธอ มาเป็นแฟนสาวแต่เขาไม่มีโอกาศแม้แต่จะเข้าใกล้
เขาก็เลยหาซื้อบ้านเพื่อมาอยู่ใกล้ๆกับชุมชนของหลินซีหลาน
เพื่อตัวเองจะอยู่ใกล้ๆแล้วจะได้สมหวัง! แต่สุดท้ายก็แค่ผายลม!
หลินเหอประหลาดใจ “พวกเธอคบกันหรอ?”
เจียงเฉินยิ้ม “ใช่ นายมีอะไรรึเปล่าล่ะ?”
หลีเหอไม่รอ “นายทํางานอะไร?”
“ส่งพัสดุ”
เจียงเฉินตัดสินใจเล่นกับอีกฝ่าย
เมื่อหลี่เหอได้ยินในแววตาของเขาก็ปรากฏร่องรอยดูถูกเหยียดหยามขึ้นมาทันที!
ที่นี้! ส่งพัสดุ ก็คิดว่าจะเป็นใครซะอีกกลับกลายเป็นแค่คนส่งพัสดุเนียนะ?
แค่นี้น่ะหรอ? มันก็แค่เศษขยะชัดๆ!
เจียงเฉินมองอีกฝ่ายแว็บเดียวเขาก็ตระหนักบางอย่างได้ทันที ดูเหมือนในฐานะแฟนของหลินซีหลานเขาจะต้องทําอะไรซักอย่างเพื่อกําจัดดอกไม้น่าที่อยู่ติดกับเธอออกไป
แล้วก็ไม่ต้องขอบคุณหรอกนะ เพราะมันเป็นสิ่งที่ควรทํา!
เจียงเฉินยิ้มและพูดออกมา “ซีหลาน เธอกลับเข้าไปก่อนเถอะผมจะอยู่ที่นี่พูดกับเพื่อนของคุณซักสองสามคําก่อน”
เจียงเฉินพูดออกมาแบบนี้เธอก็คงไม่อาจจะพูดอะไรได้อีกแล้ว
หลินซีหลานพูดออกมาอย่างลังเล “งั้น เจียงเฉิน ตอนกลับก็ระวังด้วยนะวันนี้ไปเที่ยวที่มหาลัยของนายฉันสนุกมากเลยนะ”
หลีเหอกัดฟันของตัวเอง
แม่งเอ้ย ไอ้เด็กนี่พาซีหลานไปมหาลัยของตัวเองมาง นหรอ?
ไม่ใช่ว่าซีหลานไปทํางานทุกวันจนไม่มีเวลาเลยรึยังไงกัน?
เขาที่แม้แต่จะขอนัดกับเธอยังไม่ได้เลยด้วยซ้ํา แต่นี้เธอกลับไปมหาลัยกับมันเนี่ยนะ?!
มันจะมากเกินไปแล้ว!
เป็นไปได้ไหมว่าความรู้สึกของทั้งคู่จะไปถึงจุดนั้นแล้ว?
ไม่ ซีหลานจะต้องเบี้ยของฉันเท่านั้น!
หลี่เหอยิ้มออกมาอย่างเย็นชา “นี่ เด็กน้อย แกคิดจริงๆหรอว่าซีหลานจะเอาคนส่งพัสดุอย่างแกเป็นคู่ชีวิต?”
มุมปากของเจียงเฉินยกยิ้มขึ้น ถ้าวันนี้ฉันทําให้แกโมโหไม่ได้ อย่าได้เรียกฉันว่าเจียงเฉินเลย!
เจียงเฉิน “ใช่ ซีหลานชอบฉันแบบนี้เนี่ยแหละ แล้วมัน ทําไมล่ะ?”
“แก! เจียงเฉิน!”
ดวงตาของหลี่เหอเบิกกว้างและพูดออกมาอย่างโมโห “แกมันก็แค่คนส่งพัสดุแกคิดว่าแกจะมอบความสุขให้ซี หลานได้รึยังไง?”
เจียงเฉินยิ้มออกมา “ฉันคนนี้ไม่เพียงแต่จะให้ความสุขเธอได้แต่ความสุขบนเตียงฉันก็ให้เธอได้เหมือนกัน”
“แกไอ้เด็ก!”
หลี่เหอระเบิดอารมณ์แล้วกระทืบเท้า “จุดประสงค์ในการเข้าหาซีหลานของแกคืออะไร? ถ้าเพื่อเงินฉันมีเงินให้แก แต่แกต้องออกไปจากชีวิตของซีหลานเพื่อฉัน!”
เจียงเฉิน “เพราะรักต่างหาก! รักมันประเมิณค่าไม่ ได้หรอกนะ!”
พระเจ้า!
แกไอ้คนส่งพัสดุ!
โมโหแล้วนะโว้ย!
หลี่เหอโมโห “ความรักบ้าบออะไรของแก ต้องเป็นเพราะพ่อของเธอเป็นผู้บัญชาการตํารวจแน่ๆ แกเลยมาเข้าหา เธอ!”
เจียงเฉินถามกลับด้วยความสนใจ “นั่นคือสิ่งที่นายคิดอย่างนั้นหรอ?”
“ฉัน ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้น!”
เห็นได้ชัดเลยว่าเขามีความคิดอย่างนั้นจริงๆ และนี่เป็นเหตุผลให้เขาพยายามตามจีบซีหลาน
ใบหน้าของหลีเหอแดงเขาขู่ออกมา “ฉันจะบอกอะไรแกให้นะ! แกไม่คู่ควรกับซีหลาน ทางที่ ดีปล่อยเธอให้ฉันแล้วไสหัวออกไปดีกว่าไม่งั้นฉันจะให้คน มาหักขาของแก!”
“เป็นแค่คางคกแต่อย่างรอาจคิดกินเนื้อหงส์เ”
หลี่เหอพ่นน้ําลายออกมาอย่างเต็มที่และคิดว่าเจียงเฉินจะต้องหนีไปแน่ๆ
แต่โชคไม่ดี มันทําให้ตัวเองต้องอับอายกว่าเดิมและอีกฝ่ายมีความสุขแทน!
เจียงเฉินหุบยิ้ม “ดูคําพูดของนายสิ ไม่มีทางหรอกนะฉันก็แค่อยากกินเนื้อหงส์ แต่ไม่ต้องโมโหไปหรอก นายจะ หาคนมาหักขาของฉันใช่ไหม? งั้นก็มาเลย!”
หลี่เหอตัวสั่นสะท้านเขากําหมัดแน่น!
ทําไมมันไม่เป็นไปตรามแผน หมอนี่มันควรจะเดินหนี้ออกไปสิถึงจะถูกๆ
แล้วทําไมมันถึงยังกล้าพูดออกมาได้อีก?
มันไม่ชอบไม้อ่อนยังไงหรือจะต้องใช้ไม้แข็ง?
หลี่เหอคิดไปซักพัก “เจียงเฉิน ฉันจะให้โอกาศแกอีกครั้ง!เอาไป 1 ล้านแล้วออกไปจากซีหลานซะมาหาฉันหลัง จากแกคิดได้แล้ว”
หลีเหอหันไปทันที่ที่พูดจบ เขา หันหลังกลับไปแล้วก้าวออกไปสองก้าว
เจียงเฉินหยุดเขาทันที “เดี๋ยวก่อน!”
หลี่เหอคิด ดูเหมือนเงิน 1 ล้านจะทําให้มันตัดสินใจได้แล้วมันคงทนความเย้ายวนของเงิน 1 ล้านไม่ไหวแน่!
เขาหันกลับมาก่อนจะพูดอย่างภาคภูมิใจ “เจียงเฉิน ดูเหมือนนายเองก็เป็นคนฉลาดนะ ฉันจะโอนเงิน 1 ล้านให้ นาย”
เจียงเฉินเยาะเย้ยออกมาอย่างเย็นชา “ใครต้องการเงินแค่ 1 ล้านของแก? ฉันแค่จะบอกให้นายอยู่ห่างๆจากซีหลานไว้!ทางที่ดีพรุ่งนี้ก็ย้ายออกไปซะ!”
อีก –
หลีเหอโมโหจนเขากระอักเลือดออกมา!
พระเจ้า แกเนี่ยนะจะให้ฉันย้ายที่อยู่?!
อยากให้ฉันย้ายงั้นหรอ?!
ปากของไอ้เจียงเฉินคนนี้มาสุดยอดจริงๆ โหดเหี้ยมมาก!
ดูเหมือนฉันต้องใช้เคล็ดลับขั้นสุดยอดแล้ว
ฉันจะต้องไปสารภาพรักกับเธอ!
YOU MAY ALSO LIKE
